نمایش دلقک‌های ناتوستان *
نویسنده: پِپه اسکوبارمترجم: سایت «۱۰ مهر»
برگرفته از : وبلاگِ ساکر (The Saker)، ۲۹ نوامبر ۲۰۲۱
آنها می‌خواهند با تمام ابزارهای موجود مسکو را برای اعمال «تجاوز روسیه» تحریک کنند، که در این صورت منجر به جنگی سریع می‌شود که برای اوکراین شاهراهی به‌سوی جهنم گشوده خواهد شد، اما برای ناتو و پنتاگون تلفاتی در حد صفر خواهد داشت.
پس از آن امپراتوری، روسیه را مقصر این هرجومرج و آشوب خواهد دانست. سونامی تحریم‌های جدید، به‌ویژه در زمینه مالی به اجرا درخواهد آمد؛ و سعی می‌کنند تمامی ارتباطات اقتصادی بین روسیه و ناتوستان (کشورهای عضو ناتو) را قطع کنند.
هیستری آمریکا در مورد تهاجم «قریب‌الوقوع» روسیه به اوکراین، همه احمق‌های ژئوپلیتیکی را در معرض دید آشکار قرار داد ــ و این یک دستاورد است.
چه افتضاحی. بخش‌هایی از دولت پنهان ایالات متحده در طغیانی علنی و با جعل هویت رئیس‌جمهور، علیه گروهی هستند که از راه دور کنترل تست ساختگی تصادم را انجام می‌دهند. محور نئوکان ــ نئولیبرال خارش جنگ دارد، اما نمی‌داند چگونه آن را به افکار عمومی به‌شدت درهم شکسته بفروشد.
آمریکا و انگلیس، که عملاً دغلکاری‌های جاسوسی «پنج چشم» (۱) “را کنترل می‌کنند، فقط در تبلیغات برتر هستند. بنابراین در نهایت این به محور «اینتل»، «ام.آی.۶» و «سیا» و شبکه گسترده عوعوی رسانه‌ای آنها بستگی دارد که تا سرحد امکان ترس و نفرت را گسترش می‌دهند.
اندیشکده روس‌هراسی ایالات متحده، «تهاجم» ناگهانی روسیه را کاملاً گرامی می‌دارد، و نمی‌تواند به شکست اجتناب‌ناپذیر اوکراین توجه نکرده و بی‌اعتنا از آن بگذرد. مشکل این است که کاخ سفید ــ و پنتاگون ــ باید با قدرت در این مورد «مداخله» کنند. در غیر‌این‌صورت این به‌معنی از دست دادن فاجعه‌بار «اعتبار» برای امپراتوری خواهد بود.
پس اینها چه می خواهند؟ آنها می‌خواهند با تمام ابزارهای موجود مسکو را برای اعمال «تجاوز روسیه» تحریک کنند، که در این صورت منجر به جنگی سریع می‌شود که برای اوکراین شاهراهی به‌سوی جهنم گشوده خواهد شد، اما برای ناتو و پنتاگون تلفاتی در حد صفر خواهد داشت.
پس از آن امپراتوری، روسیه را مقصر این هرجومرج و آشوب خواهد دانست. سونامی تحریم‌های جدید، به‌ویژه در زمینه مالی به اجرا درخواهد آمد؛ و سعی می‌کنند تمامی ارتباطات اقتصادی بین روسیه و ناتوستان (کشورهای عضو ناتو) را قطع کنند.
واقعیت حکم می‌کند که هیچ یک از موارد فوق نخواهد اتفاق افتاد.
همه نمایندگان رهبری روسیه، از رئیس‌جمهور پوتین گرفته تا همه دیگران، قبلاً بارها و بارها روشن کرده‌اند که در صورت آغاز حمله برق‌آسای دیوانگان اوکراینی به دونباس، چه اتفاقی می‌افتد: اوکراین بی‌رحمانه درهم شکسته خواهد شد ــ و این نه تنها در مورد باندهای قومی فاشیست در کیف صدق می‌کند، بلکه دیگر اوکراینی به‌عنوان یک کشور هم وجود نخواهد داشت.
وزیر دفاع، شویگو، به‌نوبه خود، تمام شیوه‌های متقاعدسازی نه چندان نرم را با بمب‌افکن‌های Tu-۲۲M۳ یا بمب افکن‌های قوی سفید Tu-۱۶۰ اجرا کرده است.
آندری مارتیانوف غیرقابل پیش‌بینی، بارها و بارها به‌طور قاطع توضیح داده است که «ناتو نه تنها برای کارهایی که روسیه می تواند انجام دهد، نیروهایی برای “مقابله” با آن را ندارد، بلکه حتی اگر بخواهد، باز هم ابزاری برای جنگ با روسیه ندارد».
