شماره ۳/۴ محبت 

شماره ۳/۴ م سال ۲۸م محبت از چاپ برآمدږ پیشکش…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(۸)

نوشته: ا. لازوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس و جنبش اعتصاب مارکس و انگلس حداکثر توجه خود…

مائوئیسم در افغانستان: از نظریه‌پردازی تا عمل‌گرایی بدون استراتژی

این مقاله به بررسی تاریخی و تحلیلی جنبش مائوئیستی در…

                        به بهانه ی آمستردام              

   نوشته ی : اسماعیل فروغی          من نمیخواهم درباره ی چند وچون…

فدرال خواهی و هویت خواهی

در کنار فدرال خواهی درین تازگی ها پسوند دیگری بنام…

 ضرورت و اهمیت ادغام سیاسی در افغانستان

رویکردی تحلیلی به مشارکت سیاسی و تعامل مدنی نور محمد غفوری عصاره دقیق…

افغانستان معاصر و بازتعریف هویت ملی پس از فروپاشی دولت

 نویسنده: مهرالدین مشید     افغانستان معاصر یگانه کشوری در جهان است که…

یار در پیری

نوشته نذیر ظفر12/30/25سفیدی  يى که  به زلفان  یار  میبینمشکوفه  هاى…

هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

«
»

کهنه سرباز های انگلیسی چه میگویند؟

صبا راهی

کهنه سربازهای انگلیسی مدالهای خود را به اعتراض به جنگ در پیاده روی مقابل دفتر نخست وزیر انگلیس روی زمین پرت میکنند و آنها را پس میدهند. آنها می گویند:

به که شلیک میکنیم

هدف بمب چیست چه چیزی را میخواهد بدست آورد

چه کسی از این جنگ سود میبرد

ریختن خون مردم بی گناه بی دفاع صلح آور نیست

تجربیات تلخ جنگی مرا رها نمیکند

جنگ قتل سازماندهی شده است

 

در روز هشت دسامبر دوهزار و پانزده تعدای از سربازانی که در جنگهای عراق افغانستان و لیبی مدال گرفته بودند در اعتراض به تصمیم دولت انگلیس، بمباران سوریه در هفته گذشته مدالهای خود را در جلوی ساختمان نخست وزیری به دور انداختند. هر کدام از آنها دلایل خود را داشت. اما یکی از آنها که مدال های پدر و یکی از اقوام خود را نیز آورده بود تا دور بیندازد گفت که پدرم در فلسطین خدمت کرده  احساس گناه دارد و هر بار که خبری در باره فلسطین در تلویزیون میبیند آنرا خاموش میکند. جنگ تنها برای کارخانه های اسلحه سازی و کمپانی های چند ملیتی فایده دارد و برای مردم تنها ویرانی و مرگ.

در فیلم کوتاه زیر در انتهای فیلم یکی از سربازان چنین گفت:” این نماینده های مجلس منعکس کننده نظرات مردم نیستند؛ برای اینکه به آنه گوش نمیکنند؛ هیچ اتصالی بین مردم و سیاست مدارن وجود ندارد.ما با این دولت که به اسم دموکراسی به کشورهای دیگر حمله میکند مخالف هستیم آنها رای مردم را اجرا نمیکنند آنها به فکر منافع کارخانه های اسلحه سازی و سایر کمپانی های بین الملی هستند. سخن ما خطاب به مردم است اگر در کارخانه اسلحه سازی کارت را رها کن، اگر پشت بمب افکن نشسته ای بمب را خالی نکن، اگر در شغلی هستی که به این بمباران ها کمک میکند از شغلت کناره بگیر و …”

اگر به لینک زیر مراجعه نمایید متوجه میشوید که فیلم زیر را سانسور کرده اند. این است دموکراسی که دیوید کامرون قاتل کودکان فلسطینی و سوری و عراقی و افغانی و لیبایی از آن دم میزند.

https://www.youtube.com/watch?v=1EdSFrGLHW0

وقتی این سطور نوشته میشد در اخبار تلویزیون آر ت اعلام شد که بمباران های انگلیس مردم عادی را هدف قرار داده است و آقای دیوید کامرون در حال کشتار مردم بی دفاع سوری است.

چرا مدالم را دور می اندازم؟

فیلم کوتاهی از دور انداختن مدالها توسط سربازان انگلیسی در جلوی دفتر نخست وزیری در لندن در هشت دسامبر دوهزار و پانزده در فیلم می گویند:” این مدال مرد زن و کودکان بی گناه، آسیب پذیر را کشته است ، ریختن خون نمی تواند صلح بیاورد، من دیگر نیازی به داشتن این مدال نمی بینیم.”

دیگری میگوید:” دیو سربازی ست که در جنگ معلول شده او از من خواست که امروز به اینجا بیام و در باره مدالش حرف بزنم  مدالش را پس داده برای اینکه او هرگز نمی تواند از تجربیات تلخی جنگ خلاص شود به همین دلیل مدالش را دور می اندازد.”

دیگری میگوید:” من امروز اینجا آمدم تا نظرم را با شما در مورد اینکه چرا دولت انگلیس یکبار دیگر به خاورمیانه حمله میکند را در میان بگذارم. …. اگر شما به این مدالها نگاه کنید  آنها بازتاب عراقی های کشته شده هستند، میتوانید کشته شدگان لیبایی را ببینید، میتوانید چهره های زن مرد ارتش انگلیس که به جنپ رفتند و برنگشتند…”

https://www.youtube.com/watch?v=7ybFboCz7SA

اگر یوتوپ باز شدنی نیست لینک زیر را ببینید

http://www.getwestlondon.co.uk/news/west-london-news/veterans-throw-down-medals-downing-10570678

دقت داشته باشیم که برخی از تجربیات و گفته های کهنه سربازان را در فیلم ها به راحتی به بهانه ” اسرار ارتش” سانسور میکنند. گفته هایی که میتواند برای سربازانی که امروز به با وردها و یاوه گویی های دیوید کامرون و اوباما و هولاند و… به بهانه ” نابود کردن تروریستها” به جنگ فرستاده میشود بسیار فکر برانگیز باشد. کهنه سربازان انگلیسی میگویند ما صلح میخواهیم، میخواهیم آنهایی که امروز بمب ها را آماده میکنند؛ بمب ها را خالی میکنند صدای ما را بشنوند و از خود بپرسند که برای چه اینکار را میخواهند بمب ها چه کسانی را هدف قرار میدهند چه کسانی از این بمباران ها سود میبرند؟

خواننده مخترم اگر به صلح معتقد هستید این نوشته را تا جایی که توان دارید پخش کنید. اگر سایتی دارید آنرا در سایت تان پخش کنید.

نابود باد امپریالیسم تروریست پیشه تولید کننده تروریسم

مرگ بر رژیم اسلامی تروریست پیشه وابسته به امپریالیسم

نهم دسامبر دوهزار و پانزده