شبیهسازی جنگ تایوان در واشینگتن
ویکتور پیروژنکو (VIKTOR PIROZHENKO)
ا. م. شیری
مرکز مطالعات راهبردی و بینالمللی آمریکا از ناکارآمدی «الگوی اوکراین» برای تایوان نتیجه میگیرد.
مرکز مطالعات راهبردی و بینالمللی واشینگتن درگیری نظامی (بعد از این: ممربو) در اطراف تایوان را شبیهسازی کرد. هدف بازی جنگ، پاسخ به دو سوال بود: آیا حملۀ چین به تایوان موفق خواهد شد؟ هزینه آن چقدر خواهد بود؟
۲۴ گزینه مورد بررسی قرار گرفت. ممربو نتیجه گرفت، که جمهوری خلق چین در طول تهاجم به جزیره شکست خواهد خورد و تلفات همۀ شرکتکنندگان احتمالی در درگیری شامل چین، ایالات متحدۀ آمریکا، تایوان و ژاپن بسیار زیاد خواهد بود. در این گزارش آمده است که «جنگ بر سر تایوان میتواند ارتش شکستناپذیر آمریکا را به همان اندازۀ نیروهای چینی شکست خورده، فلج کند».
مرکز مطالعات راهبردی و بینالمللی واشینگتن با ارزیابی میزان تلفات، تصویر زیر را ترسیم کرد. چین در حدود ۱۰۰۰۰ کشته، ۱۵۵ هواپیمای جنگی، ۱۳۸ کشتی بزرگ از دست خواهد داد. نیروی دریایی چین «نابود خواهد شد»، «هستۀ نیروهای هوابرد آن در هم خواهد شکست»، «دهها هزار سرباز جنگ، اسیر خواهد شد».
بنا به اکثر گزینهها، ایالات متحده نیز متحمل خسارات هنگفتی میشود. نیروی دریایی ایالات متحده دو ناو هواپیمابر و ۱۰-۲۰ کشتی بزرگ سطحی از دست خواهد داد. تقریباً ۳۲۰۰ سرباز آمریکایی در سه هفته نبرد کشته خواهد شد که بر اساس تخمین مرکز مطالعات راهبردی و بینالمللی واشینگتن، تقریباً نیمی از تلفات ایالات متحده در ۲۰ سال جنگ در عراق و افغانستان است. نتیجهگیری: «…چنین میزان تلفات به موقعیت جهانی ایالات متحده برای سالیان متمادی لطمه خواهد زد».
تایوان حدود ۳۵۰۰ نفر کشته خواهد داد و تمامی ۲۶ ناوشکن و ناوچه نیروی دریایی آن غرق خواهد شد.
تلفات ژاپنیها ۱۰۰ هواپیمای جنگی و ۲۶ کشتی جنگی تخمین زده میشود. پایگاههای نظامی آمریکا در خاک ژاپن مورد حمله چین قرار گرفته، نابود خواهند شد.
همۀ ۲۴ گزینه بر پایۀ چهار فرض تنظیم شده است: ۱- نیروهای زمینی تایوان قادر به دفع حملات نیروی هوابرد دریایی چین به سرپلهای اشغالی در جزیره هستند. ۲- ایالات متحده میتواند از پایگاههای خود در ژاپن برای عملیات نظامی استفاده کند. ۳- ایالات متحده از موشکهای ضد کشتی دوربرد علیه نیروی دریایی ارتش آزادیبخش چین استفاده خواهد کرد. ۴- آمریکا در همان ابتدا به تنهایی وارد درگیری مسلحانه خواهد شد.
کارشناسان مرکز از عدم کارآیی «الگوی اوکراین» در تایوان صحبت میکنند. آنها بر این باورند که حتی کمکهای نظامی غرب به اوکراین که ناتو با آن مرز مشترک دارد، ناکافی است و اعزام هر گونه نیرو یا ارسال محموله به جزیرۀ تایوان پس از آغاز درگیریها غیرممکن خواهد شد.
کارشناسان چینی بررسیهای مرکز مطالعات راهبردی و بینالمللی واشینگتن را غیرحرفهای، مغرضانه و رؤیایی توصیف کردند. اول از همه، ممربو تواناییهای ارتش آزادیبخش جمهوری خلق چین را دست کم گرفته، اما در بارۀ قدرت ایالات متحده و ژاپن بیش از حد اغراق کرده است. از آنجایی که اتاق فکر آمریکایی نمیتوانست به اطلاعات مربوط به استقرار واحدهای ارتش آزادیبخش جمهوری خلق چین دسترسی داشته باشد، در شبیهسازی از دادههای تحریف شده استفاده کرده است.
بر اساس نتایج شبیهسازی، دو ناو هواپیمابر آمریکایی غرق خواهد شد. با توجه به قابلیتهای حملۀ موشکی ارتش آزادیبخش جمهوری خلق چین، که از موشکهای بالستیک مافوق صوت ضد کشتی دیاف-۲۱دی و دیاف-۲۶ (مشابه زیرکونهای روسی) قادر به اصابت به اهداف دریایی متحرک مانند ناوهای هواپیمابر استفاده میکند، آشکارا به معنی دست کم گرفتن است.
