اول کوربین٬ بعد آزادی بیان و سانسور!
بریتانیا: جناح راست حزب کارگر به مبارزه علیه چپگرایان محروم از حقوق خود ادامه می دهد.
فیلم “دروغ بزرگ” در جشنواره اکران شد.
نوشته دیتر راینیش
یونگه ولت
ترجمه مجله هفته
مبارزه علیه جناح چپ حزب کارگر در بریتانیا در حال گسترش است. جشنواره گلستونبری پس از مبارزه علیه مستند جرمی کوربین، دروغ بزرگ، نمایش برنامه ریزی شده را لغو کرد.
این کمپین توسط روزنامه های جناح راست رهبری نشد، بلکه، همانطور که مانند آنچه اغلب در ماه های اخیر شاهدش بودیم، توسط خود کایر استارمر، وفادار به جناح راست حزب، که رهبری حزب کارگر را بر عهده دارد، رهبری می شد.
دیدگاه کوربین یک “خطر” است.
در سال ۲۰۱۷، زمانی که کوربین در اوج محبوبیت خود بود، در بزرگترین جشنواره موسیقی کشور شرکت کرد. ده ها هزار بازدید کننده از جشنواره گلستونبری به یک صدا فریاد زدند:
“اوه، جرمی کوربین!” این شعار در دنیای رسانه های اجتماعی منتشر شد. رهبری جدید حزب کارگر می خواهد از تکرار چنین تصاویری جلوگیری کند.
این مستند به تحلیل شکست پروژه کوربین می پردازد.
در اولین اکران جهانی این فیلم که توسط جی دبلیو در ماه ژانویه در برلین برگزار شد، نورمن توماس از گروه تولید پلتفرم فیلمز گفت: “ما همچنین می‌خواهیم به چپ هشدار دهیم که اگر قدرت آنها را تهدید کنید، آنها تا چه حد شیطانی پیش خواهند رفت. “
اکنون با از کار انداختن کوربین، حزب کارگر بدنبال آن است که از نشان دادن نحوه از کارانداختن او جلوگیری کند.
روز دوشنبه، پل میسون، روزنامه‌نگار سابق بی‌بی‌سی، نویسنده و عضو حزب کارگر مقاله‌ای را در پلتفرم آنلاین لیست کارگر منتشر کرد.
او در آن از برگزارکنندگان خواست تا این مستند را از برنامه حذف کنند.
میسون در کشورهای آلمانی زبان بیشتر به خاطر پرفروش‌ترین کتاب‌هایش درباره پساسرمایه‌داری و فاشیسم که توسط انتشارات زوهرکمپ منتشر شده است، شناخته می‌شود.
اخیراً او به کلیدواژه های جناح راستگرای حزب کارگر تبدیل شده است. او در اوایل سال جاری خواستار افزایش هزینه های نظامی بریتانیا به دلیل درگیری با روسیه شد.
در عین حال، حزب کارگر تحت رهبری استارمر باید موضع روشن تری در حمایت از دخالت ناتو در اوکراین و تسلیح این کشور توسط بریتانیا اتخاذ کند.
او روز دوشنبه نوشت: این فیلم یک تئوری توطئه جامع درباره مخالفان کوربین ارائه می دهد که صهیونیست ها، یهودیان و اسرائیل را به عنوان بخشی از نیرویی که سقوط او را هماهنگ میکند، داخل ماجرا می کند. میسون آگاه است که نمایش این فیلم در زمان بسیار مهمی برای کوربین و حامیانش اتفاق می افتد، که پس از اخراج او از حزب کارگر و تصمیم استارمر برای متوقف کردن نامزدی کوربین در انتخابات بعدی بود، آنها در حال تلاش برای اجرای سیاست ها بر اساس ساختارهای خود هستند: “این فیلم در یک زمان بحرانی برای خود کوربین نمایش داده می شود.” میسون می نویسد. این فیلم و نمایش آن به عنوان “تلاشی برای شکل دادن به مسیر آینده کوربینیسم در خارج از حزب کارگر” عمل می کند.
حامیان جدید بالقوه نباید بتوانند نسخه کوربین از وقایع آن زمان را ببینند: “بسیاری از افرادی که تازه وارد سیاست شده اند، هیچ تجربه شخصی از وقایع توصیف شده در این فیلم ندارند. جوانانی که تابستان امسال مدرسه را ترک کردند، زمانی که جرمی برای اولین بار رهبری را به دست گرفت، تنها ده سال داشتند.” میسون گفت که قرار دادن آنها در معرض دیدگاه کوربین “خطرناک” است. برای به حداقل رساندن این خطر برای استارمر، گلاستونبری باید پخش فیلم را لغو کنند.
تفرقه برای وحدت
برگزارکنندگان جشنواره با وظیفه‌شناسی این درخواست شفاف و افراطی برای سانسور را قبول کردند: کمتر از ۲۴ ساعت پس از درخواست، آنها اعلام کردند که از نمایش “دروغ بزرگ” خودداری می‌کنند، زیرا “مشخص شده بود که نمایش فیلم کار مناسبی نیست. “.
یکی از سخنگویان جشنواره به لیست کارگر گفت، بالاخره گلستونبری درباره “وحدت است و نه تفرقه”. در چند ماه گذشته، دیگر برگزارکنندگان نیز نمایش این فیلم را رد کرده بودند.
مرکز اتحادیه های کارگری TUC از پخش آن خودداری کرد و کمپین علیه یهودستیزی به مروجین احتمالی هشدار داد که این فیلم می تواند “مشتریان یهودی را از بازدید از جشنواره و سینمای شما محروم کند.”
