از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

             خواب ظلمانی

خفتگا ن رویا ی  یک  آرا مش ا ند  همچوکشتی بسته…

      نسبت ونسبیت 

نسبت بیان منسوب ومربوط ،ربط وتعلق وبا مفاهیم تناسب ،متناسب…

این هم بیاد تاریخ بماند

قومگرایی و ائتلاف ها بر بنیاد قومیت حلال مشکل افغانستان نیست! گرایش…

چرا اخلاق در همه‌ عرصه‌های زنده‌گی میان بیش‌ترین بشرِ قرنِ…

اخلاق‌نگری به سیاست‌مدارانِ بد اخلاق: مورد ترامپ محمدعثمان نجیب نماینده‌ی مکتب-دینی فلسفی من…

برابری حقوی + استعداد ذاتی = شایسته سالاری...!

انسان ها٬ نظر به توانایی های ذاتی برابر آفریده نشده اند.…

مرغ رویا  

رسول پویان  مسوزان بال پـرواز پرستـوهـای زیبا را   میفگـن در قفسهای طلایی…

تعامل که انزوا؟

نور محمد غفوري په نړیوالو اړیکو کې د هېوادونو برخلیک د…

از کابل تا دیاسپورا؛ روایتی از هفت خوان رنج های…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان؛ در گره گاۀ تروریسم و مردم این…

هویت و عوامل تعیین‌کننده آن: بررسی علمی و تحقیقاتی

نور محمد غفوری خلاصه هویت یکی از مفاهیم بنیادین علوم اجتماعی و…

نقد متافیزیک؛ شرط انقلابی بودن،شد

Metaphisik. آرام بختیاری متافیزیک؛ میان الاهیات، و هستی شناسی توهمی.   آغاز بحث متافیزیک…

جهان در آستانهٔ زوال دموکراسی

نویسنده: مهرالدین مشید فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ نقطهٔ…

«
»

قصد ترامپ برای ایجاد «قوی‌ترین نیروی هسته‌ای جهان»

تمدید پیمان استارت جدید ــ۳،

هشت آوریل سال ۲۰۱۰، بعید است

نویسنده: نیکولای بوبکینمترجم: ک. رادین

برگرفته از : سایت روسی بنیاد فرهنگ استراتژیک

چشمگیر‌ترین افزایش هزینه برای ایجاد انواع مختلف سلاح‌های هسته‌ای برنامه‌ریزی شده‌اند. پیشنهاد شده است مبلغ بیشتری نه‌تنها به وزارت دفاع، بلکه به واحدی از وزارت انرژی داده شود، که مسئول هدایت و اداره کلاهک هسته‌ای است. در مجموع ترامپ تقریبا ۴۴ میلیارد دلار برای برنامه‌های گسترش زرادخانه هسته‌ای می‌خواهد. از این مجموعه برای مدرنیزه کردن بخش هسته‌ای نیروهای مسلح پنتاگون ۲۸/۹ میلیارد دلار در نظر گرفته می‌شود (افزایش ۱۸ درصدی در مقایسه با سال مالی پیشین)
 
 

دهم فوریه کاخ سفید بودجه پیشنهادی خود برای سال مالی ۲۰۲۱ را به‌میزان ۴/۸ تریلیون دلار منتشر کرد. بودجه‌های نهایی در آمریکا توسط کنگره به‌تصویب می‌رسند و درخواست‌های بودجه هنوز هزینه‌های واقعی فدرال نیستند، اما تصوری از اولویت‌های سیاست دولت ترامپ در مورد پیشنهاد بودجه را به‌دست می‌دهد. اول از همه مفسران به هدف دولت برای کاهش بودجه برنامه‌های حمایت اجتماعی و افزایش هزینه‌های نظامی‌ اشاره می‌کنند. بودجه پیشنهاد شده افزایش هزینه‌های نظامی ‌به‌میزان ۳ درصد و کاهش هزینه‌های غیر‌نظامی ‌به‌میزان ۵ درصد را در نظر دارد. مخارج پنتاگون برای سال مالی آینده به بیشترین میزانی که تاکنون توسط دولت آمریکا پیشنهاد شده، پیش‌بینی شده است. همانطور که ترامپ گفت، «بودجه بسیار خوبی با بودجه نظامی‌ بسیار قدرتمندی خواهیم داشت، زیرا چاره‌ای نداریم». آیا واقعاً آمریکا «چاره‌ای ندارد»؟ به کنگره پیشنهاد شد که با هزینه‌های امنیت ملی در سال مالی آینده (که در اکتبر سال ۲۰۲۰ شروع می‌شود) به میزان ۷۴۰/۵ میلیارد دلار توافق کند، که از آن ۷۰۵/۴ میلیارد دلار برای وزارت دفاع اختصاص داده شده است. اولویت پنتاگون باید آمادگی برای مقابله با روسیه و چین باشد. چشمگیر‌ترین افزایش هزینه برای ایجاد انواع مختلف سلاح‌های هسته‌ای برنامه‌ریزی شده‌اند. پیشنهاد شده است مبلغ بیشتری نه‌تنها به وزارت دفاع، بلکه به واحدی از وزارت انرژی داده شود، که مسئول هدایت و اداره کلاهک هسته‌ای است. در مجموع ترامپ تقریبا ۴۴ میلیارد دلار برای برنامه‌های گسترش زرادخانه هسته‌ای می‌خواهد. از این مجموعه برای مدرنیزه کردن بخش هسته‌ای نیروهای مسلح پنتاگون ۲۸/۹ میلیارد دلار در نظر گرفته می‌شود (افزایش ۱۸ درصدی در مقایسه با سال مالی پیشین).

