هر شکستی ما را شکست و هیچ شکستی شکست ما…

نویسنده: مهرالدین مشید با تاسف که تنها ما نسل شکست خورده…

نوروز نبودت

- بیژن باران چه کنم با این همه گل و…

عرفان در مغز

دکتر بیژن باران     لامارک 200 سال پیش گفت: به پذیرش…

نماد های تاریخی- ملی و نقش آن در حفظ هویت…

نور محمد غفوری اشیاء، تصاویر، نشان‌ها، مفاهیم، یا شخصیت‌هایی که نمایانگر…

در دنیای دیجیتالی امروز، انسان‌ها به مراتب آسیب پذیرتر شده…

دیوارها موش دارند و موش‌ها گوش! این مثل یا زبانزد عام…

خالق تروریستهای اسلامی؛ الله است یا امریکا؟

افشاگری جسورانه از ژرفای حقیقت سلیمان کبیر نوری بخش نخست  درین جا می…

چگونه این بار حقانی ها روی آنتن رسانه ها قرار…

نویسنده: مهرالدین مشید از یک خلیفه ی انتحاری تا "امید تغییر"…

شب یلدا 

شب یلدا شبی شور و سرور است  شب تجلیل از مدت…

سجده ی عشق!

امین الله مفکر امینی      2024-21-12! بیا کــــه دل ز تنهایــی به کفیدن…

فلسفه کانت؛ تئوری انقلاب فرانسه شد

Immanuel Kant (1724-1804) آرام بختیاری  نیاز انسان عقلگرا به فلسفه انتقادی. کانت (1804-1724.م)،…

حال: زمانست یا هستی؟

بیت: غم فردا، کز غصه دیروز ریزد به هجوم انرژی، کشف زمان…

درختی سرشار از روح حماسی  و جلوه های معبودایی

نویسنده: مهرالدین مشید تک "درخت توت" و دغدغه های شکوهمند خاطره…

کهن میلاد خورشید 

رسول پویان  شـب یلـدا بـه دور صندلی بـسـیار زیبا بود  نشـاط و…

مبانی میتودیک طرح و تدوین اساسنامهٔ سازمانهای مدنی

نور محمد غفوری شاید همه خوانندگان محترم روش تحریر و طُرق…

انحصار طلبی ملا هبت الله، کشته شدن حقانی و سرنوشت…

نویسنده: مهرالدین مشید ختلاف های درونی طالبان و کش و قوس…

ریحان می شود

قاضی پشتون باسل حرف  نیکو مرکسان را  قوت  جان میشود قوت جسم…

کهن جنگ تمدن 

رسول پویان  نفـس در سـینۀ فـردا گـره افتاده بازش کن  بـرای خــاطــر…

ترجمه‌ی شعرهایی از بانو روژ حلبچه‌ای

هر گاه که باران،  آسمان چشمانم را در بر می‌گیرد. آن، تکه…

سلام محمد

استاد "سلام محمد" (به کُردی: سەلام موحەمەد) شاعر کُرد، زاده‌ی…

آغاز یک توطیه ی جنایت بار و کوچ اجباری پنجشیریان

ویسنده: مهرالدین مشید امروز روستای دشتک پنجشیر و فردا هم دشتک…

«
»

مراسم جنازه و خاکسپاری روانشاد رفیق شفیق الله توده یی

جنازه رفیق مرحوم روانشاد شفیق الله توده یی عضوشورای مرکزی حزب متحدملی ترقی مردم افغانستان ،حوالی ساعت یازده قبل از ظهر روز پنجشنبه مورخ 17سرطان 1395 به میدان هوایی کابل جاییکه دههاتن از رفقا،همرزمان و دوستان این مبارزه راه ترقی وتعالی کشوراعم از زن ومرد برای پذیرایی از پیکر رفیق شان حضور رسانیده بودند ،مواصلت ورزید. جنازه مرحومی بعدا به مسجد تاریخی عیدگاه منتقل گردید و در این مکان نمازجنازه مرحوم باشکوه وعظمت خاص با حضور جمع کثیری از بزرگان  و محاسن سفیدان، علما ورحانیون ،رهبری واعضای حزب متحدملی ترقی مردم افغانستان و سایر احزاب وسازمانهای سیاسی ونهادهای اجتماعی ومدنی،وشخصیتهای برجسته ملی و سیاسی کشور ادا گردیده و به روح بزرگ متوفی اتحاف دعا صورت گرفت.

