رسول پویان

اســبـاب طـرب هـمــه مهــیـا سازی

گـر صبر کنی ز غـوره حلوا سازی

صبرتلخ است ولی میوۀ شیرین دارد

انگـور بــه خُمِ صبر صهـبـا سـازی

گـویـنــد که ذره ذره جمـع می گردد

ازچک چک خرد قطره دریا سازی

سـرگـرم به کشت و کار بایـد بـودن

تـا خـرمنـی از امـیــد بـرپـا سـازی

بـر پـای نهـال مـثــل دهـقــان کهـن

خـود را هـنـر و کار و تقـلّا سازی

خواهی که بودگرم اجاقت همه سال

پرسوخت وغذا جوال وبارجاسازی

خواهی که همه فکـر تـو را دریابند

بـایـــد که واژه واژه معـنـــا سـازی

درعمق کتاب دل سخن بسیار است

گر خط و متن و واژه خوانا سازی

آبـسـتـن مخـفـی بــرمـلا می زایـــد

اسـرار مگـر ز پیش هـویـدا سازی

تصـویـر سـیاهچـالـه پـیــدا کـردنـد

دنـیــای نـوی مگـر ز فـردا سازی

گـر خـاطـرۀ اوج فـلک می جـویی

رازیـنــه ز خـاک تـا ثـریـا سـازی

محتاج ز روی جبر ایجاد گر است

چون کور که چشم حس بینا سازی

برهان بگرگ گشنه بی تأثیر است

بـایــد که ز خـون دل میـنـا سازی

از کار و عمل تجربه باید آموخت

از رشـتــۀ ابـریـشــم دیـبـا سـازی

از ماسـت اگر هـرآنچـه بر ما آیـد

ایـن قصه چرا دراز و پهنا سازی

14/4/2019