سوئد، کُردها و ناتو
والری بورت (Valery BURT) روزنامه‌نگار، مورخ، نویسنده.
ا. م. شیری
آنکارا که بسیاری از کُردهای مقیم سوئد را تروریست و جدایی‌طلب تعریف می‌کند، از استکهلم خواستار اقدام سخت‌گیرانه است. در غیر این صورت، ترکیه با پذیرش سوئد در ناتو مخالفت خواهد کرد.
مهاجرت گسترده به سوئد در دهه ۱۹۶۰ آغاز شد. در ابتدا، بیشتر آن‌ها مردمی از شرق و جنوب اروپا و آمریکای لاتین بودند. در اواخر قرن بیستم، مهاجرانی از خاورمیانه و آفریقا پدید آمدند. سوئد مهاجران را با مزایای اجتماعی مانند مسکن، کمک هزینه‌هایی که می‌توان بدون کار با آن زندگی کرد، تحصیل رایگان برای کودکان جذب کرد. این نهر به رودخانه تبدیل شد. در مدت پنج سال (۲۰۱۵-۲۰۲۰)، سوئد ۱۶۰۰۰۰ مهاجر پذیرفت. در میان آن‌ها سومالیایی‌ها، سوری‌ها، چچن‌ها، افغان‌ها، هندی‌ها، کردها بودند.
تازه واردها در مناطق «خود» متمرکز شدند، به زبان خودشان صحبت می‌کردند و معلوم نبود از آن‌ها چه انتظاری باید داشت. با این حال، به زودی معلوم شد که جرم و جنایت در سوئد افزایش یافته است. مهاجران به باندهای تبه‌کار پیوسته‌اند و با موفقیت در میان هموطنان خود پنهان می‌شوند. پلیس درمبارزه با آن‌ها ناتوان است.
کُردها که از دهۀ ۷۰ به سوئد مهاجرت کردند، بویژه موجب نگرانی مقامات ترکیه هستند. بسیاری از آن‌ها فعالیت‌های سیاسی را گسترش داده‌اند. در پارلمان سوئد چندین نمایندۀ کردتبار وجود دارد: امینه کاکاباوه، گولان آوچی، لوون ردار، سارا گیله.
اخیراً فعالان کُرد – اعضای «کمیتۀ روژآوا» مطالبی دال بر مبارزه برای ایجاد یک کشور کردستان مستقل با پرچم حزب کارگران کردستان در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌کنند (حزب کارگران کردستان در ترکیه، آمریکا و اتحادیۀ اروپا یک سازمان تروریستی شناخته میشود). فخرالدین آلتون، رئیس ادارۀ ارتباطات ریاست جمهوری ترکیه خواستار پاسخگویی و توقف برگزارکنندگان این اقدام شد».
لحن کلی اظهارات سیاستمداران ترکیه چنین است: کشوری که از تبلیغ تروریسم جلوگیری نمی‌کند، چگونه می‌تواند به دفاع از ناتو کمک کند؟
آنکارا معتقد است که استکهلم باید قانون منع توهین به مقدسات را تصویب کند، آتش زدن قرآن را ممنوع اعلام نماید و تظاهرات کُردها را ممنوع کند. از دیگر خواسته‌های ترکیه می‌توان به قطع حمایت از حزب کارگران کردستان، استرداد دست اندرکاران این جنبش، فتح الله گولن، رهبر گروه تروریستی ممنوعه در ترکیه، مظنون به سازماندهی کودتای ژوئیه ۲۰۱۶، و همچنین استرداد تعدادی از پناهندگان کُرد در سوئد، به ویژه، زمان بولنت کنش، سردبیر «روزنامۀ بستۀ امروز» اشاره کرد. سوئد از استرداد کنش خودداری می‌کند. زیرا معتقد است که هیچ دلیل کافی برای این کار وجود ندارد.
زمانی که سوئد یک کشور بی‌طرف بود، کُردها در آنجا احساس امنیت می‌کردند. اما حالا، زمانی که سوئدی‌ها به معنای واقعی کلمه به ناتو کشیده می‌شوند، باید بهانه بیاورند.
