بیایید هموطن!

امین الله مفکر امینی       2025-12-10! بیــــا هموطن با هم یکی گردیم تا…

ما با پاکستان مشترکات نداریم !

مدتیست که عده ای نام از مشترکات میان افغانستان و…

تحول فرهنگ سیاسی؛ کلید طلایی وحدت و ثبات ملی در…

نور محمد غفوری (بخش اول) ۱.خلاصه  این مقالهٔ علمی ـ تحلیلی و رهنمودی…

ښاري ژوند، چاپېریال او ډیجیټل پرمختګ

حميدالله بسيا په اوسني عصر کې، ښارونه د بشري ژوند د…

مهندسی قومی یا طرح توازن قومی در ساختار قدرت طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید مشروعیت‌ بخشی قومی؛ از توجیه انحصار تا مهندسی…

صرصر ظلم 

از فروغ حسن تو ماه فلک شرمنده شد  مهر لطفت هر…

از همین خاک جهان دگری باید ساخت !

با شروع زمزمه های کم شدن موسسات خارجی و خروج…

چرا شطحیات! ترامپ را درک نه‌می‌کنیم؟

اولویت مردم ما اسقاط طالبان است، نه تعامل. ✍️ محمدعثماننجیب در جهان…

پاکستان د افغانستان په خاوره کې د TTP د غړو

د ویشتلو حق نه لري د افغانستان او پاکستان اړیکې له تاریخي…

اپلاتون

د ده اصلي نوم «اریستوکلس» دی، د یونان یو نوموتی…

نقض حاکمیت ملی از سوی طالبان؛ از سلطه ایدئولوژیک تا…

نویسنده: مهرالدین مشید اجندا های قومی و اختلاف برانگیز منافی حاکمیت…

توماس مور؛ را هم اعدام کردند؛ بی وجدانا!

Thomas More ( 1477-1536 ) آرام بختیاری نخستین تئوریسین سوسیالیسم تخیلی در…

پاییز 

باد خزان وزید چمن بی نقاب شد  از برگ زرد صحن…

توافق طالبان و پاکستان

محمد عثمان نجیب پیش‌نوشت: با توجه به اهمیت این یادداشت که چند…

بازی های تروریستی پاکستان و ادامه جنایات آن در افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید جنگ طالبان و پاکستان سناریوی استخباراتی با راستی…

سقراط

نوموړی د لرغوني یونان ستر فیلسوف او عالم او…

   جنگ پاکستان با طالبان

       نوشته ی : اسماعیل فروغی        جنگ کنونی میان گروه طالبان وپاکستان…

 با درد بساز که خون بهای تو منم

شوخی و مزاح جزء جدایی‌ناپذیر از زندگی اجتماعی انسان‌ها هستند…

ترامپ چرابگرام رامی خواهد؟

بخش دوم طوریکه می دانیم در15 آگست سال 2021امریکائی هاظاهراًازروی اجباردربرابرمقاومت…

پاکستان حق نه لري چې د افغانستان په خاوره تعرض…

نور محمد غفوری  د نړيوالو اړيکو او دولتونو ترمنځ د متقابل…

«
»

پروژه محرمانه واشنگتن؛ ایجاد «توئیتر کوبایی» با هدف رسیدن به «بهار کوبایی»

افشاگری آسوشیتدپرس

خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارشی مشروح از پروژه محرمانه دولت آمریکا برای ایجاد شبکه پیام‌رسان به منظور ایجاد ناآرامی‌ در کوبا پرده برداشت. 

خبرگزاری آسوشیتدپرس روز پنج‌شنبه با انتشار گزارشی از تلاش‌های مخفیانه دولت آمریکا برای ایجاد ناآرامی در کوبا پرده برداشت. بنا بر این گزارش، واشنگتن تلاش کرده است با ایجاد یک شبکه پیام‌رسانی گسترده در کوبا، به ایجاد تظاهرات‌های ضددولتی در این کشور کمک کند. آسوشیتدپرس از این شبکه تحت عنوان «توئیتر کوبایی» یاد کرده است.

بنا بر این گزارش، «جو مک اسپدون» از جانب دولت آمریکا مسئول ایجاد این شبکه اجتماعی بوده و با همین هدف در سال 2010 برای انجام مراحل پایانی این پروژه به بارسلونا سفر کرده است. مک اسپدون برای آنکه بتواند این شبکه را از دید دولت کوبا پنهان نگه دارد، شبکه‌ای از شرکت‌های صوری مرتبط به حسابی در جزایر «کیمن» را ایجاد کرده است. این شرکت‌ها بدون آنکه اعلام شود ارتباطی با دولت آمریکا دارند، وظیفه ارتباط‌گیری و جذب نیرو برای پیشبرد این پروژه را ایفا کرده‌اند.

به نوشته آسوشیتدپرس، بودجه این پروژه را آژانس توسعه بین‌الملل که در پوشش کمک‌های بشردوستانه فعالیت می‌کند، ارائه کرده است.

آنطور که اسناد در دست آسوشیتدپرس و مصاحبه‌های صورت‌گرفته با افراد دخیل در پروژه نشان می‌دهد، این «توئیتر کوبایی» که «زان‌زانئو» نام داشته، از پیامک تلفن همراه برای فرار از نظارت‌های دولتی کوبا استفاده می‌کند.

این اسناد همچنین نشان می‌دهد که دولت آمریکا قصد داشته است با ایجاد یک مرکز ارسال پیام «غیرجنجال برانگیز» گام به گام این پروژه را پیش ببرد. به این صورت که پیام‌های این مرکز در ابتدا تنها به اخبار مرتبط با ورزش، موسیقی و وضعیت آب و هوا محدود بوده و بعد از آنکه تعداد مشترکین افزایش یافت و احتمالا به چند صد هزار نفر رسید، از آن برای ارسال محتوای سیاسی با هدف ایجاد تجمعات در زمانی کوتاه به منظور شکل‌گیری «بهار کوبایی» یا آنطور که اسناد دولتی آمریکا اشاره می‌کند «ایجاد موازنه بین دولت و جامعه»، استفاده شود.

به نوشته آسوشیتدپرس، این سامانه در زمان اوج خود توانسته 40 هزار مشترک جذب کند. البته این مشترکین اطلاعی از دست داشتن دولت آمریکا در ایجاد سامانه یا جمع‌آوری اطلاعات شخصی آن‌ها توسط آژانس‌های اطلاعاتی آمریکا نداشته‌اند.

در یکی از دست‌نوشته‌های مربوط به شرکت «موبایل اکورد» به تاریخ 2010، آمده است: «به هیچ وجه هیچ اشاره‌ای به نقش دولت ایالات متحده نمی‌شود. این موضوع برای موفقیت بلندمدت این سرویس و همچنین کسب اطمینان از موفقیت مأموریت، حیاتی است.»