شماره ۳/۴ محبت 

شماره ۳/۴ م سال ۲۸م محبت از چاپ برآمدږ پیشکش…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(۸)

نوشته: ا. لازوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس و جنبش اعتصاب مارکس و انگلس حداکثر توجه خود…

مائوئیسم در افغانستان: از نظریه‌پردازی تا عمل‌گرایی بدون استراتژی

این مقاله به بررسی تاریخی و تحلیلی جنبش مائوئیستی در…

                        به بهانه ی آمستردام              

   نوشته ی : اسماعیل فروغی          من نمیخواهم درباره ی چند وچون…

فدرال خواهی و هویت خواهی

در کنار فدرال خواهی درین تازگی ها پسوند دیگری بنام…

 ضرورت و اهمیت ادغام سیاسی در افغانستان

رویکردی تحلیلی به مشارکت سیاسی و تعامل مدنی نور محمد غفوری عصاره دقیق…

افغانستان معاصر و بازتعریف هویت ملی پس از فروپاشی دولت

 نویسنده: مهرالدین مشید     افغانستان معاصر یگانه کشوری در جهان است که…

یار در پیری

نوشته نذیر ظفر12/30/25سفیدی  يى که  به زلفان  یار  میبینمشکوفه  هاى…

هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

«
»

له ملګرو ملتو نه مو هم هیلې پرې شوې

څو ورځې وړاندې د سپتمبر په ۲۵ مه نیټه یو ځل بیا د تېر په شان د ملګرو ملتو کلنۍ غونډه په نیویارک کې جوړه شوه.  په دې غونډه کې د ګډ حکومت د اجرایوي ریس عبدالله عبدالله په مشرۍ افغان پلاوي هم ګډون کړی دی. تمه کیده چې افغان پلاوی به د ملګرو ملتونو له نړیوال تریبیون څخه د کره شواهدو په مټ د افغانستان په وړاندې د پاکستان د لسیزو جګړې پټ لاس او د دوست په څېره کې د ازلي دښمن ناولې څېره بربنډه کړي خو پلاوی لکه په تیرو کې د نورو غونډو په څير خالي لاس راستنیږي. ولس هیله لرله چې افغان پلاوی په ځانګړي ډول عبدالله به نړیوال په دې قانع کړي چې پاکستان د نړیوال تروریزم د روزنې، سمبالولو او تولید مرکز دی. خو د افغان ولس پر مخ له دغې پرانیستې دروازې څخه هم ګټه وانخیستل شوه. د ګډ حکومت اجرایوي مشر عبدالله عبدالله فقط د نړیوالو د نیمکله مرستو صفتونه کړي او د امریکا په لاس جوړ شوي ددوی د دوه سري حکومت یو کلنه دوره یې ستایلې ده.

اجرائیه رئیس د ملګرو ملتونو په عمومي غونډه کي ویلي، چي افغانستان د نړیوالي ټولني په مرسته په بیلا بیلو برخو کي پرمختګ کړی او د نړۍ د پرمختګ له کاروان سره یو ځای شوی دی.
خو ولس حساب غواړي، کومه دی پرمختګ او په کومه برخه کې دې پرمختګ کړی دی؟ بیکاري دې ختمه کړې، امنیت دې تامین کړی، سوله دې راوستې، له نړیوالو سره دې اړیکې پياوړې کړي، په بهرنۍ پالیسۍ کې دې د ګاونډیانو تر منځ تعادل مراعات کړی، د نشه یې توکو سره دې مبارزه کړې، د فساد اړوند دې کوم د پام وړ ګام اوچت کړی دی؟ څه دي کړي دي؟ آیا تاسې په دې یو کلنه دوره کې مو په دې توانیدلي یاست چې د هیواد مهم پوسټ ددفاع وزارت لپاره داسې شخص وټاکۍ چې هم تا ته او هم ولسمشر غني ته د منلو وړ وي؟ نه هیڅکله هم نه.
تاسې فقط د افغانستان په ټاکنیز نظام کي د اساسي تغیراتو راتګ، له فساد سره د کلکي مبارزې، د نشه یې توکو پر ضد د هڅو زیاتوالي او د افغانستان د ګاونډیو او سیمه ییزو لوبغاړو اړینې همکارۍ اړوند تشې هوايې ژمنې کړي او ولس مو دوکه کړی دی او بس.

