حکومت آخوندی ایران جنایت کربلای قرن را رقم زد، یزیدان…

محمدعثمان نجیب ایران در گرمای سوزان، زمین را زیر پای هم‌وطنان…

حیات بشری را آتش فشان خاموشی به شدت تهدید میکند

نویسنده:مهرالدین مشید جهان در معرض توفانی فراتر از جنگ سوم  این پرسش…

دومین بار طی طریق در تعامل گذری انسان با هوش…

*محمدعثمان نجیب، بنیاد‌گذار مکتب دینی فلسفی من بیش‌از این نه…

درک لنینی از دموکراسی: نگاهی از سده 21

ترجمه. رحیم کاکایی یرومنکو ولادیمیر ایوانوویچ دکترعلوم فلسفه، مشاور رئیس مجلس قانونگذاری…

افغانستان در سایۀ رقابت‌های ژئوپولیتیکی جهانی ناشی از جنگ اسرائیل…

مقدمه تنش‌های دراز ‌مدت میان ایالات متحده آمریکا، اسرائیل و جمهوری…

فیلسوف آس و پاس،- مدافع مالکیت خصوصی!

max stirner (1806-1856) آرام بختیاری ماکس اشتیرنر، آغاز آنارشیسم فردگرایانه. ماکس اشتیرنر(1856-1806.م) آلمانی،…

افغانستان- آموزشگاهی خونین برای ایران و همسایگان 

سلیمان کبیر نوری در این مقاله می‌خوانید: چکیده نئولیبرالیسم و استعمار؛ تجربه‌ای عینی افغانستان؛…

جنگ های جیوپولیتیک جدید و افغانستان تحت حاکمیت طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید از بازگشت تروریسم تا تقابل قدرت های بزرگ در…

سید جمال الدین افغان

 فیلسوف ،دانشمند بنیانگذار نهضت فکری وجنبش آزادی  خواهی افغانستان ،اساسگذار  اتحاد اسلامی ومبارز…

  به آرمان وطن

بیا برویم کشور تا بان را بسا زیم  خا نه ی…

نوستالوژی و جاذبه های فکری و اعتقادی 

نویسنده: مهرالدین مشید نوستالوژی و گذشته گرایی های فکری و اعتقادی زمانیکه…

تاریخ‌گرایی و ارزش هنری رمان‌های میخائیل شولوخوف

ترجمه. رحیم کاکایی به مناسبت 120 سالگی میخائیل شولوخوف ای. کووالسکی (درباره مسئله…

نامه‌ی سرگشاده از سوی یک مهاجر، به صدراعظم آلمان!

آمریکا به سیم آخر زد. حمله‌ی آمریکا بر ایران، دردسر…

تنش میان ایران و اسراییل و پس لرزه های بحران…

نویسنده: مهرالدین مشید وارد شدن امریکا در جنگ و به صدا…

عزّ و شرف وطن 

در خانـه قـوی باش که چوراچور است  دزدان به کمین فانوس…

فطرتی انسانی

امرالدین نیکپی در اوایل دانشگاه ، داستان‌های مذهبی بسیاری دربارهٔ طرد…

جهان صلح وصفا!

امین الله مفکر امینی                   2025-19-06 جهانـی صلح وصفـــای بشربماتم کشیـــــده جـاهــــلانیکی برسیاستهای…

سرنوشت انسان امروز در چنگال مومیایی فروشان دیروز

نویسنده: مهرالدین مشید زنده گی مدرن در آینۀ زوال تاریخی در جهان…

سیمون دوبوار،- رفاقت و عشق اگزستنسیالیستی

Beauvoir, Simone de (1908- 1986). آرام بختیاری سیمونه و سارتر،- ازدواج سفید…

کتاب زبدۀ تاریخ

رسول پویان فسانه خوان وفسون سرگذشت موسارا مگـر خـرد بکــنــد حـل ایـن…

«
»

يو بل ستر شرم؛ مرګونې چوپتیا پاکستان زړور کړ

په وروستيو څو ورځو کې : ۱ــ پاکستان په دغه هيواد کې د لعل شهباز قلندر په زيارت کې د ترسره شوي خونړي بريد پړه په داسې حال کې پر افغان لوري واچوله؛ چې د بريد د ترسره کولو مسوليت داعش ډلې پر غاړه اخيستی او داعش هغه بې رحمه ترهګره ډله ده چې له پاکستان يې په افغانستان کې له خلکو ‌ډيره قرباني اخيستې ده. د پاکستان د پوځ مشر د دغې بريد د غچ اخيستلو ګواښ وکړ.

۲ــ پاکستان له افغانستان سره د تورخم لاره د مسافرو پر مخ وتړله چې له امله يې په سلګونو هغو افغانانو ته چې له مجبورۍ پاکستان ته تلل، ناروغان ورسره و، سپين ږيري ورسره و او ميرمنې او کوچنيان ورسره و. له تيرو څو ورځو راهيسې په سلګونو افغانان د کرښې هاخوا او دېخوا بند پاتې دي.