مارتیانوف خاطرنشان می کند: «در حال حاضر و در آینده قابل پیش‌بینی چیزی در زرادخانه ایالات متحده وجود ندارد که بتواند اهداف ماخ= ۹ـ۱۰+ را رهگیری کند، چه رسد به ماخ=۲۰ـ۲۷، مسأله همین است. همان روش تحلیلی در مورد وضعیت ۴۰۴ اعمال می‌شود. تنها چیزی که ایالات متحده (ناتو) می‌تواند به آن امیدوار باشد این است که روسیه را به‌نوعی تحریک کند تا به این کشور … هجوم بیاورد و بعد از اینکه C۴ISR روسیه در حالت جنگی کامل قرار گرفت، تمام علائم مورد نیازی را که می‌توانند به‌دست آورند.»
ترجمه: هر چیزی که امپراتوری آشوب‌زده و زیرمجموعه ناتو در دونباس تلاش کنند، به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم، حقارت آن به حدی است که، «خروج» افغانستان را مانند مهمانی شام خانه گوچی (۲) جلوه می‌دهد.
هیچ‌کس نباید انتظار داشته باشد که بی خِرَدانِ ناتو ــ از دبیرکل آن استولتنبرگ گرفته تا دیگران ــ خطرات نظامی را درک کنند. به هر حال، اینها همان عروسک‌هایی هستند که موقعیتی را ایجاد می‌کنند که در نهایت ممکن است مسکو را به یک انتخاب واحد و قاطع برساند: آماده جنگیدن با یک جنگ تمام عیار داغ در مقیاس اروپا ــ که می‌تواند در چشم بهم زدنی به هسته‌ای تبدیل شود. و آنها آماده هستند.
همه چیز در مورد مینسک است
در واقعیتی موازی، «مداخله در ۴۰۴» ــ ارجاع لذت‌بخش مارتیانوف به یک جهنم که کمی بیشتر از یک خطای کامپیوتری است ــ داستان کاملاً متفاوتی است. این کاملاً با اخلاق نوجوانان آمریکایی مطابقت دارد. حداقل برخی از بزرگ‌سالان در اتاق‌های انتخاب شده، صحبت می کنند. برنز سازمان سیا به مسکو رفت تا اطمینان حاصل کند که در صورت گرفتار شدن نیروهای ویژه ناتو در دیگ‌های جمهوری‌های خلق دونتسک و لوگانسک، روسیه کمک می کند، ــ به سبک Debaltsevo ۲۰۱۵ ــ تا بتوانند فرار کنند. همکار او، پاتروشف، به‌طور دیپلماتیک به برنز گفت که گم شود.
رئیس ستاد کل ارتش، ژنرال والری گراسیموف، با ژنرال مارک میلی، رئیس ستاد مشترک، ظاهراً برای اطمینان از «کاهش خطر و رفع تعارض عملیاتی» در پنتاگون، تماس تلفنی داشت. هیچ جزئیات قابل‌توجهی از این گفت‌وگو فاش نشد.
باید دید وقتی وزیر دفاع شویگو فاش کرد که بمب‌افکن‌های دارای قابلیت اتمی ایالات متحده در پروازهای خود در سراسر اروپای شرقی، «توانایی خود را برای استفاده از تسلیحات هسته‌ای علیه روسیه» تمرین می کنند، این «تعارض‌زدایی» در عمل چگونه اتفاق خواهد افتاد. شویگو این موضوع را به تفصیل با وی فنگه، وزیر دفاع چین مطرح کرد: بالاخره آمریکایی‌ها قطعاً همان شیرین‌کاری را علیه چین نیز انجام خواهند داد.
علت اصلی همه این درام واضح است: کیف به سادگی از احترام به توافق فوریه ۲۰۱۵ مینسک خودداری می‌کند.
به‌طور خلاصه، این توافق تصریح می کند که کی‌یف باید از طریق اصلاحیه قانون اساسی به دونباس خودمختاری بدهد که به آن «وضعیت ویژه» می‌گویند؛ عفو عمومی اعلام کند؛ و گفت‌وگو را با جمهوری‌های مردمی دونتسک و لوگانسک آغاز نماید.
در طول سال‌ها، کی‌یف دقیقاً به هیچ تعهدی عمل نکرده است ــ در حالی که ماشین رسانه‌ای معروف به ناتوستان، بی‌وقفه افکار جهانی را با اخبار جعلی منحرف و مرتباً تکرار می کند که روسیه در حال نقض توافقنامه مینسک است. و این در حالی است که در این توافقنامه حتی نام روسیه هم ذکر نشده است.
مسکو در واقع همیشه به توافقنامه مینسک ــ که به‌معنای دونباس به‌عنوان بخش جدایی‌ناپذیر و خودمختار اوکراین است ــ احترام می گذارد. مسکو علاقه‌ای به ترویج تغییر رژیم در کیف ندارد.
این جنجال به نقطه‌ای رسیده است که ــ از نظر دیپلماتیک ــ کاملاً بی‌سابقه است تا جایی که: سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه، صبر تائوئیستی خود را از دست داد.
لاوروف در این شرایط مجبور شد ۲۸ صفحه مکاتبات بین مسکو از یک‌سو و برلین و پاریس از سوی دیگر را که حول تدارک یک نشست سطح بالا در مورد اوکراین صورت پذیرفته، منتشر کند.
