پس منظر اختلاف نظر رهبران طالبان و شکننده گی بقای…

نویسنده: مهرالدین مشید سیطره جویی ملاهبت‌الله و افزایش اختلاف میان جناح…

رهبران فراری

نوشته نذیر ظفر ما را به وحشیان زمـــــان رهبران فروخت خـــــود را…

کجاست

مادر دلسوز بی آزار و غمخوارم کجاست  مادر شیرین من از…

تبار گرایی یا تفوق خواهی تباری ؟

ساحه باقیمانده از آریانا ، خراسان و باختر که بنام…

لوکاچ؛ فیلسوف مجار، مورخ و تئوریسین ادبیات

georg lukacs (1885-1971) آرام بختیاری گئورگ لوکاچ، و دمکراسی سوسیالیستی شورایی. جرج لوکاچ(1971-1885…

په حکومت کولو کې بد، په خبرو کې بد او…

نور محمد غفوري جان کیری د امریکا د خارجه چارو پخواني وزیر هغه…

سروش واژگان 

رسول پویان  خـدا تا در نمـاد بنده یـی مصلـوب آدم شد  محـیط…

قلم آزادیخواه همچون باد وزان 

آقای "علی پاکی" (به کُردی: عەلی پاکی)، شاعر کُرد، زاده‌ی…

د نړیوال نظم سازماني بنسټونه

نور محمد غفوری (لومړۍ برخه) د لیکنو ددې سلسلې په پیل کې…

مارکسیسم دگم نیست، بلکه راهنمای عمل است

ترجمه – رحیم کاکایی میخاییل کارداسویچ کل جهان بینی مارکس اما دکترین…

د نړیوال نظم نورمونه

نور محمد غفوري په مخکنیو دریو لیکنو (نړیوال نظم او افغانستان،…

بازی طالبان با کارت قومی و سکوت مرگبار نخبه گان…

نویسنده: مهرالدین مشید هرگونه اعتماد به یک گروۀ تروریستی بزرگترین خیانت…

د نړیوال نظم اصول

نور محمد غفوري (د تیرو لیکنو په تسلسل) د (نړیوال نظم او…

چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی 

اگر ماه و خورشید را هم از آسمان پایین بیاورند هرگز دل به…

نړیوال نظم په کومو قاعدو ولاړ دی؟

نور محمد غفوري (د پخوا نۍ لیکنې په سلسله) څو ورځې مخکې…

جایگاه ی طالبان در معادلات سیاسی و استخباراتی در حال…

نویسنده: مهرالدین مشید آیا معادلات سیاسی و استخباراتی در منطقه در…

قساوت و جنایات بی‌پایان حکومت جمهوری اسلامی سرمایه علیۀ مهاجران…

اعلامیۀ سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان  در اثر تیراندازی نیروهای مسلح جمهوری…

خاکِ وطنم!

امین الله مفکر امینی       2024-20-10! هـرجایی که نظر کـــردم وطنـــم جــلوه گــــــرآمـــد آن…

سیرت نیکو 

رسول پویان  وفـا و عـشق و محـبت کـرده بنیادم  بـه کـنج غمکـدۀ…

«
»

چرا بیشترینه رویا های ما تحقق نمی یابند ؟

                نوشته ی : اسماعیل فروغی                                                  

    من از زمانه های دور رویاهای زیادی برای خودم و برای مردمم  داشته ام  ــ رویا هایی ساده و قابل تحقق و رویاهایی بزرگ و شاید دشواربرای تحقق . بسیاری از آن رویا هایم یا تحقق نیافتند و یا آنقدر بی نور و کمرنگ تحقق یافتند که بهتر بود اصلن تحقق نمی یافتند .                                      بهرحال ، اینجا میخواهم فقط چند رویای قابل تحققم را که تا هنوز تحقق نیافته اند ، بگونه ی بسیار فشرده و صمیمانه فهرست نمایم :