به گفتۀ کارشناسان نظامی چین، اگر ایالات متحده و ژاپن در بحران تایوان مداخله کنند، ایالات متحده همۀ پایگاههای خود در منطقۀ آسیا و اقیانوسیه از جمله پایگاههای نظامی در ژاپن، جزیرۀ گوام و حتی در منطقۀ استرالیا را از دست خواهد داد».
همچنین لازم به ذکر است که جمهوری خلق چین بر خلاف ایالات متحده، عملیات رزمی را مستقیماً از سرزمین اصلی و نزدیک به سرزمین خود انجام میدهد، در حالی که ایالات متحده عملیات نظامی را از پایگاههایی که هزاران کیلومتر خارج از خاک آمریکا قرار دارند، انجام خواهد داد. این واقعیت به ارتش آزادیبخش جمهوری خلق چین امکان استفاده از سلاحهای ضربتی علیه هر هدفی در جزیره، هم در آبهای اطراف آن و علیه پایگاههای ایالات متحده و هم استفاده از سامانههای دفاع هوایی برای محافظت از خاک چین را میدهد. همین امر در مورد ژاپن که نیروهای مسلح و صنایع نظامی آن در حد قابل توجهی از چین پایینتر است و حتی بیشتر از آن، در مورد تایوان نیز صدق میکند.
بعید است که ایالات متحده فرصت داشته باشد تا از پایگاههای خود در اوکیناوا، گوام یا هر جای دیگر علیه چین به طور مؤثر استفاده کند. ناگفته نماند که تلاش آمریکاییها برای مداخله در درگیری نظامی در طرف تایوان در همان ابتدای درگیریها به احتمال زیاد، ناموفق خواهد بود تا چه رسد به استقرار گروه ناوهای هواپیمابر. بر اساس این دو فرض غلط که در پایۀ تمام ۲۴ گزینۀ شبیهسازی مرکز مطالعات راهبردی و بینالمللی واشینگتن قرار گرفته، پیروزی ایالات متحده پیشبینی میشود.
ممربو توصیه میکند که واشینگتن نیروی دریایی آمریکا را «به سمت کشتیهای کوچکتر و زندهتر» سوق دهد، زیردریاییها را در اولویت قرار دهد و علاوه بر آن، «در برابر حملات موشکی چین، پایگاههای آمریکا در ژاپن و گوام را تقویت کند». بر این اساس، آنها تصور میکنند، که پیروزی ارتش آمریکا هزینۀ کمتری خواهد داشت. به این معنی که این تغییرات باعث میشود آمریکاییها با هزینه کمتری چین را شکست دهند.
آنچه که به «نابودی هستۀ نیروهای هوابرد» ارتش آزادیبخش جمهوری خلق چین مربوط میشود، این فرض منطقیتر است که پیش از عملیات پیاده کردن نیرو، حملات موشکی و هوایی چند روزه به زیرساختهای نظامی، انرژی، نیروهای پدافند هوایی، پستهای فرماندهی و مراکز کنترل جزیره انجام خواهد شد. این تاکتیک، شرایط پیاده کردن موفقیتآمیز نیروهای هوابرد در جزیره را آماده میکند.
در مجموع، این مطالعه بیشتر یک هیاهوی تبلیغاتی با هدف اثبات «نظری» اقداماتی است که ایالات متحده برای مبارزه با چین در سالهای اخیر در پیش گرفته است.
به گفتۀ فانگ شیائوزی، کارشناس دانشکدۀ روابط بینالملل دانشگاه ملی فنآوری دفاع جمهوری خلق چین، در نتیجۀ این اقدامات، آمریکا «بمنظور ایجاد مجموعۀ پایگاههای جزیرهای که در آنها پایگاههای جداگانه بتوانند اقدامات خود را با یکدیگر در عمق معینی هماهنگ کنند»، میتواند نیروهای خود را در شرق در امتداد گوام، جزایر تینیان، ویک، سایپان و هاوایی مستقر کند.
نامزدی ژاپن برای قرار گرفتن در خط مقدم درگیری نظامی با چین بسیار جالب توجه است. ایالات متحده در نظر دارد تا سال ۲۰۲۶ یک واحد دریایی واکنش سریع مجهز به موشک و سلاحهای سبک در اوکیناوا با تمرکز در سراسر جزایر نزدیک ژاپن ایجاد کند تا بتواند به سرعت در منطقۀ نبرد علیه جمهوری خلق چین مستقر شود.
در عین حال، ارتش آزادیبخش جمهوری خلق چین به آمادگی برای مقابله با همۀ گزینههای ممکن در توسعۀ وضعیت در اطراف تایوان ادامه میدهد. اخیراً فرماندهی پهنۀ عملیاتی شرق ارتش آزادیبخش خلق چین اولین گشت زنی در سال ۲۰۲۳ را در مناطق دریایی و هوایی اطراف جزیره ترتیب داد.
برگرفته از وبسایت بنیاد فرهنگ راهبردی
۲۸ دی- جدی ۱۴۰۱
