یا من نه دیدم، یا فرزندان یاسین خموش قدر‌ نه‌شناس…

محمدعثمان نجیب «زنده‌گی در زنده‌گی بی زنده‌گی، بازنده‌گی‌ست» ـ یاسین خموش خموش خالق…

واکاوی فرصت های از دست رفته و امکان رهایی افغانستان…

نویسنده : مهرالدین مشید از سایه‌ی ترور تا افق رهایی؛ بررسی…

مرگ‌اندیشی و مرگ‌آگاهی

اغاز زیستن در آینه‌ی فنا، بیداری در افق حقیقت مقدمه مرگ، یکی از…

آزادی، برابری، و برادری

تتبع و نگارش  میرعبدالواحد سادات   آزادی، برابری، و برادری آرمان تاریخی  پر تاثیر…

  افغانستان کشور واحد وتجزیه ناپذیراست

         ما یان گل یک باغ  وبری این گلشن  فا میل بزرگ…

تاریخِ من، خون و خاکستر 

روایتِ افغانستان ای خاکِ من، ای نامِ زخمی از هزاران سالِ…

دمیدن صور در نفخ خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید از سنگ بابه کلان تا سنگ های سوخته…

آرامگاه مونیخ !

تاریخ انتشار :28.07.2025 hoshyaresmaeil2017@hotmail.com سیرک تابستانی «همکاری ملی برای نجات ایران» در…

انار مفتی

خانم “انار مفتی” (به کُردی: هەنار موفتی) شاعر کُرد زبان،…

مانور های سیاسی طالبان در غیاب یک اوپوزوسیون قدرتمند

نویسنده: مهرالدین مشید دورنمای ثبات و بحران در افغانستان؛ سکوت سنگین…

از منظر مکتب دینی فلسفی من بیش از نه می‌دانم…

امید و توحش، جان‌مایه‌ی ماندن از آشوب‌ها و کجایی جای‌گاه نویسنده‌گان…

جمعآوری کتابها و دستگیری جمعی زنان و دختران توسط عمال…

نوشته بصیر دهزاد در هفته گذشته رژیم اختناق ، ظالم  زن …

نمونه ی چند از سروده های خانم مفتوحه ایماق به…

 زیارتگاه مفتوحه ایماق در حضیره اندخوییان شهدای صالحین کابل - افغانستان آق …

 مکتب دینی فلسفی «من بیش از این نه  می‌دانم»، از…

فرستنده: محمدعثمان نجیب مکتب دینی–فلسفی «من بیش از این نمی‌دانم» با…

اگرعمل نداریم!

امین الله مفکر امینی     2025-21-07! تا کی سخــن رانیــــــم زوحدتی همه ابنـــــــای…

دمیدن صور در نفخ خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید از سنگ بابه کلان تا سنگ های سوخته…

رفقا نباید در دوئل های عشقی شرکت کنند!

Ferdinand Lassalle (1825-1864) آرام بختیاری فردیناند لاسال،- مرگ بدلیل یک دوئل عشقی. جوانمرگی…

اعلامیه بنیاد فرهنگی اوستا در باره سرکوب و اخراج جبری…

در ماه های اخیر برخوردهای خشن در برابر پناهجویان افغان…

غمنامه ی غمگنانه ی خونین من

غرب، حامی و مسئول این‌همه جنایات و خونریزی است! سلیمان کبیر…

فراخوان دهمین دوسالانه‌‌ی «داستان کوتاه نارنج» اوایل مردادماه منتشر می‌شود

 کوتاه نارنج» اوایل مردادماه  ۱۴۰۴ با رونمایی از کتاب باغ نارنج، پوستر و…

«
»

تگدی صلح از قاتلان بیرحم مردم

              نوشته ی : فروغی

     حوادث خونبار دیروز در بیمارستانی درکابل و در مراسم تشییع جنازه ای در ننگرهارکه بازهم از نام داعش براه انداخته شد ، یکبار دیگر نادرستی و ناکامی توافقنامه ی امریکا – طالبان و وقوع خطا و خیانت ملی در امر رهایی صدها طالب زندانی شامل انس حقانی را به اثبات میرساند .

      پرواضح است که داعش درافغانسنان ، وسیله ای برای رد گم کردن طالبان و بهانه ای برای ادامه ی کشتارها و ادامه ی تضعیف روحیه ی مبارزه و پرخاش ملی علیه تروریزم طالبی ، فساد و بیعدالتی است .

      داعش نام دیگر طالب است که امروز هم توسط امریکاییان و هم بوسیله ی حاکمان کابل منحیث ابزار گسترش خشونت به کار گرفته میشود .

     این طالبان استند که شیعه یان و هندوان افغانستان را بیرحمانه به قتل میرسانند . این طالبان استند که در ننگرهار ، دربلخ و بدخشان یا در هلمند ، در خوست ، غور ، یا درجوزجان و لغمان … جویبار خون جاری می کنند ؛ نه گروهی دیگر . اینکه طالبان  گاهگاهی از دست داشتن در حوادث خونباری انکارنموده ، آنرا به گردن داعش انداخته و متصل آن رسانه ها و سخنگویان حکومت افغانستان و حامیان امریکایی شان همه یکسان آنرا نشخوار می نمایند ؛ اینها همه یک ترفند است .

    آنچه روشن است ، اینست که طالب سرباز نیابتی پاکستان و ابزار بازی های مرگبار سازمان های استخباراتی پاکستان و امریکاست و حاضر به انجام فجیع ترین حوادث خونبار .

     به این لحاظ تگدی صلح از وحشی ترین تروریستان تاریخ بشریت ، اشتباه بزرگ تاریخیست . این کار به خودی خود روحیه ی عمومی دفاع ملی و مبارزه ی همه گانی در برابر تروریزم طالبی را تضعیف می نماید .

     مردم باید بدانند که درین مدت بیست سال ، نه امریکاییان مجدانه علیه طالبان دست به تفنگ برده اند و نه دولت پوشالی و مزدورافغانستان. ورنه چگونه ممکن است با 140هزارسربازامریکایی وپشتیبانی قوای مدرن چند میلیونی ناتو وسه صد هزارسرباز جان به کف افغانستانی ، یک گروه بی سر وپای مزدورپاکستانی مغلوب نشود ؟

    رهایی از چنگال خون آلود طالبان ، به همبسته گی ملی و مردمی نیازمند است . مردم باید تشکل های ملی دفاعی ایجاد نموده ، طالب سیاسی را درسرزمین خود نابود نمایند . دیگر راهی وجود ندارد . از طالبان نباید صلح را گدایی کرد .