تاریخچه سازمان دانشجویان ایرانی در آمریکا عضو کنفدراسیون
دکتر بیژن باران
کنفدراسیون جهانی دانشجویان ایرانی در خارج (اتحادیه ملی) شبکه ارتباطی برای تبلیغ اخبار مبارزات ایران به زبانهای مهم غربی بود. این توان سریع و جهانگیر از دولت ایران قویتر و موثرتر بود. کنفدراسیون از 10 فدراسیون کشوری مانند آمریکا و آلمان تشکیل می شد. آنها از تنفس سیاسی 39-42 سازماندهی شدند. زنان حق برابر با مردان داشته؛ در سازمان آمریکا چندین دبیر زن در تشکیلات و فرهنگی فعال بودند؛ در حالیکه کابینه دولت ایران تا 1347 وزیر زن نداشت.
در آزادی تنفس فوق انجمنهای دانشجویی داخل و خارج تشکیلات صنفی سیاسی ساختند. اعتراض دانش آموزان در 20 دی 39 گسترش یافت. دانشگاه، جزنی، معلمان، قتل دکتر خانعلی، جبهه ملی، کارگران کوره پزخانه بمرور اعتراض را گسترش دادند. شور آزادی خواهی به پیدایش کنفدراسیون جهانی دانشجویان و سیاسی شدن دانشجویان در آمریکا منجر شد. سازمان صنفی دانشجویی در آمریکا در این تنفس سیاسی مخالف دولت شد. از آغاز حامی جنبشهای رهایی بخش با پول، دارو، تبلیغ بود: ویتنام، الجزیره، فلسطین، یمن جنوبی، لیبی.
درسهای 20 سال مبارزه ضد استبداد و ضد امپریالیسم کنفدراسیون بقرار زیرند: 1-سازمان علنی، توده ای، صنفی باید از شعار انقلابی پرهیز کند؛ چون داعیه حکومت ندارد. حامی احزاب سیاسی با شعارهای متفاوت، آنرا به انشعاب می کشانند. 2- قانون اساسی حتی در نافرمانی مدنی باید مراعات شود؛ نمونه مارتین لوتر کینگ. نباید خود را انقلابی خوانده؛ سرنگونی حکومت را بطلبد 3- موضع جهانی نسبت به سیاست خارحی دول بزرگ نباید بگیرد؛ چون آنها دنبال منافع ملی در تغییر ند.
شعار ضد امپریالیسم در جهت مخالف منافع زحمتکشان است. نمونه: رشد اقتصادی کره جنوبی، ترکیه، تایوان. 4- برپایی جشنهای ملی در غرب برای اشاعه فرهنگ باستان و منبع مالی مفید ند. این تبلیغ در جشنهای نوروز واشنگتن را شهره عاصمی و تیرگان تورنتو را مرکز هنر و فرهنگ ایران-کانادا بخوبی پیش می برد.
5- آیا دفاتر تحکیم 120 دانشگاه، کانون نویسندگان و وکلا از تجربه کنفدراسیون درس آموختند؟ “گذشته چراغ آینده است” را باید حزب جمعبندی کرده؛ در گامهای بعدی بکار برد. وگرنه افراد با تجربه، تنها قصه گذشته را از پنجره خود در محفل بدون اثر می گویند. این عدم تاثیر و دوباره کاری را در 110سال جنبش آزادی و عدالت ایران بدون حزب از 1906 تا کنون می توان دید. در حالیکه درسهای انقلاب 1905 را حزب در انقلاب پیروز 1917 مراعات کرد.
6- خط و فرد رادیکال به عدالتخواهان مدنی ضرر زیاد می زنند؛ شهریاری مرد 1000 چهره حزب توده، سیروس نهاوندی سازمان انقلابی، روحانی پیکار. آنها نه تنها تواب شده؛ بلکه بشکار رفقای خود در خیابان پرداخته؛ جوانان عدالتخواه را سر به نیست کردند. 7- سیاسیکار باید از جامعه در خاور میانه تحلیل صحیح داشته باشد. در منطقه ای که بنیانگرایان سنی و شیعی برای اجرای شریعت می کوشیدند؛ نیرو های چپ افغان، یمنی، ایران، ظفار با انواعی جمهوری های من در آوردی “دمکراتیک خلق” در مراحل قبضه قدرت سیاسی ناخوانایی خونین ذهن با عین را بروز دادند.
