تاملی بر  دیدگاه های «خدا مرده و یا اینکه سکوت…

نویسننده: مهرالدین مشید درامدی بر دو تجربه‌ی متفاوت از غیبت الهی اندیشه‌ی…

نصایح نامچه

موسی فرکیش «نصایح‌نامچه»، در حقیقت متن گفتار و پیشنهادهای عبدالرحمان خان…

یازدهم سپتامبر؛ مبارزه با تروریسم یا چرخه معکوس تحول در…

نویسننده: مهرالدین مشید حملات یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ نه تنها سیاست خارجی…

 آیا راه رشد غیر سرمایداری پاسخگوی  اهداف استراتیژیک خلقهای جهان…

مقدمه این را همه میدانند که در ایجاد جنبشها وحریانات تند…

استاد ګل پاچا الفت 

خدای بخښلی  استاد گل پاجا الفت  هغه  لوی  او وتلی…

د سیاسي ګوندونو په جوړولو او فعالیت کې د مرام…

 انسان له اوله په ټولنیز ژوند کې د ګډو موخو…

خاطر شاد 

رسول پویان  تـو گـویی خامـۀ پاییز کلک استاد است  به هر طرف…

برجحان تعلقات!

امین الله مفکر امینی                     2025-07-09 برجحان ز تـــــــــعلقات وافکاری واهی خدا جوییــــــــم با…

اگر سقراط ‌پدر فلسفه است، کنفوسیوس یا ملاصدرا چرا چنین…

بخش دوم از مقاله‌ی سقراط، تیشه‌زنی، به ریشه‌ی دانایی. بحثی از…

پاسخی به پرسشی

محمدعثمان نجیب  آغا صاحب گرامی، نه دانستم دلیل شتابان شما برای…

استاد قیام الدین خادم 

استاد خادم د پښتو ادبیاتو په اسمان کې له هغو…

روشنگری روس، ملی گرا، رفرمیستی، علم گرا

Lomonossow, Michail(1765-1711 آرام بختیاری لومونسف؛- شاعر، دانشمند، روشنگر. میشائیل لومونسف(1765-1711.م)، شاعر، محقق، فیلسوف،…

د سیاسي ګوند او سازمان اساسي او تشریفاتي سندونه

د یوه سیاسي ګوند او د هر سیاسي او ټولنیز…

اعتراف به خطا؛ اخلاق و پل عبور از تاریکی به…

نوسنده: مهرالدین مشید  تاریخ، دادگاه اشتباهات مشترک ما تاریخ معاصر افغانستان و…

وقتی اژدها می‌غرّد، خرس می‌خروشد و فیل می‌خرامد؛ بشکه زرد…

نوسنده: مهرالدین مشید  پیام نشست شانگهای برای طالبان؛ نشانه‌ای از افول…

در سوگ کنر

بمناسبت زلزله ي مهلک ولایت کنر از زمین لرزه کنر هر…

درمراثی قربانییان زمین لرزه ی مشرق زمیـــن !

امین الله مفکرامینی                   2025-02-09! بدیــــــــده اشکِ ماتم و بدل خونم ز لغزشِ…

اشک قلم 

رسول پویان  اشک قلم به صفحـۀ دل ها چکیده است  صد لاله…

استاد عبدالروف بینوا

استاد بینوا د هېواد، سیمې او نړۍ په کچه ستر…

کودکانی که کودکی نمی‌ کنند

خیابان، خانه بی‌در و پیکر کودکان فراموش‌ شده! فرشید یاسائی *  ما…

«
»

د ښوونځي سوځول، نه بخښونکی جنايت

د پل نړول، د ښوونځي سوځول او د ښوونکي وژل څه نوی خبره نه ده ، له تيرو څو لسيزو راهيسې دا غير انساني، غير مسلماني او غير افغاني اعمال ترسره کيږي. دا چي په افغانستان کي د څو لسیزو را په دې خوا جنګ، جګړې او ناخوالي رواني دي، کله د یو هیواد د استخباراتي لوبو قرباني کيږو او کله د بل ، کله بیا یوه ټولنه او ګروپ مو پخپلو کي سره جنګوي او که بله، ښوونځي مو سوځول کیږي، مسجدونه مو په بمونو الوځول کيږي، ملا مو په ښوونکي پسې اخیستې، ښوونکی مو بیا د مدرسې زده کړې نه مني، استخباراتي کړيو خو راته مدرسې د افراطيت په روزنځايونه بدلې کړې. له هيواد سره مو مينه کمه او حتا ورکه شوه.