پیکر رفیق توده یی با احترام خاص به شهدای صالحین منتقل گردیده و طی مراسم خاص اسلامی  بخاک سپرده شد قابل یادآوری است که دراین مراسم نیزتعداد کثیری از دوستان و رفقا و اقارب مرحومی،هیات همراه از اروپا، و توده های عظیمی از همرزمان و علاقمندان و رهروان جنبش ترقیخواهی کشور از سازمانهای سیاسی مختلف از مرکز و ولایات کشور ،با وجود گرمی هوا و تعطیلی ایام عیدسعید فطر حضور بهم رسانیده بودند.که این حماسه حضور رفقا واقعا ستودنی، افتخار آفرین و نیز امیدوارکننده بود و میتوان آنرا نوعی ارجگزاری شایسته به شخصیت والای رفیق توده یی و نیز تجدید پیمان با آرمانهای آن بزرگوار دانست.

دراین اجتماع پس از اتمام مراسم معمول اسلامی  و تلاوت آیات قران مجید و اتحاف دعا و گذاشتن اکلیل های گل پای مزار آن رفیق مرحوم، زندگینامه  روانشاد توده یی توسط رفیق سلیمان کامجو عضو دارالانشای حزب متحد ملی ترقی مردم افغانستان بخوانش گرفته شد که ضمن یادآوری از سجایای عالی اخلاقی وکارنامه های زنده گی سیاسی اجتماعی رفیق توده یی در بخشی از آن آمده بود:(رفیق توده یی) لحظه یی هم از مبارزه پرشور و خسته گی ناپذیر در راستای دادخواهی،عدالت و سعادت مردم افغانستان دریغ نورزید و برای دموکراسی،ترقی و عدالت اجتماعی مبارزه کرد.

بعداً رفیق پوهاند داکترمحمدداوود راوش رییس حزب متحدملی ترقی مردم افغانستان رشته سخن را بدست گرفته وسخنرانی پرشور وپراحساسی را که با بدرقه ی اشک ها وابراز احساسات حاضرین همراه بود،ایراد فرمودند.رفیق رواش در سخنان خود از ویژه گی های منحصر بفرد شخصیت اخلاقی ،کارنامه های سیاسی وآرمانهای والای انسانی و ملی رفیق توده یی صحبت بعمل آورده دربخشی ازآن فرمودند:” امروز در دل این خاک سیه مرد مبارزی را میسپاریم که عاشق این خاک بود ونخواست جسم بی جانش هم درخاک دیگری سپرده شود،با آن که جهان وطنی فکرمیکرد.

رفیق شفیق الله توده یی نیم قرن مانند درخت مقاوم و سرفراز هستی مردانه زیست و به قول و راهش وفادارماند.او میگفت:”در دنیا بالاتر از رفاقت چیزی وجود ندارد”.همه زنده گی اش با رفقایش بود؛ساده و بی پیرایه زنده گی داشت.

توده یی ازمال دنیا چیزی نداشت واصلاً دلبسته گی به آن نداشت ؛فقیرانه مانند عیاری باغرور طوری که گویا همه دنیا از او بود میزیست.

توده ای در راه تامین عدالت اجتماعی،ترقی و احقاق حقوق زحمتکشان کشور تا پای جان رزمید…..”

پس از سخنان رفیق راوش، محترم هدایت الله توده یی برادر رفیق شفیق الله توده یی ضمن سخنان کوتاهی به نماینده گی از خانواده ی توده یی ازاشتراک کننده گان این مراسم که درآن هوای گرم و با ترک کردن جشن وسرور عید، جهت قدردانی از شخصیت والای رفیق توده یی حضور بهم رسانیده بودند،ابراز سپاس وشکران نموده و توده یی را منحصربه یک خانواده و یک قوم نه بلکه متعلق به همه زحتمکشان کشور دانسته وبرادامه راه پرافتخار ایشان تاکید ورزیدند.
کمیسیون تبلیغ وفرهنگ ح.م.م.ت.م.ا

متن سخنرانی رفیق پوهاند داکترمحمدداوود راوش درمراسم خاکسپاری روانشاد توده یی

DSC06808

بعداز وفات تربت ما در زمین مجوی

در سینه های مردم عارف مزار ماست

 

اعوذبالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

نحمده و نصلی علی رسوله الکریم

عزیزان عزادار،یاران  و رفقای عزیز که درسوگ مرد مبارز صادق،وفادار وسرباز وطن دراینجا و دراین مکان ابدی گردهم آمده اید؛السلام علیکم ورحمة الله وبرکاته!

مرحوم شفیق الله توده یی که درسرزمین مردخیزلغمان بدنیا آمد به همه توده های افغانستان متعلق بود و فرزند صدیق خلق افغانستان بود،هرکجای میهن عزیز خانه اش بود ،چنانکه امروز یارانش از هرات باستان تا ننگرهار واز خوست تا بدخشان و ازمیمنه تابغلان  وکابل و پروان و بامیان دراینجا حضور دارند.و پیام های تسلیت از همه کشورهاییکه درآنها افغانها هستند مواصلت کرده است.

