شوری امنیت و طرح صلح سوریه !
روز جمعه 18 دسامبر 2015 شورای امنییت دولتهای جهان قطعنامه 2254 طرح صلح سوریه را امضاء کردند…جنگ احمقانه سوریه نزدیک به پنج سال است ادامه دارد وبیش از 300 هزار قربانی و 12 میلیون آواره برجای گذاشته است…. تصویب قطعنامه که ظاهرا جنبه اجرایی و الزام آور دارد ، مبارک باشد .
پانزده کشور عضو شورای امنیت روز جمعه ۲۷ آذرماه به اتفاق آرا قطعنامه 2244 متضمن درخواست آتش بس وحل وفصل سیاسی بحران سوریه را با اتفاق آرا تصویب کردند . به گزارش «تابناک» عصر جمعه به وقت نیویورک (بامداد شنبه به وقت تهران) همه اعضای شورای امنیت بر سر یک قطعنامه برای یافتن راه‌حلی سیاسی در سوریه به توافق رسیدند و به قطعنامه 2254 که گفته شده هدفش برقراری صلح در سوریه است، رأی مثبت دادند.
براساس این قطعنامه از اوایل ژانویه سال جدید میلادی 2016 زمان برگزاری مذاکرات وتاریخ 25 اردیبهشت 1395 را بعنوان شروع آتش بس ویک سال پس ازاین تاریخ را زمان برگزاری انتخابات آزاد درسوریه مشخص کرده است . نظرات عمدتا مسئولان غربی حکایت از رفتن قاطعانه اسد میکند. از همان ابتدای این جنگ نیابتی، سرنوشت شخص یا خانواده اسد بهانه ای قوی بود حول تضادهای کلان بازیگران اصلی ! تنها نکته مهم و مثبت این قطعنامه هم نقطه پایانی بر درگیری ها ست . بقیه اش ادامه برجام و بازی ست .
همزمان با رسیدن به این قطعنامه ، به گزارش خبرگزاری حکومت اسلامی ایران، ایرنا، صالحی شنبه ۲۸ آذر در حاشیه دومین رونمایی از دستاوردهای شرکت‌های دانش‌بنیان از تبادل سوخت ایران با روسیه خبر داد. رئیس سازمان انرژی اتمی ایران گفت: «ما ۱۳۷ تن کیک زرد از کشور روسیه وارد کرده‌ایم و در چند روز آینده نیز ۹ تن اورانیوم غنی شده ایران به روسیه صادر می‌شود». سخنگوی دولت حسن روحانی همان ابتدای برجام گفته بود: اینکه گفته شود اکنون پرونده PMD بسته و برجام اجرایی شد، پس چرا نتایج آن را مشاهده نمی‌کنیم ، باید بگوییم اجرایی شدن برجام ماه‌ها یا سالها طول می‌کشد“. این سالها و ماههای مد نظر حکومت اسلامی ایران ریشه اش در همین بازی خون در سوریه بود .
در سال پیش روی میلادی 2016 جنگ سوریه را اگر پایان دهند تنها عامل بازنده اش حکومت اسلامی ایران است . عوامل اصلی در شورای امنییت مثل آمریکا و روسیه و چین و اروپا….وقتی خودشان توافق میکنند ، یعنی که قبلش تفاهم کرده اند ! جنگ سوریه بازی قدرت و منافع مشخص قدرتهای مختلف بود که در یک صفحه شطرنج ، بغرنج و ظاهرا گیج کننده دیده میشدند . مولفه های منطقه ای مثل عربستان و ترکیه و حکومت اسلامی …عوامل اجرایی این جنگ محسوب میشوند . جنگ اصلی بر سر حفظ یا تسلط بر منابع انرژی در راستای برتری هژمونی در سطح جهانی است . خاورمیانه زمین این جنگ شد . قدرتهای مهم بر سرنحوه چیده مان جدید خاورمیانه وسهم خودشان حضور یا مشکل داشتند و مولفه های منطقه ای مثل حکومت اسلامی ایران برای حفظ تمامییت خودشان و آن ساختار کلنگی قدیمی که نصف بیشترش هم ریخته است، دست و پای بیهوده میزدند !
پایان منازعات نظامی و کشتار مردم در خرابه های سوریه از نظر انسانی البته مثبت است . فراموش نکنیم که هدف دستیابی به سوریه جدید بدون “اسد” نیست ، هدف اصلی یک چیده مان نوین در تمام خاورمیانه است . تحولات سیاسی منطقه به گونه ای پیش رفت که آخرین میخ تابوت خاورمیانه قدیم ، یعنی حکومت اسلامی ایران را در جغرافیای سوریه باید بکوبند . این بخشی از مسیر برجام است، و اگر مسیر برجام نبود نیازی به گوشت قربانی سوری ها هم نبود آنها مستقیما روی سر حکومت اسلامی ایران بودند ! اما در مسیر برجام یک اتفاق نظر زشت جمعی و جهانی شکل گرفت که ملت سوریه را گوشت قربانی کنند .
پیدا کردن راه حلهای سیاسی را هم دنبال میکنیم که مثلا اگر قیمت نفت به 20 دلار رسید مقام عظمای ولایت فقیه چگونه با داخل و مشکلات مردم ایران میتواند در مسیر برجام ادامه دهد ؟ و یا کلا مسیر برجام در توانش نیست و ادامه اش ضرورتی ندارد ! درعمق این هرج و مرج ظاهری و بی نظمی ، یک نظمی باید باشد که گردش کار این دستگاه ادامه دارد ، نظمی هوشمندانه که قط باید حس شود . آنها که این هرج و مرج را خلق و مدیریت میکنند موجوداتی فضایی نیستند ، آنها فقط احمق نیستند !
اسماعیل هوشیار
