دولت پدیده عقلی – تحلیل موردی حمله پاکستان در ولایت پکتیکا

دولت پدیده قوم و یا دینی مطلق نیست. و دین…

هر شکستی ما را شکست و هیچ شکستی شکست ما…

نویسنده: مهرالدین مشید با تاسف که تنها ما نسل شکست خورده…

نوروز نبودت

- بیژن باران چه کنم با این همه گل و…

عرفان در مغز

دکتر بیژن باران     لامارک 200 سال پیش گفت: به پذیرش…

نماد های تاریخی- ملی و نقش آن در حفظ هویت…

نور محمد غفوری اشیاء، تصاویر، نشان‌ها، مفاهیم، یا شخصیت‌هایی که نمایانگر…

در دنیای دیجیتالی امروز، انسان‌ها به مراتب آسیب پذیرتر شده…

دیوارها موش دارند و موش‌ها گوش! این مثل یا زبانزد عام…

خالق تروریستهای اسلامی؛ الله است یا امریکا؟

افشاگری جسورانه از ژرفای حقیقت سلیمان کبیر نوری بخش نخست  درین جا می…

چگونه این بار حقانی ها روی آنتن رسانه ها قرار…

نویسنده: مهرالدین مشید از یک خلیفه ی انتحاری تا "امید تغییر"…

شب یلدا 

شب یلدا شبی شور و سرور است  شب تجلیل از مدت…

سجده ی عشق!

امین الله مفکر امینی      2024-21-12! بیا کــــه دل ز تنهایــی به کفیدن…

فلسفه کانت؛ تئوری انقلاب فرانسه شد

Immanuel Kant (1724-1804) آرام بختیاری  نیاز انسان عقلگرا به فلسفه انتقادی. کانت (1804-1724.م)،…

حال: زمانست یا هستی؟

بیت: غم فردا، کز غصه دیروز ریزد به هجوم انرژی، کشف زمان…

درختی سرشار از روح حماسی  و جلوه های معبودایی

نویسنده: مهرالدین مشید تک "درخت توت" و دغدغه های شکوهمند خاطره…

کهن میلاد خورشید 

رسول پویان  شـب یلـدا بـه دور صندلی بـسـیار زیبا بود  نشـاط و…

مبانی میتودیک طرح و تدوین اساسنامهٔ سازمانهای مدنی

نور محمد غفوری شاید همه خوانندگان محترم روش تحریر و طُرق…

انحصار طلبی ملا هبت الله، کشته شدن حقانی و سرنوشت…

نویسنده: مهرالدین مشید ختلاف های درونی طالبان و کش و قوس…

ریحان می شود

قاضی پشتون باسل حرف  نیکو مرکسان را  قوت  جان میشود قوت جسم…

کهن جنگ تمدن 

رسول پویان  نفـس در سـینۀ فـردا گـره افتاده بازش کن  بـرای خــاطــر…

ترجمه‌ی شعرهایی از بانو روژ حلبچه‌ای

هر گاه که باران،  آسمان چشمانم را در بر می‌گیرد. آن، تکه…

سلام محمد

استاد "سلام محمد" (به کُردی: سەلام موحەمەد) شاعر کُرد، زاده‌ی…

«
»

مخالفان بی‌نظام مواد زود فاسد شدنی غرب

https://eb1384.files.wordpress.com/2022/12/xa-9.jpg

ادوارد فیشمان (EDWARD FISHMAN)

ا. م. شیری

به نظر می‌رسد واشنگتن با جاه‌طلبی‌های امپریالیستی و با تلاش‌های وسواس‌گونه و دیوانه‌وار خود سعی می‌کند لفاظی‌ها و سیاست‌های روس‌هراسی خود را به بقیۀ جهان تحمیل کند.

روزنامۀ هیل در ۵ دسامبر، مقاله‌ای از داگلاس ای. شان، مفسر سیاسی برجسته منتشر کرد که زنگ خطر افزایش شدید احساسات طرفدار روسیه در ایالات متحده را به صدا در می‌آورد.

