سخنی پیرامون ماهیت انحرافی شعار «همه باهمِ» «زن، زندگی، آزادی»
شعار «زن، زندگی، آزادی» که در اعتراضات اخیر ایران به گوش می‌رسید و بی‌توجه به ماهیت آن از جانب افرادی ناآگاه تکرار می‌شد و می‌شود شعاری است که در اردوکشی ناتو در برلن بر سر دست‌ها بود. این شعار، شعاری فاقد مضمون طبقاتی و فقط دارای محتوی همه با هم است. این شعار مرز میان ارزشهای مترقی و ارتجاعی، انقلابی و ضدانقلابی، تروریست و ضدخشونت را می‌زداید و با همین نیت نیز برای جلب سیاهی لشگرِ بیش‌تر و گیج کردن اعتراضات در ایران طرح شده است. زن رضا پهلوی و زنان حامی رژیم منفور پهلوی، در کنار زنان محجبه فرقه رجوی، زنان تفنگ به دست روژاوآ برای تجزیه سوریه در کنار امپریالیسم آمریکا، و زنان عریان معترض ایرانی در نمایشات اعتراضی ناتو در جهان، همجنس‌گرایان مونث، «چپ»های بریده و خودفروخته در این ظرف آش شله قلمکار در کنار هم می لولند . این شعار ربطی به زنان دلاوری که 43 سال است علیه حجاب اجباری مبارزه می‌کنند، زنان کارگر ایران، زنان زحمتکش ایران، بانوانی که برای رهائی ایران می‌رزمند، از تمامیت ارضی ایران، حق حاکمیت ملی ایران دفاع کرده و قربانی تحریم و جنگ فرسایشی ترکیبی و تجاوزکارانه آمریکا و اسرائیل هستند ندارد. جبهه زنان مترقی و مبارز ایران با این جبهه نامشخص، بی حدود ثغور و معیوب زمین تا آسمان فرق دارد. مبارزه مردم ایران در رژیم جمهوری سرمایه‌داری اسلامی فقط برای رفع حجاب و کسب حقوق زنان نیست. دستیابی به این حقوق بخشی از مبارزه عمومی مردم ایران بر ضد حاکمیت ارتجاعی، سرمایه‌داری مسلط و علیه دشمنان بیگانه ایران نظیر امپریالیسم و صهیونیسم است. کسانی که خواهان تجاوز امپریالیسم به ایران بوده، از تشدید تحریم‌های امپریالیسم دفاع کرده، خواهان نقض همه قوانین جهانی که شامل ایران نیز می‌گردد، می‌باشند، تا فقط به آزادی‌های خصوصی دست یابند، در جبهه مبارزه مردم ایران جائی ندارند. آنها نسبت به سرنوشت کل جامعه ایران بیگانه‌اند و خودشان را تافته جدا بافته تعریف می‌کنند. آنها ستون پنجم دشمنان در ایران بوده و برای زندگی و آزادی مردم ایران پشیزی ارزش قایل نیستند. گزینش شعار «زن، زندگی، آزادی» فقط به این منظور صورت گرفته تا از خشم نهفته زنان ایران برضد تضییقات رژیم جمهوری اسلامی چه در زمینه‌های اقتصادی، فرهنگی و اخلاقی و توهین به کرامت آنها سوء استفاده گردد. دشمنان ایران برای نیات شوم خود به سیاهی لشگر نیاز دارند، به شورش کور نیاز دارند و نه یک جنبش مترقی، با درونما، متشکل، با رهبری مدبر و در خدمت سربلندی ایران. آنها خیل زنان ناراضی و جوانان سرخورده را برای لیبی کردن و سوریه‌ای کردن ایران می‌خواهند. این است که آنها مرزهای ملی و طبقاتی را زدوده و به دنبال «انقلاب مخملی زنانه» هستند و تمام گروه‌های ارتجاعی سازمانیافته در فضای مجازی در ایران و دنیا از آنها دفاع می‌کنند و آنها را ترغیب می‌نمایند تا کشته شوند و غذای تبلیغاتی برای ارتجاع جهانی و داخلی فراهم کنند. این شعار از نظر سیاسی نیز نقش مهمی ایفاء میکند، زیرا می‌تواند جریان‌های ارتجاعی فمینیستی در غرب را با آن همراه کند و برای تجاوز آمریکا به ایران مشروعیت فکری بیافریند. اربابان این نظریات از هم اکنون از گزینش تجاوز به ایران سخن می‌گویند و خود را حامی این تفکر معرفی می‌کنند. این شعار از جمله عَلَم کُردهای مسلح کوبانی است که در کنار امپریالیسم آمریکا برای تجزیه سوریه می‌جنگند و نفس زن و مسلح بودنشان باید بر این خیانت ملی و زشتی همکاری با بیگانگان، غارت نفت سوریه پرده افکند، همانگونه که در سوریه در کنف حمایت امپریالیسم آمریکا که دشمن خلق‌های منطقه است در تحت شعار «زن، زندگی، آزادی» مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد. وقتی اکراد به طور کلی تلاش دارند این شعار عمیقا سیاسی و مخدوش را با زور تبلیغات و تهدیدات، با انگ زن‌ستیزی و تحریک احساسات و سوءاستفاده از روش دشمن، به شعار عمومی جنبش و پرچم تجزیه‌طلبان بدل کنند، هدفشان آزادی زنان نیست، آزادی تجزیه‌طلبی و حضور آمریکا در منطقه کردستان ایران است که در پشت سر این شعار جا می‌اندازند. آنها تلاش دارند حمایت زنانی را جلب کنند که به جز حجاب و زندگی شخصی چیزی برایشان مطرح نباشد و برای سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی به هر قیمت و فقط سرنگونی این رژیم زن‌ستیز با نابینائی وخیم سیاسی فعال شوند و در جبهه تجزیه‌طلبان به سینه‌زنی بپردازند.
