یادهانی ضروری

خطاب به کسانی که به خطا، ببرک کارمل و محمود…

روناک آلتون

خانم "روناک آلتون" (به کُردی: ڕوناک ئاڵتوون)، شاعر و نویسنده‌ی…

جګړې او ورک شوي سرتېري

حميدالله بسيا په انساني تاریخ کې جګړې تل له وینو، وېر،…

تجربه های تاریخی که به سرمایه های ملی بدل نشد

نویسنده: مهرالدین مشید شکست هایی که هر روز ما را وحشتناک…

لنینگراد دیمیتری شوستاکوویچ سمفونــیِ پیروزی ارتش سرخ بر فاشیسم 

ترجمه و تنظیم: آناهیتا اردوان این ترجمه را  به مهندس ارشد…

ارزش نقد و کم‌رنگی نقدهای ادبی

یکی از بدی‌های تاریخی در جهان و کشور ما، رنگ‌باختنِ…

                یک گرفتاری با مافیا

        و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و مدنی                               (قسمت سوم…

چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی

گاهی اتفاقی ستاره‌ای  در دفترم چشم باز می‌کند ولی، من هنوز به آفتاب نقش…

ترور عروس خدا، توسط پدران مقدس!

Hypatia(355-415م ). ترور دختر خدا، توسط پدران مقدس! آرام بختیاری نبرد مکتب و…

مخالفان پراکنده، بازیگران متحد؛ مدیریت خلای سیاست در افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید اردوگاۀ از هم گسخته؛ فرصتی برای مانورهای منطقه…

گام بزرگ به سوی مبارزهٔ مشترک

برگزاری نشست مشترک دفتر سیاسی – اجرایی و بیروی اجرائیه…

پدر سالار

ما زنان سر زمین های جنگ  زنان جهان سوم  جهان پدر سالار وقتی…

اسدالله بلهار جلالزي

له ښاغلي (اسدالله بلهار جلالزي) سره، چې د علم او…

افغانستان، سوار بر شانه های ژیوپولیتیک پرتنش و پیچیده منطقه…

نویسنده: مهرالدین مشید روایتی از زنده گی در سایه امید یا…

میراث سکاها، هویت ایرانی و مسئله تورانیان در شاهنامه 

- دکتر بیژن باران شاهنامه، خاطره حماسی سکاهای ایران، جغرافیای اسطوره‌ای…

افغانستان نقطه مرکزی جیو پولیتیک

در سیاست قدرت های مخرب نظم و ثبات ! در بردن…

شور و حال عشق 

رسول پویان  عشق دردام سیاست مرغ بسمل می شود  پـرپـر احسـاس دل بندِ سـلاسـل می شود  تا ز چنگِ بازی ی صیاد مـرغ دل پـرید  عشوه از بهر فریب دل، مشکل…

«سازش» و «سازشکاری» یعنی چه؟

‫ رفیق نورالدین کیانوری ــ پرسش و پاسخ، شمارهٔ ۲۰، دی‌ماه ۱۳۵۹ــ…

دو کلمه؛ همچون دو پرخاش

Eklektism, Dogmatism. آرام بختیاری التقاطی و دگماتیسم؛ دو واژه یا دو سیستم…

«اسپینوزا در ترازوی مکتب من بیش از این نه‌می‌دانم: فیلسوفی،…

تذکر ضروری و تازه و بکر!در پایان هر بخش لینک…

«
»

سوریه برای حفظ وحدت خود، باید در جبهه رقه پیروز شود

مغلوب کردن دولت اسلامی ‌در رقه، در «دیرالزور» و در دیگر شهرهای واقع در شرق سوریه، هدف کلیه دشمنان فرضی دولت اسلامی ‌است. ولی این مسأله را باید در متنی گسترده‌تر مورد ملاحظه قرار داد.

منبع: مون آو آلا‌باما ـ ١١ فوریه ٢٠١۶

جبهه جنگ در سوریه به‌سوی شهر رقه در حرکت است. سوریه و هم‌پیمانانش در رقابت با ایالات متحده و متحدانش برای بازپس گرفتن شرق سوریه از دولت اسلامی‌ (داعش) هستند.

شهر رقه واقع در شرق سوریه مانند شهرهای دیگر در طول رود فرات به‌سمت عراق، توسط دولت اسلامی ‌تصرف شده است. مغلوب کردن دولت اسلامی ‌در رقه، در «دیرالزور» و در دیگر شهرهای واقع در شرق سوریه، هدف کلیه دشمنان فرضی دولت اسلامی ‌است. ولی این مسأله را باید در متنی گسترده‌تر مورد ملاحظه قرار داد.

