یادهانی ضروری

خطاب به کسانی که به خطا، ببرک کارمل و محمود…

روناک آلتون

خانم "روناک آلتون" (به کُردی: ڕوناک ئاڵتوون)، شاعر و نویسنده‌ی…

جګړې او ورک شوي سرتېري

حميدالله بسيا په انساني تاریخ کې جګړې تل له وینو، وېر،…

تجربه های تاریخی که به سرمایه های ملی بدل نشد

نویسنده: مهرالدین مشید شکست هایی که هر روز ما را وحشتناک…

لنینگراد دیمیتری شوستاکوویچ سمفونــیِ پیروزی ارتش سرخ بر فاشیسم 

ترجمه و تنظیم: آناهیتا اردوان این ترجمه را  به مهندس ارشد…

ارزش نقد و کم‌رنگی نقدهای ادبی

یکی از بدی‌های تاریخی در جهان و کشور ما، رنگ‌باختنِ…

                یک گرفتاری با مافیا

        و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و مدنی                               (قسمت سوم…

چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی

گاهی اتفاقی ستاره‌ای  در دفترم چشم باز می‌کند ولی، من هنوز به آفتاب نقش…

ترور عروس خدا، توسط پدران مقدس!

Hypatia(355-415م ). ترور دختر خدا، توسط پدران مقدس! آرام بختیاری نبرد مکتب و…

مخالفان پراکنده، بازیگران متحد؛ مدیریت خلای سیاست در افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید اردوگاۀ از هم گسخته؛ فرصتی برای مانورهای منطقه…

گام بزرگ به سوی مبارزهٔ مشترک

برگزاری نشست مشترک دفتر سیاسی – اجرایی و بیروی اجرائیه…

پدر سالار

ما زنان سر زمین های جنگ  زنان جهان سوم  جهان پدر سالار وقتی…

اسدالله بلهار جلالزي

له ښاغلي (اسدالله بلهار جلالزي) سره، چې د علم او…

افغانستان، سوار بر شانه های ژیوپولیتیک پرتنش و پیچیده منطقه…

نویسنده: مهرالدین مشید روایتی از زنده گی در سایه امید یا…

میراث سکاها، هویت ایرانی و مسئله تورانیان در شاهنامه 

- دکتر بیژن باران شاهنامه، خاطره حماسی سکاهای ایران، جغرافیای اسطوره‌ای…

افغانستان نقطه مرکزی جیو پولیتیک

در سیاست قدرت های مخرب نظم و ثبات ! در بردن…

شور و حال عشق 

رسول پویان  عشق دردام سیاست مرغ بسمل می شود  پـرپـر احسـاس دل بندِ سـلاسـل می شود  تا ز چنگِ بازی ی صیاد مـرغ دل پـرید  عشوه از بهر فریب دل، مشکل…

«سازش» و «سازشکاری» یعنی چه؟

‫ رفیق نورالدین کیانوری ــ پرسش و پاسخ، شمارهٔ ۲۰، دی‌ماه ۱۳۵۹ــ…

دو کلمه؛ همچون دو پرخاش

Eklektism, Dogmatism. آرام بختیاری التقاطی و دگماتیسم؛ دو واژه یا دو سیستم…

«اسپینوزا در ترازوی مکتب من بیش از این نه‌می‌دانم: فیلسوفی،…

تذکر ضروری و تازه و بکر!در پایان هر بخش لینک…

«
»

دست امپریالیسم آمریکا از ونزوئلا کوتاه باد!

بیانیه حزب کار ایران(توفان)