۳ــ د پاکستاني ملېشو لخوا د افغانستان په خيتځ ننګرهار او کونړ کې د راکټي بريدونو باران وشو چې له امله يې د  ۳ سوو څخه زیاتې کورنۍ بې ځایه شوي او څلور ګلالي کوچني ماشومان ټپیان شوي دي. په ځينو راپورونو کې راځي چې يوه مور او دوه ماشومان د دغو راکټي بريدونو له امله شهيدان شوي دي.

۴ــ د پاکستان د کودتايې ولسمشر پرويز بې شرمانه اعتراف وکړ چې په افغانستان کې د پخواني ولسمشر حامد کرزي د حکومت د تضعيف لپاره يې وسله واله ډله طالبان وروزل. مشرف دا اعتراف هم کړی چې له ۲۰۰۱ کال وروسته د پاکستان پوځ او استخباراتو يو ځل بيا طالبان سره متحد، منسجم او مسلح کړل. دی وايې مونږ ته د داسې چا اړتيا وه چې د افغان حکومت پر خلاف وجنګيږي او همدلته وه چې زمونږ کار نتيجه ورکړه.

۵ــ تر ټولو بد او افغان حکومت ته ستر شرم دا چې دپاکستان د نواز شریف حکومت په رسمي ډول دهغه هیواد پوځ ته په افغان خاوره کې دننه د عملیاتو کولو اختیار ورکړی دی. دا خبره د هغه هیواد د خزانې وفاقي وزیر اسحق ډار کړې ده. ډار د پاکستان د سنا مجلس ته ویلي چې په پاکستان کې په اوسنیو ترهګریزو پیښو کې د افغانستان خاوره استعمال شوی ده او د ټولو ثبوتونو د ترلاسه کولو وروسته پوځ ته د ترهګرو پر ضد په افغانستان کې، د عملیاتو اختیار ورکړل شوی دی. که څه هم افغان حکومت د پاکستان د ياد ا قدام په اړه تر دې مهال مناسب غبرګون نه دی ښوولی خو ولس ټول د يو داسې شخص په تمه دي چې پر پاکستان د ولسي بريد غږ وکړي او ټول ولس په ګډه پاکستان ته په خپله ځواب ورکړي.

که څه هم پاکستان تل پر افغان خاوره ښکاره تيری کړی او افغان حکومت يې په اړه مرګونې چوپتيا غوره کړې ده خو پورته ياد شوي پنځه موارد هغه څه دي چې پاکستاني حکومت يواځې په تيرو څو ورځو کې د افغانستان اړوند ترسره کړي دي. اوس اساسي پوښتنه دا ده چې دغه هيواد چا او څه شي دومره زړور کړ چې آن په افغان خاوره کې د عملياتو کولو هوډ يې کړی دی؟

د حکومت ناغيړي او د پاکستان په ښکاره تيريو مرګونې چوپتيا، د افغانستان له لوري په ملګرو ملتونو کې له افغانستانه سمه استازولي نه کيدل، په داسې حال کې چې له افغانستان سره امريکا امنيتي هوکړه ليک هم لري چې پر اساس يې امريکا مکلفه ده چې پر افغانستان د تيري پر مهال له افغانستان سره ودريږي او پيدا شوی ګواښ له منځه یوسي خو بيا هم افغانستان کې د پاکستان په تيريو د امريکا سترګې پټول؛ دا ټول هغه موارد دي چې پاکستان ته يې دا جرأت ورکړ چې په افغانستان سور سترګی شي او په پوره بې شرمۍ په دغه خاوره خپلو تيريو ته دوام ورکړي. که چيري افغان حکومت په لومړيو کې د پاکستان کږه خوله په سوک سمه کړی وای او د هر تيري په مقابل کې يې زغرده ځواب ويلی وای نو نن به پاکستان په افغان خاوره کې عمليات نه کول. که چيري په ملګرو ملتونو کې د افغانستان استازي له افغانستانه سمه استازولي کړی وای نو نن به پاکستان ته په افغانستان کې پاکستان لاسوهنو ته زړه نه وای ښه کړی. که چيري امريکا له افغانستان سره ترسره شوي هوکړه ليک ته ژمنه پاتې شوې وای او پر افغان خاورې د پاکستان په تيري يې سترګې پټې کړې نه وای نو اوس په پاکستان پر افغان خاورې توغنديز بريدونه نه ترسره کول.

اوس افغان حکومت ته په کار دي چې خپلې تيرې تيروتنې جبران کړي او د پاکستان په مقابل کې قاطع دريځ غوره کړي. په افغان خاوره کې د پاکستاني مليشو د عملياتو ترسره کولو په اړه وضاحت وغواړي. حکومت بايد په جدي ډول د پاکستانيو عملياتو په اړه خپل دريځ روښانه کړي. او همداراز حکومت بايد په ملګرو ملتونو کې د افغانستان په استازي ټاکلو له سره غور وکړي او داسې يو قوي ديپلومات خپل استازی وټاکي چې چالاکه وي، د پاکستان او ايران په خلاف ښه لابي ګري وکولی شي او په ملګرو ملتونو کې له افغانستانه سمه استازولي وکولی شي.

لیکنه : خوشحال آصفي