ارتش روسیه وارد کارزار سوریه شد
تی یری میسان
L’armée russe commence à s’engager en Syrie
par Thierry Meyssan
در حال حاضر تحولات شگرفی در شامات در شرف تکوین است : ارتش روسیه علیه تروریسم در سوریه وارد کارزار می شود. با آگاهی به این امر که از دوران فروپاشی اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی، روسیه در صحنۀ بین المللی حضور نداشته است، ولی اکنون با احتیاط پا در میدان می گذارد و برای شروع یک هیئت روسی و سوری برای تحویل سلاح و اطلاعات و گسیل مستشار ایجاد کرده است. البته تمام این اقدامات کمابیش در هماهنگی با کاخ سفید صورت گرفته است.
شبکۀ ولتر | دمشق (سوریه) | 24 اوت 2015
ژنرال والری گراسیموف ValériGuérassimov اهل تاتارستان، فرماندۀ ستاد فرماندهی نیروهای مسلح فدراسیون روسیه و معاون وزیر دفاع است و اسلام را نیز بخوبی می شناسد. علاوه بر این، او نظامیان روسی را که در چچنی مرتکب جرم و جنایت شده بودند سرکوب کرد و علیه جهاد طلبان امارات اسلامی در ایشکری-چچنی پیروزمندانه جنگید.
روسیه در گفتگوهای اتحاد منطقه ای علیه امارات اسلامی که شامل عربستان سعودی، سوریه و ترکیه بود شرکت داشت ولی به دلیل تغییر جهت ترکیه مجبور شد استراتژی اش را تغییر دهد. در واقع آنکارا تصمیم گرفت مناسباتش را با روسیه قطع کند و بی هیچ دلیل موجهی قرارداد «ترکیش استریم» Turkish Stream را منحل اعلام کرد، و علاوه بر این با اوکراین یک بریگاد اسلامی بین المللی تشکیل داده که هدف آن بی ثبات سازی کریمه است(1). ترکیه در عین حال علیه کردهای حزب کارگران کردستان و کردهای سوری که یگا نهای مدافع خلق نامیده شده اند، به امارات اسلامی (داعش) کمک کرده است.
به همین گونه، پس از مانور ژنرال جان آلن که در کنار رجب طیب اردوخان موضع گرفت و برای امارات اسلامی در شمال سوریه منطقۀ حفاظتی ایجاد کرد (2)، کاخ سفید نیز مجبور شد استراتژی اش را تغییر دهد. بطور مشخص، مسکو و واشنگتن با یکدیگر همآهنگ شدند:
1) برچیدن موشک های پاتریوت مستقر در ترکیه
2) ایجاد هیئت نظامی روسی و سوری
پایان منطقۀ ممنوعۀ پرواز
ناتو موشک های پاتریوت را از ژانویۀ 2013 در ترکیه مستقر کرده بود تا مانع گسترش نیروی هوائی سوریه در مناطق مرزی شود. بر این اساس بود که جهاد طلبان جبهۀ النصره (القاعده) موفق به تصرف شمال کشورشدند. از تابستان 2014 با ناممکن شدن پرواز بر فراز این منطقه برای شکاری های سوری، متعاقباً به اشغال امارات اسلامی درآمد.
به همین علت، در نبرد کوبانی، ارتش نیروی هوائی سوریه نمی توانست امارات اسلامی را بمباران کند و برای نجات شهر مجبور شد از راه زمینی نفوذ کند. از آنجائی که ارتش سوریه نمی توانست 30 کیلومتر باقی مانده تا شهر را بپیماید، رسانه های آتلانتیست نیروهای یگان مدافع خلق را به عنوان بخشی مستقل از دمشق معرفی کردند، در حالی که جمهوری عرب سوریه به آنها اسلحه داده بود و به سربازان آنها نیز حقوق پرداخت می کرد.
موشک های پاتریوت ابتدا توسط آلمان و هلند مستقر شد، امروز آلمانی و اسپانیائی است. این موشک ها بعداً بازبینی و مدرنیزه شد و سپس در لیتوانی در مرز روسیه استقرار یافت.
ورود ارتش روسیه به کارزار سوریه
گرچه از آغاز منازعات سوریه، روسیه از شرکت در عملیات نظامی امتناع کرده بود، ولی امروز برای تشکیل هیئت نظامی روسیه و سوریه اقدام کرده است. با این وجود، ناتو تمام رویدادهائی را که به نام «بهار عرب» می شناسیم سازماندهی کرده بود، از جمله جنگ علیه سوریه و همآهنگ سازی گروه های جهاد طلب خارجی و همکاران لیبیائی و سوری که نام «شورشی» شهرت دارند. جنگ علیه سوریه در پایگاه ازمیر در ترکیه (3) تدارک دیده شد و از آغاز به ستاد فرماندهی مرکزی نیروی زمینی 28 کشور عضو پیمان آتلانتیک تبدیل گردید.
