شعار” اول امریکا ” ی ترامپ در هاله ای از ابهام
نوشته ی: اسماعیل فروغی
بتاریخ بیستم جنوری سال 2025 دونالد ترامپ این خبرسازترین و خودخواه ترین رییس جمهورایالات متحده ی امریکا ، حلف وفاداری یاد کرد . طوری که دیدیم مراسم تحلیف به بهانه ی سرمای زیاد نه درفضای باز و با حضورصدهاهزارشهروند عادی امریکایی مثل گذشته ها ؛ بلکه درزیریک سقف با حضورتنها طرفداران سرسخت ترامپ دایرشد . دونالد ترامپ رییس جمهورمنتخب ، درمیان شوروهلهله ی فقط چند هزار تن محدود از هم حزبی هایش ، سخنرانی کرد. او طی سخنرانی هیجان انگیز و پرطمطراق ( مثل اینکه درکارزارانتخاباتی باشد ) ، به مسایل بحث برانگیزی اشاره نموده ، وعده های سرخرمن اش را باز و باربارتکرار نمود .
آقای ترامپ ازسازمان جهانی بهداشت ( دبلیو اچ او ) و سازمان حفاظت از اقلیم پاک ( معاهده ی کنفرانس حفاظت اقلیمی پاریس ) ، بی باکانه پا پس کشید و اعضای سازمان امنیتی ناتو را هم تهدیدکرد که اگرپنج درصد درآمد سرانه ی شانرا نپردازند ، از ناتو هم بیرون خواهد شد . او درمیان دوصد فرمان ، فرمان رهایی یکهزاروپنجصد تن ازهواخواهان و هم حزبی هایش را هم امضاکرد که پنجسال قبل با چوب و چماق وحشیانه به کاخ کنگره حمله ورشده ، سبب ویرانی های بسیاروقتل شش تن پولیس و نگرانی تمام امریکا و جهان شده بودند . برخی از آن یورشگرانِ کاخ کنگره تا بیست سال زندان حکم قطعی تمام محاکم را داشتند .
سخنرانی آقای ترامپ با واکنش های متفاوتی از سوی رهبران جهان و موافقان و مخالفان وی روبروشده است. ازمیان نکات مهم و قابل بحث بی شماری که درين سخنرانی وجود داشت ، بزرگ نمایی ، اضافه طلبی و خودخواهی های مغرورانه ی آقای ترامپ توجه همه را به خود جلب کرده است ( توجه دوست و دشمن امریکا را ) که حتا برخی آن را تحقیر به ملل دیگر تعبیرکرده اند . امریکا – اول، امریکا – بزرگتر، قوی تر و قابل ستایش ترازهمه ، شعار مرکزی تمام سخنرانی های او بود . او بصراحت اذعان داشت که برای تحقق این امربزرگ یعنی امریکا – اول ، حاضر است ، منافع همسایه گان و متحدان نزدیک اش چون کانادا ، پاناما، مکسیکو،دانمارک و حتا تمام متحدان اروپایی اش را هم زیر پاکند . چه رسد به تقابل با حریفان جهانی اش چین ، روسیه ، هند ، برازیل، سازمان‌های اقتصادی – تجاری آسه آن ، شانگهای ، بریکس وغیره .
از آنجاییکه سرشت و کرکتر اندیشه های جاه‌طلبانه ی تمام رهبران امریکا بشمول آقای ترامپ ، باجنگ و ایجاد نقاط داغ تنش درجهان ریخته شده است ، او درحالی که می خواهد بگوید من جنگ طلب نیستم ، اما قصد و نیت اش را برای تصرفِ با زورِ کانال پاناما ، پنهان نمی نماید . خلیج مکسیکو را ازهمینحالا خلیج امریکا می نامد ، گرینلند را می خواهد از دنمارک به زور بدست آورده و کانادا را از زمره ی ایالات متحده ی امریکا می شمارد . به همین سان آقای ترامپ با بلند بردن سرسام آور تعرفه های گمرکی ، وضع مالیات کمرشکن برای اموال وارداتی ازاروپا و انتقال صنعت و تجارت از اروپا به امریکا با ترفند پایان آوردن جبری مالیات درامریکا ؛ می خواهد شعار اول امریکا را بی پروا وبدون درنظرگرفتن منافع دوستان و شرکای راهبردی اروپایی اش، هم تحقق ببخشد .
به هرحال ، پرسش اینجاست ، درشرایط حاضرکه تفاوت بسیار با سال 2017 (اولین باری که آقای ترامپ شعار امریکا نخست را بر زبان راند ) ، داشته و تغیرات شگرفی طی این هشت سال درجهان رخ داده است ، چگونه یک دولت غرق درقرض، بدون فروش ابزارجنگی براعراب و اروپاییان ، در برابررقبای بزرگ اقتصادی اش چون چین ، هندوستان ، اتحادیه ی اروپا ، برازیل ، روسیه ، ایران ، کشورهای جنوب شرق آسیا ، سازمان های آسه آن ، پیمان شانگهای و بریکس که طی هشت سال همه قدرتمند شده اند ، قد راست نموده ، شعار بلندپروازانه ی اول امریکا را به تحقق برساند ؟
جنگ ویرانگرغزه و کشتار بی رحمانه ی پنجاه هزارکودک و زن و مرد بیگناه فلسطینی توسط اسرائیل به یاری مستقیم ایالات متحده ی امریکا و ریختن هزاران تن بمب و باروت کمکی امریکا بروی اطفال و زنان بیگناه فلسطینی، توهم دیموکراسی و حقوق بشر امریکایی – اروپایی را بخوبی افشا کرده است .اینکه آقای ترامپ چگونه باورواعتماد مردمان جهان را باردیگربه این شعارهای کاذب امریکایی ـ غربی جلب نموده ، توهم امریکا اول را به تحقق می رساند ، شک و تردیدهای زیادی وجود دارد .
شکست جنگ نیابتی امریکا وغرب دراوکراین ، نسل کشی درغزه و رشدوترقی بی سابقه ی اقتصادی ـ تجاری رقبای جهانی امریکا درسالهای اخیر، آرزوی بلند پروازانه ی اول امریکای آقای ترامپ را درهاله ای ازابهام قرارداده و دوران تاریخی افول امریکا را که رییس جمهورترامپ خود به آن اعتراف نموده است، نمی تواند نجات بدهد.
به باورمن آقای ترامپ ، به جای آنکه دراندیشه ی تحقق شعارهای خودخواهانه ی امریکا اول و تسخیر کانال پاناما یا گرینلند باشد ، خوب است از راه کاربرد ظرفیتهای بزرگ اقتصادی – علمی ملت امریکا و استفاده از منابع سرشار آن کشوردرتعامل با ملتهای دیگر ، درکنارسایرملل جهان نه در راس آنان ، به بزرگی ، عظمت و رفاه واقعی دست بیابد .
فروغی ( جنوری سال 2025 )