برای انقلاب شرایط عینی باید رسیده باشند تا پیروز شود. مقایسه 15خرداد42 با بهمن 57 نشان می دهد که برای رهبری یکسان، جامعه از نظر سیاسی به مرحله جنبش تنباکوی 1871 یعنی 100 سال پیش رجعت کرد. در شهریور 20 رهبری را سکولارهای چپ و راست داشتند؛ ولی در بهمن 57 رهبری را بنیانگرایان شیعی داشتند.
سازمان آمریکا در واشنگتن، نیویورک، لس آنجلس، برخی شهرهای دیگر با شرکت دانشجویان در 1952 بسرپرستی سفارت آغاز شد. هر سال کنگره دانشجویان در شهری برگزار می شد. کنگره پس از کودتای اوت 1953 تا اوت 1954 انجام نشد. ولی بعد با سیاسی شدن آن در 1961 تا 1979 هر ساله برگزار شد. سازمان های عمده سکولار جبهه ملی، حزب توده، مائویست، اعضای مستقل، هواداران شیعی نهضت آزادی بین دانشجویان فعال بودند.
در هشتمین گرد همآئی سازمان دانشجویان ایرانی در آمریکا در ایپسیلانتی میشیگان، ٢٩ اوت تا 2سپتامبر١٩٦٠برابر ٧ تا ١١ شهریور ١٣٣٩ از ٢٥ ایالت ١٧٠ دانشجو شرکت کردند. ریاست کنگره علی محمد فاطمی بود. محمد نخشب ـ فعال سیاسی و نظریه پرداز حزب مردم ایران و انجمن سوسیالیست های خداپرست ــ سرپرست کمیته ها شد.
در هر کنگره کمیته ها مانند پیامها و نشریات و سوکمیته/ گروه کوچکتر فعال اند. در کنگره اردشیر زاهدی سفیر ایران در باره کودتای ٢٨ مرداد ١٣٣٢ سخنرانی کرد. او مانند شوهر خواهرش، داریوش همایون، کودتا را «قیام ملی» نامید. این اصطلاح با مخالفت برخی از حاضرین در جلسه روبرو شد.
قطب زاده و محمد نخشب تبلیغات دولتی در باره کودتا را افشاء کرده؛ توطئه آمریکا و انگلیس، اعدام آزادگانی چون دکتر حسین فاطمی و کوچک شوشتری را بازگو کردند. روشنگری و افشای وابستگی رژیم حاکم، سازمان دانشجویان ایرانی در آمریکا را بطور رسمی از سفارت جدا کردند.
در کنگره هیئت رهبری جدید انتخاب شد: صادق قطب زاده، منصور صدری، مجید تهرانیان، کیوان طبری. قطعنامه ١٩٦٠ کنگره، ملهم از آزادی، حقیقت، عدالت، قانون برعکس منشور گذشته دال بر تاکید صنفی و غیرسیاسی بودن، کاملا سیاسی بود. سازمان آمریکا مواضع خود را بر جبهه ملی ایران و سازمان دانشجویان دانشگاه تهران منطبق کرد.
در قطعنامه آمد: «در سالهای اخیر سیاست های کلی دولت، چه در داخل و چه در خارج، خساراتی جبران ناپذیر بر ملت وارد کرده است. برای تحکیم استقلال کشور و مبارزه علیه هر نوع نفوذ بیگانه چه شرق و چه غرب، دولت باید به مبارزه علیه فقر، اختلاف طبقاتی و نابرابریهای اجتماعی اولویت بخشد.» خواستار «تأسیس دولتی ملی بر اساس دموکراسی» شد.
بنا بر تز «موازنه منفی» دکتر مصدق قرارداد نفت به شوروی و انگلیس داده نمی شد، کنگره سیاست خارجی را «عدم تعهد مثبت» مبتنی بر «شرایط مشترک پیوستگی ما با کشورهای آسیایی، آفریقایی و اعضاء کنفرانس باندونگ» اعلان کرد. منبع: دکتر منصور بیات زاده.
در 1964 مجید تهرانیان استاد دانشگاه بوستون، پکن رویو را پخش کرده؛ از پال سوییزی -مانثلی رویو برای رفتن به کوبا کمک خواست. مبارزه ویتنام برای استقلال، دانشجویان آمریکا و جهان را بسیج می کرد. اقتداری و پارسا به سفارت الجزیره برای سفر آموزش انقلابی و دیدار بن بلا رفتند. آنها هوادار توده انقلابی بودند.
