کلبه ی تارم!

امین الله مفکر امینی       2025-11-02! دربســاطی بیکسی ام ، دلبری آمـد با…

خاطره ها بیانگر واقعی ترین حقایق تاریخی 

نویسنده: مهرالدین مشید خاطره ها تصویری از "تاریخ در بستر جغرافیا" بازهم…

ګوندي فعاليتونه او دموکراسي

نور محمد غفوری یادونه: دا مقاله مې په ۲۰۱۸ کال لیکلې ده…

سکوت در برابر گستاخی های پاکستان بار بار مسئولیت افغانستان…

حکومت‌های افغانستان زمانی می‌توانند در تامین امنیت و ثبات موفق…

سخنی عشق!

               2025-09-02! امین الله مفکر امینی گرسخـــــن زعشق گویی زعصمتِ این گوهربــــدان کزعشق به…

سکوت خلیفه در برابر امیر شکست یا فرصتی برای انحام…

نویسنده: مهرالدین مشید عباس ستانکزی: ملایعقوب کل روند را از مسیر…

زمانیکه کیفرخواست دادستان وحکم دادگاه  منفعل گردد  

نکارشی از سخی صمیم  مسئول کیست و عدالت کجاست؟  ***  ایجازی ازین مختصر!    …

شکست و باخت قدرت

شکست و باخت قدرت نه تنها حس ملی و مردمی…

آیا سراسیمه گی طالبان ، سقوط شان را در پی…

      نوشته ی : اسماعیل فروغی       درخواست دادگاه بین…

هوش مصنوعی دیپسیک

دکتر بیژن باران پیشرفت چین در جهان چند قطبی…

غریزه در سلب عقل: دلیل نبود دولت مدرن در افغانستان...!

عقل نیروی تفکر و گوهر شناسایی حق در برابر باطل…

۲۱ و ۲۲ دلو فتح افشار

نه ماه از ورود گروه‌های جهادی در کابل می‌گذشت، از…

یادمان سیاوش کسرایی

نوزدهم بهمن ماه هر سال، روزی است که نام سیاوش…

لیبرال ها، میان ماکس وبر، و کارل مارکس

-- max weber 1864-1920 آرام بختیاری جامعه شناسی بورژوایی در مقابل جامعه…

گنج شایگان 

رسول پویان  همیـشـه ثـروت و کاخ طلا نمی ماند  شــکـوه و دبـدبـه…

همخوابگی های سیاسی نافرجام طالبان افغانستان و آخوند های ایران

نویسنده: مهرالدین مشید افتضاح دیپلوماسی هوتل محور ایران در افغانستان عباس عراقچی، روز…

عالم دگر

نوشته نذیر ظفردیــــــده از امیــــــال دنیا بسته امدر دلـــــــم…

بشدار سامی

آقای "بشدار سامی" (به کُردی: بەشدار سامی)، شاعر و فتوگرافیست…

کابل آبستن یک تحول در موجی از اختلاف های درونی…

نویسنده: مهرالدین مشید سرنوشت ملاهبت الله در گرو عصیان همرزمان و…

هم پیوندی

جهان با حفظ،نا همگونی ها یک کل به هم پیوند…

«
»

