یادهانی ضروری

خطاب به کسانی که به خطا، ببرک کارمل و محمود…

روناک آلتون

خانم "روناک آلتون" (به کُردی: ڕوناک ئاڵتوون)، شاعر و نویسنده‌ی…

جګړې او ورک شوي سرتېري

حميدالله بسيا په انساني تاریخ کې جګړې تل له وینو، وېر،…

تجربه های تاریخی که به سرمایه های ملی بدل نشد

نویسنده: مهرالدین مشید شکست هایی که هر روز ما را وحشتناک…

لنینگراد دیمیتری شوستاکوویچ سمفونــیِ پیروزی ارتش سرخ بر فاشیسم 

ترجمه و تنظیم: آناهیتا اردوان این ترجمه را  به مهندس ارشد…

ارزش نقد و کم‌رنگی نقدهای ادبی

یکی از بدی‌های تاریخی در جهان و کشور ما، رنگ‌باختنِ…

                یک گرفتاری با مافیا

        و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و مدنی                               (قسمت سوم…

چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی

گاهی اتفاقی ستاره‌ای  در دفترم چشم باز می‌کند ولی، من هنوز به آفتاب نقش…

ترور عروس خدا، توسط پدران مقدس!

Hypatia(355-415م ). ترور دختر خدا، توسط پدران مقدس! آرام بختیاری نبرد مکتب و…

مخالفان پراکنده، بازیگران متحد؛ مدیریت خلای سیاست در افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید اردوگاۀ از هم گسخته؛ فرصتی برای مانورهای منطقه…

گام بزرگ به سوی مبارزهٔ مشترک

برگزاری نشست مشترک دفتر سیاسی – اجرایی و بیروی اجرائیه…

پدر سالار

ما زنان سر زمین های جنگ  زنان جهان سوم  جهان پدر سالار وقتی…

اسدالله بلهار جلالزي

له ښاغلي (اسدالله بلهار جلالزي) سره، چې د علم او…

افغانستان، سوار بر شانه های ژیوپولیتیک پرتنش و پیچیده منطقه…

نویسنده: مهرالدین مشید روایتی از زنده گی در سایه امید یا…

میراث سکاها، هویت ایرانی و مسئله تورانیان در شاهنامه 

- دکتر بیژن باران شاهنامه، خاطره حماسی سکاهای ایران، جغرافیای اسطوره‌ای…

افغانستان نقطه مرکزی جیو پولیتیک

در سیاست قدرت های مخرب نظم و ثبات ! در بردن…

شور و حال عشق 

رسول پویان  عشق دردام سیاست مرغ بسمل می شود  پـرپـر احسـاس دل بندِ سـلاسـل می شود  تا ز چنگِ بازی ی صیاد مـرغ دل پـرید  عشوه از بهر فریب دل، مشکل…

«سازش» و «سازشکاری» یعنی چه؟

‫ رفیق نورالدین کیانوری ــ پرسش و پاسخ، شمارهٔ ۲۰، دی‌ماه ۱۳۵۹ــ…

دو کلمه؛ همچون دو پرخاش

Eklektism, Dogmatism. آرام بختیاری التقاطی و دگماتیسم؛ دو واژه یا دو سیستم…

«اسپینوزا در ترازوی مکتب من بیش از این نه‌می‌دانم: فیلسوفی،…

تذکر ضروری و تازه و بکر!در پایان هر بخش لینک…

«
»

نوې طرحه زړې ستونزې؛ د کابل ښار امنيتي طرحه به امنيت ټينګ کړي؟

په وروستيو څو مياشتو کې د تيرو څو خونړيو بريدونو وروسته، افغان حکومت د پلازمینې کابل د امنیت لپاره نوې طرحه اعلان کړه. چارواکي وايې دا طرحه لومړی د کابل په ډيپلوماټيکو سيمو او وروسته په ټول ښار کې پلي کيږي. د چارواکو په وينا د نوې جوړې شوې طرحې له مخې به سړکونه د خلکو پر مخ نه تړل کيږي بلکه لوی او بار وړونکي موټرونه به په دغو سيمو کې تګ راتګ نه شي کولی. په چک پاینټونو کې له روزل شويو سپیو کار اخیستل، په ښار کې د امنیتي کمرو او ګرځنده سکنرونو نصبول، ګرځنده ګزمه او د تاوتریخوالي ضد ۵۰۰ کسیز کنډک زیاتول هغه موارد دي چې په نوې امنیتي طرحه کې ځای پر ځای شوي دي.