    ــ از بچه گی وقتی زیر نور چراغ تیلی درس میخواندم ، آرزو میکردم ایکاش تمام کلبه های تاریک ما با نور برق روشن میبود . وقتی بزرگ شدم دانستم که رویای داشتن خانه های پر از نور با چه رویا های بزرگ و با شکوهی پیوند خورده است ــ با رویا هاییکه بیشترینه تا هنوز برای من همانند یک رویا و حتا رویاهای غیر قابل تحقق باقی مانده اند .                                                 ــ به باورمن ، در اختیارداشتن چراغ معرفت ، یکی از بزرگترین و با ارزش ترین آرمانهای هرهموطن صاحبدل ماست که تا هنوز از تحقق آن فاصله داریم . دستیابی مردم به مشعل معرفت و بیداری ، یک اصل است ــ  مادر تمام آرمان هاست . تا مردم به این چراغ جادویی دست نیابند ؛ دستیابی به سایر آرمانهای بزرگ و ملی همواره با موانع و دشواریهای خاص و حتا مانندهم  روبرو خواهد شد .                                                                                                              حقایق تاریخی نشان میدهد که اکثریت مطلق مردم ما در طول زمانه ها ، در دشمنی با معرفت  با یک تحجر فکری وحشتناک و مرگباری دوچار بوده اند که متأسفانه تا هنوزهم با همان تحجر فکری بسر میبرند . این تحجر فکری سبب شده است تا چراغ جادویی معرفت همواره از ما دور و دورترشده ، در نتیجه مردم همواره سرنوشت شانرا بدست تقدیر سپرده ، از مستکبران ، متجاوزان ، غاصبان و دزدان به آسانی اطاعت ببرند و راه برون رفت از تاریکی و دشواری را به مشکل بیابند و حتا نیابند و مدام درمیان تاریکی دست و پا بزنند  .                                                               ــ رویای دیگر قابل تحققم ، دورشدن سایه ی تاریک دین باوری همراه با جهل ، تظاهر و ریاکاری از بالای سرماست . من به این آرزو هستم که همانند سایر کشورهای جهان ، درسرزمین من هم ،هرکنش و واکنش انسانی ، نه با ترازوی دین ومذهب ؛ بل با معیارهای قبول شده ی قانون ، عدالت و حقوق بشری به سنجش گرفته شود .                                                                    ــ من از دیر بازاست با این رویا نیز نفس میکشم که سرنوشت وطن ، مردم و قوانین مدنی کشور ما ، دیگر نه بدست جرگه ها و مجالس مملو از سالخورده گان قابل احترام  و اربابان قدرت و ثروت ؛ بلکه توسط حقوقدانان متخصص ، سیاستمداران خدمتگزار و نماینده گان هوشمند ، صادق و جوان ما مشخص و معین گردد .                                                                                          فشرده اینکه ، تا دین باوریٍ همراه با جهل ، ریاکاری و تظاهر و  تحجرفکری مرگبار بروی ما سایه افگنده باشد ، و تا مردم سرنوشت خود و کشور شانرا بدست تقدیر و بدست سالخورده گان و اربابان زر و زور سپرده باشند ؛  چراغ معرفت بدست ما نخواهد آمد و آرمان ها و رویا های بزرگ و ملی ما همچنان تحقق نیافتنی باقی خواهد ماند .                                                                من چند گپ دلم را فشرده و صمیمانه نوشتم  تا شما عزیزان در زمینه چگونه میاندیشید .                  به باورمن زمان آن فرا رسیده است تا همه ی ما مسوولانه بیندیشیم وشجاع باشیم . تا دیرنشده است ، باید  بی هراس از کمبودیهای جدی خویش ، انتقاد نموده ، در پی اصلاح خویش برآییم . ورنه همین تحجرفکری ، همین دین باوری همراه با جهل ، تظاهر و ریاکاری و همین سپردن سرنوشت بدست سالخورده گان و اربابان زر و زور ( و مانند اینها ) ،  ما را مادام العمر در گودال بدبختی و تیره روزی نگه خواهد داشت . وهیچ نیروی بیرونی بجزخود ما ، ما را ازین گودال هولناک بدر نخواهد آورد .  یاهو    جنوری 2016