یادهانی ضروری

خطاب به کسانی که به خطا، ببرک کارمل و محمود…

روناک آلتون

خانم "روناک آلتون" (به کُردی: ڕوناک ئاڵتوون)، شاعر و نویسنده‌ی…

جګړې او ورک شوي سرتېري

حميدالله بسيا په انساني تاریخ کې جګړې تل له وینو، وېر،…

تجربه های تاریخی که به سرمایه های ملی بدل نشد

نویسنده: مهرالدین مشید شکست هایی که هر روز ما را وحشتناک…

لنینگراد دیمیتری شوستاکوویچ سمفونــیِ پیروزی ارتش سرخ بر فاشیسم 

ترجمه و تنظیم: آناهیتا اردوان این ترجمه را  به مهندس ارشد…

ارزش نقد و کم‌رنگی نقدهای ادبی

یکی از بدی‌های تاریخی در جهان و کشور ما، رنگ‌باختنِ…

                یک گرفتاری با مافیا

        و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و مدنی                               (قسمت سوم…

چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی

گاهی اتفاقی ستاره‌ای  در دفترم چشم باز می‌کند ولی، من هنوز به آفتاب نقش…

ترور عروس خدا، توسط پدران مقدس!

Hypatia(355-415م ). ترور دختر خدا، توسط پدران مقدس! آرام بختیاری نبرد مکتب و…

مخالفان پراکنده، بازیگران متحد؛ مدیریت خلای سیاست در افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید اردوگاۀ از هم گسخته؛ فرصتی برای مانورهای منطقه…

گام بزرگ به سوی مبارزهٔ مشترک

برگزاری نشست مشترک دفتر سیاسی – اجرایی و بیروی اجرائیه…

پدر سالار

ما زنان سر زمین های جنگ  زنان جهان سوم  جهان پدر سالار وقتی…

اسدالله بلهار جلالزي

له ښاغلي (اسدالله بلهار جلالزي) سره، چې د علم او…

افغانستان، سوار بر شانه های ژیوپولیتیک پرتنش و پیچیده منطقه…

نویسنده: مهرالدین مشید روایتی از زنده گی در سایه امید یا…

میراث سکاها، هویت ایرانی و مسئله تورانیان در شاهنامه 

- دکتر بیژن باران شاهنامه، خاطره حماسی سکاهای ایران، جغرافیای اسطوره‌ای…

افغانستان نقطه مرکزی جیو پولیتیک

در سیاست قدرت های مخرب نظم و ثبات ! در بردن…

شور و حال عشق 

رسول پویان  عشق دردام سیاست مرغ بسمل می شود  پـرپـر احسـاس دل بندِ سـلاسـل می شود  تا ز چنگِ بازی ی صیاد مـرغ دل پـرید  عشوه از بهر فریب دل، مشکل…

«سازش» و «سازشکاری» یعنی چه؟

‫ رفیق نورالدین کیانوری ــ پرسش و پاسخ، شمارهٔ ۲۰، دی‌ماه ۱۳۵۹ــ…

دو کلمه؛ همچون دو پرخاش

Eklektism, Dogmatism. آرام بختیاری التقاطی و دگماتیسم؛ دو واژه یا دو سیستم…

«اسپینوزا در ترازوی مکتب من بیش از این نه‌می‌دانم: فیلسوفی،…

تذکر ضروری و تازه و بکر!در پایان هر بخش لینک…

«
»

 مرحوم استاد عبدالغفور وفا

پیام تسلیت به مناسبت در گذشت

استاد عبدالغفور وفا

با تآسف اطلاع گرفتیم که الحاج استاد عبدالغفور وفا هنرمند مشهور اندخوی، نسبت مریضی که عاید حالش گردیده بود، روز دوشنبه ۲۰ سنبلهٔ  سال ۱۳۹۷ در زادگاهش پدرود حیات گفت .

انالله و انا الیه ٔ راجعون

بدین مناسبت، مراتب تسلیت و همدردی خویش را حضورفامیل گرامی این آواز خوان سابقه دار کشور، به خصوص برادر مرحومی الحاج عبد الصمد بای حکیمیار اندخویی و برادر زادهٔ

شان دیپلوم انجنیر صاحب عبدالاحد حکیمیار مقیم تورنتوی کانادا ، مولود وفا پسر و أقارب نزدیک شان هر یک حاجی محمد عظیم بای، استاد امان الله، عبد المجید اوزگین، انجنیر ذبیح الله، داکتر موسی و دیگران  تقدیم نموده، برای متوفی، بهشت برین و به باز مانده گان شان صبر جمیل از بارگاه رب العزت تمنا داریم.

