امیر تیمور صاحبقران

دکتور فیض الله نهال ایماق  امیر تیمور بیلن فقط اؤزبیکستان خلقی…

طبع غزلساز

رسول پویان دلی دارم که مسـت واژه و معـنـا و گفتار…

خالد ملا عبدالرحمن فاتحی

استاد "خالد فاتحی" (بە کُردی: خالید فاتیحی) با نام کامل…

دورنمای صلح و پایان منازعه در افغانستان

 نویسنده: مهرالدین مشید طالبان و حکومت همه شمول و دراز راه…

چند شعر کوتاه از لیلا طیبی (صحرا) 

دلتنگ که می‌شوم  حس پرواز به سرم می‌زند  افسوس! من پرنده‌ی محبوسم، زخمی‌ی میله‌ها. (۲) شبی…

مامۆی تەنها شاعر کُرد عراقی

آقای "حاجی جلال گلالی" (حاجی جلال گڵاڵی) با تخلص "آقای…

پښتون قامی( قومي) جرګې بري ته سترګې په لار

عبدالصمد ازهر                 …

اختلال شخصیت در عرفان

دکتر بیژن باران عرفان اوج خودشیفتگی در ردای نزدیکی به…

نقد رادیکال چپ به نیچه و آثارش

Nietzsche, friedrich (1844-1900) آرام بختیاری نیچه، زاده کلیسا، زرتشت توهمی، سخنگوی اشرافیت. فریدریش…

کــارمل بود یک جوهرِناب!

امین الله مفکر امینی      2024-09-10! بیاد جوانی ام صفـــــحه برداشتم از زنده…

چند شعر کوتاه از رها فلاحی

زیر باران قدم می‌زنم، درختان در گوشی می‌گویند:      -- هوا…

جنگ های بیهوده ایکه زیر نام دین چندین نسل را…

نویسنده : مهرالدین مشید جنگ هاییکه رزم آوران رهایی بخش را…

نشست فارمت مسکو؛ از دید ابزاری طالبان تا نگاه خوش…

عبدالناصر نورزاد   روز جمعه، فارمت مسکو با اشتراک ده کشور  آغاز…

انسانیت را فرض دانیم !

امین الله مفکر امینی       2024-01-10 بـدنیــــــــایی مجــاز نبینــــــی جزدرد وغم وافسـرده گـــی که…

هفتم اکتوبر روز تجاوز عریان آمریکا و ناتو

که ملت افغان را ۲۰ سال بخاک و خون نشاند نباید…

ابونصر محمد بن محمد فارابی کی بود؟

انجنیر حبیب فتاح ابونصر محمد بن محمد فارابی، مشهور به «فارابی»…

بکر علی

زنده‌یاد "بکر علی" (به کُردی: به‌کر عه‌لی) شاعر کُرد شهید،…

افزایش خطر تروریسم از افغانستان و رویکرد های رقابت محور…

نویسنده : مهرالدین مشید نجات افغانستان در گرو فرصت ها و…

دلگیر

دلم آنقدر.    از   دنيا   گرفتهتو گويي كس گلويم را…

وفاق ملی و همگرایی ملی

افغانستان برامده از جنگ های ۴۳ ساله اعم از تجاوز…

«
»

انسانیت را فرض دانیم !

امین الله مفکر امینی       2024-01-10

بـدنیــــــــایی مجــاز نبینــــــی جزدرد وغم وافسـرده گـــی

که پنـــــداری گلهــا به بٌستان رفتــه رخش به پژمرده گـی

نمیدانـــــــــم برچــه رنگ،رقم گشته  بنیـــا دی اینزمانـــه

که رنگِ مهر وهم صــدق ز انسانیت  گردیده بس بیگانــه

که نبــــــوده خمیــــــــری ز آدمیـــــت زخلقت بجزازمهـــر

به رجـــحانِ تعلقــــــــا ت شدیم دشمن ودشمنی با یکدیگر

من تجربـــه کـــــــرده ام به عمـرِم تا ایندم بس آگا هانــــه

کـه جز دٌری انســـا نیت نباشـــــــد زیــــب  به هیچکاشانه

مفکـــــربه هــرپیــــــوند آمیـــزش،بــاربـیارد جنگ وفساد

جزجوهری انسانـــــــــی دیگـری را بـاید محو از نهـــــــاد

پـس بیـایید جملگـــــــی انسانیت را فرض دانیم درعمـــــل

ماجـــــرای خوب و بد تعلقــــات را بیــخ ٌبـــریم درعمـــــل

که خودوغیر وجمـــله دشمنــان کردنــــد ما را بیسر پنــاه

به پایـــه ی مذاهــــب وادـیــــان  کردنـــد  ما رابیحد تبــاه