شماره ۳/۴ محبت 

شماره ۳/۴ م سال ۲۸م محبت از چاپ برآمدږ پیشکش…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(۸)

نوشته: ا. لازوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس و جنبش اعتصاب مارکس و انگلس حداکثر توجه خود…

مائوئیسم در افغانستان: از نظریه‌پردازی تا عمل‌گرایی بدون استراتژی

این مقاله به بررسی تاریخی و تحلیلی جنبش مائوئیستی در…

                        به بهانه ی آمستردام              

   نوشته ی : اسماعیل فروغی          من نمیخواهم درباره ی چند وچون…

فدرال خواهی و هویت خواهی

در کنار فدرال خواهی درین تازگی ها پسوند دیگری بنام…

 ضرورت و اهمیت ادغام سیاسی در افغانستان

رویکردی تحلیلی به مشارکت سیاسی و تعامل مدنی نور محمد غفوری عصاره دقیق…

افغانستان معاصر و بازتعریف هویت ملی پس از فروپاشی دولت

 نویسنده: مهرالدین مشید     افغانستان معاصر یگانه کشوری در جهان است که…

یار در پیری

نوشته نذیر ظفر12/30/25سفیدی  يى که  به زلفان  یار  میبینمشکوفه  هاى…

هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

«
»

چپ ها و مرگ خانم نادین گوردیمر

 خانم نادین گوردیمر ، نویسنده زن چپگرا و برنده جایزه نوبل ادبیات، روز یکشنبه گذشته در سن 90 سالگی در کشور آفریقای جنوبی درگذشت . او به دو دلیل نویسنده ای مردمی است . اول اینکه خالق رمانها و داستانهای ادبی سیاسی ضد آپارتهاید و ضد نژادپرستی سفیدهای حاکم در کشور آفریقای جنوبی بود و دوم اینکه در غالب آثارش مارکسیستها و کمونیستهای سفید پوست و لیبرالهای هومانیست به پشتیبانی از جنبش ضد آپارتهاید سیاهان میپردازند و تحت فشار و تعقیب حاکمان سفید پوست آن کشور قرار میگیرند .

nadin

نادین گوردیمر اجدادی اروپایی داشت . مادرش یک زن انگلیسی و پدرش یک یهودی از کشور لیتوانی بود .او در آثارش به توصیف زندگی سیاهان فقیر میپردازد و در مصاحبه ای گفته بود که همیشه با محافل روشنفکری چپ در کشورش در تماس بوده است . موضوع غالب آثارش رابطه میان سفیدها و سیاهان است .

او خواهان  جامعه ای آزاد و بدون تبعیض نژادی بود . وی با جامعه راسیستی کشورش برخوردی ادبی و انتقادی می نماید . آثارش پیرامون شرایط کشور آفریقای جنوبی در زمان حکومت آپارتهاید است . او از عقل و اخلاق شهروندان سفیدپوست تقاضا دارد که بخاطر یک هومانیسم لیبرال در مقابل تبعیض نژادی مقاومت کنند.

نادین گوردیمر در یک خانواده بازرگان در یکی از شهرهای صنایع معدنی آفریقای جنوبی بدنیا آمد . وی در دوران کودکی چون اجازه نداشت در بیرون از خانه با کودکان سیاهپوست بازی کند خود را با کتاب و مطالعه مشغول می نمود . او در دوران نوجوانی  تحصیلات دانشگاهی اش را ناتمام گذاشت و بطور تمام وقت خود را در خدمت مطالعه و خلق ادبیات مردمی قرار داد.

او را آنزمان وجدان آفریقای جنوبی نامیدند . گرچه دیگران او را فمنیست بشمار می آوردند ، او خود را هنرمند و مبارزی علیه راسیسم بحساب می آورد . نادین گوردیمر یکی از پایه گزاران شورای نویسندگان مستقل افریقای جنوبی در زمان آپارتهاید است .

زمانیکه در دهه 50 قرن گذشته یک گروه سفیدپوست روشنفکر به مخالفت با سیاست آپارتهاید پرداخت او به این گروه پیوست . در سال 1962 بعد از دستگیری ماندلا کنگره ملی آفریقا تمایلات مارکسیستی یافت . بعد از انقلاب و پیروزی جنبش سیاهان او به نلسن ماندلا برای نوشتن اتوبیوگرافی اش کمک نمود .

در زمان آپارتهاید بعضی از آثار گوردیمر به اتهام تمایلات کمونیستی ممنوع شدند . او در مصاحبه ای گفته بود که “من چیز زیادی در باره کمونیسم نمیدانم ولی با چند نفر از آنان دوستی نزدیک دارم . من شاهد شهامت آنان بودم که به من و دیگران جرئت مبارزه و از خود گذشتگی دادند. “

گروهی از منقدین ادبی با اشاره به آثار او مدعی شدند که در آثارش نقل قولهای مارکسیستی زیادی آمده . نادینه گوردیمر خلاف همکاران سیاه پوستش گرجه مورد سانسور قرار گرفت ولی وادار به مهاجرت و زندان نشد . یکی از دلایل اعطای جایزه نوبل در سال 1991 به وی این بود که او با کمک توانایی قلم اش کوشید تا به وقایع تاریخی شکلی اجتماعی و امروزی بدهد . برای این هدف کمیته نوبل به سه اثر او یعنی داستان پسرم ، خانواده جولی ، و کتاب داستانهای کوتاه او اشاره نمود . کمیته اعطای جایزه نوبل با تحویل این جایزه به او ، رد راسیسم و مخالفت با حکومت سفیدان بر سیاهان را نشاه گرفت .

خانم گوردیمر تا کنون خالق 13 رمان و 10 جلد کتاب داستان کوتاه و 150 مقاله و دهها سخنرانی و مصاحبه بوده است . از آنجمله – 6 قدم زمین – غریبه ای میان غریبه ها – مهمان محترم – صاحب – دختر شهروند – یک بازی طبیعت – داستان پسرم – انسان بدون همراه – سلاح خانوادگی – مردی خیابانی – جادوزدایی – و انگیزه عاشق شدن – هستند .

اودر آثارش پاشیدگی و زوال یک جامعه طبقاتی راسیستی را پیش بینی میکند . روابط خصوصی میان سفیدها و سیاهان نیز موضوع بعضی از آثار او هستند . او به سفیدهای چپ و لیبرال اشاره میکند که از مبارزات جنبش کنگره ملی آفریقای جنوبی حمایت میکنند .

رمان دختر شهروند او را مهمترین رمان سیاسی وی میدانند. بعضی از رمانهایش سالها در آفریقای جنوبی سانسور شدند ولی با این وجود او خود را نویسنده ای سیاسی نمیدانست بلکه هنرمند بشمار می آورد . بعضی از آثارش اکنون در حال فیلم شدن هستند . او در آثارش به توصیف انسانهایی میپردازد که در شرایط بحران هستی دچار خشونت راسیسم یک دولت زورگو میگردند .

گرچه نویسندگان مورد علاقه گوردیمر ، کافکا و پروست و جویس و فورستر هستند ، او در رئالیسم زیر تعثیر نظرات رفیق لوکاچ است . گوردیمر از آغاز با دفاع از آزادی بیان و ادبیات به مبارزه علیه دولت پلیسی پرداخت . هومانیسم شجاعانه و شهامت اجتماعی او موجب شد که وی علیه خشونت و بی عدالتی علیه سیاهان اعتراض نماید . رمانهای جدید او نشانه ناتوانی لیبرالهای سفید طبقه متوسط در مبارزات اجتماعی بعد از انقلاب هستند .