نصایح نامچه

موسی فرکیش «نصایح‌نامچه»، در حقیقت متن گفتار و پیشنهادهای عبدالرحمان خان…

یازدهم سپتامبر؛ مبارزه با تروریسم یا چرخه معکوس تحول در…

نویسننده: مهرالدین مشید حملات یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ نه تنها سیاست خارجی…

 آیا راه رشد غیر سرمایداری پاسخگوی  اهداف استراتیژیک خلقهای جهان…

مقدمه این را همه میدانند که در ایجاد جنبشها وحریانات تند…

استاد ګل پاچا الفت 

خدای بخښلی  استاد گل پاجا الفت  هغه  لوی  او وتلی…

د سیاسي ګوندونو په جوړولو او فعالیت کې د مرام…

 انسان له اوله په ټولنیز ژوند کې د ګډو موخو…

خاطر شاد 

رسول پویان  تـو گـویی خامـۀ پاییز کلک استاد است  به هر طرف…

برجحان تعلقات!

امین الله مفکر امینی                     2025-07-09 برجحان ز تـــــــــعلقات وافکاری واهی خدا جوییــــــــم با…

اگر سقراط ‌پدر فلسفه است، کنفوسیوس یا ملاصدرا چرا چنین…

بخش دوم از مقاله‌ی سقراط، تیشه‌زنی، به ریشه‌ی دانایی. بحثی از…

پاسخی به پرسشی

محمدعثمان نجیب  آغا صاحب گرامی، نه دانستم دلیل شتابان شما برای…

استاد قیام الدین خادم 

استاد خادم د پښتو ادبیاتو په اسمان کې له هغو…

روشنگری روس، ملی گرا، رفرمیستی، علم گرا

Lomonossow, Michail(1765-1711 آرام بختیاری لومونسف؛- شاعر، دانشمند، روشنگر. میشائیل لومونسف(1765-1711.م)، شاعر، محقق، فیلسوف،…

د سیاسي ګوند او سازمان اساسي او تشریفاتي سندونه

د یوه سیاسي ګوند او د هر سیاسي او ټولنیز…

اعتراف به خطا؛ اخلاق و پل عبور از تاریکی به…

نوسنده: مهرالدین مشید  تاریخ، دادگاه اشتباهات مشترک ما تاریخ معاصر افغانستان و…

وقتی اژدها می‌غرّد، خرس می‌خروشد و فیل می‌خرامد؛ بشکه زرد…

نوسنده: مهرالدین مشید  پیام نشست شانگهای برای طالبان؛ نشانه‌ای از افول…

در سوگ کنر

بمناسبت زلزله ي مهلک ولایت کنر از زمین لرزه کنر هر…

درمراثی قربانییان زمین لرزه ی مشرق زمیـــن !

امین الله مفکرامینی                   2025-02-09! بدیــــــــده اشکِ ماتم و بدل خونم ز لغزشِ…

اشک قلم 

رسول پویان  اشک قلم به صفحـۀ دل ها چکیده است  صد لاله…

استاد عبدالروف بینوا

استاد بینوا د هېواد، سیمې او نړۍ په کچه ستر…

کودکانی که کودکی نمی‌ کنند

خیابان، خانه بی‌در و پیکر کودکان فراموش‌ شده! فرشید یاسائی *  ما…

بحران هویت ملی؛ ناکامی ملت سازی و به زنجیرکشیده شدن…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم قرن مبارزۀ سیاسی و فرهنگی و تبدیل…

«
»

 مرحوم استاد عبدالغفور وفا

پیام تسلیت به مناسبت در گذشت

استاد عبدالغفور وفا

با تآسف اطلاع گرفتیم که الحاج استاد عبدالغفور وفا هنرمند مشهور اندخوی، نسبت مریضی که عاید حالش گردیده بود، روز دوشنبه ۲۰ سنبلهٔ  سال ۱۳۹۷ در زادگاهش پدرود حیات گفت .