که څه هم له يو لوري؛ نر او ښځه ټول د افغانستان د پرمختګ او ابادۍ نارې وهو او غواړو چي په هیواد کي مو ارامي راشي. په اسلام وياړو د هيواد پالنې نارې وهو او د مسلماني دعوه ګيران هم يو خو له بده مرغه په همدغه ټولنه کې بیا داسې کسان هم لرو چې ښوونځي مو سوځوي، ښوونکي مو وژني او اولادونه او د هيواد راتلونکی مو د جهل په تیارو کې ساتي. مونږه هم اسلاميت، انسانيت او افغانيت نارې وهو او دغه کسان هم چې دا کارونه کوي، مونږ هم د اسلام په تېر تمدن او عظمت ویاړو او دوی هم، مګر دوی جاهله بیا له ځانه پوښتنه نه کوي چې د مسلمانانو تېر ویاړ خو په وژلو او ورانولو کې نه و، بلکې په ابادولو او نیکي کولو کې و؛ نو ولې، په کوم اساس، په کوم دليل او په کومه بهانه مونږ د خپل مسلمان ورور وينه ځانته روا بولو؟ د قرآن په کوم آیت شريف او سرور کاينات ص په کوم مبارک حديث کې دا راغلي دي چې يو مسلمان دې د نورو مسلمانانو د زده کړې ځايونه (ښوونځي) وسوځوي؟

همدا تيره ورځ د کابل ولایت په احمدشاه بابا مینه کې یو ښوونځی سوځول شوی او د ښوونځي ملازم وژل شوی دی. که زموږ دیني علما او مذهبي سیاستوال افراطیت ونه غندي؛ نو ليرې نه ده چې سبا به دوی ته هم اور ور اچوي او بیا د ځان لپاره د دليل پيدا کولو لپاره به پرې د کفر ټاپه وهي او وايي به چې د دوی ايمانونه کمزوري و.

ایا د افغانانو ماشومان د ځمکې پر سر د ژوند کولو حق نلري؟ که يي لري نو ولې بيا په یو نوم او په بل نوم وژل کیږی؟
ایا دا زمونږ کوچنيان د درس ویلو او زده کړې حق نلري؟ که يي لري نو بيا ولې يي ښوونځی سوځول کیږی، استاد يي وژل کیږی؟
ولې مو د ښوونځي د کتابونو سيځیل روا ګڼل کيږي؟

آيا ځکه روا دي چې د افغان زده کوونکيو د زده کړې لامل کیږي ؟

آيا د افغان ښوونکي وژل ځکه روا دي چې افغان زده کوونکیو ته زده کړه ورکوي؟

آيا د افغان د ښوونځي د ساتونکي سیځل او وژل ځکه روا دي چې افغان ښوونځی؛ د افغان بچیو د زده کړې لپاره ساتي؟

دا ټول زمونږ د مطلقې بېسوادۍ او جهالت نماينده ګي کوي چې د ښوونځي سوځول او ورانول ستر بری بولو، د سړکونو، فابریکو، داوبو د بندونو، د بريښنا د مزیو غوڅول او نورو عام المنفعه ځايونو ويجاړول خپل وياړ بولو. همدا دليل دی چې په هيواد کې مو د قانون پر ځای ټوپک واک چلوي. همدا دليل دی چې د اسلام د دعوه ګيرانو په نوم مو اسلامی ارزښتونه نقض کیږی. همدا دليل دی چې بهرنيان مو د خپلو موخو د پلي کيدو لپا ره کاروي، همدا دليل دی چې ټولنيز ارزښتونه مو په نظر کې نه نيول کيږي. او که په روښانه توګه ووايم نو همدا د بېسوادۍ او جهالت اغيز دی چې هيواد مو د لسيزو جګړو ميدان دی او هره ورځ مو د بيګنا افغانانو وينه تويږي.

دلته د پړې بله ګوته بيا افغان دولت ته هم نيول کيږي چې په سالمه او اړينه توګه د خلکو او ولس د سر، مال، ملي ګټو او عام المنفعه ځايونو ساتنه نه کوي. که چيرې یي په سمه توګه ساتنه کولی نو د هيواد په پلازمینې کابل په زړه کې د احمدشاه بابا په مينه کې ښوونځی سوځول کيږي؟

لیکنه : خوشحال آصفي