آنانیکه طور مستقیم یا تلویحی در دفاع از پاکستان قرار…

۱-- انهدام حکومت‌ها ؛ -- پیش انداختن شهزاده آمین جان در…

درگیری نظامی میان طالبان-پاکستان

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان جنگ و…

قراردادهای اجتماعی: پیمانی برای زندگی مشترک !

قرارداد اجتماعی یک مفهوم فلسفی است که تلاش می‌کند توضیح…

جنگ پاکستان و طالب، بازی‌ اوپراتیفی است، حتا اگر ارگ…

محمدعثمان نجیب یکی از مزیت‌!؟ های پیدایش و‌ ابداع شبکه‌های بی‌شمار…

بازگشت افغانستان به بازی‌های جدید ژیوپولیتیک و ناکارآمدی طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان لقمه خونینی؛ بزرگتر از دهن طالبان بازگشت طالبان…

محکومیت گستاخی و تجاوز نظامی پاکستان بر افغانستان

اعلامیه انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان، بر مبنای…

سقراط؛- قهرمان لیبرالیسم، متفکر پیشامارکسیستی؟

Sokrates (470-399.پ.م) آرام بختیاری نخستین اعدامی میدانی محافل روشنفکری-روشنگری! فلسفه شفاهی مطرح شده…

چشم اندازی بر اجلاس  ماه سپتامبر مجمع عمومی سازمان مللی…

نوشته از بصیر دهزاد  مجمع عمومی سازمان ملل متحد در هشتادومین…

زموږ په ګران هیواد د پاکستان هوايي تیری د غندلو…

 نور محمد غفوری    زموږ د ګران وطن پر خاوره یو ځل…

آکو الیاسی

استاد "آکو الیاسی" (به کُردی: ئاکۆ ئەلیاسی) شاعر معاصر کُرد،…

  چرا بگرام برای امریکا اهمیت دارد ؟ 

      نوشته ی : اسماعیل فروغی         ارچند مقامات امریکایی افواهات انتقال قوای…

ثمرهٔ بیست سال موجودیت جامعهٔ جهانی

حاکمیت طالبانی و فقر و تنگدستی مردم اختصار امارت اسلامی افغانستان، به‌مثابه…

پنجاه سال سفری پر افت؛  با یارانی چُست، اما رهبرانی…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم‌قرن اخیر تاریخ افغانستان (۱۹۷۳–۲۰۲۳) نشان‌دهنده‌ی مبارزه‌ای نفس‌گیر،…

ترامپ چرا بگرام رامی خواهد؟

این نوشته به علت طولانی بودن دردوبخش منتشرخواهدشد. دربخش اول…

ځانګړې مرکه

په ادبي بهیر کې له پېژانده څېرې، لیکوال، کیسه لیکونکي…

سیاست تعامل تخنیکی آلمان با طالبان

واقع‌گرایی دیپلماتیک و مسئولیت بشردوستانه در این روزها در رسانه های…

په اروپا کې د کډوالو پر وړاندې د کرکې زیاتوالی

حميدالله بسيا داسې ښکاري چې د کډوالو لپاره نور د اروپايي…

طالبان در ایستگاه آخر و در آغاز خط و نشان…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان؛ فروپاشی قریب‌الوقوع یا بازتعریف تهدیدها؟ حادثه آفرینی های…

هجران وطن

از فرا ق  آن  میهن  حال  ا بتری  دارم روزشب به…

جنگهای اقتصادی

                                           بازیهای تسلیحاتی وبازارسازی فروش اسلحه پس ازگذشت دوران نکبتباروظالمانه ی فیودالیزم…

«
»

مصالحه ی آغشته به خون 

                                نوشته ی : فروغی

      اخیراً دونالد ترامپ رییس جمهور امریکا در حالیکه از مذاکرات بسیار جدی و قدرتمند امریکا با طالبان خبر میدهد ، شک و تردیدهایش را در مورد امکان عدم موفقیت مذاکرات هم پنهان نمی نماید .

      او میگوید : « ما در حال مذاکرات بسیار جدی درافغانستان استیم که خیلی از مردم درباره ی آن نمی دانند … اما ما نمی دانیم که این روند موفق خواهد شد یا نه ، شاید نشود ، کسی نمی داند . »

     اینگونه اظهارات شک برانگیز و همزمان با آن تشدید کشتارهای وحشیانه در کابل و برخی ولایات ، بخوبی ثابت میسازد که  تلاشهای امریکا و نماینده ی خاص آنکشور برای مصالحه در افغانستان ، بی اثر ، اغواگرانه و فریبکارانه است .

      این کوشش ها نه برای صلح بلکه برای ادامه ی بی ثباتی ، برهم زدن روند انتخابات و تشدید قومگرایی صورت میگیرد .

       به باور آگاهان ، امریکا نه در سرکوب طالبان صادق است و نه درصلح با آنان .

     اساساً امریکا از بی معنایی صلح با گروهی که دیگران را نمی پذیرد بخوبی آگاه است . زلمی خلیلزاد نماینده ی خاص آنکشوربخوبی میداند که کم ترین خواست طالبان ، امارت اسلامی است که در آن ذره ای از احترام به سایر اقوام ، مذاهب و ایدیالوژی ها ، تساوی جنسیتی و حقوق اولیه ی انسانی گنجایش ندارد .

     اگر خلیل زاد و دولت مقتدر امریکا آرزوی پیروزی در جنگ با طالبان و  تروریزم اسلامی را می داشتند ، از مثال برجسته ی نابودی داعش در سوریه و عراق می آموختند .

    این که چرا امریکاییان تا هنوز نخواسته اند و نمیخواهند لانه های تروریستان را در افغانستان و پاکستان نابود نمایند ، برای همه پرسش برانگیز است .

    و این که  چرا آنان به جای تضعیف و نابودی بنیادگرایان اسلامی ، شایق شرکت آنان در قدرت دولتی استند هم خیلی پرسش برانگیزاست .

   همه میدانند که خلیل زاد و دولت مطبوعش ، ملت مظلوم ما را بازیچه پنداشته ، در همدستی با  نوکران دیسانتی شان وبرخی رهبران فاسد و شکم پرست جهادی ،  با آوردن طالبان در قدرت ، میخواهند باردیگر ملت عذاب کشیده ی ما را در زیر چتر سیاه ترین و افراطی ترین نیرو های اسلامی قرار داده ، کمترین دستآورد های مدنی را نیز از ما بگیرند .

    ناظران اوضاع افغانستان به این باوراند که امریکا به دلایل مختلف ، نه نیت پایان بخشیدن به بی ثباتی درافغانستان را دارد و نه توان آن را .

    مردم افغانستان برای نجات ازاین آشفته حالی ، فقط یک راه دارند  و آن بیداری واتحاد محکمتر است و بس . مردم باید به تلاشهای اغواگرانه و عوام فریبانه ی امریکا و نماینده ی خاص آن زلمی خلیل زاد باور ننموده ، یک مشت شوند و سرنوشت جنگ و صلح را خود رقم بزنند .

             تنها در پرتوبیداری واتحاد و با داشتن رهبران صادق ، خردمند و شجاع میتوان سرنوشت جنگ و صلح را معین نمود .