پس از 3 هفته سفارت زنگ زد؛ پیشنهاد کرد یک ماه در الجزیره در کویر سفر کنند. آنها نرفتند. ولی در پارک راک کریک آموزش چریکی می کردند. بنا بود با آشنایی یک کارمند سفارت، سحر بمبی در زیرزمین سفارت گذاشته؛ ولی نکردند. آنها مواد منفجره را از فردی در جاده سازی می خواستند بخرند.
*
فدراسیون آمریکا بخاطر پهناوری به 4 منطقه شرق شامل واشنگتن، مرکز شامل شیکاگو، غرب شامل لس آنجلس و جنوب شامل هوستون تقسیم شد. هر منطقه واحدهای شهری مانند نیویورک، کلمبیا، برکلی، بوستون با دبیران خود را داشت. فدراسیون ها چون آلمان، انگلستان، فرانسه، ایتالیا هم کنگره های سالانه، اردوهای تابستانی و زمستانی، سمینار های منطقه ای خود را داشتند.
یا بخاطر فقر دولت یا ترس از تراکم دانشجویان، شاه ترجیح می داد تا یک سوم دانشجویان ایرانی به خارج بروند. در 1355 تعداد 160هزار دانشجو، 20هزار روشنفکر، شاعر، نویسنده در ایران؛ 50هزار دانشجو در آمریکا، اروپا، آسیا بودند. در 1352 حدود 30 هزار دانشجوی ایرانی در خارج تحصیل کردند. گروه تحقیقاتی سازمان برنامه در 1346 نوشت: 40% دانشجویان مقیم خارج به ایران نمی آیند. در 1351 تعداد 10639 پزشگ فارغ التحصیل شده؛ یک سوم یعنی 3328 آنها به خارج مهاجرت کردند. کیهان 15 سپتامبر 1973. پس از افزایش قیمت نفت 1971 و هجوم دیپلمه ها به خارج اعضای کنفدراسیون افزایش یافت.
اعضای کنفدراسیون در اوج قبل از انشعاب 1976 کمی بیش از 3هزار نفر شامل 500 حرفه ای بودند. بخاطر فشار فعالیتهای مبارزاتی دبیران و کادرها با سفر به واحدها یک دوره از دانشگاه کنار گرفته؛ مبارز حرفه ای می شدند. حدود 6% دانشجویان خارج عضو بودند. پس از احیای قانون 1310 در مارس 1971 تشکیلات دانشجویی گسترش یافت. زندانی سیاسی 3200 نفر بود. میلانی، ص37. عفو بین الملل، ص 43.
در کنگره 21 شیکاگو، عضوی زن بر صندلی چرخدار از ایست لنسینگ به سالن آمد. مارشالها از واحدها، دم در اعضا را راه می دادند. بین دبیران چو پیچید که ساواک ضبط صوت زیر صندلی تعبیه کرده بود. در آنزمان موتور ویلچیر زیر صندلی بود؛ پرده برزنتی 4 طرف آن را می پوشاند. کنفدراسیون علنی بود؛ اسناد کنگره های آن پخش می شدند. گویا برای قدر قدرتی نوار صوتی را در برنامه ساواک تلویزیون می خواست نشان دهد.
در 1973 آمریکا 12500 و اروپا 25000 دانشجوی ایرانی داشتند. کنفدراسیون 2059 عضو بقرار زیر داشت: انگلیس 100، فرانسه، سوییس، هلند، آلمان 800، اطریش 100، ایتالیا 400، آمریکا 619، کانادا 40 عضو. سازمان آمریکا 619 عضو و 181 هوادار بقرار زیر داشت: اوربانا 17، جنوب کالیفرنیا 150، دیترویت 8، شمال کالیفرنیا 160، شیکاگو 61، لارنس 22، نورمن 24، واشنگتن 40، رالا 10، کلمبیا 25، کرکسویل 24، نیویورک 51، آرلینگتن، هوستن، آستین، ایست لنسینگ، هیوارد، لاباک، شهر اوکلاهما، یوجین، بومانت، موری، مکومب، گینزویل، کاربندیل، فرزنو، جف سیتی، پردو. اعداد از یادداشتهای مولف از کمیته اعتبارنامه در کنگره ها آورده شده اند.