اصلی‌ترین نمونه‌های (برنامه‌ریزی شده) هزینه پنتاگون بدین‌گونه هستند: تکمیل  بهبود فرماندهی، اداره و ارتباطات در نیروهای هسته‌ای (۷ میلیارد)؛ تکمیل تدوین و طرح‌ریزی بمب‌افکن ضربتی جدید دور پرواز «ب ـ۲۱» (۲/۸ میلیارد)؛ ساخت نخستین رزم ناو زیر‌دریایی موشکی دارای هدف استراتژیکی رسته جدید «کلمبیا» (۴/۴ میلیارد). همچنین تکمیل و رفع اشکال‌های موشک‌های کروز مستقر در هوا با برد طولانی (۵ میلیارد) و ادامه مدرن‌سازی موشک‌های بالستیک بین قاره‌ای زمینی (۱/۵ میلیارد) برنامه‌‌ریزی می‌شوند. اداره ملی در امور ایمنی هسته‌ای وزارت انرژی آمریکا بخشی از درخواست بودجه رئیس‌جمهور برای سال مالی ۲۰۲۱، که افزایش ۱۹ درصدی هزینه‌ها را در نظر گرفته است. منتشر کرد، که بخش قابل‌توجهی از آن (۱۵/۶ میلیارد) برای برنامه‌های ایجاد تسلیحات هسته‌ای پیشنهاده شده است. گذشته از تغییر شکل و اصلاح کلاهک‌های هسته‌ای موجود، مبلغی نیز به ایجاد کلاهک‌های جدید «W۹۳» برای موشک‌های بالستیک مستقر در زیرِ آب «Trident II D۵» (۳/۱ میلیارد دلار) اختصاص داده می‌شود. اینها به آزمایش سلاح هسته‌ای جدید نیاز دارند و در کاخ سفید هم عجله دارند که خودداری از پیوستن به پیمان منع جامع آزمایش هسته‌ای را هرچه زودتر اعلام کنند. در بودجه ارائه شده همچنین استقرار تسلیحات، به استثنای هسته‌ای، در فضا در نظر گرفته شد. برای نخستین بار گرایش به تسلط نظامی ‌در فضا در بودجه در یک سطر جداگانه برای نیروی فضایی آمریکا که در دسامبر سال ۲۰۱۹ ایجاد شده بود، وارد شد (پیشتر تأمین مالی برای این اهداف از طریق نیروی هوایی انجام می‌گرفت). مخارج نیروی فضایی به‌میزان ۱۵/۴ میلیارد دلار پیش‌بینی شد. در مسکو گرایش آمریکا برای تبدیل فضا به عرصه درگیری نظامی ‌را بسیار خطرناک می‌دانند.

نظامی ‌کردن فضا، برنامه‌های گسترش پتانسیل هسته‌ای آمریکا تنها توازن بین‌المللی نیروها را بی‌ثبات می‌کند. گرایش دولت ترامپ برای رسیدن به برتری هسته‌ای جهانی مشهود است؛ اعتقاد براین است که دولت در برابر پنتاگون و وزارت انرژی چنان وظایفی را تعیین کرده که بعید است آنها توسط برنامه بودجه‌ای در نظر گرفته شده مطابق برنامه زمان‌بندی شده عملی بشوند. بسیاری چیزها بستگی دارد به آنکه آیا آمریکا و روسیه در مورد تمدید پنج ساله پیمان در مورد اقداماتی برای کاهش بیشتر و تحدید تسلیحات تهاجمی‌ استراتژیک (پیمان استارت جدید ــ ۳)، که در سال ۲۰۲۱ مدت اعتبار آن به‌پایان می‌رسد، تصمیمی ‌گرفته‌اند یا نه. «روبرت اوبراین» مشاور امنیت ملی آمریکا ضمن سخنرانی در مرکز تحلیلی شورای آتلانتیک در ۱۱ فوریه به قصد واشنگتن برای مذاکره با مسکو در مورد این مسأله تأکید کرد، اما ترامپ هشدار داد که او «پیمان استارت جدید ــ ۳» را تنها در صورتی که چین به این پیمان بپیوندد، تمدید خواهد کرد. تقاضای عجیبی است. اگر قدرت‌های هسته‌ای دیگر مانند متحدین آمریکا در ناتو برای نمونه بریتانیا و فرانسه به آن دعوت نشوند، چرا چین به مذاکرات بپیوندد؟ پافشاری آمریکا در قبال چین به‌عنوان طرحی تعمدی طرف آمریکایی جهت شرایط غیر قابل قبولی برای تمدید پیمان «استارت جدید ــ ۳» درک می‌شود. فعلاً موضوع باز می‌ماند، اما طرح تهیه شده در دولت آمریکا برای بودجه دفاعی سال مالی ۲۰۲۱، بیشتر سیگنالی را در مورد آنکه تمدید پیمان «استارت جدید ــ ۳» بعید است، ارسال می‌کند. آنطور که دونالد ترامپ ۱۰ فوریه ضمن سخنرانی خود در کاخ سفید در برابر فرمانداران گفت، فعلاً آمریکا قراردادی جهت کنترل تسلیحات با روسیه و چین ندارد و تنها کاری که آمریکا می‌تواند انجام بدهد، ایجاد «قوی‌ترین نیروی هسته‌ای در جهان» است.