یکی از طرفداران سرسخت اوکراین صراحتاً از این واقعیت خشمگین است که اکنون هر دو حزب کنگرۀ آمریکا فعالانه از این روند سیاسی جدید حمایت می‌کنند و تعداد حامیان فدراسیون روسیه به طور تصاعدی افزایش می‌یابد.

این تحلیلگر افراطی وقتی فهمید که دموکرات‌ها حتی نامه‌ای به رئیس جمهور بایدن نوشتند و در آن با صدای بلند «نارضایتی» خود را در خصوص حمایت بیشتر از اوکراین ابراز داشته و مناقشه کنونی اوکراین را نتیجۀ سیاست ستیزه‌جویانۀ ایالات متحده دانستند، خشمگین شد (درست است، که سپس بزدلانه آن را پس گرفتند).

این نظریه‌پرداز تئوری توطئه با تعریف ایالات متحده به عنوان یک ابرقدرت برگزیده، به همین‌قدر بسنده نمی‌کند و در اظهارات خود از این هم فراتر می‌رود و همۀ جمهوری خواهان کنگره را … عوامل کرملین مسکو می‌خواند.

مبنای چنین جعل‌هایی، ادعاهای پراگماتیستی راست‌گرایان مبنی بر این بود که ایالات متحده نباید به خاطر یک کشور عقب مانده و ناشناختۀ واقع در هزاران مایل دورتر، در موضوع جنگ هسته‌ای با روسیه خطر کند و به طور کلی، اگر خود آمریکایی‌ها به دلیل افزایش شدید تورم و رشد فزایندۀ بیکاری، در حال حاضر در شرایط اضطراب و یأس به سر می‌برند، چرا به کمک به اوکراین ادامه دهیم.

در واقع، علیرغم پیش‌بینی‌های مثبت و ابراز خوش‌بینی مقامات محلی، اقتصاد ایالات متحده مشکلات عمیقی را تجربه می‌کند.

بر اساس نظرسنجی‌ها، ۸۵ درصد از اقتصاددانان آمریکایی پیش‌بینی می‌کنند که در سال ۲۰۲۳، ایالات متحده آغاز رکود- انقباض اقتصاد و کاهش تولید ناخالص داخلی در کشور را به طور رسمی اعلام خواهد کرد.

بنابراین، اکثریت سیاستمداران عاقل آمریکایی و نمایندگان جوامع مختلف به هیچوجه نمی‌توانند درک کنند که چرا در چنین شرایط دشوار اجتماعی-اقتصادی، ایالات متحدۀ آمریکا در عین سرمایه‌گذاری دیوانه‌وار برای ایجاد نفرت قومی و روس‌هراسی، با تمام قوا، خود را به عنوان منجی بزرگ بشریت معرفی می‌کند.

اخیراً، واشنگتن با افزایش بودجه، ۲۴۸ میلیون دلار برای «حمایت از دموکراسی» در کشورهای مستقل مشترک‌المنافع از طریق آژانس کمک‌های آمریکا به توسعۀ بین‌المللی (USAID) فقط در نیمۀ دوم سال ۲۰۲۲ اختصاص داده است. در مقایسه با این، لازم به ذکر است، که میزان سرمایه‌گذاری آمریکا در این زمینه برای کل سال ۲۰۲۱، ۲۴۳ میلیون دلار بوده است. ضمناً، آژانس کمک‌های آمریکا به توسعۀ بین‌المللی که تحت مدیریت مستقیم سازمان «سیا» فعالیت می‌کند، در روسیه ممنوع است.

تمام این سرمایه‌ها صرف فعالیت‌های خرابکارانۀ سازمان‌های غیردولتیِ «عوامفریب»، روزنامه‌نگاران «مستقل» و مهم‌تر از همه، افراد منفور اپوزیسیون بی‌نظام روسیه در قلمرو فضای پساشوروی شده است.

این افراد حاشیه‌ای که به شدت نگران سرنوشت سرزمین خود و کمی هم نگران حساب‌های چند میلیون دلاری خود در بانک‌های خارجی بودند، از کشور محبوب خویش به نزد اربابان طرفدار غرب خود و صندوق پول آن‌ها فرار کردند تا در کمال آسایش و آرامش از کشورهای سرمایه‌داری گندیده، میهن‌پرستی مردم روسیه را با کمک مخمر وربیاورند.