کُردها از این می‌ترسند که در مناقشۀ ترکیه و سوئد به یک وسیلۀ معامله تبدیل شوند و ترکیه باید تسلیم شود. با این حال، اگر سوئد پناهندگان سیاسی را مسترد نماید، حکومت کشور در معرض خطر مواجهه با یک اعتراض بسیار قدرتمند در جامعه روبرو خواهد شد.
در عین حال، استکهلم درهای ناتو را دائماً دق‌الباب می‌کند. اولف کریسترسون، نخست وزیر سوئد در مقالۀ منتشرۀ خود در فایننشال تایمز: «زمان بررسی جدی درخواست سوئد برای پیوستن به ناتو فرا رسیده است»، از ترکیه خواست که تصمیم مثبت اتخاذ کند، به ویژه قانون ضد تروریسم که زمانی آنکارا بر آن اصرار داشت، روز گذشته اجرایی شد.
آنتونی بلینکن که اخیراً به سوئد سفر کرده است، با اشاره به این موضوع اظهار داشت: «زمان آن رسیده که به جلو حرکت کنیم». ینس استولتنبرگ مشخص‌تر ابراز عقیده کرد: «سوئد می‌تواند قبل از نشست ویلنوس به عضویت ناتو درآید» (اجلاس در روزهای ۱۱ تا ۱۲ ژوئیه برگزار میشود). او افزود: «من در تماس نزدیک با مقامات ترکیه هستم تا اطمینان حاصل کنم که سوئد در اسرع وقت به عضویت کامل ناتو درمی‌آید. من بارها با رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه در این خصوص صحبت کرده‌ام».
اردوغان یک وقتی گفت: «در سیاست فقط امروز وجود دارد. همه چیز می‌تواند در ۲۴ ساعت تغییر کند».
حالا چطور خواهد بود؟
مسلۀ کُردها در فنلاند همسایه نیز مطرح بود. تعداد مهاجران کُرد در این کشور در حدود ۲۰ هزار نفر است (در سوئد بسیار بیشتر است: طبق برآوردها حدود ۸۵-۱۱۰ هزار نفر). ترکیه نیز در برابر هلسینکی مطالباتی را مطرح کرد، اما اختلافات حل شد. فنلاند بی‌طرف (در گذشته) در حال حاضر به عضویت پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) درآمده است.
در آیندۀ بسیار نزدیک خواهیم دید، که دموکراسی در سوئد چقدر انعطاف‌پذیر است و پناهندگان رادیکال کُرد در این کشور آماده انجام چه کاری هستند.
برگرفته از: وب‌سایت بنیاد رهنگ راهبردی
پ. ن. مترجم: حیرت‌انگیز است بعد از ۷۳ سال موجودیت پیمان تروریستی آتلانتیک شمالی (ناتو) و با وجود اتحاد شوروی و پیمان ورشو تا سال‌های ۱۹۹۰، چه اتفاق افتاده که سوئد و فنلاند تازه فیل‌شان هوای هندوستان کرده و برای عضویت در پیمان تروریستی ناتو سر از پا نمی‌شناسند.
معلوم میشود اربابان خودخواندۀ جهان قصد دارند در مقابل برآمد تعدادی از کشورها مانند چین، روسیه، کرۀ دموکراتیک، کوبا، ایران، ونزوئلا و… و همچنین، تشکیل یکسری اتحادیه‌ها مانند بریکس، سازمان همکاری شانگهای، اتحادیۀ اقتصادی آوراسیا و غیره، برای جلوگیری از ایجاد نظم نوین جهانی، همۀ شغالان و کفتاران در گوشه و کنار خوابیدۀ خود را زیر پرچم واحد ناتو گردآورند. با این حساب، دستور، دستور ارباب است و سوئد و فنلاند تابع فرمان!
۱۵ خرداد-جوزا ۱۴۰۲
