سراسری انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان اعلامیه هیات اجراییه انجمن

سیزدهم مارچ ۲۰۲۵ مطابق ۲۳ حوت ۱۴۰۳ شمسی هیات اجراییه انجمن…

له ښاغلي (استاد پوهاند ډوکټور اجمل ښکلي) سره د سمبولیسم…

مرکوال: انجنیر عبدالقادر مسعود ادبي مکتبونه د هغو خوځښتونو، نورمونو، لیدتوګو…

صفای عشق 

رسول پویان  جلوۀ صـورت حـدیـث خـفـتۀ سـیرت کند  عقل ازسودای دل لرزان…

تبلیغات نفاق انگیز

تبلیغات نفاق انگیز گاهی اوج می‌گیرد و گاهی فروکش می‌کند،…

افغانستان در چرخه ی بازی های ژئوپلیتیک کشور های منطقه…

نویسنده: مهرالدین مشید برتری های ژئوپولیتیکی افغانستان و ناکارآمدی زمامداران و…

دزد گورستان شهر یا بهلول دانای دگر؟

در این سیاهه میان سپید‌سرایی و هیچ‌مه‌دان‌سرایی شناوری دارم.محمدعثمان نجیبآن…

دلدادن!

امین الله مفکر امینی          2025-08-03! دلــــدادن بــه هربیـــوفا لطمه برعشق اســــت هم آخـــــوشی…

هشتم مارچ و فریاد های در گلو شکسته شده ی…

نویسنده: مهرالدین مشید حماسه های شکوهمند و تاریخ ساز زنان افغانستان…

حدیث زن

 ای زن محبوب هستی مایه بالندگی  وی توی لطف خدایی در…

التماس یک گدا

شعر از خاک پای عالم : خلیل پوپل تورنتو - کانادا دوستان…

۸ مارچ؛ روز ایستادگی، مقاومت و مبارزه برای آزادی زنان…

پیام تبریکی جنبش آزادی بخش زنان به زنان مبارز و …

انگلس ؛ تئوریسن سوسیالیسم علمی

Friedrich Engels (1820-1895) آرام بختیاری انگلس، در نظر و در عمل؛ همرزم…

«منطق تاریخ در آموزه‌های کارل مارکس و در تاریخ واقعی…

ترجمه- رحیم کاکایی لئو سورنیکوف:  دیدگاه هایی که مارکس و انگلس هرگز…

نقش‌آفرینی چتر بزرگ ملی افغانستان در مسائل کشور

نور محمد غفوری چتر بزرگ ملی افغانستان که به حیث مجموعهٔ از ائتلاف‌های…

مشرب عشق و عاشقی!

امین الله مفکر مینی     2025-02-03! مشرب عشـق و عاشقی ز شمع و…

سیگون و کابل دیروز و کابل کیف امروز؛ چند قلویی…

نویسنده: مهرالدین مشید رفتن به پای مردم بیگانه در بهشت -…

اعلامیۀ به مناسبت روز جهانی زن

سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان بشریت برابری‌طلب و آزادی‌خواه در حالی به…

تلاشی های خانه به خانه و حرمت شکنی مهاجمان انتحاری

نویسنده: مهرالدین مشید جنایت های جلیقه پوشان انتحاری و سفید نمایی…

خانقاى دل

نوشته نذیر ظفر بیا که حضرت می شیخ خانقای منست بیا…

دموکراسي د ګډ کار کولو هنر دی

نور محمد غفوری سریزه: دموکراتان باید پخپله د دموکراسۍ د بنستیزه کېدو،…

«
»

واشنگتن پست: بیش از هزار کیلومتر منطقه افغانستان مین گذاری شده است

میراث مرگبار آمریکا در افغانستان

 واشنگتن پست گزارش داد: تاکنون دهها کودک افغان جان خود را در اثر برخورد با مین و سایر مهمات انفجاری که آمریکا در وسعتی فراختر از 1287 کیلومتر مربع از خاک افغانستان کار گذاشته است، از دست داده اند.

به گزارش واشنگتن پست, آمریکا پایان امسال از افغانستان خارج می شود, اما پشت سرخود افزون بر 1287 متر اراضی آلوده به مین و سایر مهمات انفجاری اعم از نارنجک, راکت و پوکه های فشنگ خمپاره را باقی می گذارد که تاکنون این مواد انفجاری جان دهها کودک را گرفته و دهها تن دیگر را هم دچار نقص عضو کرده است . تعداد قربانیان و مجروحان این مناطق آلوده به مین رو به فزونی است.
بخش اعظم این نواحی هرگز علامت گذاری نشده است.

دستگاه نظامی امریکا تا حال فقط سه درصد از کل اراضی را که مین گذاری کرده را پا کسازی کرده است. وسعت مناطق مین گذاری شده پاکسازی نشده بالغ بر دو برابر مساحت شهر نیویورک است.

