شوخ طبعی 

رسول پویان  خنده داروی طبع غمگین است  شـادخواری طبیب دیرین است  خنده روباش…

جنگی که بجای فروریزی دستگاه تروریست پرور، دندان های آن…

نویسنده: مهرالدین مشید جنگی که امید ها برای نابودی بزرگ ترین…

به یاد مادر

مادر به خوی عادت طفلانه ام هنوز از بهر تو سرخوش…

توهم پولی، دستمزد، تورم ـــ برشی از کتاب: «درس‌گفتارهای کاپیتال»

دانش و امید، شمارهٔ ۲۹، اردیبهشت ۱۴۰۴ ــ  اوایل سال ۱۴۰۳،…

     انزوای نمایشی، همکاری پنهانی: از انکار علنی تا توافق پشت…

نویسنده: مهرالدین مشید انزوای دیپلوماتیک تا معامله در سایه: روایت دوگانه…

یوغلط خبر د جنجال منبع

نور محمد غفوری په دې ورځو کې د مغرضو او دروغجنو…

و.ای. لنین- وحدت فلسفه و سیاست

ترجمه. رحیم کاکایی اوگورودنیکوف ولادیمیر پتروویچ، دکتر علوم فلسفه، پروفسور، رئیس کرسی…

ناله یی میهن

رخت سفر ببستم و سوی وطن شدم در آرزوی دیدن مهد کهن…

از شمس النهار ، بنیاد گزاری مطبوعات مدرن

1میرعبدالواحد سادات ترقیات عالم روبه بالاست  ما از بالا به پایین می…

روز جهانی مطبوعات و روزگار آشفته و نابسامان روزنامه‌نگاری در…

نویسنده: مهرالدین مشید هرچند روز جهانی مطبوعات (۳ می) فرصتی است…

ریشه‌یابی پیدایش سادات، خواجه، آقا و بار بی‌معنای مذهبی دادن به…

محمدعثمان نجیب بخش نخست:  مراد من این‌ است تا بدانیم، چرا مردمان…

مارکوزه؛- فیلسوف التقاطی جنبش دانشجویی

Herbert Marcuse (1898-1879) آرام بختیاری نیاز  فیلسوف "چپ نو" به فرویدیسم. مارکوزه (1979-1898.م)،…

مسئولیت اخلاقی رسانه ئی  در دفاع مشترک از روشنگری ،…

نوشته  از: بصیر دهزاد   قسمت دوم  ادامه قسمت اول   نباید یک اصل عمده…

مسئولیت اخلاقی رسانه ئی  در دفاع مشترک از روشنگری ،…

نوشته  از: بصیر دهزاد   قسمت اول   انگیزه این مقاله  تداوم بحث های…

وحدت ملی یگانه ضامن بقای کشور است

اگر از چهار راهی ها گذر کنی مزدور کار ،…

تقسیم جهان 

رسول پویان  زمیـن در بین غـولان جهـان تقسیم می گردد  تـوگـویـی از…

یووالی د بریا کيلي، د نن ورځې اړتیا

ليکنه: حميدالله بسيا په تاریخ کې ډېرې داسې شېبې شته چې ملتونه…

نقش و جایگاۀ اصلی دین در جهان معاصر

نویسنده: مهرالدین مشید فشرده عصر حاضر، که با بحران‌های هویتی، اخلاقی، زیست‌محیطی…

 ماکار گرو نیروی توانای جها نیم 

             به استقبال روز بین المللی کارگر  انسان بخاطر زنده ماندن خود…

پیام تبریک به مناسبت اول ماه مه، روز همبستگی کارگران…

درود بر تلاشگران خستگی ناپذیر زندگی،   اول ماه مه، روز گرامیداشت…

«
»

مخالفان بی‌نظام مواد زود فاسد شدنی غرب

https://eb1384.files.wordpress.com/2022/12/xa-9.jpg

ادوارد فیشمان (EDWARD FISHMAN)

ا. م. شیری

به نظر می‌رسد واشنگتن با جاه‌طلبی‌های امپریالیستی و با تلاش‌های وسواس‌گونه و دیوانه‌وار خود سعی می‌کند لفاظی‌ها و سیاست‌های روس‌هراسی خود را به بقیۀ جهان تحمیل کند.

