چند شعر کوتاه از لیلا طیبی (صحرا)
دلتنگ که می‌شوم
حس پرواز به سرم می‌زند
افسوس!
من پرنده‌ی محبوسم،
زخمی‌ی میله‌ها.
(۲)
شبی ابری‌ست…
از میهمانی‌ی ماه
دست خالی بر می‌گردم!
(۳)
در گلدان،
بذرِ کتاب کاشتم،
غنچه داده‌ست!
(۴)
روحِ سرگردانم،
در این حوالی پرسه می‌زند.
منتظرم،،،
پیدایم کند!
(۵)
آرزوهای سوخته‌‌ات را
فریاد می‌کشم،
آه، ای کودکی من!
(۶)
آه ای موعد رسیدن؛
استجاب کن
دعای سیب کال را!
(۷)
آه مذاهب تکثیر شده،
مطرودم به دیانتتان
اشهد ان لا اله العشق
آماده‌ام که سرم زنید!.
(۸)
کوتاهِ کوتاه می‌گویم:
[دوستت دارم] …
شعری به درازای
ابدیت!
(۹)
حالا،،،
خوب فهمیدم آه
من؛
قابی فراموش شده‌ای بودم برایش،
حلق آویزِ اتاقی متروکه!
#لیلا_طیبی (صحرا)