اگر ایالات متحده و متحدانش رقه یا دیرالزور را فتح می‌کردند و به‌همراه این شهر، بخش‌هایی از شرق سوریه را، این پیروزی‌های خود را می‌توانستند به‌عنوان ورق برنده در مذاکرات آتی با سوریه و هم‌پیمانانش درباره آینده سوریه به‌کار برند. آن‌ها خواهند توانست به ایجاد یک دولت سنی مذهب در شرق سوریه و در غرب عراق دست بزنند. موصل احتمالاً جزو چنین دولت سنی مذهبی خواهد بود که به احتمال تحت قیمومیت ترکیه قرار خواهد گرفت. از چندی پیش، طرح‌هایی آمریکایی برای یک «سنی‌ستان» این‌چنینی، با تغییراتی در مرزها وجود دارد.

برای سوریه و هم‌پیمانانش، حفظ یکپارچگی کشور هدف عمده‌ای را تشکیل می‌دهد. از دست دادن رقه و میدان‌های نفتی آن به سود ایالات متحده ویرانگر خواهد بود. بنابراین، سوریه و هم‌پیمانانش باید ایالات متحده و متحدانش را در جبهه جنگ به‌سوی رقه و شرق سوریه شکست دهند.

براساس نوشته‌های «ساوث فرونت»، سوریه موفق به یک پیشرفت عمده شده است: یک بریگاد از ارتش عربی سوریه، مواضع دولت اسلامی ‌را در جاده «اثریا» در رقه مورد حمله قرار داده است. بخشی از مناطق در جاده نخستین هدف، یعنی فرودگاه نظامی‌ شهر «طبقه»، تصرف شده است. نیروهای اضافی متعلق به گروه‌های گوناگون متحدان سوریه در «اثریا» گرد آمده‌اند تا به حملات بعدی دست بزنند.

حرکت ایالات متحده به‌سمت شرق سوریه هنوز در شرف آماده شدن است. نقشه آغازین ایالات متحده، به‌کارگیری مبارزان سوری ـ کرد ساکن شمال شرقی سوریه بود. این گروه‌ها، پس از آن که گروه‌های مبارزی از قبیله‌های عربی به آن‌ها پیوستند، به‌نام «نیروهای دموکراتیک سوریه» نامیده شدند. گویا نیروهای نامبرده شهر رقه را از شمال مورد حمله قرار دادند. ولی کردها نخواستند سرزمین‌های اعراب را که قادر نخواهند بود آن‌ها را حفظ کنند، اشغال نمایند. هدف آن‌ها، متصل شدن به قلمرو کردها در شمال غربی در طول مرز ترکیه است.

بنابراین، ایالات متحده نقشه جدیدی ریخت. تا این لحظه، از این نقشه اطلاعات زیادی در دست نیست و لذا نمی‌توان آنچه را که می‌تواند رخ دهد، پیش‌بینی نمود.

ایالات متحده باند یک فرودگاه کشاورزی را در منطقه‌ای که در شمال شرقی سوریه تحت کنترل کردهاست، طویل‌تر کرده است تا بتواند تدارکات عملیات مهم‌تری را در منطقه‌های وسیع‌تری انجام دهد: این منطقه به این دلیل انتخاب شده است که فقط در ١۶٠ کیلومتری نخستین مواضع دولت اسلامی ‌و میادین نفتی سودآور قرار دارد ولی هم‌چنین در داخل سرزمینی است که مبارزان سوری ـ کرد آن‌ها را در اختیار دارند. باند این فرودگاه را تقریباً دو برابر کردند یعنی آن را  از ٧٠٠ متر به ١٣٢٠ متر رسانده‌اند. این باند به اندازه کافی طویل است که هواپیماهایی C130 بتوانند در آنجا فرود آیند. یک محوطه کوچک توقف نیز در آنجا ایجاد شده است.

نیروهای آمریکایی عملیات ویژه از این مکان وارد عملیات شده‌اند که در واقع سرآغاز عملیات شناسایی است.

این مطلب به اطلاع عموم رسید که ١٠١‌ـ‌مین لشگر هوابرد ایالات متحده برای آموزش نیروهای عراقی با هدف حمله به موصل رهسپار عراق خواهند شد.