این شعار یادآور انقلاب نارنجی و مخملی اوکراین با نقش‌آفرینی خانم بدنامی به نام «تیموشنکو» در خدمت آزوف و ناتو است. این نوع «انقلاباتی» که زنان را به عنوان کالا و ابزار عوام‌فریبی عَلَم می‌کنند، تازگی ندارد و نوع ناموفق آخرش توسط چند تا مانکن در روسیه سفید اجراء شد. ضدانقلاب در ایران قصد دارد با تئوری‌سازی و افسانه‌سرائی در مورد این شعار و با تفسیرهای موهومی که تنظیم و تدوینش را به عهده “چپ” بریده و خودفروخته و حامی تجاوز و تحریم ایران می‌گذارند خوراک مغزشوئی را تهیه نمایند. فرقه رجوی و اکراد که هیچ کدام هوادار حمایت از جنبش زنان برای رفع حجاب نیستند و هرگونه جنبش زنان مثلا در اقلیم کردستان عراق هم از نظر اخلاقی، ناموسی، سیاسی سرکوب می‌شود به یک‌باره از این شعار «همه با هم» به قصد تفرقه در ایران و مخدوش کردن مرزهای روشن مبارزه و خط تمایز دوست و دشمن استفاده می‌کنند. کسانی که در برخی مناطق کردستان هنوز از ختنه زنان و قتل‌های ناموسی حمایت می‌کنند نمی‌توانند با نقاب «زن، زندگی، آزادی» برای فریب افکار عمومی به میدان آیند. مبارزه مردم ایران مبارزه میان زنان و جمهوری اسلامی، مبارزه میان مردان و زنان نیست، مبارزه‌ای طبقاتی برای رهائی از دست نظام سرمایه‌داری جمهوری اسلامی است و در این مبارزه سیاسی طبقاتی مجموعه طبقه کارگر، اعم از زن و مرد و همه اقوام ایرانی، همه زنان و مردان ایرانی که خواهان حفظ تمامیت ارضی ایران هستند، با تحریم‌های جنایتکارانه امپریالیسم مخالفند، از حقوق قانونی ایران در تمام عرصه‌ها و مراجع جهانی دفاع می‌کنند و عمیقا بر این نظرند که سرنوشت خلق ایران باید به دست خودش تعین شده و تنها زنان و مردان و در یک کلام خلق ایران است که مشروعیت دارد با رژیم کنونی تسویه حساب کند، در این جبهه و در جبهه خلق لایزال ایران قرار دارند. شعار «زن، زندگی، آزادی» با مبارزات مردم ایران بیگانه است و باید ماهیت آ نرا برای همه نیروهای انقلابی و مردم ایران روشن کرد و مضمون تجزیه‌طلبانه و مخدوش آن را در خدمت استتار دشمنان مردم ایران برملا ساخت. فراموش نکنیم که بدون شرکت زنان در کنار مردان با اهداف روشن میهنی هیچ جنبش انقلابی به نتیجه نخواهد رسید. مانع شویم که بانوان میهن ما را فریب دهند.
نقل ازتوفان ارگان مرکزی حزب کارایران شماره 273آذرماه 1401
وبلاگ توفان قاسمی
وبلاگ ظفرسرخ
سایت آرشیو نشریات توفان
توفان در توییتر
توفان در فیسبوک
توفان درفیسبوک به زبان انگلیسی
توفان درشبکه تلگرام
