مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

محبت، شماره یکم، سال ۲۷م

شماره جدید محبت نشر شد. پیشکش تان باد!

روشنفکر از نظر رفقا و تعریف ما زحمتکشان سابق

Intellektualismus. آرام بختیاری روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه دمکرات مردمی آرامانگرا -…

پیام تبریکی  

بسم‌الله الرحمن الرحیم اجماع بزرگ ملی افغانستان به مناسبت حلول عید سعید…

عید خونین

رسول پویان جهان با نـقـشۀ اهـریمنی گـردیـده پـر دعوا چه داد و…

بازی های ژیوپولیتیکی یا دشنه های آخته بر گلوی مردم…

نویسنده: مهرالدین مشید بازی های سیاسی در جغرافیای افتاده زیر پاشنه…

ادریس علی

آقای "ادریس علی"، (به کُردی: ئیدریس عەلی) شاعر و نویسنده‌ی…

گزیده‌ای از مقالهٔ «هدف دوگانهٔ اکوسوسیالیسم دموکراتیک»

نویسنده: جیسون هی‎کل ــ با گذشت بیش از دو دهه از…

مثلث خبیثه ی استخباراتی ایکه افغانستان را به کام آتش…

نویسنده: مهرالدین مشید اقنوم سه گانه ی شرارت در نمادی از…

اعلام دشمنی با زنان؛ زیر پرسش بردن اسلام و یا…

نویسنده: مهرالدین مشید رهبر طالبان از غیبت تا حضور و اعلان…

ګوند، ائتلاف او خوځښت

نور محمد غفوری  په ټولنیزو فعالیتونو کې د ګډون وسیلې   د سیاسي…

از روزی می‌ترسم 

از روزی می‌ترسم  که سرم را بر روی سینه‌ات بگذارم و تپش…

چرا نجیب بارور را شماتت و تقبیح نماییم ؟

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی           به…

«
»

امریکا خواهان تغیردرافغانستان است

    نوشته : اسماعیل فروغی

     پس ازانتشار پیام صوتی داکترمحمد امین احمدی عضوهیأت مذاکره کننده ی دولت افغانستان درباره ی ضرورت جدی ایجاد حکومت مشترکِ بدون حضورداکتراشرف غنی ، عباس استانکزی معاون هیأت گفتگوکننده ی طالبان نیز، ضمن بازدید هیأت طالبان ازماسکو ، به صراحت گفته است که : رییس جمهورغنی وحکومت اش یگانه مانع صلح است … او می گوید : اگرامروزاشرف غنی از جنگ دست برداشته واستعفا بدهد ، این گروه حاضر به مذاکره و همکاری با حکومت جدید می شود …

      این اظهارات ، درحالی بازتاب گسترده یافته است که اخیراً آنتونی بلینکن وزیرخارجه ی جدید امریکا هم پس ازگذاشتنِ مهرتایید برادامه ی کارزلمی خلیلزاد درامورافغانستان ، در نهایت امر، باورمندی اش را برتطبیق توافقنامه ی صلح میان طالبان و امریکا تأکید کرده است .

      از جانب دیگر ، سفرهای پرطنطنه واستقبال رسمی گرم ازهیأت طالبان درپاکستان ، ایران ، روسیه و بعداً چین ، که همه مطابق نقشه ی راهِ خلیلزاد – طالبان ، سبب تقویت و استحکام موقف سیاسی طالبان گردیده است ، واضح می سازد که اکنون نفی طالبان از پروسه ی شریک شدن درقدرت ناممکن وحتا غیرقابل انکاربه نظرمی رسد .

      شواهد نشان می دهد که هم امریکای خسته ازجنگ وهم پاکستان مداخله گر، با تفاهمِ هم ، بیشتر برای تغیروضعیت موجود تمایل دارند تا به حفظ آن .

      امریکا آرزودارد تا با آبرو و بی سروصدا ازافغانستان پا پس بکشد ؛ که این تنها در صورت تطبیق توافقنامه ی دوحه و امتیازدادن به طالبان متصوروممکن است نه با ایستادن در پشت غنی وصالح .امریکاییان نمیخواهند به آن رویداد مهم تاریخیِ پشت پا بزنند که یکسال قبل دردوحه اتفاق افتاده وازبرکت آن طی یکسال گذشته هیچ سربازآنان بقتل نرسیده است .

      متکی به دلایل و شواهد بسیار، داکترغنی وامرالله صالح بخواهند یا نخواهند ، امریکاییان درتفاهم با پاکستان ، در تفاهم با شیخ های میلیاردرسعودی واماراتی ، درتفاهم باقدرتهای منطقه – شاید حتا درتفاهم با ایران ( البته پس ازاحیای برجام ) ، شرکت طالبان در قدرت را تنها راه نجات خود ازمنجلاب خونین جنگ افغانستان تشخیص نموده اند ــ نه کم و نه زیاد … 

    اما اینکه کناررفتن غنی و تیم تک محوراش ازرأس حکومت و شریک کردن بی رویه و بدون ضمانت طالبان درقدرت ( آنگونه که خلیلزاد و پاکستان پلان کرده اند )  ، ثبات و صلح به کشور به ارمغان بیاورد ؛ من به آن شک دارم . همه بیادداریم که سی سی و اند سال پیش هم ، امریکا، پاکستان و مجاهدان وقت ، با پیش شرطِ کناررفتن داکترنجیب الله رییس جمهور پیشین ، قدرت را تصاحب کرده ، هرج و مرج خونینی برپا داشتند که تاهنوزآثار زیانبارآن باقیست .

     به باورمن اشرف غنی منحیث یک رییس جمهورناکام و تک محور، بخاطرصلح و به پاس تاوان ناکامی ها و عدم صداقتش در رهبری مملکت باید کنار برود ؛ اما بخاطرجلوگیری ازفروپاشی نظام وقوای مسلح کشورکه اثرات خونبارو ناگواری در قبال خواهد داشت ، این کناررفتن رییس جمهوروحکومت موجود ازقدرت ، باید با نقشه ی راهی مسوولانه و تضمین شده ازسوی شورای امنیت سازمان ملل متحد ، قدرتهای بزرگ و کشورهای منطقه ی ما همراه باشد . درغیرآن تاریخ خونبار سی سال پیش دوباره تکرارخواهد شد.