آنانیکه طور مستقیم یا تلویحی در دفاع از پاکستان قرار…

۱-- انهدام حکومت‌ها ؛ -- پیش انداختن شهزاده آمین جان در…

درگیری نظامی میان طالبان-پاکستان

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان جنگ و…

قراردادهای اجتماعی: پیمانی برای زندگی مشترک !

قرارداد اجتماعی یک مفهوم فلسفی است که تلاش می‌کند توضیح…

جنگ پاکستان و طالب، بازی‌ اوپراتیفی است، حتا اگر ارگ…

محمدعثمان نجیب یکی از مزیت‌!؟ های پیدایش و‌ ابداع شبکه‌های بی‌شمار…

بازگشت افغانستان به بازی‌های جدید ژیوپولیتیک و ناکارآمدی طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان لقمه خونینی؛ بزرگتر از دهن طالبان بازگشت طالبان…

محکومیت گستاخی و تجاوز نظامی پاکستان بر افغانستان

اعلامیه انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان، بر مبنای…

سقراط؛- قهرمان لیبرالیسم، متفکر پیشامارکسیستی؟

Sokrates (470-399.پ.م) آرام بختیاری نخستین اعدامی میدانی محافل روشنفکری-روشنگری! فلسفه شفاهی مطرح شده…

چشم اندازی بر اجلاس  ماه سپتامبر مجمع عمومی سازمان مللی…

نوشته از بصیر دهزاد  مجمع عمومی سازمان ملل متحد در هشتادومین…

زموږ په ګران هیواد د پاکستان هوايي تیری د غندلو…

 نور محمد غفوری    زموږ د ګران وطن پر خاوره یو ځل…

آکو الیاسی

استاد "آکو الیاسی" (به کُردی: ئاکۆ ئەلیاسی) شاعر معاصر کُرد،…

  چرا بگرام برای امریکا اهمیت دارد ؟ 

      نوشته ی : اسماعیل فروغی         ارچند مقامات امریکایی افواهات انتقال قوای…

ثمرهٔ بیست سال موجودیت جامعهٔ جهانی

حاکمیت طالبانی و فقر و تنگدستی مردم اختصار امارت اسلامی افغانستان، به‌مثابه…

پنجاه سال سفری پر افت؛  با یارانی چُست، اما رهبرانی…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم‌قرن اخیر تاریخ افغانستان (۱۹۷۳–۲۰۲۳) نشان‌دهنده‌ی مبارزه‌ای نفس‌گیر،…

ترامپ چرا بگرام رامی خواهد؟

این نوشته به علت طولانی بودن دردوبخش منتشرخواهدشد. دربخش اول…

ځانګړې مرکه

په ادبي بهیر کې له پېژانده څېرې، لیکوال، کیسه لیکونکي…

سیاست تعامل تخنیکی آلمان با طالبان

واقع‌گرایی دیپلماتیک و مسئولیت بشردوستانه در این روزها در رسانه های…

په اروپا کې د کډوالو پر وړاندې د کرکې زیاتوالی

حميدالله بسيا داسې ښکاري چې د کډوالو لپاره نور د اروپايي…

طالبان در ایستگاه آخر و در آغاز خط و نشان…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان؛ فروپاشی قریب‌الوقوع یا بازتعریف تهدیدها؟ حادثه آفرینی های…

هجران وطن

از فرا ق  آن  میهن  حال  ا بتری  دارم روزشب به…

جنگهای اقتصادی

                                           بازیهای تسلیحاتی وبازارسازی فروش اسلحه پس ازگذشت دوران نکبتباروظالمانه ی فیودالیزم…

«
»

عطوان: “ناتوی عربی” در اتاق مراقبت‌های ویژه در حال احتضار است

عبدالباری عطوان، تحلیل نویس مشهور عرب می‌نویسد: ما نیازی به روزنامه وال استریت ژورنال نداشتیم که در گزارشی به ما بگوید طرح دولت دونالد ترامپ برای ایجاد یک ناتوی عربی سنی با مشارکت شش کشور عربی حوزه خلیج فارس به همراه مصر و اردن در “اتاق مراقبت‌های ویژه” قرار گرفته است.