در 1974 سازمان آمریکا 2برابر یعنی 1228 عضو و 222 هوادار بقرار زیر داشت: اوربانا 42، جنوب کالیفرنیا 230، دیترویت 14، شمال کالیفرنیا 252، شیکاگو 95، لارنس43، نورمن 54، واشنگتن 76، رالا 22، کلمبیا 23، کرکسویل 26، آرلینگتن 39، آستین 77، فرزنو 26، گینزویل 15، نیویورک 98، کاربندیل 25، جف سیتی 23، پردو 22. واحدها 84 نماینده به کنگره 22 لس آنجلس فرستادند.
در شهرهای پیرامونی هم اعضا و هوادار در رابطه با انجمن های شهری بودند که در جشنها، کمک مالی، دریافت نشریه شرکت داشتند. برخی هواداران خصوصی بودند. در کلمبیا 4 افسر ناوی سمپات بودند که در جلسان هفتگی علنی نیآمده؛ ولی نشریات گرفته؛ در بحثهای خصوصی سیاسی فعال بودند.
در جلسات رسمی طنز هم رایج بود. در کنگره لس آنجلس رفیق هوادار طوفان صحبت کرد. رفیق جبهه ای گفت: این طوفان نبود؛ گرد و خاک بود! رفیقی در آغاز سخنرانی گفت: رفقا، دوستان، سایرین! اولی برای خودیها، دومی برای موتلفان، سومی برای رقیبان. در جلسه واحد واشنگتن در دوپان سرکل، رفیقی در مقابل تشر رییس جلسه دهه 1350 گفت: اگه من و از در بیرون کنی از پنجره وارد می شم. این گفته حاکی از پایداری اعضا در جدل بود. در هر 3 طنز حضار خندیده؛ جو تنش کاهش یافت. در جدول زیر سال، کنگره سازمان آمریکا، جشن، رویداد مهم آمده اند.
1952 کنگره 1 تابستان. برای امور صنفی، بزرگداشت جشنهای ملی، تبلیغ برای سفارت.
1953 کودتای اوت در تهران، قلع و قمع جبهه ملی و حزب توده در دانشگاهها. دیدار نیکسون از تهران، شهادت قندچی، رضوی، بزرگ نیا در 16 آذر، روز دانشجو. اعدام ۲۷ تن افسر توده‌ای.
1954 کنگره 2. مارس، جشن نوروز. اعدام دکتر فاطمی. برگشت انگلیس به پالایشگاه آبادان.
1955 کنگره 3. مارس، جشن نوروز. پیمان سنتو بین آمریکا، پاکستان، ایران، عراق، بریتانیا.
1956 کنگره 4. مارس، جشن نوروز. تشکیل ساواک از رکن 2.
1957 کنگره 5. مارس، جشن نوروز. قیام دادشاه در بلوچستان.
1958 کنگره 6. مارس، جشن نوروز. اتحاد مصر و سوریه.
1959 کنگره 7. مارس، جشن نوروز. نیروگاه پژوهشی هسته ای دانشگاه تهران.
1960 کنگره 8. سازمان دانشجویان سیاسی شده؛ از کنترل سفارت خارج شد. مارس، جشن نوروز- در هتل ستتلر/ کاپیتال هیلتون، خیابان 16 و ک. زاهدی و شهناز با گردانندگان جشن دست دادند. در شب انترنشنال دانشگاه جورج تاون، کر 20 دانشجو بارون بارونه ویگن را خواند. کارهای دستی رو میز.
1961 کنگره 9. اعلان “سازمان دانشجویان ایرانی در واشنگتن و حومه.” دفاع از اعتصابات کارگری، زلزله زدگان، زندانیان سیاسی. شهر واشنگتن 5 دبیر قطب زاده، شاملو، پرویز خطیب، اقتداری، محمدی انتخاب شدند. اساسنامه تصویب شد. مارس: در جشن عید، اختلاف در نصب تمثال شاه یا مصدق در جشن بالا گرفت. اسفندیاری لیبرال از دانشجویان دفاع کرد.
