انارستان دل 

رسول پویان  دل ز درد و داغ هجران بی‏نوا افتاده است  برگ…

فیلسوف شدن دانشمند اتمی، بعد از یکسال زندان

Weizsäcker, k.F.(1912-2007) آرام بختیاری فیزیک دان اتمی، میان فلسفه و رسالت صلح. کارل…

کلبه ی تارم!

امین الله مفکر امینی       2025-11-02! دربســاطی بیکسی ام ، دلبری آمـد با…

خاطره ها بیانگر واقعی ترین حقایق تاریخی 

نویسنده: مهرالدین مشید خاطره ها تصویری از "تاریخ در بستر جغرافیا" بازهم…

ګوندي فعاليتونه او دموکراسي

نور محمد غفوری یادونه: دا مقاله مې په ۲۰۱۸ کال لیکلې ده…

سکوت در برابر گستاخی های پاکستان بار بار مسئولیت افغانستان…

حکومت‌های افغانستان زمانی می‌توانند در تامین امنیت و ثبات موفق…

سخنی عشق!

               2025-09-02! امین الله مفکر امینی گرسخـــــن زعشق گویی زعصمتِ این گوهربــــدان کزعشق به…

سکوت خلیفه در برابر امیر شکست یا فرصتی برای انحام…

نویسنده: مهرالدین مشید عباس ستانکزی: ملایعقوب کل روند را از مسیر…

زمانیکه کیفرخواست دادستان وحکم دادگاه  منفعل گردد  

نکارشی از سخی صمیم  مسئول کیست و عدالت کجاست؟  ***  ایجازی ازین مختصر!    …

شکست و باخت قدرت

شکست و باخت قدرت نه تنها حس ملی و مردمی…

آیا سراسیمه گی طالبان ، سقوط شان را در پی…

      نوشته ی : اسماعیل فروغی       درخواست دادگاه بین…

هوش مصنوعی دیپسیک

دکتر بیژن باران پیشرفت چین در جهان چند قطبی…

غریزه در سلب عقل: دلیل نبود دولت مدرن در افغانستان...!

عقل نیروی تفکر و گوهر شناسایی حق در برابر باطل…

۲۱ و ۲۲ دلو فتح افشار

نه ماه از ورود گروه‌های جهادی در کابل می‌گذشت، از…

یادمان سیاوش کسرایی

نوزدهم بهمن ماه هر سال، روزی است که نام سیاوش…

لیبرال ها، میان ماکس وبر، و کارل مارکس

-- max weber 1864-1920 آرام بختیاری جامعه شناسی بورژوایی در مقابل جامعه…

گنج شایگان 

رسول پویان  همیـشـه ثـروت و کاخ طلا نمی ماند  شــکـوه و دبـدبـه…

همخوابگی های سیاسی نافرجام طالبان افغانستان و آخوند های ایران

نویسنده: مهرالدین مشید افتضاح دیپلوماسی هوتل محور ایران در افغانستان عباس عراقچی، روز…

عالم دگر

نوشته نذیر ظفردیــــــده از امیــــــال دنیا بسته امدر دلـــــــم…

بشدار سامی

آقای "بشدار سامی" (به کُردی: بەشدار سامی)، شاعر و فتوگرافیست…

«
»

دستگیری، شکنجه و اعتراف اجباری از زنان توسط طالبان محکوم است

مرگ بر طالبان چه در کابل چه تهران

انتشارویدئوی اعترافات اجباری زنانی که توسط طالبان به گروگان گرفته شده‌اند و بارها دستگیری‌‌ آنها توسط این جریان تروریستی انکار شده بود سند دیگری از توحش نهادینه طالبان است. این ویدئو تحت نظارت وزارت داخله و استخبارات دولت طالبان، با اجبار ضبط و پخش شده است. در هفته‌های گذشته اوباش طالبان دستگیری فعالین زن و شکنجه زنان را گسترش داده است. نیروهای سرکوب طالبان شبانه به منازل فعالین زن در کابل یورش برده و تعدادی از فعالین و رهبران اعتراضات خیابانی را دستگیر کرده‌اند از جمله تمنا زریاب، پروانه ابراهیم‌خیل را دستگیر کردند، سپس دست به ربودن وحیده امیری زدند، به خانه امن زنان حمله کرده و ۲۹ زن فعال را که به آنجا پناه برده بودند از جمله مدینه دروازی، نائره کوهستانی، مرجان امیری و تعدادی از قضات و وکلای عدلیه از جمله لینا احمدی را دستگیر کرده و به مکانی نامعلوم انتقال داددند و تحت شکنجه تعدادی از آنان را وادار به اعتراف‌گیری اجباری کردند و سپس ویدیوی آنرا منتشر کردند.انتشار این ویدئو عملاً ترس و وحشت طالبان از گسترش و سراسری شدن مبارزه حق طلبانه زنان را به نمایش می‌گذارد.