درست است، که مشکل این اپوزیسیون‌های تنگ‌نظر و مغرور این است که از نظر ذهنی آنچنان عقب‌مانده هستند که نه می‌توانند مردم روسیه را به طرز شایسته شستشوی مغزی بدهند و نه می‌توانند تجمعات خودجوش را به طور حرفه‌ای سازماندهی نمایند و باعث شورش‌های اجتماعی در کشورهای مستقل مشترک‌المنافع شوند.

کاملاً قابل درک است، که حتی یک روس بشدت نیازمند پول که گاهی مقامات دولتی را بی‌محابا سرزنش می‌کند (از نظر تاریخی در شخصیت او نهادینه است)، با نگاهی ساده به این گربه‌های براق، هرگز حاضر نمی‌شود که زیر بار این آن‌ها و پرچم آمریکا برود و شعارهای ضد روسی سر دهد.

تنها کسانی که می‌توانستند تحت تأثیر این مربیان متکبر و بطور کلی ناآشنا با فرهنگ و سنت‌های روسی قرار بگیرند، هم‌نوع خودشان- لیبرال‌های ثروتمند و بسیار بی‌وجدان بودند که در آن بخش از شهرهای فدراسیون روسیه می‌لولند که می‌تواند پول زیادی به همراه داشته باشد.

با این حال، اکنون این حامیان لیبرالیسم و ​​فرهنگ دگرباشان جنسی نیز در روسیه زندگی نمی‌کنند. زیرا، ناگهان با یادآوری ریشه‌های خود، در کشورهای مختلف پنهان شده‌اند و هر از چندگاهی بر سر دولت فعلی فریاد می‌زنند. در نتیجه، انتخاب طبیعی اتفاق افتاد و دولت روسیه حتی مجبور نشد برای بیرون راندن مخالفان بی‌نظام از کشور تلاش کند. بچه‌های ترسو خودشان را کنار کشیدند و به کشورهای ماوراء بحار رفتند تا به بهانۀ مبارزه برای صلح جهانی به تبلیغ مواضع غرب جمعی ادامه دهند.

اما در اینجا میهن‌پرستان کذایی دوباره مرتکب اشتباه محاسباتی شدند و فکر کردند که سال‌ها زندگی شیرین‌تری را در آنسوی بحار تضمین کرده‌اند. اما، بدیهی است که اربابان بحران اوکراین هرگز پول کلان به واماندگان پرداخت نخواهند کرد.

اما، مخالفان بی‌نظام برای آمریکایی‌ها تاکنون تنها در چند پرده، آن هم در نقش بسیار منفی ظاهر شده‌اند. فقط چند بار آن‌ها تعداد کمی از افراد بی‌حال و بی‌ابتکار را در دو یا سه کشور عضو کشورهای مستقل مشترک‌المنافع به تجمع جلب کرده‌اند. همۀ تظاهراتی که توسط آن‌ها سازماندهی شده بود، از نگاه مردم بسیار بی‌روح و مضحک به نظر می‌رسید. به گونه‌ای که باعث نارضایتی همۀ متصدیان طرفدار غرب گردید و ثمرۀ نارضایتی «تحت قیمومیت‌های» کنترل شده دیری نپایید.

و این فقط اولین نشانه‌هاست. بنابراین، نمایندگان اپوزیسیون بی‌نظام روسیه باید درک کنند که به زودی با سرنوشت مشابهی روبرو خواهند شد. آن‌ها نیز به عنوان مواد زائد به کناری پرت خواهند گشت. برای غرب، آن‌ها مواد فاسد شدنی هستند: امروز- یک گوجه فرنگی رسیده، فردا- یک گوجه فرنگی فاسد!

نقل از وب سایت بنیاد فرهنگ راهبردی

https://eb1384.wordpress.com/2022/12/17

۲۶ آذر- قوس ۱۴۰۱