یادهانی ضروری

خطاب به کسانی که به خطا، ببرک کارمل و محمود…

روناک آلتون

خانم "روناک آلتون" (به کُردی: ڕوناک ئاڵتوون)، شاعر و نویسنده‌ی…

جګړې او ورک شوي سرتېري

حميدالله بسيا په انساني تاریخ کې جګړې تل له وینو، وېر،…

تجربه های تاریخی که به سرمایه های ملی بدل نشد

نویسنده: مهرالدین مشید شکست هایی که هر روز ما را وحشتناک…

لنینگراد دیمیتری شوستاکوویچ سمفونــیِ پیروزی ارتش سرخ بر فاشیسم 

ترجمه و تنظیم: آناهیتا اردوان این ترجمه را  به مهندس ارشد…

ارزش نقد و کم‌رنگی نقدهای ادبی

یکی از بدی‌های تاریخی در جهان و کشور ما، رنگ‌باختنِ…

                یک گرفتاری با مافیا

        و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و مدنی                               (قسمت سوم…

چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی

گاهی اتفاقی ستاره‌ای  در دفترم چشم باز می‌کند ولی، من هنوز به آفتاب نقش…

ترور عروس خدا، توسط پدران مقدس!

Hypatia(355-415م ). ترور دختر خدا، توسط پدران مقدس! آرام بختیاری نبرد مکتب و…

مخالفان پراکنده، بازیگران متحد؛ مدیریت خلای سیاست در افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید اردوگاۀ از هم گسخته؛ فرصتی برای مانورهای منطقه…

گام بزرگ به سوی مبارزهٔ مشترک

برگزاری نشست مشترک دفتر سیاسی – اجرایی و بیروی اجرائیه…

پدر سالار

ما زنان سر زمین های جنگ  زنان جهان سوم  جهان پدر سالار وقتی…

اسدالله بلهار جلالزي

له ښاغلي (اسدالله بلهار جلالزي) سره، چې د علم او…

افغانستان، سوار بر شانه های ژیوپولیتیک پرتنش و پیچیده منطقه…

نویسنده: مهرالدین مشید روایتی از زنده گی در سایه امید یا…

میراث سکاها، هویت ایرانی و مسئله تورانیان در شاهنامه 

- دکتر بیژن باران شاهنامه، خاطره حماسی سکاهای ایران، جغرافیای اسطوره‌ای…

افغانستان نقطه مرکزی جیو پولیتیک

در سیاست قدرت های مخرب نظم و ثبات ! در بردن…

شور و حال عشق 

رسول پویان  عشق دردام سیاست مرغ بسمل می شود  پـرپـر احسـاس دل بندِ سـلاسـل می شود  تا ز چنگِ بازی ی صیاد مـرغ دل پـرید  عشوه از بهر فریب دل، مشکل…

«سازش» و «سازشکاری» یعنی چه؟

‫ رفیق نورالدین کیانوری ــ پرسش و پاسخ، شمارهٔ ۲۰، دی‌ماه ۱۳۵۹ــ…

دو کلمه؛ همچون دو پرخاش

Eklektism, Dogmatism. آرام بختیاری التقاطی و دگماتیسم؛ دو واژه یا دو سیستم…

«اسپینوزا در ترازوی مکتب من بیش از این نه‌می‌دانم: فیلسوفی،…

تذکر ضروری و تازه و بکر!در پایان هر بخش لینک…

«
»

(طنز روز)


ایرانی ها، «نوروز» ما را دزدیده اند!


کمباور کابلی


از بیانات جلالتمآب غنی ، در محضر محصلان :
ایرانی ها، « جشن دهقان» مارا دزدیده اند و نامش را گذاشته اند «نوروز». افغان ها از پنج هزار سال به این سو، در شاندن درخت، مهارت داشتند، همهء افغان ها، هرجا، می رفتند، نیال( منظور نهال است) کشت میکردند، حتی سر کوه ها، نیال ، غرس میکردند،هر رقم نیال، نیالی بادنجان سیاه، نیالی بادرنگ، نیالی کوکنار! جشن دهقان،اول حمل ، همه ساله، در محضر شاهان ،برپا می شد ، دهقانان با گاو ها ی تزئین یافته وچاق و چله ، می آمدند ، از جلو، لوژ سلطنتی، در غازی استودیوم، رژه میرفتند( رژه، را گمش کو، لفظ ایرانی است) ، یعنی رسم گذشت اجرا میکردند ،در پایان، اعلیحضرت ، دهقانان را مورد تفقد شاهانه قرار می دادن! جشن دهقان ، مطابق شریعت اسلامی است، همه پیغمبران الهی، کشاورز بودند( کشاورز، غلط است، لغت ایرانی است)، یعنی دهقان بودند! زعمای ما، کل شان، زراعت پیشه بودند، وزیران ما، در پهلوی تجارت، از کشت و کار سررشته داشتند. جناب سلطان علی « کشتمند» صدراعظم سابق، از خاطر شوق مفرط به زراعت، ملقب به« کشتمند» گشته بود. اما هفتاد سال پیش، گویا یک دفعه ای، جشن دهقان ما ، تبدیل شد به «نوروز»، معلوم نیست، کلمهء نوروز ، چه وقت به افغانستان آمد، شاید در وقت حکمرانی شاه امان الله غازی بود؛ بهر حال ،نوروز ، از صادرات ایران به افغانستان است. نوروز، عید زرتشتیان است، نوروز خلاف دین مبین اسلام است؛ علمای کرام ما ، نوروز را قبول ندارند، مولوی صاحب کشاف، مولوی صاحب انصاری در هرات، نوروز را قبول ندارند. قانون اساسی ما که در وقت زعیم ملی ما، جلالتماب کرزی، ساخته و پرداخته شده، ما را مکلف به انفاذو اجرای شعائر شریعت غرای محمدی میکند؛ «نوروز » خلاف دین ماست، نوروز با « هویت ملی » ما سازگار نیست؛ما جشن دهقان داریم، ما میلهء نهال شانی داریم. دولت وحدت ملی، درین سال ها، میلیون ها،« نهال صلح» در کشور، غرس کرده است که همهء این نهال ها، ثمر داده است. در اول حمل، روز «نیال شانی»، بچه های وطن، لباس نو می پوشند، تخم جنگی می کنند، مردم، بودنه جنگی و مرغ جنگی می کنند، جوانان وطن، گودی پران بازی میکنند.. دولت وحدت ملی، در برابر نوروز ، در مقابل سائر تهاجمات فرهنگی، ایستاد میشود، ما، دزدان همسایه رابه قبرستان تاریخ می فرستیم؛و من الله توفیق