به گزارش رای الیوم، عبدالباری عطوان، تحلیل نویس مشهور عرب و سردبیر روزنامه رأی الیوم می‌نویسد: در پی شکست بزرگ و رسوا کننده کنفرانس ورشو که در هفته گذشته با هدف عادی سازی روابط کشورهای عربی با اسرائیل برگزار شد، شکست طرح دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا برای تشکیل ناتوی عربی سنی در اتفاق مراقبت‌های ویژه قرار گرفته است. کنفرانس ورشو تاثیر منفی بر هر یک از وزرای خارجه عرب که در آن شرکت کردند، برجای گذاشت و آنها را در معرض خشم شهروندانشان که با این عادی سازی مخالف هستند، قرار داد و امپراتوری‌های رسانه‌ای‌شان موفق نشدند این واقعیت را مخفی نگه دارند و پوشش تشویقی را برای این طرح عیب‌دار خود فراهم کنند.

شواهد متعددی وجود دارد که وضعیت بغرنج موجود بر سر این امر را نشان می‌دهد:

اول: یوسف بن علوی، وزیر خارجه عمان در مورد موضع کشورش گفت که دیدارهایش با نتانیاهو به منزله عادی سازی نبوده است و هیچ عادی سازی مگر بعد از تشکیل کشور مستقل فلسطین صورت نمی‌گیرد. اما این توجیه از نظر ما کافی نیست، بلکه باید تمامی دیدارهای علنی و غیرعلنی با مسئولان اسرائیلی متوقف شود تا پایبندی به طرح صلح عربی و بندهای آن که اساسا از سوی کشورهای عربی حوزه خلیج فارس و عربستان مطرح شد، حاصل شود و به این امر اذعان شود که دشمن اسرائیلی خطرناک‌ترین دشمن برای امت است.

دوم: وضعیت دستپاچگی بود که خالد الیمانی، وزیر خارجه دولت مستعفی یمن که با نتانیاهو در نشست ورشو شوخی و صحبت کرد، دچار آن شده بود و مواضع وی که در راستای عادی سازی روابط با اسرائیل بود، بهترین هدیه را به جنبش انصارالله یمن داد.

سوم: وضعیت تنگنایی که بر بیشتر وزرای خارجه عرب شرکت کرده در این کنفرانس به ویژه وزرای خارجه امارات، عربستان و بحرین حکم فرما بود که در جلسه‌ای غیر علنی ظاهر شدند و تاکید کردند که “خطر ایران” بر خطر اسرائیل تقدم دارد و برخی از آنها در عکس دسته جمعی شرکت کنندگان در کنفرانس حضور نیافتند و هر یک از آنها نه تنها با مطبوعات صحبت نکرده بلکه از رونامه نگاران نیز فرار می‌کردند پس اگر از کرده‌شان خجالت نمی‌کشیدند، این فرار برای چه بود.

چهارم: صدها هزار تظاهرکننده به بیشتر خیابان‌های شهرها و میادین یمن آمدند تا اعتراض خود را به این کنفرانس و در مخالفت با حضور وزیر خارجه دولت منصور هادی در کنار نتانیاهو و اینکه وی بلندگوی خود را به نتانیاهو داد، نشان دهند.

پنجم: عبدالفتاح سیسی، رئیس جمهوری مصر در سخنرانی خود در مونیخ تاکید کرد که حل و فصل مساله فلسطین پایه و اساس ثبات و امنیت و صلح در خاورمیانه است؛ گویی که وی از مشارکت وزیر خارجه خود در کنفرانس ورشو به صورت غیرمستقیم عذرخواهی می‌کرد و مخالفت خود را با وزرای کشورهای حاشیه خلیج فارس اعلام می‌کرد که گفته بودند “خطر ایران” بر مساله نزاع عربی اسرائیلی مقدم است.

مساله عیب‌دار این است که تمامی وزرای خارجه اتحادیه اروپا (به استثنای انگلیس که کشورش ماه آتی از این اتحادیه خارج می‌شود) کنفرانس ورشو را تحریم کردند، از جمله اینکه فدریکا موگرینی، مسئول سیاست خارجه اتحادیه اروپا و وزرای خارجه چین، روسیه، ترکیه و هند این کنفرانس را تحریم کردند در حالی که ۱۲ وزیر خارجه عربی بنا به فرمایشات مایک پامپئو، وزیر خارجه آمریکا و جارد کوشنر، مهندس معامله قرن دراین کنفرانس شرکت کردند.

مساله‌ای عیب‌دار دیگر عبارت از این است که ماهاتیر محمد، نخست وزیر مالزی با مشارکت بازیکنان اسرائیلی در مسابقات ورزشی در کشورش مخالفت کرد این در حالی است که ورزشکاران اسرائیلی با حمایت تیم‌هایی از موساد وارد کشورهای عربی حوزه خلیج فارس می‌شوند.