خو اساسي پوښتنه دا ده چې د یادې طرحې په پلي کيدو سره به څومره امنيت تامين شي؟

آیا دغه طرحه کولی شي چې د ټول کابل ښار امنيت ټينګ کړي؟

که څه هم امنيتي چارواکي وايې چې ياده طرحه به لومړی په ډیپلوماټيکو ساحو او وروسته به ټول ښار ته وغځيږي خو په ښار کې د ځينو افرادو زورواکۍ او د ونډې له مخې د کابل ښار امنيتي حوضو وېش ته په کتو، ډيره هيله مندي نشي کيدای چې ګويا طرحه دې په ټوله مانا د خلکو امنيت تامين کړلی شي. بله خبره دا چې د یادې طرحې له مخې د امنيت د ساتلو ډير تمرکز په ډيپلوماټيکو ساحو دی او عام ځايونه په نظر کې نه دي نيول شوي. ډيپلوماټیکې ساحې خو اوس هم تر کلکو امنيتي تدابيرو لاندې دي خو بيا هم دښمن توانيږي چې ځان ورته ورسوي او خپل هدف تعقيب کړي.

په ښار کې په ډيپلوماټيکو ساحو کې تر ټولې چې د ډير امنيتي تدابيرو لاندې دي هغه د سفارتونو او سياسي نمايندګيو سیمې دي. خو مونږ او تاسې وليدل چې وسله والو آن تر سفارتونو هم ځانونه ورسول او په کې يې ترهګريز بريدونه وکړل. د المان او عراق په سفارتونو وروستي بريدونه يې تازه بېلګې دي. خو بيا هم که حکومت د ډيپلوماټيکو ساحو امنيت ټينګ کړي؛ احتمال شته چې د مرګ ژوبلې مه به ونيول شي خو دلته د ولس غوښتنه د ډيپلوماټيکو ساحو امنيت ټينګول نه دي. ولس د خپل ځان خونديتوب غواړي، ولس د عامو ځايونو د امنيت ټينګښت غواړي. حکومت بايد ډير تمرکز په هغه ساحو کړی وای چيرته چې ولس دی، کوم ځای چې ولس ته لومړيتوب لري. حکومت بايد د امنيت د ټينګښت لپاره اساسي فکر وکړي او يواځې د ځان په خوندي کولو دې اکتفا نه کوي.

هغه اساسي ټکي چې که حکومت يې مراعات کړي امنيت به ټينګ شي:

  1. د کابل ښار امنيتي حوزې له سهامي وېش څخه راويستل، خپلواک کول او بيا د امنيت بشپړ واک ورکول چې هر څوک او هر چارواکی تلاشي کړلی شي
  2. د تورې ښيښې لرونکو موټرو ښيښې سپينول، که سپينول ستونزمن وي نو د همدغو موټرو، موټر چلوونکو او په کې تلونکو افرادو کلکه تلاشي او څار کول
  3. ناکاره او ناغيړه امنيتي مسولين له دندو ګوښه کول او پر ځای يې وړ په کار پوه کسان په کار ګمارل
  4. په ښار کې د امنيتي چک پواينټونو پوليسو ته د تلاشۍ او څار سالمه زده کړه ورکول
  5. په حکومت کې دننه د جاسوسو او د دښمن همرازو اشخاصو پيدا کول او علني محاکمه کول
  6. د کشفي ارګانونو چاڼ او وړ او په کار پوه کسان يې پر ځای په دندو ګمارل
  7. په امنيتي سکتور کې د مکافاتو او مجازاتو فرهنګ پلي کول
  8. په ښار کې د موجودو د ولګرد او لنډغرو افرادو نيول
  9. په امنيتي او کشفي ادارو کې د زورواکانو د مداخلې مخنيوی کول
  10. کم تر کمه په مياشت يو ځل د ولسمشر له لوري د کابل ښار امنيتي مسولينو پوښتل او ترې د مياشت په جریان کې د ترسره شوې ناغيړۍ پوښتنه کول

باوري يو که چيري په پورته يادو شويو ټکو عمل وشي نو پرته له شکه چې کابل به امن شي. نه يواځې کابل بلکې که په ټولو ولايتونو کې ياد شوي ټکي په نظر کې ونيول شي؛ خلک به د آرامۍ ساه واخلي.

لیکنه : خوشحال آصفي