زاغه نشینی در غرب و رونق کالای چینایی

نویسنده: مهرالدین مشید هر از گاهی که از جا بلند می…

داستان «درگیری میشیگان»

نویسنده «ارنست همینگوی» مترجم «جعفر سلمان نژاد» جیم گیلمور از کانادا…

اطلاعیه در مورد حکم اعدام محمد رامز رشیدی و نعیم…

سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان جمهوری جنایتکار اسلامی سرمایه در ایران پس…

از جنگجویان استخباراتی تا پیش مرگان جنگ قومی

نویسنده: مهرالدین مشید پیش مرگان جنگ قومی چوب سوخت شبکه های…

بازی زیرکانه ایران و طالبان در مسئله آب

عبدالناصر نورزاد- پژوهش گر امنیت و ژئوپولیتیک معلوم است که این…

هوش مصنوعی

رسول پویان هوش مصنوعی رقیب ذهـن انسان می شود دم به دم…

                            ریگ روان 

                   کانون تمدن باستانی آریایی عقاب قله  پیما یم   افق  بر…

فرصت یا امتناع بودن فدرالیسم برای أفغانستان

تتبین موضوع: برای درک این معضله باید دانست که فدرال طلبان…

روز های دشوار به پایان می رسد و اما این…

نویسنده: مهرالدین مشید تاریخ هرگز این سکوت مرگبار را فراموش نخواهد…

جنگِ آبِ ایران در راه است

مگر، نه با طالب، بل با مهاجران افغانستان در ایران نوشته‌ی…

شهنامه و هویت شنایی

فردوسی از حماسه‌سرایان شناخته‌ شده‌ای زبان فارسی است‌که از او…

سوره عشق

نوشته نذير ظفر ايدل بيا كه محفل شادى بپا كنيمياد…

 از فلسفه ایده آلیسم و متافیزیک چه خبر؟

آرام بختیاری فلسفه متافیزیک بخشی از مکتب ایده آلیسم است. فلسفه ایده…

خورشید محبت

رسول پویان نـشـد کـس با دل تـنـهای تـنـهـا آشـنا آخر به تـنـهایی…

من با مسیر موج پرونده‌ی ناپدید، در جنگ‌ هستم

نوشته‌ی محمدعثمان نجیب  ولا،‌ آفرین به شادروان ببرک کارمل،‌ در مقابله…

ترفند های پاکستان را دست کم نه گیریم

اردوغان خان کاری به ما نه کرده و نه می‌کند. تاجیک‌تباران…

رخداد های جاری در آنسوی مرز و علاقمندی مردم افغانستان…

نویسنده: مهرالدین مشید چرا مردم افغانستان خواهان بربادی و تباهی پاکستان…

« پته خزانه» یک جعل است، یک دروغ است!

بهروز دانش دوشب قبل در تلویزیون بهار که از ایالات متحده…

چند شعر کوتاه از لیلا طیبی 

من،،، آفتابگردانم! وقتی خورشید من نباشد دل به هیچ چراغ هرزه‌ای نمی‌بندم! (۲) پا به…

«
»

 روز مادر

نوشته‌ی محمدعثمان نجیب

یادمان باشد تا در تمام داوری ها، توضیحات و نگرش های خود به گوشه های مختلف زنده‌گی اجتماعی از ستیز با جعل و جهل و دروغ دریغ نه کنیم. یکی از این موارد اجازه نه دادن است به هم‌سنگ شماری مادرانی که دزدان و تروریستان و خفاشان و قاتلان و آدم کشان و یران‌گران تربیت می‌کنند و ملت ها از دست شان به عذاب اند. یا حد اقل کوچه ‌و پس‌کوچه ها و شهر ها از دست شان راحتی و امنیت نه دارند. طیف دیگر مادرها آنانی اند که سرمایه های ملی و مردمی یا توسط خودشان مثل شکریه بارکزی، شیڼکۍ، کړوخیل، فوزیه کوفی، رولا غنی، سیما سمر، خانم یون و ده ها تن دیگر و یا هم توسط شوهران شان دزدیده شده و غارت گردیده و فرزندان شان کوچک‌ترین تربیتی از احساس وطن دوستی و مردم دوستی نه دارند و مردم آزاری و زیستن در تنعم کار شان است. البته ۹۹ درصد مادران و پدران هم مردمانی اند که فرزندان صالح تقدیم جامعه کردند و عیبی نه دارند.

حقِ مادران فداکار را به مادران درباری و‌نوکران دبیران شاهی و سلطنتی نه دهید. قهرمان مادر من است. قهرمان مادر فرزندانی‌ست که در سنگر جان می‌دهند و مردانه و یک تنه می‌رزمند. نه مادران فرزندان شیر و پراته و شیک های مادر مانند.

مادر های ما در بی امکاناتی و گرسنه‌گی و فاقه‌گی فرزندان خدمت‌کاری به وطن تربیت کردند. این که مادری با امکانات دست‌یافته‌ی غارت دولتی و دریافت امکانات و‌ آن کرسی های خداداد نزد هرکسی در فرانسه و ایتالیا و هر سوی جهان و دربار شاهان بر دگران با فخر می‌روند که گویا به کشور فرزندانی تقدیم کرده اند، دروغ می‌گویند. آن امکانات در دست هرکسی باشد یا می‌رود چنان می‌شود و می‌شد. گاهی که توصیف مادری را شنیدی بگو به وطن چه کرده؟ فرزندانش در چند جبهه‌ی جنگ چند زخم به خاطر وطن برداشته، چند فرزندش چند ماه در زیر آفتاب و ماه‌تاب و باران و گرمی سردی سنگر دفاع وطن قرار داشته؟ این‌گونه مادر ها هرگز خدمتی به جامعه نه کردند. بلی ، به عنوان یک مادر قابل احترام و اند و بس. خدایش ببخشاید. ولی قهرمان مهرمانی نه بودند.

این مادرم است. این مادر است. مانند این میلیون ها تا. ولی مانند مادران درباری انگشت شمار.