گزیده‌ای از «درسگفتارهای کاپیتال» رفیق فقید جوانشیر در زندان

از نظر مارکس دو نوع بخش خصوصی وجود دارد مارکس ……

قهرمان تنهایی؛ قهرمانی از تبار قهرمانان دیگر

نویسنده: مهرالدین مشید قهرمان دخت روز های تنهایی در یکی از صبحگاهان…

نوای پدران!

امین الله مفکرامینی       2025-14-01 ما شـــــما را ای فرزندان دلبنــد، پروریــــــدیم این تخـــــــم…

حاکمیت طالبان و فروپاشی ارزش ها درحامعه افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان زخمی سرطانی بر پیکر افغانستان دردمند حاکمیت گروه…

مناسبات افغانستان با هند چرا رشک خشم آلود پاکستان را…

تاسیس یا انکشاف مناسبات میان دولت‌ها از صلاحیت‌های قبول شده…

د نوموتي تاریخپوه پوهاند محمد حسن کاکړ د اتم تلین…

. په کابل کې د روانې اونۍ د تیرې سه شنبې…

روزای خونین؛ میان نامه های زندان و تئوری انقلاب

Rosa Luemburg (1871- 1919) آرام بختیاری فدایی سوسیالیسم؛ 14 کتاب خانم روزا-…

بگذارید ادیان و فرهنگ ها بدور از سایه ی سیاست…

نویسنده: مهرالدین مشید جنگ ادیان باطل و برتری جویی هر دینی…

سیاست خارجی بی‌طرف و اقتصاد محور

در طول سه و نیم سال جوابگوی عاجل موقف افغانستان…

واخان سر و گردن أفغانستان است !

میرعبدالواحد سادات واخان سر و گردن أفغانستان است ! همه ما ،…

لوږه او جګړه

ليکنه: حميدالله بسيا لوږه، فساد، جنگونه او په نړۍ کې اقليمي…

پیورزگرا

نوشته : دکتر حمیدالله مفید داستان کوتاه  ————— ———— احمد خان خراسانی به فرماندهی …

   خالق تروریست های اسلامی؛ الله یا امریکا؟

بخش دوم سلیمان کبیر نوری      پس از افشاگری ریچارد هیدن بلک، از…

هر تفنگدار طالب هم پولیس و هم سارنوالی و هم…

نویسنده: مهرالدین مشید حاکمیت اختاپوتی ملاهبت‌الله و آینده ی ناروشن افغانستان مردم…

عشق وطن 

از زنده‌گیم دلتنگ وز زمزمه بیزارم  نه حوصلهء حرفی نه ذوق…

واخان

طی هفته اخیر سال عیسوی توسط شبکه های خبر رسانی…

نانوشته

       پس از دیر باز ، شعرقشنگ و پراُبُهَتی از" حسیب…

ګوندي فعاليتونه او دموکراسي

نور محمد غفوری ټول پوهيږو چې د بريالۍ سياسي مبارزې له…

ساعت "کنزل" نمادی از نوستالوژی؛ اما به روایتی دیگر

نویسنده: مهرالدین مشید نه یک ساعت؛ بلکه حماسه ای در فضای…

ریبوار طاها

آقای "ریبوار طاها" (به کُردی: ڕێبوار تەها) با نام کامل…

«
»

پروژه محرمانه واشنگتن؛ ایجاد «توئیتر کوبایی» با هدف رسیدن به «بهار کوبایی»

افشاگری آسوشیتدپرس

خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارشی مشروح از پروژه محرمانه دولت آمریکا برای ایجاد شبکه پیام‌رسان به منظور ایجاد ناآرامی‌ در کوبا پرده برداشت. 

خبرگزاری آسوشیتدپرس روز پنج‌شنبه با انتشار گزارشی از تلاش‌های مخفیانه دولت آمریکا برای ایجاد ناآرامی در کوبا پرده برداشت. بنا بر این گزارش، واشنگتن تلاش کرده است با ایجاد یک شبکه پیام‌رسانی گسترده در کوبا، به ایجاد تظاهرات‌های ضددولتی در این کشور کمک کند. آسوشیتدپرس از این شبکه تحت عنوان «توئیتر کوبایی» یاد کرده است.

بنا بر این گزارش، «جو مک اسپدون» از جانب دولت آمریکا مسئول ایجاد این شبکه اجتماعی بوده و با همین هدف در سال 2010 برای انجام مراحل پایانی این پروژه به بارسلونا سفر کرده است. مک اسپدون برای آنکه بتواند این شبکه را از دید دولت کوبا پنهان نگه دارد، شبکه‌ای از شرکت‌های صوری مرتبط به حسابی در جزایر «کیمن» را ایجاد کرده است. این شرکت‌ها بدون آنکه اعلام شود ارتباطی با دولت آمریکا دارند، وظیفه ارتباط‌گیری و جذب نیرو برای پیشبرد این پروژه را ایفا کرده‌اند.

به نوشته آسوشیتدپرس، بودجه این پروژه را آژانس توسعه بین‌الملل که در پوشش کمک‌های بشردوستانه فعالیت می‌کند، ارائه کرده است.

آنطور که اسناد در دست آسوشیتدپرس و مصاحبه‌های صورت‌گرفته با افراد دخیل در پروژه نشان می‌دهد، این «توئیتر کوبایی» که «زان‌زانئو» نام داشته، از پیامک تلفن همراه برای فرار از نظارت‌های دولتی کوبا استفاده می‌کند.

این اسناد همچنین نشان می‌دهد که دولت آمریکا قصد داشته است با ایجاد یک مرکز ارسال پیام «غیرجنجال برانگیز» گام به گام این پروژه را پیش ببرد. به این صورت که پیام‌های این مرکز در ابتدا تنها به اخبار مرتبط با ورزش، موسیقی و وضعیت آب و هوا محدود بوده و بعد از آنکه تعداد مشترکین افزایش یافت و احتمالا به چند صد هزار نفر رسید، از آن برای ارسال محتوای سیاسی با هدف ایجاد تجمعات در زمانی کوتاه به منظور شکل‌گیری «بهار کوبایی» یا آنطور که اسناد دولتی آمریکا اشاره می‌کند «ایجاد موازنه بین دولت و جامعه»، استفاده شود.

به نوشته آسوشیتدپرس، این سامانه در زمان اوج خود توانسته 40 هزار مشترک جذب کند. البته این مشترکین اطلاعی از دست داشتن دولت آمریکا در ایجاد سامانه یا جمع‌آوری اطلاعات شخصی آن‌ها توسط آژانس‌های اطلاعاتی آمریکا نداشته‌اند.

در یکی از دست‌نوشته‌های مربوط به شرکت «موبایل اکورد» به تاریخ 2010، آمده است: «به هیچ وجه هیچ اشاره‌ای به نقش دولت ایالات متحده نمی‌شود. این موضوع برای موفقیت بلندمدت این سرویس و همچنین کسب اطمینان از موفقیت مأموریت، حیاتی است.»