داکتر فیض الله ایماق، ژورنالیست سابقه دار کشور

و انجنیر امان معاشر ژورنالیست آزاد  

زنده گی نامهٔ استاد عبدالغفور وفا

هنرمند محبوب کشور

الحاج استاد عبدالغفور وفا فرزند الحاج آستانه قل بای اندخویی ، در ماه جوزای سال  ۱۳۰۸ خورشیدی، در گذر الندی خانهٔ شهر اندخوی ولایت فاریاب چشم به جهان گشود. او تعلیمات

ابتدایی خویش  را در سال ۱۳۲۴ خورشیدی در ولسوالی اندخوی باتمام رسانیده، بعداً  تعلیمات

خود را در رشتهٔ بانگداری ادامه داد .

الحاج  وفا ، از سال ۱۳۲۵ در ادارات ( د أفغانستان بانگ) ولایات جوزجان، بلخ و سرپل به حیث مامور و مدیر رسمی ایفای وظیفه کرده است.

غفور جان وفا در شعر گویی، در نواختن دوتار و آواز خوانی ید طولایی داشت. اشعار دری، پشتو و اوزبیکی او در روزنامه ها و مجلات یولدوز، دیوه ، بیدار، ژوندون و سایر میدیای  نوشتاری کشور، به کرات اقبال چاپ یافته است.

او در سال۱۳۴۶ خورشیدی ( آرکستر گلشن ) را، یکجا با انتظار جوزجانی اساس گذاشته، در  این کانون هنری یک عده هنرمندان کشور چون انتظار جوزجانی، ملا تاج محمد سرپلی و دیگران به کمال رسیده، در رشد و انکشاف هنر موسیقی بذل مساعی به خرچ دادند.

این قلم ( ایماق ) شاهد آن است که اعضای این گروه در سال ۱۳۵۷ در استودیو های رادیو تلویزیون ملی افغانستان، آهنگ های زیادی ثبت نموده، در زنده نگهداشتن آهنگهای اوزبیکی

کشور تلاش نمودند.

باید گفت آهنگ های دلربای الحاج وفا هنرمند نامدار کشور، بار بار از طریق برنامه

های محلی ( ملیت های برادر ) کشور پخش گردیده است .

گفتنیست  در سال ۱۳۵۰  تحت مدیریت این « قلم »، مسابقه ٔ رادیویی  براه انداخته شده، نظر

شنونده گان، در انتخاب هنرمند سال، جویا شده بود.

شنونده گان،  طی نامه هایشان که عنوانی ادارهٔ محلی ارسال داشتند به هنرمند مورد نظر خود

رای دادند. آرای شنونده گان، تحت  یک هیات با صلاحیت ارزیابی گردیده،  بالترتیب سه

هنرمند اوزبیکی و ترکمنی مستحق جایزه شناخته شدند. گزارش این رای گیری در یکی از

شماره های مجلهٔ « پشتون ژغ » ارگان نشراتی رادیو افغانستان وقت به نشر رسید. اینک

توجه ٔ شما عزیزان را بعد از ۴۷ سال، به آن خبر جلب می داریم :

 

سه هنرمند محلی حایز جایزه شدند

در نتیجهٔ رای گیری که اخیراً به منظور تشویق هنرمندان محلی، از طرف ادارهٔ پروگرامهای

محلی رادیو افغانستان صورت گرفت، سه هنرمند ممتاز از طرف شنونده گان، به حیث

هنرمندان ممتاز اوزبیکی- ترکمنی انتخاب گردیده و به دریافت جوایزی نایل شدند.

این سه هنرمند  ښاغلی غفور جان وفا اندخویی درجه اول، ښاغلی احمد بخشی درجه دوم،

ښاغلی سعد الله آغای قندوزی درجه سوم شناخته شدند.

غفور جان وفا در جوانی

مجلهٔ پښتون ژغ ، سال ۱۳۵۰ خورشیدی

کابل – افغانستان