برگزار کننده جشن خوش صدا بود. دانشجویان به او فشار آورده تا با دلیل گرفتگی صدا از سرماخوردگی و سرفه جایش قطب زاده جشن را بگرداند. او با بلندگو به ذم شاه و مدح مصدق پرداخت. جشن 200نفره بین طرفداران شاه و مصدق دعوا شد. رومیزیها کشیده شده؛ ظروف روی کف افتادند. شهناز و زاهدی از در پشت خارج شدند. پلیس آمد؛ 25نفر را دستگیر کرد؛ 2نفر دانشجوی مصدقی و بقیه از سفارت بودند. آنها روز بعد آزاد شدند. در جشن ضبط صوت و عکسبرداری آزاد بود.
شاهین فاطمی در نیویورک، نخشب از دانشگاه کلمبیا، شایگان در نیوجرسی، بیژن مصاحب نیا از جبهه ملی در جشن بودند. دیگر دانشجویان واشنگتن 2قطبی شده؛ از سفارت استقلال یافتند. مه: 175 دانشجو جلسه ای در سالن معماری دانشگاه هاورد داشتند. اقتداری رییس جلسه بود.
1962 کنگره 10. مارس، جشن نوروز، پیوستن به کنفدراسیون جهانی، تضاد چین و شوروی. اردشیر زاهدی در 60-62 و 73-79 سفیر بود. آغاز جنبش مسلحانه ظفار-عمان.
1963 کنگره 11. مارس، جشن نوروز. تظاهرات جلوی کاخ سفید، راهپیمایی از بالتیمور به کاخ سفید. خانه ایران، واقع در خیابان کلمبیا، دی سی. زندان سکولارهای راست احمد مجیدیان رییس بانک ملی و ابتهاج نماینده ایران در کنفرانس جهانی برتن وودز 1944 در ایجاد دلار برای ارز تجاری و ذخیره جهان.
1964 کنگره 12. لس آنجلس. دبیران: اقتداری، ح زواره ای. نشریه دانشجو. یرواند آبراهیمان به نامه فارسی مقاله داد.
1965 کنگره 13. شیکاگو. از لس آنجلس، برکلی، نیویورک، هوستون نمایندگان آمده بودند. ولی سیادت، اقتداری، پارسا بناب در کنگره بودند. جلال آل احمد در کنگره شیکاگو و در خانه ایران واشنگتن با 40-50 عضو سخنرانی کرد. کتاب غربزدگی را به اقتداری داد که در نیویورک چاپ شد.
1966 کنگره 14. هتل واشنگتن. شهرهای محل کنگره: سالهای زوج در غرب مانند برکلی، لس آنجلس و سالهای فرد در شرق مانند نیویورک، شیکاگو، واشنگتن، بوستون. جنوب هم مانند هوستون، گینزویل افزوده شدند. اعدام سکولارهای چپ بهمن قشقایی، شریفزاد، معینی.
1967 کنگره 15. آرکنزاس. منشور پیشنهادی.
1968 کنگره 16. برکلی. دبیران: فرامرز وزیری، ژاله پیرنظر، ابراهیم توکل.
1969 کنگره 17. نیویورک. شعار رادیکال سرنگونی مطرح شد. آغاز سازمان احیاء، خط انقلابی تر بود.
1970 کنگره 18. برکلی. کمیته کیفی، براهنی. اشغال سرکنسولگری در سانفرانسیسکو، 41 ISA زندانی داد.
1971 کنگره 19. شیکاگو. اشغال کنسولگری، ISA4 برکلی.
1972 کنگره 20. برکلی. جشنهای نوروز، مهرگان، روز دانشجو، شرکت در مراسم نیروهای مترقی.
1973 کنگره 21. شیکاگو. جدایی انجمن دانشجویان مسلمان- دکتر یزدی.
1974 کنگره 22. لس آنجلس. جان ثورن وکیل مدافع را کنفدراسیون چند بار بهزینه 2000$ به تهران فرستاد. او زندانیان سیاسی و شکنجه پشت احمدزاده در زندان را دید. در شهرهای آمریکا گزارش داد. جدایی گروه بابک زهرایی. تصادف خودرو و مرگ 3 دانشجو.
1975 کنگره 23 ژوییه، شیکاگو، انشعاب خط رزمنده/ مسلحانه از میانه/ احیاء، سیس. ولی سیادت، محمد امینی، احمد شایگان. دبیران خط میانه مریم احتشامی، میترا غفاری، حمید تهرانی، فرهاد عمیدی، بیژن نادری.