امروز در دل این خاک سیه مرد مبارزی را میسپاریم که عاشق این خاک بود ونخواست جسم بی جانش هم درخاک دیگری سپرده شود،با آن که جهان وطنی فکرمیکرد.

رفیق شفیق الله توده یی نیم قرن مانند درخت مقاوم و سرفراز هستی مردانه زیست و به قول و راهش وفادارماند.او میگفت:”در دنیا بالاتر از رفاقت چیزی وجود ندارد”.همه زنده گی اش با رفقایش بود؛ساده و بی پیرایه زنده گی داشت.

توده یی ازمال دنیا چیزی نداشت واصلاً دلبسته گی به آن نداشت ؛ فقیرانه مانند عیاری باغرور طوریکه گویا همه دنیا از او بود میزیست.

توده یی در راه تامین عدالت اجتماعی،ترقی و احقاق حقوق زحمتکشان کشور تا پای جان رزمید و درجوانی با همه شور و احساس درجمع دهقانان بغلان پیوست و خصلت مردم و پیوند توده یی اش هرچه بیشتربرملا شد.

خصلت فرمانبرداری وفرمانروایی داشت،دستورپذیر  بود و دساتیر را به موقع به یاران ارایه میکرد.با گذشت،باحوصله و بردبار بود وسجایای اخلاقی عالی داشت که مجموع صفات اخلاقی یک مبارز به مفهوم واقعی کلمه دروجودش پرورش یافته بود. سالها باید بگردی تا چنین یک مبارز را دریابی.چهره یک انسان واقعی که حرف وعملش یکی بود.

در دور ازمیهن به خاطراستحکام حزبش وراهش وآرمان انسانی اش پیگیرانه و صادقانه مبارزه میکرد و همه عزیزان و راهیان راه سعادت انسان بویژه همرزمانش را به این امر خطیر دراین لحظات حساس تاریخ جلب میکرد.او میگفت: “نجات افغانستان،ترقی وپیشرفت افغانستان به کار و پیکار ما نیاز دارد.”
این مبارز راه آزادی میگفت:”وحدت، افغانستان را جور میکند،بدون وحدت و یکپارچه گی نیروهای مترقی چطور جورش میکنی؟! ؛باید بطرف وحدت برویم اما با اصول و با پرنسیپ.” توده  یی که  خود مبارز با اعتبار بود در باره اعتبار واعتماد جنبش درمیان مردم و اعتماد و اعتباردرمیان نیروهای مترقی توجه ژرف اندیشانه داشت و به این سبب رعایت اصول و پرنسیپ ها را ضامن آن میدانست.”اگرما اصول و پرنسیپ ها را رعایت کنیم همه میدانند که این ها به راه خود صادق اند و بالای ما اعتماد میکنند.”

جاودان نام که نامش به مرگ نمیمیرد و عاشقانه صلح و آرامش میهنش را میخواست و از هر راه مشروع آرزوی تامین صلح را داشت و میگفت:” رفیق راوش!یکبار جنگ ختم شود بسیار زود افغانستان رشد میکند و مبارزه ما آنوقت بیش از هروقت دیگر برای سازنده گی ؛ نیاز مبرم خواهد بود.ما به مثابه حزب سراسر ی باید نقش بارز درساخت وساز کشور خود داشته باشیم”

توده یی با مبارزان برخورد یکسان داشت از رهبران وپیشکسوتان جنبش گرفته تا هرعضو حزب که با همه ایشان ارتباط داشت و یکجا میزیست رفیق شفیق بود وازهمین روی اخلاص وشفقت بود که همگان دوستش داشتند وبرای همه محترم بود؛باوقار بود واتوریته طبیعی داشت زیرا به گفته عیاران انسان یک رخ بود. به گفته رفیق زیارمل “زنده یاد توده یی مردم قول واهل رفاقت ودوستی بود.جوانمرد وعیار بود” واقعاً یکی از خصایل جوانمرادان وفا به عهد است و به قول و سخن خویش متعهد بودن است.

توده یی شجاع و مدبر بود؛ در دفاع مستقلانه میهن تاریخی اش در جنگ جلال آباد افتخار آفرین بود که کارنامه هایش ثبت خاطره هاست.

حسرتا و با دریغ و درد که این مبارز نستوه راه سعادت انسان را در دل خاک سپردیم و باور دارم که این خاک آن گرامی مبارز باتقوا را عزیر میدارد که وفادارش بوده است.

به همه اعضای خانواده ،یاران و هموطنان صبرجمیل میخواهم،به روح پرفتوح اش از بارگاه رب العزت شادی استدعا میدارم.و تمنا میبرم که همه ما را توانایی بخشد تا راه تقوا،صداقت ،ایمانداری و خدمت گزاری را که توده ی مرحوم دارا بود،ادامه دهیم.

راهت ادامه دارد….
وداع توده یی عزیز!