د ملګرو ملتونو په کلنۍ غونډه کې اجرائیه رئیس عبدالله د افغانستان د نړیوالو متحدینو په مقابل کي د افغان حکومت د قوي پالیسۍ ایجاد د ګډ حکومت لاسته راوړنه وبلله او وویل، چي هیواد یې نړیوالو ته د یوه نوي او با اعتماد همکار په توګه معرفي شوی دی. دلته بیا هم پوښتنه پیدا کیږي چې کومه قوي بهرنۍ پالیسي یادوۍ؟ دغه بهرنۍ پالیسي چې د سیالو هیوادونو تر منځ مو تعادل نه دی مراعات کړی، پاکستان مو په غیږ کې نیولی او هندوستان مو شاته غورځولی دی، دغه بهرنۍ پالیسي چې هره ورځ مو په سلګونو ځوانان اروپایې هیوادونو ته کډوال کیږي او په نور هیوادونو کې مو دافغان کډوالو په ستونزو غوږونه کاڼه کړي دي، دغه بهرنۍ پالیسی چې د ګاونډیو هیوادونو په دې قانع کولو ونه توانیدۍ چې په افغانستان کې د جګړې اور بل ساتل په خپله ددوی په کور کې اور بلول دي؟ کومه او څنګه پياوړې پالیسي یادوۍ تاسې ښاغلی؟

د ملګرو ملتونو دغې کلنۍ غونډې ته خو د لومړي وزیر نواز شریف په مشرۍ د پاکسان پلاوی هم تللی و. ویل کیږي پاکستاني پلاوي له ځان سره، په هغه هېواد کې د افغانستان د لاسوهنې او خیالي جګړې په اړه جعلي شواهد؛ د دغه سازمان د دهلیزو په غونډو او کتنو کې د نړیوالوغوږو ته وړاندې کړي دي. په قوي پالیسۍ سره خو پاکستانی پلاوی تللی دی چې نړیوالو ته یې ځان سپینه کوتره کړ او د خپل بام ټولې واورې یې په افغانستان ورواچولې. د تروریزم په ملاتړ او په افغانستان کې د نااعلان شوي جګړې په اړه، د ملګرو ملتو په غونډه کې د افغان پلاوي د کره شواهدو د ښودلو د ارزښت د کموالي لپاره پاکستانی پلاوي دغې غونډې ته په پوره چمتووالي سره تللی و.

ډاکټر عبدالله عبدالله په نیویارک کي د بهرنیو اړیکو شورا ته فقط دومره وویل، چي حکومت یې د کار له پیله تر اوسه د سولي راتګ ته کار کړی، خو دلته هم د اړوندو هیوادونو د رښتيني همکارۍ نه شتون او د مړه شوي شخص تر نامه لاندي د سولي مذاکراتو دایرېدو، دا لړۍ له خنډ او ځنډ سره مخ کړه. دا یې په زغرده ونه ویل چې د سولې هڅې په لوی لاس پاکستان په شا وتمبولې. همدا پاکستان و چې په افغانستان کې د احتمالي سولې د پرمختګ د مخنیوي لپاره یې د طالب مشر ملا عمر مړینه دوه کاله پټه ساتلې وه. دغه هیواد نه یوازې له افغان دولت بلکه له نړیوالې ټولنې او په خپله له وسله والو طالبانو هم پټه ساتلې وه. عبدالله ولې په افغانستان کې د پاکستان لخوا وروستی ترهګریزو بریدونو کې د پاکستان لاس لرلو اسناد وړاندې نه کړل. ولې یې ددغه هیواد کړغیړنه څېره نړیوالو ته افشا نه کړه؟

ښاغلي عبدالله لکه د افغان ولس په څېر نړیوالو ته هم هوايې ژمنې ورکړې.هغه وویل، چي د ملي یووالي حکومت د هر اړخیزو اصلاحاتو راتګ ته ژمن دی او کار کوي، چي د اصلاحاتو سلسله تر ټولو اړینو ساحو پوري ورسوي.

لیکنه : خوشحال آصفي