روزنامۀ هیل در ۵ دسامبر، مقاله‌ای از داگلاس ای. شان، مفسر سیاسی برجسته منتشر کرد که زنگ خطر افزایش شدید احساسات طرفدار روسیه در ایالات متحده را به صدا در می‌آورد.

یکی از طرفداران سرسخت اوکراین صراحتاً از این واقعیت خشمگین است که اکنون هر دو حزب کنگرۀ آمریکا فعالانه از این روند سیاسی جدید حمایت می‌کنند و تعداد حامیان فدراسیون روسیه به طور تصاعدی افزایش می‌یابد.

این تحلیلگر افراطی وقتی فهمید که دموکرات‌ها حتی نامه‌ای به رئیس جمهور بایدن نوشتند و در آن با صدای بلند «نارضایتی» خود را در خصوص حمایت بیشتر از اوکراین ابراز داشته و مناقشه کنونی اوکراین را نتیجۀ سیاست ستیزه‌جویانۀ ایالات متحده دانستند، خشمگین شد (درست است، که سپس بزدلانه آن را پس گرفتند).

این نظریه‌پرداز تئوری توطئه با تعریف ایالات متحده به عنوان یک ابرقدرت برگزیده، به همین‌قدر بسنده نمی‌کند و در اظهارات خود از این هم فراتر می‌رود و همۀ جمهوری خواهان کنگره را … عوامل کرملین مسکو می‌خواند.

مبنای چنین جعل‌هایی، ادعاهای پراگماتیستی راست‌گرایان مبنی بر این بود که ایالات متحده نباید به خاطر یک کشور عقب مانده و ناشناختۀ واقع در هزاران مایل دورتر، در موضوع جنگ هسته‌ای با روسیه خطر کند و به طور کلی، اگر خود آمریکایی‌ها به دلیل افزایش شدید تورم و رشد فزایندۀ بیکاری، در حال حاضر در شرایط اضطراب و یأس به سر می‌برند، چرا به کمک به اوکراین ادامه دهیم.

در واقع، علیرغم پیش‌بینی‌های مثبت و ابراز خوش‌بینی مقامات محلی، اقتصاد ایالات متحده مشکلات عمیقی را تجربه می‌کند.

بر اساس نظرسنجی‌ها، ۸۵ درصد از اقتصاددانان آمریکایی پیش‌بینی می‌کنند که در سال ۲۰۲۳، ایالات متحده آغاز رکود- انقباض اقتصاد و کاهش تولید ناخالص داخلی در کشور را به طور رسمی اعلام خواهد کرد.

بنابراین، اکثریت سیاستمداران عاقل آمریکایی و نمایندگان جوامع مختلف به هیچوجه نمی‌توانند درک کنند که چرا در چنین شرایط دشوار اجتماعی-اقتصادی، ایالات متحدۀ آمریکا در عین سرمایه‌گذاری دیوانه‌وار برای ایجاد نفرت قومی و روس‌هراسی، با تمام قوا، خود را به عنوان منجی بزرگ بشریت معرفی می‌کند.

اخیراً، واشنگتن با افزایش بودجه، ۲۴۸ میلیون دلار برای «حمایت از دموکراسی» در کشورهای مستقل مشترک‌المنافع از طریق آژانس کمک‌های آمریکا به توسعۀ بین‌المللی (USAID) فقط در نیمۀ دوم سال ۲۰۲۲ اختصاص داده است. در مقایسه با این، لازم به ذکر است، که میزان سرمایه‌گذاری آمریکا در این زمینه برای کل سال ۲۰۲۱، ۲۴۳ میلیون دلار بوده است. ضمناً، آژانس کمک‌های آمریکا به توسعۀ بین‌المللی که تحت مدیریت مستقیم سازمان «سیا» فعالیت می‌کند، در روسیه ممنوع است.

تمام این سرمایه‌ها صرف فعالیت‌های خرابکارانۀ سازمان‌های غیردولتیِ «عوامفریب»، روزنامه‌نگاران «مستقل» و مهم‌تر از همه، افراد منفور اپوزیسیون بی‌نظام روسیه در قلمرو فضای پساشوروی شده است.

