کهن افسانه ها

رسول پویان برآمد آفـتاب از مشـرق دل در سحـرگاهان شب یلـدای تار…

مهدی صالح

آقای "مهدی صالح" با نام کامل "مهدی صالح مجید" (به…

جنگ های جدید و متغیر های تازه و استفادۀ ی…

نویسنده: مهرالدین مشید تعامل سیاسی با طالبان یا بازی با دم…

                    زبان دری یا فارسی ؟

میرعنایت الله سادات              …

همه چیز است خوانصاف نیست !!!

حقایق وواقعیت های مکتوم لب می کشاید  نصیراحمد«مومند» ۵/۴/۲۰۲۳م افغانها و افغانستان بازهم…

مبانی استقلال از حاکمیت ملی در جغرافیای تعیین شده حقوق…

سیر حاکمیت فردی یا منوکراسی تا به حاکمیت مردمی و…

نوروز ناشاد زنان و دختران افغانستان و آرزو های برباد…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان در جاده های کابل پرسه می زنند؛…

زما  یو سم تحلیل چې غلط؛ بل غلط تحلیل چې…

نظرمحمد مطمئن لومړی: سم تحلیل چې غلط ثابت شو: جمهوریت لا سقوط…

کابل، بی یار و بی بهار!

دکتر عارف پژمان دگر به دامنِ دارالامان، بهار نشد درین ستمکده،یک سبزه،…

ارمغان بهار

 نوشته نذیر ظفر. 1403 دوم حمل   هر بهار با خود…

چگونه جهت" تعریف خشونت" به تقسیم قوای منتسکیو هدایت شدم!

Gewaltenteilung: آرام بختیاری نیاز دمکراسی به: شوراهای لنینیستی یا تقسیم قوای منتسکیو؟ دلیل…

تنش نظامی میان طالبان و پاکستان؛ ادامۀ یک سناریوی استخباراتی

عبدالناصر نورزاد تصور نگارنده بر این است که آنچه که میان…

بهارِ امید وآرزوها!

مین الله مفکر امینی        2024-19-03! بهار آمــــد به جسم وتن مرده گـان…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

نویسنده: مهرالدین مشید قسمت چهارم و پایانی شاعری برخاسته از دل تبعید" اما…

سال نو و نو روز عالم افروز

 دکتور فیض الله ایماق نو روز  و  نو  بهار  و  خزانت …

میله‌ی نوروز

یاران خجسته باد رسیده‌ است نوبهار از سبزه کوه سبز شد…

تحریم نوروز ، روسیاهی تاریخی طالبان

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی        در لیست کارنامه های…

طالب چارواکو ته دريم وړانديز

عبدالصمد  ازهر                                                                       د تروو ليموګانو په لړۍ کې:           دا ځلي د اقتصاد…

    شعر عصر و زمان

شعریکه درد مردم و کشور در آن نبوُدحرف از یتیم…

مبارک سال نو

رسول پویان بهـار آمد ولی بـاغ وطـن رنگ خـزان دارد دم افـراطیت…

«
»