1976 کنگره 24. هوستون. 3 کنگره هواداران سازمان انقلابیون کمونیست، سازمان انقلابی، رزمنده، انشعاب محوریون از سنتی.
1977 کنگره 25. شیکاگو. 15نوامبر: تظاهرات دانشجویان بضد شاه در کاخ سفید-کارتر و گریه شاه از گاز اشگ آور، تظاهرات دانشگاه ویلیام و مری، تظاهرات در دانشگاه جورج تاون، ورود شاه با بالگرد از بام کندی سنتر. واشنگتن پست نوشت: 8000 نفر در تظاهرات بودند. آخر دسامبر: سفر کارتر به تهران و اعلان “ایران جزیره ثبات و آرامش”. خط حامی فدایی: احمد شایگان، ولی سیادت، سعید ضرابی. جبهه ملی خاورمیانه از مشی چریکی جدا شد. سفر روحانی پیکار به پاریس. محمود فرزدقی، مجید سیادت. تکثیر آثار بهرنگی، سلطانپور، ساعدی، اکبر اکبری در رد نظریات شریعتی و بنی صدر.
1978 کنگره 26 تابستان، هوستون. کمیته حمایت مبارزات مردم ایران و حقوق بشر در آمریکا، اعضا: ریچارد ویکز، ریچارد فالک، چامسکی، پاولینگ صاحب 2 جایزه نوبل، جان ثورن وکیل مدافع. سفیر جدید جانشین ریچارد هلمز رییس پیشین سیا.
1979 کنگره 27 ژانویه، لس آنجلس، حمله بخانه شمس. فوریه: انقلاب. اکتبر: پناه شاه به آمریکا. خط رزمنده هوادار فدایی. شاه در جمع وزیران و امیران ارتش، پشت سر بخیتار گفت: از فردوست دستور بگیرید. این حرف شاه هم غلط بود؛ چون بختیار قانون اساسی را اجرا کرد؛ حسین فردوست سویچ کرده؛ ارتش را بی طرف اعلان کرد. ویدیو نارفیق-1 پرویز کاردان. https://www.youtube.com/watch?v=jMZGtSSXd74
*
کنفدراسیون با عوامل جهانی و بومی رادیکال شد: رابطه چین و شوروی، جنگ آمریکا و ویتنام، سرکوب شدیدتر ساواک، بحران عمان، فلسطین، یمن با کودتای 1969 موافق شوروی و جنگ داخلی 1986 جنوب عدن با شمال صنعا، افغانستان با کودتای 1973 داوود خان و کودتای 1978 حزب خلق تره کی و ورود ارتش سرخ 1979-1989. سال و ماه تشکیل کنگره زمستانی کنفدراسیون جهانی در شهر و نام هیئت دبیران بقرار زیرند:
1960 آوریل، هایدلبرگ جلسه مشورتی و تدارکاتی-پیش کنگره از آلمان، فرانسه، انگلستان؛ تصویب مرامنامه، اساسنامه.
1961 کنگره اروپا، لندن، دبیران: منوچهر ثابتیان، حمید عنایت، ژیلا سیاسی، مهراد بهار، محسن رضوانی.
1962 کنگره 1 جهانی پاریس: دانشگاه تهران شعار “اتحاد، مبارزه، پیروزی” را آورد. آمریکا با فرج اردلان به کنفدراسیون پیوست. پیام دکتر مصدق به فدراسیون آلمان.
1963 کنگره 2 وحدت لوزان: دبیران: حسن لباسچی، فرج اردلان، علی برزگر، ع.م. سیف پور فاطمی، قطب زاده، ورود حزب توده.
1964 کنگره 3 لندن، دبیران: حسن ماسالی، کیوان زرین کفش، م راسخ افشار، محمد رضا پرورش، بهرام دهقان. پیام راسل.
1965 کنگره 4 کلن، دبیران: خسرو شاکری، ح ماسالی، ابوالحسن بنی صدر، بهرام دهقان، پرویز نعمان.
1966 کنگره 5 اشتوتگارت، دبیران: زهره کاویانی، حسن ماسالی، منوچهر حامدی، جمشید انور، رحمت خسروی.
