رابطه ثنویت زرتشتی با 2گرایی مغز

دکتر بیژن باران ثنویت تصمیم گیری با گزینه این یا…

                      تهدید و اخطار به طالبان 

       نوشته ی : اسماعیل فروغی       اظهارات تهدید آمیز و اخطارگونه ی…

د غبرګولي، اتمه،‌ د پښتو خوږه ژبه، په ویاړ ټولو…

لیکونکۍ: محمدعثمان نجیب ژبه،‌ او مورنۍ ژبه، د څښټن تعالیٰ له…

چگونه بنویسیم؟ 

نویسنده: محمدناصر غلامی  اگر بنویسیم، چگونه بنویسیم؟ از مدت‌ها به این‌سو…

پرنده‌ی خیال روایت از شرح حال جامعه افغانستان

«پرنده‌ی خیال» دفتر شعری است‌که به‌تازگی به زیور چاپ رفته…

جنگ آب و تریاک

رسول پویان جنگ آب و معدن و تریاک را در می…

منازعه بر سر حق آبۀ هلمند یا بازی های  سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید حق آبه یا بازی آخوندها و طالبان با…

از دموکراسی نباییست نالید!

این یادداشت را بخاطری مینویسم که گاهی عده یی از…

     انقلاب سفید نیاز به فلسفه اسپینوزا می داشت

آرام بختیاری       اسپینوزا،نبوغی چون مارکس،در 3 قرن پیش. فلسفه اسپینوزا(1677-1632م)، یک هلندی…

چگونگی مشروعیتِ نظام سیاسی 

نگارشی از سخی صمیم:  ***  یاد آوری ضروری: افکار ونگارش این قلم…

زاغه نشینی در غرب و رونق کالای چینایی

نویسنده: مهرالدین مشید هر از گاهی که از جا بلند می…

داستان «درگیری میشیگان»

نویسنده «ارنست همینگوی» مترجم «جعفر سلمان نژاد» جیم گیلمور از کانادا…

اطلاعیه در مورد حکم اعدام محمد رامز رشیدی و نعیم…

سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان جمهوری جنایتکار اسلامی سرمایه در ایران پس…

از جنگجویان استخباراتی تا پیش مرگان جنگ قومی

نویسنده: مهرالدین مشید پیش مرگان جنگ قومی چوب سوخت شبکه های…

بازی زیرکانه ایران و طالبان در مسئله آب

عبدالناصر نورزاد- پژوهش گر امنیت و ژئوپولیتیک معلوم است که این…

هوش مصنوعی

رسول پویان هوش مصنوعی رقیب ذهـن انسان می شود دم به دم…

                            ریگ روان 

                   کانون تمدن باستانی آریایی عقاب قله  پیما یم   افق  بر…

فرصت یا امتناع بودن فدرالیسم برای أفغانستان

تتبین موضوع: برای درک این معضله باید دانست که فدرال طلبان…

روز های دشوار به پایان می رسد و اما این…

نویسنده: مهرالدین مشید تاریخ هرگز این سکوت مرگبار را فراموش نخواهد…

جنگِ آبِ ایران در راه است

مگر، نه با طالب، بل با مهاجران افغانستان در ایران نوشته‌ی…

«
»

دلش امروز هوای یار کرده

ص. ازهر

به تعقیب آغاز سلسله سفرهای خارجه رییس شورای مصالحه ملی «برای ایجاد اجماع منطقه ای»، کاری که وزیر امور خارجه از قبل آن را در دستور عمل آن وزارت اعلان و آغاز کرده بود، دیدم کلب الدین هم هوای اپدیت update تعهد با یاران کرده امروز رهسپار پاکستان گردید. معلوم نیست آی اس آی او را برای گرفتن دستورهای نو، چنانکه با طالبان کرد، احضار کرده یا خودش برای تگدی دوباره منزلت سابق و یا وصلت با طالبان، به آن دیار شتافته است.

در این روزها تنور پاکستان و قطر داغ است و هر یکی نانش را در آن می پزد.

آوازه است که «نخبه گان» دیگری نیز در پی چنین سفرهای خارجه به پاکستان، قطر، ایران، ترکیه، امارات، همسایه گان آسیای میانه وروسیه اند و هر کدام نه تنها روی مسایل مربوط به سهم و نقش خودش مذاکره می کند، بلکه خود را مجاز می داند به جای وزارت امور خارجه، مانند طالبان روی مسایل سیاسی، اقتصادی، فرهنگی وامور مهاجران نیز گفتگو کند.

خاطرات بد شگون سال های هفتاد خورشیدی تداعی می شوند. با این تفاوت که در آن سال ها، راه به سوی قدرت از پشاور و ریاض در زیر نظارت امریکا، می گذشت و امروز از اسلام آباد و دوحه. ولی تخت بخش همانست که بود.

اما در این میان نقش حکومت «جمهوری اسلامی افغانستان» که با چشمان باز می بیند اتوریته و حاکمیتش به چالش می رود و هر زورمند و جنگ سالار، مانند سال های هفتاد، حاکمیت کشور را مال خودش می داند، چیست؟ 

قدرت مسلط خارجی که تا دیروز موازنه قدرت داخلی را نیز مانند موازنه جنگ، میان رقیبان حفظ کرده بود، بیشتر از این نه تنها در پی حفظ همان توازن نیم بند نیز، نبوده هرج و مرج را برای تسهیل تعمیل پروژه های آینده اش ترجیح می دهد.

دورنمای مثلث نامیمون طالب – مجاهد – پاکستان، در خدمت منافع و پروژه های منطقه ای امریکا، به قیمت ادامه ی جنگ ها و بی ثباتی ها، به تدریج از تصور به سوی عینیت گذر کرده می رود. تخریب تاسیسات پایگاه های تخلیه شده از نیروهای امریکایی و انتقال وسایط، تجهیزات و اسلحه آن به پاکستان به جای واگذاری به حکومت افغانستان، اگر راست باشد، علامت خیلی ناگوار سوء نیت می باشد.

گاه تصور می کنم رییس جمهور امریکا آنقدر هم کوته فکر نخواهد بود که همه دست آوردهای بیست ساله را قربان خاطر طالبان کند و این همه گذشت ها تمثیلی بیش نباشد برای به دست آوردن آرای انتخاباتی، که پس از آن مانند یکبار گذشته با یک بهانه گیری همه راه رفته را متوقف کند.

به هر حال، ما در یک برزخ قرار داریم و تا روشن شدن اوضاع، دلهره روی سرنوشت کشور ادامه خواهد داشت.

درود.

۱۹ اکتوبر ۲۰۲۰