از زمان بازگرداندن طالبان به قدرت، تا کنون ده‌ها زن و فعال سیاسی و اجتماعی سر به نیست گشته‌ و یا به قتل رسیده‌اند. تعداد قابل ملاحظه‌ای از فعالین اجتماعی دستگیر، شکنجه و مجبور به سکوت شده‌اند.علیرغم تلاش طالبان برای اعمال فضای خفقان بر جامعه اما اعتراضات شجاعانه و تحسین‌برانگیز زنان در خیابانها برای احقاق حقوق پایه‌ای‌شان، توانست به سرعت همه‌گیر و سراسری شود. شهرهای زیادی را به اعتراض بکشاند و به نماینده و فریاد اعتراض جامعه بدل شود. توجه جهانیان را برانگیزد و سد محکمی در مقابل مماشات با طالبان و به رسمیت شناخته شدن آن گردد.

اکنون نه فقط طالبان بلکه حامیان بیشرم آنها، جمهوری اسلامی، دولت پاکستان، دولت آمریکا و سایر دول غربی و منطقه‌ای که در روی کار آوردن مجدد طالبان نقش داشته اند باید در مقابل اعمال خشونت وحشیانه و سیستم ارعاب طالبان به جامعه و حقوق اجتماعی و در محرومیت زنان از کار و تحصیل پاسخگو باشند. 

طالبان تلاش دارد هر اعتراضی را با اعمال توحش و خشونت، هزینه بردار کند تا صدا و فریاد جامعه علیه تحمیل عقب راندن مدنیت، تبعیض و نابرابری، فقر و فلاکت را ساکت کند. اما مردم افغانستان و در صف اول اعتراض ‌زنان شجاع و مبارز با عزم راسخ‌تری علیه طالبان به میدان می‌آیند و با پشتیبانی وسیعتر جهانی مورد استقبال قرار می‌گیرند. این نسل و این اعتراضات را نمی‌توان با دستگیری و شکنجه ساکت و مرعوب کرد.

مردم ایران که شلاق حکومت اسلامی را خورده‌‌اند، با این اعترافات اجباری و ترفندهای نخ‌نما و بازی‌های کثیف اطلاعاتی و امنیتی سرکوبگرانه طالبان که الگوبرداری از جنایات جمهوری اسلامی است، بخوبی ‌آشنا هستند. مبارزه زنان در افغانستان با پشتیبانی عمیق و احساس هم‌سرنوشتی مردم ایران همراه است. تمامی زنانی که مجبور به اعتراف علیه خود شده‌‌اند مورد احترام عمیق جامعه هستند و تلاش‌ها و نقش تاریخ‌ساز آنان معتبر خواهد بود.

حزب کمونیست کارگری، دستگیری و آزار و اذیت فعالین سیاسی و اجتماعی در افغانستان را شدیدآً محکوم می‌کند و دول غربی و منطقه‌ای حامی طالبان را شریک تمامی جنایات این جریان وحشی وتروریست می‌داند. هرگونه اعتراف‌گیری اجباری فاقد اعتبار و عملاً  کیفرخواستی علیه عاملین آنست. ما با تمام توان از مبارزه برحق زنان علیه طالبان پشتیبانی می‌کنیم و همه مردم شریف جهان را به همبستگی با زنان و مردم محروم افغانستان فرامی‌خوانیم. ما مردم جهان و کلیه نهادها و احزاب و سازمان های انساندوست را فرامی‌خوانیم تا در همبستگی با زنان و مردم ستمدیده افغانستان، دولت‌های غربی که طالبان را سر کار آوردند و امروز با آن مماشات می‌کنند را تحت فشار قرار دهند تا طالبان را وادار کنند که به سرکوب و شکنجه زنان پایان دهد و دستگیرشدگان را فورا و بی قید و شرط آزاد کند. 

حزب کمونیست کارگری ایران

۴ اسفند ۱۴۰۰ – ۲۳ فوریه ۲۰۲۲