شرط ترک گفت و گو با طالبان زمین را  زیر پای آنان به آتش بدل کردن است

نویسنده : مهرالدین مشید

رئیس جمهور امریکا در دیدارش با اعضیای شورای امنیت اعلان کرد که طالبان چپ و راست مردم ببگناه را می کشند و به هیچ موازینی باور ندارند. وی تاکید کرد کهدمی خواهیم به چیزی پایان بدهیم که باید آن را پایان بدهیم. بنابراین امریکا نمی خواهد با طالبان گفت گو کند. سخنگوی رئیس جمهور غنی هم با تایید و استفبال از تصمیم رئیس جمهور امریکا افزود که طالبان از خط قرمز عبور کرده اند و بر اساس فتوای علمای کشور پس از این از تمامی امکانات برای نابودی آنان استفاده خواهد کرد؛ اما وزارت دفاع در یک اعلامیه یی گفت که حکومت افغانستان با آن طالبانی گفت و گو می کند که دست از کشتار مردم برمی دارند و به روند صلح می پیوندند باب گفت و گو بروی آنان باز است که این نشانگر نوعی تناقض میان امریکا و افغانستان است که شورای عالی صلح هم چنین نظر دارد. هرچند ترامپ هم تمامی دروازه های صلح را با طالبان نبسته است و از سخنان او پیدا است که دلالت قاطع برشکست طالبان در میدان نبرد را ندارد. هرچند شماری ها قاطعیت ترامپ را با بوش مقایسه می کنند و می گویند که ترامپ هم مانند بوش این بار تیغ از دمار تروریستان بیرون خواهد کرد و توصیه های او به وزیر دفاع امریکا، مبنی بر دوباره تحت نظر گرفتن و تجدید نظر کردن زندایان گوانتامو گویای آن است؛ اما باز هم این توهمات ترامپ در جنگ افغانستان بی پبشینه نیست. این توهم به نوشتهء بخش های از کتاب” جنجال آتش و خشم در کاخ سفید”(* )با این پرسش آغاز شد. پرسشی که به طور متناوب در درون و بیرون از کاخ سفیدپرسیده می شد. این بود که آیا ترامپ در حال حاضر که بحیث رئیس جمهور در کاخ سفیدحضور دارد، می تواند، توئیت های غیر کنترل شدهو بدون نظارت و باورنکردنی اش را در کاخ سفید نیز ادامه داده می تواند و پاسخ داده می شد که می تواند. در حالی که این روش بدعت و نوآوری اساسی ترامپ در حکومت کردن بود؛ البته به مثابهء انفجار های منظم و کنترل نشدهء خشم و کینه. نویسندهء کتاب” سیا و جنگ های مخفیانهء امریکا” (**)هم با اشاره به مواضع پیشتر مقام های امریکایی، نیز از توهم و ابهام در جنگ امریکا در افغانستان پرده برداشته است. استیوکال خبرنگار امریکایی در یادداشتی در بارهء عدم پیروزی امریکا در افغانستان نوشته است:” به گفتهء شماری از منابع دولتی امریکا که در جریان بررسی جنگ افغانستان در سال ۲۰۰۸ حضور داشتند، در نخستین حمله ها گزارش بسیار محرمانهء این کشور از جنگ آمده است که ” امریکا در حال شکست در افغانستان نیست؛ اما در حال پیروزی نیز قرار ندارد. گزارش های محرمانهء بعدی استراتیژی امریکا در افغانستان نیز همین موضوع را تاکید کردند. بارک اوباما باوجود نگرانی ها بخاطر برقراری ثبات پاکستان و کنترل تسلیحات اتومی این کشور که محدودیتی را برای اعمال فسار خارجی بر پاکستان به وجود آورده است. اوباما به سازمان سیا دستور داد تا حمله های طیاره های بدون سرنشین را برضد القاعده در مناطق قبیله یی پاکستان در نزدیکی مرز با افغانستان انجام داد و بدون اجازهء پاکستان گروهی را برای کشتن اسامه بن لادن به این کشور اعزام کرد؛ اما زیر ساخت های بزرگتر گروه های تروریستی از جمله موجودیت رهبران گروه های مخالف مسلح دولت افغانستان و بسیاری گروه های افراط گرای دیگر بوسیلهء آی اس آی و استراتیژی بازداری هسته یی پاکستان ضمن بازدارنده گی مقابل ارتش هند از اقدام امریکا برضد پاکستان نیز جلوگیری کرده است.