1967 کنگره 6 فرانکفورت: دبیران: ح ماسالی، چنگیز پهلوان، رحمت خسروی، بهمن نیرومند، محمد رضا اعلم، م راسخ افشار. عضو وابسته اتحادیه بین المللی دانشجویان. خروج از کنفرانس بین المللی دانشجویان/ کوسک. چماقداران ساواک از ایران به برلین آمدند. در تظاهرات ضد شاه در راه تئاتر برلین غربی، پلیس یک دانشجوی آلمانی را کشت.*
1968 کنگره 7 ژانویه، دبیران موقت: ح ماسالی، م راسخ افشار، فرامرز بیانی. بحران درون. مه، جنبش دانشجویی پاریس، تظاهرات در هامبورگ، بن، برلین.
1968 کنگره 8 آوریل، فرانکفورت، دبیران: بهمن نیرومند، خسرو شاکری، تقی کاتبی، ناصر شیرازی، فرامرز بیانی.
1969 کنگره 9 کلن، دبیران: مجید زربخش، محمود بزرگمهر، هوشنگ امیر پور، حسن جداری، محمود رفیع. در این کنگره هر 5 دبیر مائویست بودند: سازمان انقلابی 2 دبیر، انقلابیون کمونیست در آمریکا، کادرها و توفان در اروپا.
1970 کنگره 10 ژانویه، ده روز کارلسروهه، دبیران موقت: فرامرز بیانی، محمود راسخ افشار، حسین رضائی.
1970 کنگره11 فرانکفورت، دبیران: منوچهر حامدی، مجید زربخش، داود غلام آزاد، بهرام دهقان، منوچهر اوحدی، امیر پور.
1971 کنگره 12 مارس، فرانکفورت، دبیران موقت: فرامرز بیانی، محمود راسخ افشار، حسین رضایی- به ایران رفت؛ حبس شد.
1972 کنگره13 ژانویه، فرانکفورت با 1000 نفر، دبیران: ه امیر پور، فرهاد سمنار، جابر کلیبی، منصور بیات زاده، حسن حسینیان.
1973 کنگره14 ژانویه، فرانکفورت، دبیران: کوروش افطسی، سعید میرهادی، حسن حسینیان، کاظم کردوانی، فریدون منتقمی.
1974 کنگره15 ژانویه، فرانکفورت، دبیران: کامبیز روستا، جابر کلیبی، هرمز صمیمی.
1975 کنگره16 ژانویه، فرانکفورت با 1000 نفر، دبیران: سعید صدر، سعید کاظمی، کاظم کردوانی. نجوای انشعاب به 3 سازمان رزمنده، سیس CIS کنفدراسیون دانشجویان ایرانی، احیاء. تسخیر مرکز ساواک ژنو.
1976 کنگره17 فرانکفورت، دبیران: علی ندیمی، عبدالله بهروان، علی صدر زاده، فرامرز افشار، فراست. بدون طوفان و سیس. برگزاری سه سمینار پیش کنگره 17 برای رفع بحران و مقابله با انشعابات. 3 کنگره سازمان انقلابی، انقلابیون کمونیست، سازمان جوانان و دانشجویان دمکرات ایران-حزب توده.
1977 کنگره 18 ژانویه، فرانکفورت، دبیران: احمد شایگان، همایون مهمنش، ویدا سمیعی، فرشید نایب/ نابت، جابر کلیبی- عضو هیئت اجرائیه واحد شهری، دبیر فدراسیون کشوری و دبیر کنفدراسیون جهانی. سه سمینار پیش کنگره 18، آخرین کنگره در رفع بحران و مقابله با انشعابات سیس-طوفان، میانه، رزمنده. در این سمینارها افشای خصمانه رقیبان بهتر از تحلیل اوضاع جهان، حاکمیت، گذشته مبارزات رایج بود. در گزارش این کنگره 89 سازمان ایرانی و خارجی پیام همبستگی فرستادند.
1978 کنگره 19 ژانویه، فرانکفورت، گرفتن مرکز ساواک ژنو. مهر 57 ده شب شعر انستیتو گوته آلمان تهران، حضور تا 10هزار نفر.
1979 فوریه، انقلاب برهبری کمیته 15نفری مذکر شیعی از جمله بازرگان، مطهری، رفسنجانی، طالقانی، بهشتی، بنی صدر. در این کمیته تمام-خواه عضوی سنی، جبهه ای، ارمنی، حزب توده نبود.