به گفته مقامات امریکایی, کار پاکسازی این مناطق وسیع دو تا پنج سال زمان نیاز دارد. این مقامات می گویند که مصممند همه محدوده های قابل دسترسی را پاکسازی کنند اما به دلیل آنکه هنوز تامین اعتبار لازم برای این کار صورت نگرفته است , این کار فعلاˈ عملی نیست. اعتبار پیش بینی شده برای این عملیات بالغ بر 250 میلیون دلار است.

از سال 2012 تاکنون در میادین مشق متعلق به نیروهای امریکایی و ˈناتوˈ 70 تن در اثر برخورد با مهمات کار گذاشته شده مجروح شده اند. تعداد این مجروحان رو به فزونی است.

به گزارش واشنگتن پست، این آمارها دقیق نیست و این روزنامه شخصا تاکنون 14 مجروح این مین ها را شناسایی کرده است که نامشان در فهرست سازمان ملل ثبت نشده است.

طبق فهرست سازمان ملل 88 درصد قربانیان را کودکان تشکیل می دهند.

اکثر قربانیان جزو چوپانهایی بوده اند که دام هایشان را برای چرا به صحرا برده اند ویا مردمی که برای جمع آوری هیزم و یا در جست و جوی آهن پاره به این نواحی تردد کرده اند .

مسوولان امریکایی می گویند که پاکسازی همه مناطق از وجود این مواد انفجاری هم زمان بر است هم هزینه بر. اگر کنگره صدها میلیون دلار هم برای این عملیات تامین اعتبار کند باز هم کار جمع آوری همه مین ها و مهمات کار بسیار دشواری است. این عملیات در صورت تامین اعتبار لازم از پاییز امسال آغاز خواهد شد.

به گزارش واشنگتن پست، آمریکا افزون بر 880 باب از پایگاه هایش را در افغانستان تعطیل کرده است و اکثر نیروهایش را هم از محل تخلیه کرده است . پاره ای از حوزه های مین گذاری شده از سال 2004 به روی مردم بسته است.

در طول 12 سال جنگ, آمریکا و ناتو 240 حوزه را با مواد منفجره قوی مهمات گذاری کرده اند. ابعاد برخی محدوده ها به وسعت یک شهر است .

به عنوان نمونه در استان ˈهلمندˈ که اصلی ترین ناحیه مین گذاری شده افغانستان است, به وسعت 120 مایل مربع مین گذاری شده است که دو برابر وسعت شهر واشنگتن است.

حدود نیمی از این حوزه ها به ارتش افغانستان تحویل داده خواهد شد. 40 درصد مابقی هم به اعضای ائتلاف بین المللی داده خواهد شد که این کشورها مصمم به پاکسازی این مناطق اند. 73 حوزه باقیمانده هم که بالغ بر 800 مایل مربع است نیازمند پاکسازی اند.

این میدان ها تیر فقط برای انجام عملیاتهای تمرین پرتاب نارنجک و خمپاره مورد استفاده قرار نمی گرفتند بلکه بالگردهایی هم برای عملیات تمرین راکت به آنها پرتاب می کردند . در این میادین, سایت هایی هم برای خنثی کردن مواد انفجاری به غنییمت گرفته شده بکار گرفته می شد.

طبق برآورد آمریکایی ها در هریک از این میادین تیر هزاران ماده انفجاری مین گذاری شده است .

دستگاه نظامی آمریکا پارسال 32 هزار قطعه مهمات کار نکرده را در 60 مایل مربع جمع آوری کرد. ولی بسیاری از این مهمات به دلیل نقص فنی خنثی نشده است و در محل باقیست.

به گفته مسوولان آمریکایی تا زمانی که همه این مواد انفجاری پاکسازی نشوند, این حوزه ها همچنان قربانی خواهند گرفت .

آمریکا می گوید که افغانستان ˈکنوانسیون تسلیحات متعارف ایمنˈ سازمان ملل را امضا نکرده ست و امریکا هم طبعاˈ خود را قانوناˈ موظف به پاکسازی همه مناطق آلوده نمی بیند.

حتی قبل از ورود آمریکا در سال 2001 به افغانستان این کشور بزرگترین کشور مین گذاری شده در جهان بود .

تاکنون هزاران کودک در اثر برخور با این مهمات جان خود را از دست داده اند.

کار پاکسازی این مناطق که با کمک مالی امریکا صورت می گیرد تا سال 2023 ادامه خواهد داشت.

افزون بر میدان های تیر آمریکا و ناتو در افغانستان, 331 حوزه نبرد این نیروها با طالبان هم مین گذاری شده اند.

سازمان ملل اعلام کرده است که پاکسازی همه مناطق آلوده به مین نیازمند کاری بس بزرگ تر است. طبق اعلام این سازمان, این نواحی محل زندگی و کسب و کار مردم عادی بوده است.