آرامگاه مونیخ !

تاریخ انتشار :28.07.2025 hoshyaresmaeil2017@hotmail.com سیرک تابستانی «همکاری ملی برای نجات ایران» در…

انار مفتی

خانم “انار مفتی” (به کُردی: هەنار موفتی) شاعر کُرد زبان،…

مانور های سیاسی طالبان در غیاب یک اوپوزوسیون قدرتمند

نویسنده: مهرالدین مشید دورنمای ثبات و بحران در افغانستان؛ سکوت سنگین…

از منظر مکتب دینی فلسفی من بیش از نه می‌دانم…

امید و توحش، جان‌مایه‌ی ماندن از آشوب‌ها و کجایی جای‌گاه نویسنده‌گان…

جمعآوری کتابها و دستگیری جمعی زنان و دختران توسط عمال…

نوشته بصیر دهزاد در هفته گذشته رژیم اختناق ، ظالم  زن …

نمونه ی چند از سروده های خانم مفتوحه ایماق به…

 زیارتگاه مفتوحه ایماق در حضیره اندخوییان شهدای صالحین کابل - افغانستان آق …

 مکتب دینی فلسفی «من بیش از این نه  می‌دانم»، از…

فرستنده: محمدعثمان نجیب مکتب دینی–فلسفی «من بیش از این نمی‌دانم» با…

اگرعمل نداریم!

امین الله مفکر امینی     2025-21-07! تا کی سخــن رانیــــــم زوحدتی همه ابنـــــــای…

دمیدن صور در نفخ خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید از سنگ بابه کلان تا سنگ های سوخته…

رفقا نباید در دوئل های عشقی شرکت کنند!

Ferdinand Lassalle (1825-1864) آرام بختیاری فردیناند لاسال،- مرگ بدلیل یک دوئل عشقی. جوانمرگی…

اعلامیه بنیاد فرهنگی اوستا در باره سرکوب و اخراج جبری…

در ماه های اخیر برخوردهای خشن در برابر پناهجویان افغان…

غمنامه ی غمگنانه ی خونین من

غرب، حامی و مسئول این‌همه جنایات و خونریزی است! سلیمان کبیر…

فراخوان دهمین دوسالانه‌‌ی «داستان کوتاه نارنج» اوایل مردادماه منتشر می‌شود

 کوتاه نارنج» اوایل مردادماه  ۱۴۰۴ با رونمایی از کتاب باغ نارنج، پوستر و…

زبان هویت 

رسول پویان  گـویند که دنـبه از درون می گندد  کُخ میزند وبه…

 باز هم وحدت 

از رفیقان  دور بودن  نا رو ا ست زیر پا کردن …

اداره طالبان و جایگاه افغانستان در ژئوپولیتیک کشورهای منطقه و…

نویسنده: مهرالدین مشید از دولت منزوی تا مهره‌ ناپایدار در بازی…

دیدگاهی بر وخامت اوضاع بین المللی و موانع موجود در…

نوشته از یصیر دهزاد  اوضاع پر از وخامت بین المللی به…

مشخصات یک جامعه‌ی عادلانه

مفهوم عدالت اجتماعی همواره یکی از بنیادی‌ترین و در عین‌حال…

این بار توطیه برضد مردم افغانستان سنگین تر و پیچیده…

نویسنده: مهرالدین مشید سرزمینی امروز به نام  افغانستان هرچند از سده…

اسدالله بلهار جلالزي

له خوږ ژبي شاعر، تکړه کیسه لیکونکي او ژورنالیست ښاغلي…

«
»

اینجا بغلان است، آدمیت را سیل برده است!

سیامک بهاری

“ما نه غذا داریم، نه آب آشامیدنی، نه سرپناه، نه پتو، نه هیچ‌چیز، سیل همه چیز را ویران کرده است!”

این فریاد مردم مستأصلی است که از روز جمعه، ۲۱ اردیبهشت تاکنون پس از سیل ویرانگر در شمال افغانستان در بغلان، برکه و فلول به حال خود رها شده‌اند!

پس از نادیده‌گرفتن اخطارهای مکرر اداره هواشناسی که سیلاب‌های هولناکی در راه است! بارندگی شدید، مناطق بزرگی از شمال افغانستان را در بر گرفت. از پیش فرصت کافی بود که برخی مناطق تخلیه شوند. مردم آموزش ببینند، امکانات زیستی پیش از فاجعه به منطقه ارسال شود، مسیل‌ها پاک‌سازی شود. با وجود همهٔ اخطارها اما کوچک‌ترین آمادگی و اقدامی از سوی حکومت طالبان نه‌تنها صورت نگرفت؛ بلکه پس از فاجعه نیز بی‌توجهی به جان بازماندگان و آسیب‌دیدگان ادامه دارد.

طبق برآورد سازمان‌های امدادی قریب به یک میلیون نفر و از آن میان بیش از سیصد هزار کودک بی‌خانمان، بدون دسترسی به آب آشامیدنی، غذا و لباس، بی‌سرپناه، گرسنه و مجروح و بیمار در روستاهای ویران شده، غرق در گل‌ولای گیر افتاده‌اند. از ۴۲ خانه در یک روستا چیزی باقی نمانده است. بیش از ۲۶۰۰ خانه به‌طورکلی در روستاهای شیخ جلال، شهرک صلح و شرشر از دهستان‌های بغلان مرکزی و برکه و نیز در منطقه فلول تخریب شده و تمام منطقه را سیل برده است! صدها تن کشته و زخمی شده‌اند، هزاران خانه ویران و غیرقابل‌سکونت است.

یکی از امدادگران محلی با استیصال می‌گوید: “جان و معیشت کودکان شسته شد. سیل ناگهانی روستاها را فراگرفت، خانه‌ها را از بین برد و دام‌ها را کشت. مناطق آسیب‌دیده در ولایت بغلان با وسایط نقلیه‌ای قابل‌دسترس نیست! اگر بتوان کمکی ارسال کرد تنها به‌وسیله حیوانات بارکش میسر است!”

پس سه روز از وقوع فاجعه تیم‌های نجات و تجهیزات هنوز به منطقه نرسیده و مردم مصیبت‌زده با ابتدایی‌ترین امکانات با مشقت و فلاکت دارند عزیزانشان را از میان گل‌ولای بیرون می‌کشند. مانند همیشه زنان و کودکان قربانیان اصلی‌اند. مانند زلزله ویرانگر هرات، طالبان برای نجات و حتی دفن اجساد زنان نیز برخورد متعصبانه و تبعیض‌آمیز دارند.

سیل اگرچه یک حادثه طبیعی شمرده می‌شود؛ اما کاملاً قابل‌پیشگیری است و می‌توان از لطمات آن جلوگیری کرد. بی‌توجهی به مصیبت‌دیدگان، نبود امکانات امدادی و درمانی و خدماتی، دیگر ربطی به بلایای طبیعی ندارد.

 طالبان مسئول مستقیم خسارات و تلفات و لطماتی است که سیل‌زدگان شمال افغانستان متحمل شده‌اند. نباید مردم بلادیده افغانستان در اسارت جانیان اسلامی طالبان رها شوند. باید به دادشان رسید.