به‌زودی تقریباً ١٨٠٠ نظامی ‌متعلق به  ١٠١‌ـ‌مین لشگر هوابرد ایالات متحده و گروه حملاتی دومین بریگاد به‌گونه‌ای مرتب و به نوبت در بغداد و اربیل مستقر خواهند شد تا ارتش عراق و پیشمرگه‌های کرد را ـ که باید در ماه‌های آینده به‌سمت موصل یعنی جایی که عملاً مرکز دولت اسلامی ‌در عراق است حرکت کنند ـ آموزش دهند.

ولی سرهنگ «پت لانگ» را آگاه کردند که دو بریگاد مستقر خواهند شد:

«امروز خبردار شدم که نه یک بریگاد بلکه دو بریگاد از ١٠١‌‌‌ـ‌مین لشگر هوابرد به عراق خواهند رفت. این احتمالاً به  تکاوران ـ جانبازان (*) عربستان مربوط می‌شود.»

سعودی تازه اعلام کرده است که حاضر است نظامیان خود را به سوریه گسیل دارد. در آغاز، هیچکس این مطلب را جدی نگرفت ولی حالا می‌توانیم درک کنیم که این مطلب به چه معناست. سعودی‌ها امروز قصد خود را تائید کردند:

سخنگوی ارتش عربستان امروز اعلام کرد که تصمیم عربستان مبنی بر فرستادن نیروهایش به سوریه در راستای کوشش برای تقویت و تشدید تلاش‌ها علیه جنگجویان (دولت اسلامی)، تصمیمی ‌قطعی و بازگشت‌ناپذیر است.

سرگرد احمد الاسیری اظهار داشت که ریاض «آماده است تحت فرماندهی آمریکا در کنار متحدان ائتلاف برای شکست دادن جنگجویان دولت اسلامی‌ بجنگد ولی افزود که واشینگتن بهتر می‌تواند درباره تمام عملیات زمینی آینده اظهارنظر نماید.»

این اظهارنظر‌ها درست هنگامی ‌ادا شد که معاون ولیعهد عربستان سعودی و محمد بن سلمان، وزیر دفاع این کشور به مرکز ناتو در بروکسل رفته بودند تا درباره جنگ داخلی سوریه گفت‌و‌گو کنند.

سعودی‌ها تحت کنترل بریگاد ١٠۱‌ـ‌مین لشگر هوابرد، که به موصل نخواهد رفت، خواهند جنگید. آن‌ها از عربستان سعودی و احتمالاً از طریق راه‌هایی که که در غرب عراق توسط آمریکا کنترل می‌شود، به‌سمت سوریه حرکت خواهند کرد. در حالی که ١٠١‌ـ‌مین لشگر هوابرد از مناطق کردنشین شمال عراق به‌سمت رقه از میان مناطق کردنشین شمال شرقی سوریه به حرکت درخواهد آمد. به این ترتیب، رقه از شمال شرقی و جنوب شرقی مورد حمله قرار خواهد گرفت. فرودگاه یاد شده در بالا یکی از پایگاه‌های تدارکاتی این حمله خواهد بود.

این حرکت نیرو‌ها در مسافت‌های نسبتاً زیادی رخ خواهد داد. اما بخش‌های عمده این مناطق، از بیابان تشکیل شده و تجهیزات نظامی ‌موتوردار امروزین می‌توانند این مسافت‌ها را در یکی دو روز طی کنند و گردان‌های سعودی را به سوریه برسانند. اگر آن‌ها رقه یا دیرالزور و میادین نفتی را فتح کنند، دیگر هرگز آن‌ها را رها نخواهند کرد مگر این که سوریه به خواسته سعودی‌ها در مورد جایگزین کردن حکومت کنونی با یک جکومت اسلامی، گردن نهد.

این نقشه قابل اجراست اما هم‌چنین موجب بسیج بزرگ نیروهای شیعه مذهب خواهد شد و درگیری‌های بزرگ‌تری را به‌وجود خواهد آورد. مدودف، نخست‌وزیر روسیه، امروز هشدار داد که ورود نیروهای عربی جدید در جنگ سوریه می‌تواند جنگ بسیار بزرگ‌تری را باعث شود.

امروز آگاه شدیم که عملیات سعودی در دو ماه آینده رخ خواهد داد. نیروهای دولتی سوریه و هم‌پیمانان آن‌ها، باید برای حفظ یکپارچگی کشور، به‌سمت شرق سوریه بروند. به‌نوبه خود، ایالات متحده، احتمالاً امتیاز‌های کنونی سوریه را با تمام صور ممکن، از جمله با بمباران کردن «اشتباهی» مناطق، از بین خواهند برد.

جنگ برای فتح رقه و برای آینده سوریه آغاز گشته است.