1987 ژانویه، فرانکفورت، یادبود کنفدراسیون. رییس جلسه 1000 نفره منصور بیات زاده. حضار: جمشید احدی ونکوور، منصور واشنگتن، مهدی ادهم، ابوتراب، ثابتیان لندن، فرهاد سمنار، بیژن باران. اختلاف بر سر نشان پرچم ایران- شیر و خورشید یا الله بود. ادهم مقاله ای داشت که قرائت نشد.
2013 ژانویه، فرانکفورت، جشن یادمان پنجاهمین سالگرد پایه گذاری کنفدراسیون جهانی محصلین و دانشجویان ایرانی (اتحادیه ملی). خواندن سرودهای 16آذر، ای رفیقان، ای ایران، سراومد زمستون.
___
* عَلَم خاطرات مفصلی در باره سفر 1967 شاه به آلمان دارد که در تظاهرات کنفدراسیون یک آلمانی کشته شد. اپوزسیون چپ آینده نگر است؛ باید مجاز به فعالیت باشد. زیرا در حل بحران در پیش، حاکمیت را کمک می باشد. او نوشت: “همه قدرت مطلقه دست شاهنشاه است. اجازه نمی دهند مرکز تفکری از محققان برای رژیم درست شود. به همین دلیل دائم صدمه می خوریم. اخبار مسافرت شاهنشاه را به آلمان و برلین بررسی می کردم، بعضی پدرسوخته ها که از کمونیستها و ناصر و شاید حتی از آمریکاییها پول می گیرند، تظاهراتی بر علیه شاهنشاه ترتیب داده بودند.
تظاهرات آلمان به صورت بدی در امده، در تمام روزنامه های مهم جهان نقل شده. درست است که از طرف کمونیستها ست، ولی ممکن بود اجتناب کنیم. در دانشگاه تهران اعتصاب است. کارها روی هم رفته به صورت بی مزه ای در می آید. تقصیر هم با ماست. چه قدر ممکن است بار روی شانه یک نفر گذاشت؟” خاطرات علم، جلد هفتم، ص ۶۱- ۶۰. ۱۳ و ۱۴ خرداد ۱۳۴۶.
کارزار دفاعی و تبلیغی برای زندانیان سیاسی در رسانه های غربی کنفدراسیون زیاد ند: 1-فشار جهانی برای تخفیف اعدام نیکخواه و رجوی به ابد. 2-در اوایل ۱۳۵۴ ساواک حدود ۶۰ نفر از کادرهای سیاسی را برای اعدام در گروههای چند نفره به زندان اوین منتقل کرد. با افشای اعدام نه نفر اول اعتراضات جهانی شدت گرفت: بیژن جزنی، حسن ضیا ظریفی، عباس سورکی، سعید کلانتری، عزیز سرمدی، احمد جلیل افشار، محمد چوپانزاده، مصطفی جوان خوشدل و کاظم ذولانوار. افشاگری و اعتراضات کنفدراسیون دانشجویان ایرانی در خارج از کشور و خانواده های زندانیان سیاسی، ساواک را از ادامه این طرح عقب نشاند. http://www.iran-chabar.de/news.jsp?essayId=94311
منابع. 2019/08/17
منصور بیات زاده – کنفدراسیون، جنبش دانشجوئی بخش 1-4.
کنفدراسیون دانشجویان ایرانی، اسفند 2535/ 1355 دکتر ملک زاده میلانی-ساواک.
جزوه عفو بین الملل در باره ایران، چاپ لندن، دسامبر 1976.
ف. م. جوان، حزب توده، چریکهای خلق چه می گویند؟ شهریور 1351، انتشارات ارانی، چاپخانه زالتس لاند. او نوشت: چریکها در آنارشیسم و تروریسم اند. http://www.cisnu.org/?p=278
https://www.facebook.com/cisnu.org/
افشین متین عسگری. کنفدراسیون، تاریخ جنبش دانشجویان ایرانی در خارج از کشور ۵۷–۱۳۳۲. ترجمهٔ ارسطو آذری. چاپ دوم. موسسه نشر و پژوهش شیرازه، ۱۳۷۸
لایروبی طویله اوژیاس-جایگاه واقعی حزب رنجبران بر اساس اسناد تاریخی http://azadi-b.com/J/file/j.kalibi.renjberan.pdf
نشانی محل کنگره های کنفدراسیون:Haus der Jugend * Deutschherrnufer 12 * 60594 Frankfurt