در مورد رویدادهای ضد انقلابی اخیر در کشور مستقل ونزوئلا

با توجه به اخبار دروغی که در مورد رویدادهای ضدانقلابی در ونزوئلا انتشار مییابد، حزب کار ایران(توفان) بر آن شد که نظریه مارکسیست لنینیستهای آمریکای لاتین را در مورد این رویدادها منتشر کند. رویدادهای اخیر ونزوئلا نشان میدهد که گذار به سوسیالیسم واقعی و نه “بولیواری” هرگز نمیتواند به صورت مسالمت آمیز صورت گیرد. تجربه مبارزه مردم نشان میدهد که عنصر قهر و خشونت اهرم اساسی تخریب و نابودی کشور توسط ضد انقلاب ضربه دیده است. تا این ضد انقلاب توسط مردم مسلح و مصمم در تحت یک رهبری انقلابی سرکوب و نابود نگردد، ضد انقلاب از خرابکاری، همدستی با امپریالیسم وارد کردن جاسوس و مزدور از خارج از کشور، بسیج لومپن پرولتاریا، همدستی با امپریالیسم برای محاصره اقتصادی و خرابکاری در چرخ تولید و توزیع، احتکار مواد غذائی و داروئی و استفاده از نارضائی ناشی از آن و ایجاد و دامن زدن روانی به روحیه یاس و ناامیدی، سرخوردگی، تشویش و ارعاب دست برنمیدارد. ضد انقلاب ونزوئلا علیرغم دهها انتخابات دموکراتیک در این کشور از تخریب دست برنداشته است و هرگز نتایج این همه پرسیهای مردمی را به رسمیت نشناخته است. دموکراسی برای ضدانقلاب تا زمانی اعتبار دارد که منافع اقلیت آنها را در نظر داشته باشد. فریب این تبلیغات روانی را خوردن که دموکراسی امری ناب و غیرطبقاتی است، آغاز شکست بیپایان است. دولت حاکم در ونزوئلا باید به سنتهای انقلابی این ملت وفادار به ماند و با الهام از دموکراسی مردمی و تودهای با بسیج مردم مسلح، این گروههای خرابکار و ضد انقلابی را نابود کند در غیر این صورت این خون مبارزان و فرزندان قهرمان ونزوئلا خواهد بود که در جویهای کاراکاس جاری خواهد شد. با ارتجاع و امپریالیسم نباید مماشات کرد. این سیاست مماشات و تاخیر آقای مادورا به شکست خواهد انجامید. امپریالیسم آمریکا هم اکنون با کشتیهای نظامی خویش مانند راهزنان دریائی برخلاف نص صریح منشور ملل متحد، کشور مستقل ونزوئلا را بربرمنشانه محاصره کرده است و اجازه ورود مواد غذائی به این کشور را نمیدهد. در عرشه این کشتیها قاتلان “آربنس”ها، “آلینده”ها یعنی “ویدلا”ها، “پینوشه”ها، “سوموزا”ها، “فوجیموری”ها، “اشتروسنر”ها و “کیسینجر”ها … ایستادهاند و برای پیاده شدن و خونآشامی روزشماری میکنند.

دولت مادورا با مصالحه با ضد انقلاب فرصتهای فراوانی را از دست داده است و این بیتصمیمی و بیثباتی تنها به تزلزل روحیه تودهها منجر میشود که تصور خواهند کرد وضع تغییر ننموده و نیروی آنها برای تغییر اوضاع کافی نیست. ترحم به ضد انقلاب خیانت به مردم و انقلاب است.

  

کنفرانس بینالمللی احزاب و سازمانهای مارکسیست لنینیست:

ما دخالت امپریالیستی در ونزوئلا را تقبیح نموده وخشونت ارتجاعی بر علیه مردم را محکوم میکنیم!

حوادث جاری درونزوئلا بیانگرمداخله امپریالیسم آمریکا، کشورهای امپریالیستی اتحادیه اروپا و همچنین سازمان کشورهای آمریکائی(سازمان ضد کمونیستی شامل آمریکا و بسیاری از کشورهای آمریکای لاتین که مقر آن در واشنگتن است- توفان) و دولتهای ارتجاعی آمریکای لاتین در کشور است. این حوادث، حشونت ارتجاعی سازمان یافته الیگارشی و نیروهای ارتجاعی که برای بازگرداندن امتیازات گذشته تلاش میکنند و خواهان نابودی پیشرفتهای اجتماعی مرحله اول باصطلاح “انقلاب بولیواری”  هستند را در پیش چشم جهانیان به نمایش میگذارد.

امپریالیسم یانکی از اقدامات دولت ونزوئلا برای جبران خسارات ناشی ازبهره برداری از نفت و دخالت چین در اقتصاد کشور دل خوشی نداشته و آنرا تحمل نمیکند و در مقابل بر شدت اقدامات خود برای کسب و توسعه منافع خویش در بهره برداری از نفت و منابع طبیعی و بازار وسیعتردر ونزوئلا افزوده است.

جدالهای سیاسی و اجتماعی به خیابانها کشیده شده و میلیونها نفر کارگر و جوان، همه طبقات و قشرهای اجتماعی، نیروهای مسلح و پلیس درگیر آن هستند، و از طرف بورژوازی عناصر لمپن که بشکل سرباز مزدور عمل میکنند بسیج شدهاند.

دولت نیکلاس مادورا نشان داده است که در پاسخ به ضروریترین نیازهای مردم ونزوئلا نا توان است و آنچه را که خودشان “تحول داخلی” نامیده اند بوجود آورده است.  ناکارآمدی  دولت و سیاستهای سازشکارانه با  کمپانیهای وابسته موجب کمبود مواد غذائی، دارو،  و مواد اولیه بهداشتی شده و دولت به دستههای تبهکار که شدیدا امنیت جامعه را تهدید میکنند امکان رشد داده است. دولت مادورا اجازه داده است که قروض خارجی بطور عظیمی  افزایش یابد و درهای کشور را بر روی امپریالیستهای چین و روسیه گشوده است. فساد اقتصادی در سطوح بالای حکومت لنگر انداخته است. ونزوئلا از بحران اقتصادی که هرروز شدیدتر میشود رنج میبرد. این  موجب رشد بیکاری و کمیابی در کشور شده  و تورمی که هم اکنون به  ۷۰۰ در صد رسیده است ایجاد نموده، و ارزش پول را مکررا کاهش داده است.