حال که ترامپ استراتیژی جنگ با طالبان را در پیش گرفته است، دیده شود که برای پیشبرد آن توانایی عبور از طلسم هفت خوان کشور مکار و رهبران شداد پاکستان را دارد و آیا قادر به  شکستن طلسم های موجود در فراه راهش در پاکستان است؛ زیرا رهبران پیشین امریکا از این آزمون ناکام بیرون بدر شدند و از شکستن طلسم های مکر اسلام آباد و نظامیان جنایتکار آن موفقانه بیرون بدر نشدند. هرچند اظهارات ترامپ مبنی برترک گفت و گو ها با طالبان استراتیژی دوام جنگ و خونریزی در افغانستان خوانده شده است و شماری ها از آن انتقاد کرده اند؛ اما پرسش این است که در برابر طالبان وابسته به شبکۀ استخبارات پاکستان که ارادۀ گفت و گو های مستقل با حکومت را ندارند و هر از گاهی بهانه جویی می کنند، از چه رویکردی باید استفاده شود. یگانه راه کوبیدن آنان و حامیان پاکستانی آنان است که می تواند، پوزۀ طالبان را  راست کنند و ناگزیر به گفت و گو شوند. این زمانی ممکن است که امریکا و ناتو در یک رشته عملیات هماهنگ و قاطع و جدی نخست پناه گاۀ آنان را در پاکستان نابود کنند و با افزایش فشار بر اسلام آباد رهبران آنان را زندانی کند تا باشد که طالبان خاطرۀ شکست  سال 2001 را دوباره تجربه کنند و وادار به گفت و گو شوند. از توصیه های پنتاگون که  برای سیگار گفته است تا مانع نشر آمار در مناطق  زیر کنترول طالبان شود و هم ترامپ در نطق سالانۀ خود دستور باز بودن زندان گوانتامو را  صادر کرد، معلوم می شود که امریکا جنگ سختی را با طالبان در سر دارد که هنوز زود است تا در مورد آن داوری کرد. این در حالی است که جنگ راۀ حل نیست و اما خشک گردانیدن منابع تمویل طالبان یگانه راه برای پایان جنگ و رسیدن به صلح است؛ اما صلح را زمانی می توان در میدان جنگ جستجو کرد که با ضربه های آتشین زمین را زیر پای طالبان به آتش بدل کرد؛ زیرا طالبان با ارزش های نظام کنون در تضاد اند. نباید فراموش کرد که این یک امر ساده هم نیست؛ زیرا ما با جنگ فکری، جنگ استخباراتی و جنگ تمدن با عقب گرایی قرار داریم. هر کدام این ها دارای لایه های گوناگون اند و در لایه های آنان استخبارات منطقه و جهان نفوذ کرده است و یگانه راۀ حل شناسایی این لایه ها و طرد و دفع آسیب آنان است. در این صورت است  که با پایان یافتن کار ستون ها عمر طالبان هم پایان می یابد.

هرگاه امریکا به هشدار های خود بر طالبان و حامیان شان ادامه بدهد. این در واقع ادامۀ همان سیاست جنگ فرسایشی است که شاید پایان آن خلاف گفته های ترامپ ناپیدا باشد. در این صورت این گمانه زنی ها درست از آب بیرون می شود که امریکا در صدد پیشگیری از برنامه های کلان اقتصادی چین مانند پروژۀ “یک راه و یک کمربند” به ارزش 42 میلیارد دالری و راۀ ابریشم به ارزش ده میلیارد دالر و برتری جویی های چین و روسیه در منطقه است و جنگ با تروریزم ابزاری برای رسیدن به این هدف است که در این حال افغانستان جز قربانی این بازی چیز دیگری بوده نمی تواند.

از سوی دیگر ترک گفت و گو ها با طالبان زمانی می تواند، کارگر واقع شود که – حکومت مقتدر ملی در کشور شکل گیرد و پایه های نظام استحکام بیشتر یابد تا بحیث یک طرف نیرومند وارد چانه زنی با طالبان و حامیان آنان شود. این در حالی است که حکومت هنوز نه تنها در زیر بار تنش های درونی و اختلاف های قومی ضجه می کشد؛ بلکه قانون شکنی و فساد روز افزون و حاکم بودن رابطه ها بر ضابطه ها و خویش خوری و قوم پرستی و ده ها مشکل دیگر در کشور بیداد می کند. پس یگانه راه برای عبور از این بن بست نابودی کامل طالبان است. این زمانی ممکن است که امریکا با قاطعیت کامل وارد کارزار با طالبان شود و برای این رویارویی در نخست باید لانه های تروریستان را در پاکستان نابود کند و با افزایش فشار بر پاکستان رهبران طالبان را به دام افگند. یاهو

 

* ـ توهمات ترامپ از کجا آغاز شد، تسنیم ، روزنامهء انصار، شمارهء۷۴۰

** – استیوکال ، سیا و جنگ های مخفیانهء امریکا ، روزنامهء انصار، شمارهء۷۴۰

13 دلو سال 1396