انالله و انا الیه ٔ راجعون

بدین مناسبت، مراتب تسلیت و همدردی خویش را حضورفامیل گرامی این آواز خوان سابقه دار کشور، به خصوص برادر مرحومی الحاج عبد الصمد بای حکیمیار اندخویی و برادر زادهٔ

شان دیپلوم انجنیر صاحب عبدالاحد حکیمیار مقیم تورنتوی کانادا ، مولود وفا پسر و أقارب نزدیک شان هر یک حاجی محمد عظیم بای، استاد امان الله، عبد المجید اوزگین، انجنیر ذبیح الله، داکتر موسی و دیگران  تقدیم نموده، برای متوفی، بهشت برین و به باز مانده گان شان صبر جمیل از بارگاه رب العزت تمنا داریم.

داکتر فیض الله ایماق، ژورنالیست سابقه دار کشور

و انجنیر امان معاشر ژورنالیست آزاد  

زنده گی نامهٔ استاد عبدالغفور وفا

هنرمند محبوب کشور

الحاج استاد عبدالغفور وفا فرزند الحاج آستانه قل بای اندخویی ، در ماه جوزای سال  ۱۳۰۸ خورشیدی، در گذر الندی خانهٔ شهر اندخوی ولایت فاریاب چشم به جهان گشود. او تعلیمات

ابتدایی خویش  را در سال ۱۳۲۴ خورشیدی در ولسوالی اندخوی باتمام رسانیده، بعداً  تعلیمات

خود را در رشتهٔ بانگداری ادامه داد .

الحاج  وفا ، از سال ۱۳۲۵ در ادارات ( د أفغانستان بانگ) ولایات جوزجان، بلخ و سرپل به حیث مامور و مدیر رسمی ایفای وظیفه کرده است.

غفور جان وفا در شعر گویی، در نواختن دوتار و آواز خوانی ید طولایی داشت. اشعار دری، پشتو و اوزبیکی او در روزنامه ها و مجلات یولدوز، دیوه ، بیدار، ژوندون و سایر میدیای  نوشتاری کشور، به کرات اقبال چاپ یافته است.

او در سال۱۳۴۶ خورشیدی ( آرکستر گلشن ) را، یکجا با انتظار جوزجانی اساس گذاشته، در  این کانون هنری یک عده هنرمندان کشور چون انتظار جوزجانی، ملا تاج محمد سرپلی و دیگران به کمال رسیده، در رشد و انکشاف هنر موسیقی بذل مساعی به خرچ دادند.

این قلم ( ایماق ) شاهد آن است که اعضای این گروه در سال ۱۳۵۷ در استودیو های رادیو تلویزیون ملی افغانستان، آهنگ های زیادی ثبت نموده، در زنده نگهداشتن آهنگهای اوزبیکی

کشور تلاش نمودند.

باید گفت آهنگ های دلربای الحاج وفا هنرمند نامدار کشور، بار بار از طریق برنامه

های محلی ( ملیت های برادر ) کشور پخش گردیده است .

گفتنیست  در سال ۱۳۵۰  تحت مدیریت این « قلم »، مسابقه ٔ رادیویی  براه انداخته شده، نظر

شنونده گان، در انتخاب هنرمند سال، جویا شده بود.

شنونده گان،  طی نامه هایشان که عنوانی ادارهٔ محلی ارسال داشتند به هنرمند مورد نظر خود

رای دادند. آرای شنونده گان، تحت  یک هیات با صلاحیت ارزیابی گردیده،  بالترتیب سه

هنرمند اوزبیکی و ترکمنی مستحق جایزه شناخته شدند. گزارش این رای گیری در یکی از

شماره های مجلهٔ « پشتون ژغ » ارگان نشراتی رادیو افغانستان وقت به نشر رسید. اینک

توجه ٔ شما عزیزان را بعد از ۴۷ سال، به آن خبر جلب می داریم :

 

سه هنرمند محلی حایز جایزه شدند

در نتیجهٔ رای گیری که اخیراً به منظور تشویق هنرمندان محلی، از طرف ادارهٔ پروگرامهای

محلی رادیو افغانستان صورت گرفت، سه هنرمند ممتاز از طرف شنونده گان، به حیث

هنرمندان ممتاز اوزبیکی- ترکمنی انتخاب گردیده و به دریافت جوایزی نایل شدند.

این سه هنرمند  ښاغلی غفور جان وفا اندخویی درجه اول، ښاغلی احمد بخشی درجه دوم،

ښاغلی سعد الله آغای قندوزی درجه سوم شناخته شدند.

غفور جان وفا در جوانی

مجلهٔ پښتون ژغ ، سال ۱۳۵۰ خورشیدی

کابل – افغانستان