خاطر شاد 

رسول پویان  تـو گـویی خامـۀ پاییز کلک استاد است  به هر طرف…

برجحان تعلقات!

امین الله مفکر امینی                     2025-07-09 برجحان ز تـــــــــعلقات وافکاری واهی خدا جوییــــــــم با…

اگر سقراط ‌پدر فلسفه است، کنفوسیوس یا ملاصدرا چرا چنین…

بخش دوم از مقاله‌ی سقراط، تیشه‌زنی، به ریشه‌ی دانایی. بحثی از…

پاسخی به پرسشی

محمدعثمان نجیب  آغا صاحب گرامی، نه دانستم دلیل شتابان شما برای…

استاد قیام الدین خادم 

استاد خادم د پښتو ادبیاتو په اسمان کې له هغو…

روشنگری روس، ملی گرا، رفرمیستی، علم گرا

Lomonossow, Michail(1765-1711 آرام بختیاری لومونسف؛- شاعر، دانشمند، روشنگر. میشائیل لومونسف(1765-1711.م)، شاعر، محقق، فیلسوف،…

د سیاسي ګوند او سازمان اساسي او تشریفاتي سندونه

د یوه سیاسي ګوند او د هر سیاسي او ټولنیز…

اعتراف به خطا؛ اخلاق و پل عبور از تاریکی به…

نوسنده: مهرالدین مشید  تاریخ، دادگاه اشتباهات مشترک ما تاریخ معاصر افغانستان و…

وقتی اژدها می‌غرّد، خرس می‌خروشد و فیل می‌خرامد؛ بشکه زرد…

نوسنده: مهرالدین مشید  پیام نشست شانگهای برای طالبان؛ نشانه‌ای از افول…

در سوگ کنر

بمناسبت زلزله ي مهلک ولایت کنر از زمین لرزه کنر هر…

درمراثی قربانییان زمین لرزه ی مشرق زمیـــن !

امین الله مفکرامینی                   2025-02-09! بدیــــــــده اشکِ ماتم و بدل خونم ز لغزشِ…

اشک قلم 

رسول پویان  اشک قلم به صفحـۀ دل ها چکیده است  صد لاله…

استاد عبدالروف بینوا

استاد بینوا د هېواد، سیمې او نړۍ په کچه ستر…

کودکانی که کودکی نمی‌ کنند

خیابان، خانه بی‌در و پیکر کودکان فراموش‌ شده! فرشید یاسائی *  ما…

بحران هویت ملی؛ ناکامی ملت سازی و به زنجیرکشیده شدن…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم قرن مبارزۀ سیاسی و فرهنگی و تبدیل…

سقراط، تیشه‌زنی به ریشه‌‌ی دانایی

دیدگاهی از مکتب دینی-فلسفی من بیش‌ از این نه می‌دانم. در…

خوشحال خان خټک

د ادب او فرهنګ درنو او پتمنو مینه والو! ګڼ شمېر…

اعلامیه در مورد زلزله‌ی مرگبار در ولایت کنر 

سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان  با اندوه فراوان و خشم عمیق از…

“طالبان، شطرنج بزرگ و رؤیای اوراسیایی روسیه”

نویسنده: نجیب الله قاریزاده  najeebulla.qarizada1@gmail.com +447887494441 سقوط حکومت غنی در افغانستان و بازگشت…

حکومت‌استبدادی و افراطی طالبان و ساز و برگ‌های استخباراتی و…

 نویسنده: مهرالدین مشید  از استبداد تا شایعه پراگنی؛ ساز و کار…

«
»

عـیـد پیغـام محـبـت

 

رمـضان رفـت وعـیــد آورده بـــرمــا نـــور رحـمــت را

بــــه شـهـردل چـنــان بکـشــوده اسـت بــازار الــفــت را

 

کمـیـنگـاهــان کـیـــن مـسـدود گــردان بــا جـمـال عـیــــد

بــه خــاک تـیـــره مـعــدومــش بکــن کــلابِ نـفـــرت را

 

ز آبِ الــفــت ویـــاری نـمـــا پــیــمــانــــه را لــبـــریــــز

بـــروی  دوســتـــان  بـکـشـــای آغــــوش مـحــبـــــت را

 

بـیــائـیــد دوســتــان بـــر دور یـکــدیـگـــر بـیــاســـایــــم

شـراب هـمـدلـی نــوشــیــم وگـیـریـــم جـــام عـشــرت را

 

چــه بـاشــد حــاصـل نـیکـش زبــدخــواهــی وبــد بـیـنـی

بـــه آزمــایــش بگـیــریــــم راه انـســانــی وحـکـمــت را

 

بـسی رنج وسـتـم دیــدیــم زخـودخــواهـی وخــود سـازی

بــه آتـش می نـسـوزانـیـم چـرا ایــن خــوی وخـصلـت را

 

چـنــان صبـح بـهـــاران پــاک گــرســـازیـــــم غــبـار دل

بـکــاریــــــم بــرشــیــاردل نـهـــال وتـخــــم شـفــقــت را

 

نـمازعـیــد چــون کــردیــم وعـیــد بـا کــردگــارخــویـش

وفــا بــا عـهـــد وپـیــمـان و نگـهـــــداریـــــم امــانــت را

 

بــه سـان دانــه ی ارزن چـنـیــن پــاشــیــده ایـــم از هـــم

بـیــا در دامــن غــربــت گــــذاریـــــم پـــای وحــــدت را

 

زبــان و قـــوم و رنـگ و بــــونگـنـجــد درخـیــال عـقــل

کــه مـایـک قــوم افـغــانـیــم بـــدانــیــم ایــن حـقـیـقـت را

 

بـروای دشمـن فـاسـق کــه مکــروحـیـلــه ات بـیـجــاسـت

بـیــاور راهــــب هـسـتـی تـــــو پـیـغـــام صــــداقــــت را

 

نـسـیــــمِ بــــــالِ مــرغـــــــانِ سـعـــادت آرزو داریـــــــم

چـنـیــن ازحــق طــلــب داریــــم هـمــای بــا ســعـادت را

 

بـیــا ای حــاتــــم مـهــر و تــــو ای آئـیــنـــه دار عــشــق

بکــَش مــا را بــه آغــوشـت بـکــن لـطـف وسـخـاوت را

 

اگــر لـفـظِ مــن و تـــو درمـیــان نـــایــــد مـنـــم ضـامــن

مـن وتــوجــان وتــن بــاشـیـم نـمـایـَــم ایــن ضمـانــت را

 

چـراغ عـشـق روشـن کـن کـنـون “فـضلی” کــه دم داری

بـقــایـی نـیـسـت درعـمـرت مـــده از دســت فــرصـت را

عبدالودود فضلی