ارتجاع و امپریالیسم برای به بازی گرفتن مردم بعنوان مخانفین بولیواریسم که خواستار استعفای نیکلاس مادورا و انتخابات زودرس هستند این شرایط را مورد سوء استفاده قرار داده است.

برخوردهای خشونتآمیز که روزانه حادتر میشوند بیانگر ابعاد بحرانی است که خطر حل آن بنفع امپریالیسم، الیگارشی و ارتجاع وجود دارد.  ما بارها بیان کردهایم که در ونزوئلا انقلاب سوسیالیستی درحال تکوین نیست، که بنای سوسیالیسم در حال ساخته شدن نیست، که سیاستهای اعمال شده از سطح تغیییرات دمکراتیک فراتر نرفتهاند. امروز این وضعیت همچنان پا برجاست. کارگران ونزوئلا خواهان تغییراند، آروزی بهرهمند شدن از مزایای سوسیالیسمی که  “انقلاب بولیواری” و”سوسیالیسم قرن بیست و یکم” برای آنها نیاورد هستند. کارگران امید و انتظارات خود را از دست میدهند و نیروی راستگرا میتواند در نسبت بالائی آنها را بطرف خود سوق دهد.  

کارگران پیشرو، چپهای راستین، انقلابیون و دمکراتها، ومارکسیست لنینیستهای ونزوئلا در پی بدیلی هستند که منافع حال و آینده کارگران و تودهها را در خود داشته باشد. آنها با چالشهای عظیمی روبرو هستند که توسعه این روند را خیلی دشوار میکند اما آنها در مسیر درستی حرکت میکنند که به مبارزه برای انقلاب سوسیالستی موفق، زودتر بهتر از دیرتر، منجر خواهد شد.

وقایعی که در ونزوئلا اتفاق میافتد یکبار دیگر نشان میدهند که پوپولیسم و اصلاحطلبی پاسخی واقعی برای خواستهای تودهها برای تغییر نیست. این وقایع بیانگر آن هستند که “انقلاب بولیواری”  و “انقلاب قرن بیست و یکم” نمیتوانند زنجیرهای استثمار سرمایه داری و سلطه امپریالیسم را درهم شکنند: ونزوئلا و نقاط دیگر جهان، چه حال و چه در زمانهای مختلف در طول تاریخ، بر اینکه اصلاحطلبی و پوپولیسم بیان این و یا آن بخش از طبقه سلطهگر هستند که بطور عینی حامی نظام سرمایهداریاند مهر تایید میزنند.  

مارکسیست لنینیستها مواضع ما را تایید میکنند: تنها انقلاب سوسیالیستی، تنها سوسیالیسم، راه کسب عدالت اجتماعی و آزادی و دمکراسی  برای کارگران و مردم است، تنها طبقه کارگر است که میتواند آزادی خویش و آزادی همه بشریت را سامان دهد.

کمیته هماهنگی کنفرانس بینالمللی احزاب و سازمانهای مارکسیست لنینیست، نشست مارکسیست لنینیستهای آمریکای لاتین، مداخله امپریالیسم آمریکا و تهدیدش مبنی بر محاصره اقتصادی ونزوئلا، مداخله  اتحادیه امپریالیستی اروپا  و همدستی دولتهای ارتجاعی آمریکای لاتین با ضد انقلاب در ونزوئلا را شدیدا تقبیح میکند. ما خشونت ارتجاعی الیگارشی و نیروهای راستگرا را محکوم میکنیم. ما اعلام میداریم که مشکلات ونزوئلا باید توسط مردم آن و به نفع کارگران و تودهها حل و فصل شوند.

ما حمایت و همبستگی خود را با طبقه کارگر و مردم  ونزوئلا، با دمکراتها و ضد فاشیستها، با چپهای راستین و انقلابیون، با پرولتاریای انقلابی متشکل در حزب مارکسیست لنینیست ونزوئلا اعلام میداریم. ما همچنین همبستگی خود را با سازمانهای متشکل در جبهه تودهای  ونزوئلا و سازمانهای سیاسی و اجتماعی که در اتحادیه تودهای ضد امپریالیست و انقلابی ونزوئلا گرد آمده اند ابراز میداریم.

کمیته هماهنگی کنفرانس بینالمللی احزاب و سازمانهای مارکسیست لنینیست

نشست احزاب مارکسیت لنینیست آمریکای لاتین

کییوتو – اکوادور–ژوئیه۱۷ ۲۰

حزب کار ایران(توفان)

جمعه ۲۰ مرداد۱۳۹۶

www.toufan.org