یادهانی ضروری

خطاب به کسانی که به خطا، ببرک کارمل و محمود…

روناک آلتون

خانم "روناک آلتون" (به کُردی: ڕوناک ئاڵتوون)، شاعر و نویسنده‌ی…

جګړې او ورک شوي سرتېري

حميدالله بسيا په انساني تاریخ کې جګړې تل له وینو، وېر،…

تجربه های تاریخی که به سرمایه های ملی بدل نشد

نویسنده: مهرالدین مشید شکست هایی که هر روز ما را وحشتناک…

لنینگراد دیمیتری شوستاکوویچ سمفونــیِ پیروزی ارتش سرخ بر فاشیسم 

ترجمه و تنظیم: آناهیتا اردوان این ترجمه را  به مهندس ارشد…

ارزش نقد و کم‌رنگی نقدهای ادبی

یکی از بدی‌های تاریخی در جهان و کشور ما، رنگ‌باختنِ…

                یک گرفتاری با مافیا

        و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و مدنی                               (قسمت سوم…

چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی

گاهی اتفاقی ستاره‌ای  در دفترم چشم باز می‌کند ولی، من هنوز به آفتاب نقش…

ترور عروس خدا، توسط پدران مقدس!

Hypatia(355-415م ). ترور دختر خدا، توسط پدران مقدس! آرام بختیاری نبرد مکتب و…

مخالفان پراکنده، بازیگران متحد؛ مدیریت خلای سیاست در افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید اردوگاۀ از هم گسخته؛ فرصتی برای مانورهای منطقه…

گام بزرگ به سوی مبارزهٔ مشترک

برگزاری نشست مشترک دفتر سیاسی – اجرایی و بیروی اجرائیه…

پدر سالار

ما زنان سر زمین های جنگ  زنان جهان سوم  جهان پدر سالار وقتی…

اسدالله بلهار جلالزي

له ښاغلي (اسدالله بلهار جلالزي) سره، چې د علم او…

افغانستان، سوار بر شانه های ژیوپولیتیک پرتنش و پیچیده منطقه…

نویسنده: مهرالدین مشید روایتی از زنده گی در سایه امید یا…

میراث سکاها، هویت ایرانی و مسئله تورانیان در شاهنامه 

- دکتر بیژن باران شاهنامه، خاطره حماسی سکاهای ایران، جغرافیای اسطوره‌ای…

افغانستان نقطه مرکزی جیو پولیتیک

در سیاست قدرت های مخرب نظم و ثبات ! در بردن…

شور و حال عشق 

رسول پویان  عشق دردام سیاست مرغ بسمل می شود  پـرپـر احسـاس دل بندِ سـلاسـل می شود  تا ز چنگِ بازی ی صیاد مـرغ دل پـرید  عشوه از بهر فریب دل، مشکل…

«سازش» و «سازشکاری» یعنی چه؟

‫ رفیق نورالدین کیانوری ــ پرسش و پاسخ، شمارهٔ ۲۰، دی‌ماه ۱۳۵۹ــ…

دو کلمه؛ همچون دو پرخاش

Eklektism, Dogmatism. آرام بختیاری التقاطی و دگماتیسم؛ دو واژه یا دو سیستم…

«اسپینوزا در ترازوی مکتب من بیش از این نه‌می‌دانم: فیلسوفی،…

تذکر ضروری و تازه و بکر!در پایان هر بخش لینک…

«
»

عراق از آمریکا فاصله می گیرد؟

سیاست های پر اشتباه، پر تزویر و دوگانه آمریکایی ها مدتهاست که بسیاری از فعالان سیاسی و رسانه ای عراق را متقاعد کرده که لازم است در روابط و همکاری با آمریکایی ها تجدید نظر شود و در این میان ابراز تمایل وزیر خارجه عراق برای پیوستن به گروه سه کشور ایران، روسیه و ترکیه، ویژه حل بحران سوریه؛ مهمترین نشانه نگرش جدید در بغداد تفسیر می شود.