میراثهای بد و نا میمون سیزده سا ل گذشته

نوشته ی : اسماعیل فروغی

آنگونه که معلوم است ، از اول جنوری 2015 تمام قوتهای رزمی ناتو و ایالات متحده ی امریکا از شهرها و محلات ملکی افغانستان پا پس کشیده ، در جنگها سهم مستقیم نمیگیرند و با همان تعداد محدود و معین از قبل پیشبینی شده ( در کل حدود 12000 سرباز شامل 10800 سرباز امریکایی ) در داخل بارّکها و پایگاههای نظامی شان آرام میگیرند و تنها به نقش حمایوی و آموزشی شان ادامه میدهند .
از نظر امریکایی ها جنگ در افغانستان فروکش کرده ، آنگونه که بارک اوباما اخیراً ابراز داشته است ؛ القاعده و طالبان ، آن توانایی سیزده سال قبل را ندارند تا امنیت افغانستان و منطقه را با خطر جدی مواجه سازند .
اما آیا میتوان با این ادعا موافقت نمود ؟ آیا واقعاً جنگ در افغانستان فروکش کرده و القاعده و طالبان توانایی برهم زدن امنیت در افغانستان و منطقه را از دست داده اند ؟ ــ جنگی که تا هنوز با بیرحمی تمام ، هر روز جان دهها هموطن بیگناه ما را گرفته و تنها طی دو ماه اخیر بیش از هشتصد هموطن ما را بکام مرگ فروبرده است . با این گپ هرگز نمیتوان موافقت نمود . امنیت ما بیشتر از پیش در مخاطره قرار داشته و مخالفان نظامی دولت همچنان نیرومندتر ازپیش به قتل و ویرانی در افغانستان ادامه میدهند .
به گزارش هیأت معاونت سازمان ملل متحد درافغانستان ، یوناما ؛ در سال 2014 ، تلفات غیر نظامیان در افغانستان نسبت به پنجسال اخیر بیشتر شده و تا پایان امسال از مرز ده هزار نفر خواهد گذشت .
امریکایی ها تا کنون یک تریلیون دالر ( هزار میلیارد دالر ) در جنگ افغانستان که طولا نی ترین و پر هزینه ترین جنگ برایشان بوده است ، بمصرف رسانیده اند و آنگونه که پیشنینی شده است تا سال 2016 به بیشتر از 120 میلیارد دالر دیگر هم ضرورت دارند . بر اساس اظهارات مقامات رسمی آنکشور ، دولت ایالات متحده امریکا علاوه بر مصارف نظامی ، تنها 105 میلیارد دالر را برای ایجاد و اعمار زیرساختها در کشور ما بمصرف رسانیده است .
اما نتایج و ثمرات واقعی اینهمه مصارف گزاف چیست ؟ بیایید با هم میشماریم :
ــ ایجاد فاسد ترین نظام دولتی در جهان اولین و بزرگترین ثمره ی اینهمه مصارف گزاف و کوششهای ایالات متحده ی امریکاست .
ــ به میراث گذاشتن کشوری نا امن که هر روز دهها فرد بیگناه در آن بقتل میرسند ، میتواند دومین حاصل و ثمره ی این کوششها باشد .
ــ گسترش چندین برابر کشت و قاچاق مواد مخدر یکی دیگر از ثمره های سیزده سال کوشش امریکایی ها و انگلیسان در افغانستان بحساب میآید .
ــ و بالاخره برخلاف اظهارات مقامات امریکایی ، تقویت بیش از پیش قدرت جنگی سازمانهای تروریستی القاعده و همانند آن و تقویت گروه طالبان ؛ ثمره و حاصل دیگر تلاشهای سیزده ساله ی امریکایی ها و یاران شان بشمار میرود .
دولتی که امریکایی ها افتخار اساسگزاری آنرا دارند ، طی سیزده سال گذشته فاسد ترین اشخاص و گروهها را که در قا چاق مواد مخدر ، غصب زمین ، استفاده ی نامشروع از دارایی های عامه و رشوه و فساد تخصص داشتند ، دور خود گردآورده بود . این گروهها و اشخاص استفاده جو ( شامل جهاد یون و عمال وارد شده از امریکا و غرب ) همه وظیفه داشتند تا به اشاره ی مدیران خارجی شان ، با بکاربردن هر شیوه ی ممکن ، جنگ و نا امنی را شعله ور نگهداشته ، فساد را دامن بزنند و از آب خت شده ماهی های بزرگ ، هم برای خود و هم برای حامیان دلال خارجی شان بچنگ آورند. درست در نتیجه ی همین رویه ی سود جویانه و ضد ملی بود که بزرگترین مقامات دولتی بشمول برادران ، خویشاوندان و آشنایان رییس جمهور کرزی ، وزرا ، یاران و دستیاران وی ، سمارقوار همه به مولتی میلیونرها مبدل شده و در نتیجه ، دولتی غرق در فساد را از خود بمیراث گذاشتند . هرگاه واقعبینانه به مسأله بپردازیم ، اکنون نیز میراث خواران و مدیران همان دولت غرق در فساد حامد کرزی در درون دولت گویا وحدت ملی ( که بازهم امریکایی ها آنرا مهندسی و مدیریت کردند ) جذب شده و شواهد گواهی میدهد که فساد و گند یده گی درین دولت هم ، همچنان ادامه خواهد یافت . دولت کنونی که بازمانده و ثمره ی ناجور همان سیاستهای ناصواب دولتمردان امریکا برای ایجاد فاسد ترین نظام دولتیست ، متشکل از همان اشخاص و آدمهاییست که فضای تاریک و دودزده ی شرایط جنگی آنانرا در رأس قدرتهای نامشروع قرار داده است . این اشخاص و آدمهای قدرتمند که خصیصه های قومی ، مذهبی ، تنظیمی و گروهی شان بسیار نیرومندتر از ویژه گی های ملی و وطنی شان میباشد ؛ هرگز توانا یی حل مسایل مبرم ملی را نداشته و نخواهند داشت . این حقیقت را دولتمردان کنونی در نخستین ماههای کار شان به اثبات رساندند . آنان نشان دادند که با چه بیرحمی زمان را تلف نموده و همانند دولتمردان قبلی فرصتهای خوب برای تأمین امنیت ، رفاه و آبادی وطن را از دست میدهند .
آنان با چسپیدن به علاقمند یها و وابسته گیهای شخصی ، قومی و گروهی شان بیش از شش ماه انتخابات را به درازا کشانده و حدود سه ماه دیگر نتوانستند بر روی کابینه ی گویا حکومت وحدت ملی به توافق برسند . آنان با بی پروایی تمام کشوری را که در آتش جنگ میسوزد سه ماه تمام بی وزیر جنگ گذاشته و اوضاع مبهم و سردرگم را آنقدر ادامه داد ند تا بگفته ی مقامات وزارت مالیه ی کشور ، ذخایر دولتی ته کشیده و دولت توانایی پرداخت معاشات بسیاری مامورانش را از دست داد .
به باور من هرگاه اوضاع به همین منوال و در حیطه ی تنها شعارها و ” اکت ” های قشنگ سیاسی و نمایشی به پیش برود ، ما بازهم بازنده خواهیم بود . نا امنی ، فساد و سردرگمی همچنان ادامه خواهد یافت و زمان و تاریخ دولتمردان کنونی را نخواهد بخشید .
پایان ــ دسامبر 2014