مسکو در واقع خواستار اجرای یکی از نکات مرکزی توافق بود: گفت‌وگوی مستقیم بین کیف و دونباس. برلین و پاریس گفتند که این غیرقابل قبول است. بنابراین بله: هر دو، تمام اهداف عملی توافق مینسک را نابود کردند. افکار عمومی در سرتاسر ناتوستان نمی‌دانند که واقعاً چه اتفاقی افتاده است.
لاوروف در سخنان خود کوتاه نیامد: «مطمئنم که شما ضرورت این اقدام غیرمتعارف را درک می‌کنید، زیرا این موضوع انتقال حقیقت به جامعه جهانی است که چه کسی و چگونه تعهدات حقوق بین‌الملل را که در بالاترین سطوح به توافق رسیده، انجام می‌دهد».
از همین رو جای تعجب نیست که رهبری مسکو به این نتیجه رسیدند که صحبت با برلین و پاریس در مورد اوکراین اتلاف وقت مطلق است: آنها دروغ گفتند، تقلب کردند ــ و سپس روسیه را مقصر دانستند. این «تصمیم» در سطح اتحادیه اروپا، انعکاس صادقانه کارزار ناتو برای برافروختن شعله‌های «تجاوز قریب‌الوقوع روسیه» علیه اوکراین است.
جنگجویان صندلی راحتی، متحد شوید!
در سرتاسر ناتوستان، حاکمیت احمقانه و بی‌وقفه اندیشکده ایالات متحده، گردهم آمدن تعداد بی‌شماری از طرفدارانی است که نکات انتخاب شده‌ای را استفراغ می‌کنند: «براندازی بی‌امان روسیه»، «اراذلِ» پوتین، «ارعابِ» اوکراین، روس‌ها به‌عنوان «غارتگر» و همه چیزهایی که اکنون با «جنگِ چین تشنهِ قدرت علیه ارزش‌های غربی» است در کنار هم قرار گرفته‌اند.
برخی از هکر‌های بریتانیایی، توانستند با پیچاندن موضوع، در واقع ناتوانی کلی ــ بی‌اهمیت و بی‌معنی بودن ــ اروپا را به‌عنوان یک قربانی ترسیم کنند؛ «جزیره‌ای دمکراتیک محاصره‌شده در جهانی از هرجومرج، که موجی از اقتدارگرایی، معاف از مجازات و حاکمیت بین‌المللی، آن را تهدید به نابودی می‌کند».
پاسخ وزرای دفاع ناتوستان این است که یک قطب‌نمای استراتژیکی بسازند ــ که اساس و مبنای آن یک کلاهبرداری ضدِ روسیه و چین است ــ که با «استقرار نیروهای واکنش سریع» کامل می شود. به رهبری چه کسی، ژنرال مکرون؟
در حال حاضر، ناتوستان بیچاره به‌طور غیرقابل کنترلی گریه می‌کند، و آن هولیگان‌های روسی ــ به‌نقل از دیوید بووی، هیولاهای ترسناک ــ را متهم می‌کند که آزمایش موشکی ضدِ ماهواره‌ای انجام داده‌اند و در نتیجه «نگرانی‌های ایمنی اروپا را تحقیر می‌کنند».
حتماً چیزی در ترجمه گم شده است. بنابراین اتفاقی که افتاد این است: روسیه به‌طور قطعی نشان داد که می‌تواند هر یک از ماهواره‌های ناتو را محو کند و «تمام موشک‌ها، هواپیماها و کشتی‌های آنها، نه نیروهای زمینی» را کور کند، در صورتی که تصمیم به تحقق ایده‌های جنگ‌افروزانه خود بگیرند.
بدیهی است که آن دلقک‌های جنگجوی ناتوستان، کر، لال و نابینا ــ هنوز از «عملکرد» افغانی‌شان ــ درس نگرفته و پیام آن را درک نکرده‌اند. اما به هر حال ناتوستان هرگز متهم به عدم توجه به واقعیت نشد.
* https://thesaker.is/the-natostan-clown-show/
۱ــ Five Eyes (FVEY) یا «پنج چشم» یک ائتلاف جاسوسی بین استرالیا، کانادا، نیوزیلند، بریتانیای کبیر و ایالات متحده آمریکاست.
۲ــ خانهٔ گوچی House of Gucci یک فیلم آمریکایی در ژانر درام جنایی زندگی‌نامه‌ای به کارگردانی ریدلی اسکات است که در سال ۲۰۲۱ به نمایش درآمد. این فیلم بر پایهٔ کتاب خانهٔ گوچی: داستانی شورانگیز از قتل، دیوانگی، فریبندگی، و طمع نوشتهٔ سارا گی فوردن در سال ۲۰۰۱ ساخته شده است. این فیلم داستان پاتریزیا رجیانی (لیدی گاگا) و مائوریتزیو گوچی (آدام درایور) را دنبال می‌کند که تغییرات در روابط عاشقانهٔ آنها منجر به مبارزه برای کنترل برند مد ایتالیایی گوچی می‌شود. جرد لتو، جرمی آیرونز، سلما هایک و آل پاچینو از دیگر بازیگران فیلم هستند. (ویکی پدیا)