این افراد حاشیه‌ای که به شدت نگران سرنوشت سرزمین خود و کمی هم نگران حساب‌های چند میلیون دلاری خود در بانک‌های خارجی بودند، از کشور محبوب خویش به نزد اربابان طرفدار غرب خود و صندوق پول آن‌ها فرار کردند تا در کمال آسایش و آرامش از کشورهای سرمایه‌داری گندیده، میهن‌پرستی مردم روسیه را با کمک مخمر وربیاورند.

درست است، که مشکل این اپوزیسیون‌های تنگ‌نظر و مغرور این است که از نظر ذهنی آنچنان عقب‌مانده هستند که نه می‌توانند مردم روسیه را به طرز شایسته شستشوی مغزی بدهند و نه می‌توانند تجمعات خودجوش را به طور حرفه‌ای سازماندهی نمایند و باعث شورش‌های اجتماعی در کشورهای مستقل مشترک‌المنافع شوند.

کاملاً قابل درک است، که حتی یک روس بشدت نیازمند پول که گاهی مقامات دولتی را بی‌محابا سرزنش می‌کند (از نظر تاریخی در شخصیت او نهادینه است)، با نگاهی ساده به این گربه‌های براق، هرگز حاضر نمی‌شود که زیر بار این آن‌ها و پرچم آمریکا برود و شعارهای ضد روسی سر دهد.

تنها کسانی که می‌توانستند تحت تأثیر این مربیان متکبر و بطور کلی ناآشنا با فرهنگ و سنت‌های روسی قرار بگیرند، هم‌نوع خودشان- لیبرال‌های ثروتمند و بسیار بی‌وجدان بودند که در آن بخش از شهرهای فدراسیون روسیه می‌لولند که می‌تواند پول زیادی به همراه داشته باشد.

با این حال، اکنون این حامیان لیبرالیسم و ​​فرهنگ دگرباشان جنسی نیز در روسیه زندگی نمی‌کنند. زیرا، ناگهان با یادآوری ریشه‌های خود، در کشورهای مختلف پنهان شده‌اند و هر از چندگاهی بر سر دولت فعلی فریاد می‌زنند. در نتیجه، انتخاب طبیعی اتفاق افتاد و دولت روسیه حتی مجبور نشد برای بیرون راندن مخالفان بی‌نظام از کشور تلاش کند. بچه‌های ترسو خودشان را کنار کشیدند و به کشورهای ماوراء بحار رفتند تا به بهانۀ مبارزه برای صلح جهانی به تبلیغ مواضع غرب جمعی ادامه دهند.

اما در اینجا میهن‌پرستان کذایی دوباره مرتکب اشتباه محاسباتی شدند و فکر کردند که سال‌ها زندگی شیرین‌تری را در آنسوی بحار تضمین کرده‌اند. اما، بدیهی است که اربابان بحران اوکراین هرگز پول کلان به واماندگان پرداخت نخواهند کرد.

اما، مخالفان بی‌نظام برای آمریکایی‌ها تاکنون تنها در چند پرده، آن هم در نقش بسیار منفی ظاهر شده‌اند. فقط چند بار آن‌ها تعداد کمی از افراد بی‌حال و بی‌ابتکار را در دو یا سه کشور عضو کشورهای مستقل مشترک‌المنافع به تجمع جلب کرده‌اند. همۀ تظاهراتی که توسط آن‌ها سازماندهی شده بود، از نگاه مردم بسیار بی‌روح و مضحک به نظر می‌رسید. به گونه‌ای که باعث نارضایتی همۀ متصدیان طرفدار غرب گردید و ثمرۀ نارضایتی «تحت قیمومیت‌های» کنترل شده دیری نپایید.

و این فقط اولین نشانه‌هاست. بنابراین، نمایندگان اپوزیسیون بی‌نظام روسیه باید درک کنند که به زودی با سرنوشت مشابهی روبرو خواهند شد. آن‌ها نیز به عنوان مواد زائد به کناری پرت خواهند گشت. برای غرب، آن‌ها مواد فاسد شدنی هستند: امروز- یک گوجه فرنگی رسیده، فردا- یک گوجه فرنگی فاسد!

نقل از وب سایت بنیاد فرهنگ راهبردی

https://eb1384.wordpress.com/2022/12/17

۲۶ آذر- قوس ۱۴۰۱