ابراهیم جعفری وزیر خارجه عراق در مصاحبه با خبرگزاری روسی ‘نووستی’ که روز چهارشنبه در بغداد بازتاب گسترده ای داشت، ابراز امیدواری کرد کشورش به گروه 3 کشور ایران، روسیه و ترکیه برای حل بحران سوریه ملحق شود و در توضیح آن هم گفت که تحقق ثبات در سوریه، بر امنیت عراق تاثیر مثبت خواهد داشت.
در مشخص شدن چرایی این نگرش بغداد، دلایل مختلفی می توان بر شمرد اما به نظر می رسد آنچه عراق تروریست زده را به این جمع بندی رسانده که با کشورهای منطقه بهتر می تواند بر بحران امنیتی طولانی مدت خود فائق آید، دلایل زیر است:
– اول اینکه عراقی ها بعد از گذشت بیش از دو سال و نیم نبرد بی امان با گروه تروریستی داعش به این جمع بندی رسیده اند که امریکا و ائتلاف 60 کشوری که آن را رهبری می کند، صداقت کافی و اراده لازم را برای جنگ علیه تروریست ها ندارند، بویژه آنکه بغداد خوب می داند که تا ریشه تروریسم در سوریه خشکانده نشود، تلاش های این کشور در داخل مرزهایش به نتیجه مطلوب و قطعی نخواهد رسید.
دراین خصوص باید یادآور شد که فشارها و اعمال نظرها در کند کردن عملیات موصل در هفته های اخیر بر ایجاد تغییرات در نگرش بغداد نسبت به همکاری با آمریکا و متحدانش بی تاثیر نبوده است. آخرین مورد اعلام ژنرال استیون تاوسند، از فرماندهان ارشد امریکا در ائتلاف است که گفته بود جنگ موصل تا پایان 2018 طول خواهد کشید و این پیام جالبی برای بغداد نبود و به سرعت واکنش هایی را بویژه در میان فرماندهان جنگ این کشور به دنبال داشت.
– دیگر اینکه ، اظهارات دونالد ترامپ درباره عراق نشان می دهد که بر روی دولت آینده این کشور نمی توان در مبارزه با داعش خیلی حساب باز کرد؛ بویژه آنکه او نشان داده است، فروپاشی عراق نیز برایش چندان اهمیت ندارد، بنابراین سیگنال های دریافتی از واشنگتن بغداد را متقاعد کرده است که نباید در تعیین جایگزین های بهتری برای شراکت در همکاری های جمعی امنیتی، تعلل کند.
– افشای گوشه هایی از عمل نظامیان آمریکایی در منطقه در کشاکش جنگ علیه داعش و گروه های تروریستی و نقش این کشور در ایجاد و یا تقویت این گروه ها ، در اعتماد زدایی از رهبران عراق بی تاثیر نبوده است؛ بویژه تازه ترین افشاگری که رجب طیب اردوغان کرده و آمریکا را به حمایت از داعش متهم کرده است.
– از طرفی ثابت شده است که محور مقاومت همچنان تنها نیروی ضد تروریستی است که در منطقه فعال است و گسترش آن به سایر کشورهای منطقه و شکل دادن همکاری جمعی می توان به نتایج مثبتی دست یافت، ضمن آنکه چنین پیمان ها و اتحادهایی قابل اعتمادتر است.
– نیروهای حاضر در منطقه برخلاف ائتلاف بین المللی و حتی آمریکایی ها که ادعای هژمونی اطلاعاتی را در جنگ علیه گروه های تروریستی دارند، اشراف بیشتری در حوزه اطلاعاتی دارند و تبادل اطلاعاتی با کشورهای منطقه بسیار موثرتر است و این موضوعی است که ابراهیم جعفری نیز در همان مصاحبه به آن اشاره کرد.
– حل بحران منطقه با مشارکت کشورهای منطقه بسیار مطمئن تر و قطعی تر محقق خواهد شد و دولت های خارج از منطقه به دلیل آنکه از آتش به دور هستند، در خوش بینانه ترین حالت یا به دنبال منافع خود در دل بحران می گردند یا طولانی شدن بحران برایشان هزینه بر نیست.
– ماهیت بحران تروریسم در عراق و سوریه از یک جنس است و مبارزه با آن باید همزمان انجام شود و در صورت همکاری همه طرف های ذی مدخل، سریعتر می توان بحران را مهار کرد.
– خوش بینانه ترین دیدگاه ها نسبت به امریکا در عراق هم براین باور است که حتی اگر آمریکا نیز در حمایت از گروه های تروریستی نقش نداشته باشد، اما بسیاری از متحدان این کشور و اعضای ائتلاف بین المللی تحت رهبری واشنگتن، از جمله گروهی از کشورهای عرب منطقه، رسما و علنا از داعش و سایر گروه های تروریستی حمایت های مالی و تسلیحاتی می کنند و این موضوع بر دامنه بی اعتمادی ها افزوده است.
به این ترتیب در بغداد دیگر اعتماد کافی به آمریکایی ها وجود ندارد و در صورتی که واشنگتن در سیاست های خود در قبال عراق تجدید نظر نکند، انتظار می رود که شکاف در گسل روابط بغداد – واشنگتن بیشتر شود.
در عین حال به نظر می رسد، عراق هر روز آمادگی بیشتری برای مشارکت در گروه های منطقه پیدا می کند و اتفاقا این کشور با داشتن تجربه جنگ 2 سال و نیمه با داعش، می تواند نقش مهمی در چنین ائتلاف هایی، گروه 3 کشور روسیه ، ایران و ترکیه ایفا کند.

فریبا مدنی