شماره ۳/۴ محبت 

شماره ۳/۴ م سال ۲۸م محبت از چاپ برآمدږ پیشکش…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(۸)

نوشته: ا. لازوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس و جنبش اعتصاب مارکس و انگلس حداکثر توجه خود…

مائوئیسم در افغانستان: از نظریه‌پردازی تا عمل‌گرایی بدون استراتژی

این مقاله به بررسی تاریخی و تحلیلی جنبش مائوئیستی در…

                        به بهانه ی آمستردام              

   نوشته ی : اسماعیل فروغی          من نمیخواهم درباره ی چند وچون…

فدرال خواهی و هویت خواهی

در کنار فدرال خواهی درین تازگی ها پسوند دیگری بنام…

 ضرورت و اهمیت ادغام سیاسی در افغانستان

رویکردی تحلیلی به مشارکت سیاسی و تعامل مدنی نور محمد غفوری عصاره دقیق…

افغانستان معاصر و بازتعریف هویت ملی پس از فروپاشی دولت

 نویسنده: مهرالدین مشید     افغانستان معاصر یگانه کشوری در جهان است که…

یار در پیری

نوشته نذیر ظفر12/30/25سفیدی  يى که  به زلفان  یار  میبینمشکوفه  هاى…

هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

«
»

څومره نوره حوصله ( تا به کۍ )

لیکونکۍ : دکتور طاوس وردک تورنتو- کاناډا ۵ م د اګست ۲۰۱۶ کال .

وطندارانو ، افغانانو یوه لحظه یو ساعت ، یوه ورځ د صلحي په مورد فکر وکړۍ چې دغه صلحه ولې نه را ځي او چا ګروګان کړی ده ، د چا په لاس کې ده ، ډیرۍ خلک به وايي چې صلحه د امریکا او غربیانو او پاکستان په لاس کې ده ، یا هندوستان – چین او روسيه ورته لمن وهی چې جنګ تل تر تله زموږ په کورکلی کی همیشه تازه وساتي او دوی ته افراطیت ور اتقال نه شي ، ایا دغه ۵۲ سیاسی حزبونه او مدنی ټولنې یو مخترع یا مبتکر یا متخصص انسان نه لری چی دغه ستونزمنه قضیه حل کړي اود صلحې فورمول پیدا کړی ،د بدخشانه تر اټکه د هرات نه تر کشمیره افغانان د تندور په لمبو کې سوزول کیژي ،خو زموږ ملان – روحانیون – مشایخ – سپین ګیري – مشران او قومی لویان همیشه  د خپلو قومیانو او ژبو او ملیتو په طرفدارۍ تبیلغات کوي ، یوه ورځ د سوني شیخانو او ملانو په جوماتواو تکیه خانو کې د جنګ په علتونو خبرېې او تبصری ونه کړي ، یوه ورځ هزاره شیخانو د تکیه خانو له طریقه هزاره ګانو ته ونه ویل چې د پشتون سره – تاجک سره -ازبک سره دشمنی تباهی او بربادی ده خیانت دی او لوی جرم دی ، همدارنګه د سوني ډلې پیروانو ملانو او روحانیونو د شعیه په ضد تبلیغات خیانت او جرم ونه بللو او سونیان ېې د هزاه ګانو سره دیوه ګډ هیواد زامن او میراث خواره ونه شمیرل ، فرخنده مو د قران په سوزولو سنګ باران کړه ، تر موټر لاندی موکړه ، په ډیر شرمیدلي او خاینانه ډول ځوانانو چې نه قران پیژني او نه ېې زده دی دیوه جانی ملا په فرمان ووژله ( انسانانو ، حیواناتو ، بوټو او ډبرو وژړل او تاسف او تالم ېې شکاره کړو ، هزاره او سونی ازبک او هزاره ورباندې وژړل ) او ټولو افغانانو ته ېې شرم او خجالت کماییکړو ، شکریه ېې سرغوڅ په هدیره وسپارله چې انس او جن ور باندې ماتم وښودواو ژړاېې وکړه ـ فرشته او یوه بله ځوانه ډیر شکلې نجلۍ ېې په غور کې سنګ ساره کړه چې بیا هم هر سړي ور باندې وژړل ،هره ور ځ یوه کربلا په هیواد کی را منځ ته کیژي ، د شاه شهید بم ګذاری – د چلتن حادثه او د پولیسو وژل کیدل – د اکادمی پولیسو انتحاری – د روشنایی په مظاهره ځانمرګی برید – د زابل په مسافرینو بله کربلا – د ننګرهارد ماشومانو کربلا چی په مینو ېې هلکان والوزول د پغمان تجاوز په ښځو – هره ورځ په سلهاوو افغانان وژل کیژی او فقط په جوماتونو کی ملان دوعا کوی او دوه یا دری زره سقاط اخلی او سشبا ته خبره خاموشه ده داسې په زرهاوو موضوعات شته چې زموږ دولت ( د وحشت ملی اتلافی دولت ) رهبران ( ع او غ ) ېې اصلا پروا نه لری ،که یو عامل او با مسولیته ریس جمهور وۍ نن به الکترونیکی تذکری حاضر وی – نن به خلع سلاح عمومی شوی وه – نن به د رشوت مخه نیول شوی وه – نن به د نوی وسله وال پوځ تهداب ایښودل شوی وو ، نن به وسله وال پوځ په مدرنو وسلو مجهز وو ،نن به د هیواد خلک د میږتون( میږي )  دلښکرو په شان هریوه خپله وظیفه پیژندله او هرسړۍ به ددشمن د پلانو او نیرنګو نه خبریدو ، کورنۍ او ماشومان او ښځینه به د استخباراتو په څنګ کی د انتحاریونو مخه نیوله ، د دولت په ټول ادارو کی مخصوصا د وسله والپوځ وزیران – معینان – ریسان او مدیران دیوه سره ډبل ګیم بازی کوی او ځانونه ملیاردران کوي دامنیت او د وطن ددفاع په قصه کې نه دی تر څو د مکلفیت دوه کلنه دوره شروع نه شی ارامی په مزدور او اجیر سرباز نه ګټل کیژی او اجیر سربازان د تنظیمو نوکران او سپاهیان دی ، هره ورځ نوی انګریزی او امریکایی قطعات را ځي چې زموږ سربازان تریننګ کا ( اشرفک – عبدالله ګک ) ولې زموږ پخوانیو جنرالانوته دغه وظیفه نه ورکوۍ، څنګه په خارجیانو اعتبار کوی خو په خلقی او پرچمی اعتبار نه کوي چې سربازان درته تربیه کا، دا دتاسې دمیرې زامن دی او غربیان د تاسی د مور زامن دی ،تر څو به تعصبانو او ایدیالوژيکي ارتجاعی ایزم ته لمن وهۍاو ادامه ورکوۍ  ، ځوانانوتاسې ته وایم په خلاصو غوږو او سترګو ېې واورۍ او ولونۍ  که په هر قوم او هر ملیت پورې اړه لری باید یو بین الملیتی پراخه بنسټه شورا ولري تر څو د ټولو ملیتو ځوانان مخصوصا تحصیل کرده ګان سره په یوه عقیده او ایزم چې افغانیت وی او د یوه متحد ، لوی افغانستان په نامه چې سرحد مو د اتک سیند وو او شي سره منسجم او را غونډ کړۍ