طی چند هفتۀ گذشته، تعدادی مشاور نظامی به دمشق آمده اند. 6 فروند میکویان- گورویچ میگ 31 تحویل داده شده است. این هواپیما بهترین رهگیر جهان است. سوریه این هواپیماها را در سال 2007 خریداری کرده بود، ولی این قرارداد به مانع برخورد کرد. تحویل این سلاح ها به مفاد تحریم اسلحه برخورد نمی کند زیرا برای حفظ نظم به کار برده نمی شود، بلکه تنها برای دفاع ملّی به کار خواهد رفت، یعنی در شرایط حاضر در مقابله با مداخلات اسرائیل و ترکیه. این دو دولت به بهانه های مختلف طی جنگ بارها برای پشتیبانی از جهاد طلبان وقتی که در تنگنا قرار گرفته بودند مداخله کردند.
در 30 ژانویه 2013 ارتش دفاعی اسرائیل مرکز پژوهش های نظامی جمرایا را به بهانۀ تخریب سلاح هائی که به قصد ارسال به حزب الله در آنجا انبار شده بوده بمباران کرد. در واقع یک چمدان اطلاعاتی از داده های ماهواره ای ناتو توسط ارتش عرب سوریه به غنیمت گرفته شده بود و هدف بمباران نیز از بین بردن این اطلاعات پیش از کشف رمز بود (4). عملیات توسط نیروی هوائی اسرائیل در همکاری با ارتش آزاد سوریه هدایت شد، و کل عملیات تحت نظارت افسران لژیون خارجی فرانسه و ستاد فرماندهی مرکزی ناتو انجام گرفت.
هم زمان، برای نخستین بار است که ارتش روسیه تصاویر ماهواره ای به سوریه منتقل می کند. چنین تصمیمی که پنج سال در حال انتظار به سر می برد وضعیت نظامی را دگرگون خواهد کرد. در واقع، تا کنون جهاد طلبان غالباً به یمن تصاویر ماهواره ای که ناتو در زمان واقعی در اختیارشان قرار می داد از چنگ ارتش عرب سوریه می گریختند. گر چه از سه ماه پیش گویا که ناتو دیگر به امارات اسلامی اطلاعات نمی دهد و تنها جبهۀ النصره (القاعده) هنوز از چنین امتیازی برخوردار می باشد.
مشاوران نظامی روسیه اطلاعات حجیمی را گردآوری کرده اند و درپی امکان گسترش مداخلۀ بین المللی به هدایت سازمان ملل متحد هستند، و باید گزارشی به کرملین بفرستند که در عین حال بررسی امکان عملیات نظامی روسیه در چهار چوب سازمان پیمان امنیت جمعی را نیز پیشبینی کند. سازمان پیمان امنیت جمعی در 15 سپتامبر در دوشنبه پایتخت تاجیکستان گردهمآئی تشکیل خواهد داد. گسترش سازمان پیمان امنیت جمعی پیش از این در ژوئن 2012 در تدارکات « گردهمآئی ژنو 1» پیشبینی شده بود (5). در واقع این پیمان نظامی شامل سه کشور با جمعیت مسلمان است، یعنی قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان که برای مبارزه علیه تروریست هائی که داعیۀ اسلام دارند مناسبت تر از روسیه بنظر می رسند. با این وجود در آن دوران این سازمان هنوز توافق سازمان ملل متحد را برای عملیات حفاظت از صلح بدست نیاورده بود. این مشکل در 28 سپتامبر 2012 حل شد و می تواند حتی در مورد افغانستان و سوریه به کار بسته شود (6).
حدود همکاری های بین کرملین و کاخ سفید
همکاری های بین کرملین و کاخ سفید هر چه باشد، روسیه خواهان پاکسازی جهاد طلبان است — پیش از آن که علیه روسیه اقدام کنند — در حالی که ایالات متحده خواهان حفظ برخی از آنها برای به کار بستن مجددشان در منازعات دیگر می باشد، همان گونه که در افغانستان، بوسنی هرزگوین، چچنی و کوزووو این شیوه به کار بسته شد.
از هم اکنون چند عنصر داعشی به خرسونKherson (در اوکراین) منتقل شده و «دولت کریمه در تبعید» را تشکیل داده اند.
روشن است که برچیدن موشک های پاتریوت از سوی ایالات متحده یک دام است. واشنگتن خشنود خواهد شد که روسیه موجب کاهش جمعیت جهاد طلبان شود، ولی از ورود به سوریه خشنود نخواهد بود. به همین علت خرس روسی با احتیاط حرکت می کند.
[1] « L’Ukraine et la Turquie créent une Brigade internationale islamique contre la Russie », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 12 août 2015.
[2] « Clinton, Juppé, Erdoğan, Daesh et le PKK », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 3 août 2015.
[3] “Izmir base likely to becomeNATO’s Land Component Command”, Today’sZaman, 6 juin 2011.
[4] « L’ASL et Israël attaquent un Centre de recherche syrien », Réseau Voltaire, 31 janvier 2013.
[5] « Syrie : Vladimir Poutine propose une Force de paix de l’OTSC », Réseau Voltaire, 3 juin 2012.
[6] « L’OTSC pourra déployer des « chapkas bleues » sur mandat de l’ONU », Réseau Voltaire, 29 septembre 2012
ترجمه توسط حمید محوی
