حق ما برای مارکسیست ـ لنینیست بودن
توسط: فیدل کاسترو، ۸ ماه مه ۲۰۱۵
منبع: مارکسیزم ـ لنینیزم امروز
در مراسم گرامیداشت هفتادمین سالگرد پیروزی جنگ کبیر میهنی، رهبر تاریخی انقلاب کوبا تحسین عمیق خود را نسبت به مردم قهرمان شوروی که خدمت بزرگی به بشریت کردند ابراز داشت.
هفتادمین سالگرد جنگ کبیر میهنی پس فردا، ۹ ماه مه برگزار خواهد شد. با توجه به تفاوت زمانی، هنگامی‌که این خطوط را می‌نگارم، سربازان و مقامات ارتش فدراسیون روسیه، با افتخار تمام در میدان سرخ مسکو با گام‌های سریع نظامی رژه می‌روند.
لنین یک استراتژیست برجسته انقلابی بود که در پذیرش ایده‌های مارکس و اجرای آن‌ها در کشوری بزرگ که فقط تا حدی صنعتی بود تردیدی به خود راه نداد. کشوری که حزب پرولتری آن به‌دنبال بزرگترین کشتاری که کاپیتالیسم در دنیا به پا کرده بود تبدیل به رادیکال‌ترین و شجاع‌ترین حزب بر روی این سیاره شد. جایی که برای نخستین بار تانک‌ها، سلاح‌های اتوماتیک، گازهای سمی که از هوا بر زمین فرو می‌بارید در جنگ‌ها پدیدار شدند، و در این درگیری خونین، حتی توپی افسانه‌ای به کار رفت که قادربود یک موشک سنگین را بیش از ۱۰۰ کیلومتر پرتاب کند.
از این قتل‌عام، جامعه ملل پدیدار شد، مؤسسه‌ای که وظیفه‌اش حفظ صلح بود، اما حتی قادر نبود از پیشرفت سریع استعمار در آفریقا، بخش بزرگی از آسیا، اقیانوسیه، جزایر کارائیب، کانادا و استعمار نوی تحقیرآمیز در آمریکای لاتین جلوگیری کند.
پس از شکست خردکننده نازی‌ها، کشورهای جهان به سازمان ملل متحد چشم امید دوختند، که به‌منظور پایان دادن به تجاوزات و جنگ‌ها، بکوشد کشورها را به‌سوی همکاری با یکدیگر سوق دهد، به‌گونه‌ای که کشورها بتوانند صلح را حفظ کنند، و همه کشورها اعم از کوچک و بزرگ، فقیر و غنی در راستای توسعه و صلح با یکدیگر همکاری کنند. با وجود میلیون‌ها انسانی که در معرض تهدید کمبودهای مواد غذایی و آب قرار داشتند، میلیون‌ها دانشمند علاوه بر انجام کارهای دیگر می‌توانستند در مدت کوتاهی شانس بقای انسان‌های مختلف را افزایش دهند. ما هم اکنون ۷/۳ میلیارد نفر بر روی این سیاره‌ایم. در سال ۱۸۰۰ جمعیت جهان فقط ۹۷۸ میلیون نفر بود. این رقم در سال ۲۰۰۰ به ۷/۰۶ میلیارد نفرافزایش پیدا کرد؛ و بنابر تخمین‌های محافظه‌کارانه تا سال ۲۰۵۰ به ۱۰ میلیارد نفر خواهد رسید.
البته قایق‌هایی که لبالب از مهاجران هستند به‌ندرت به کشورهای اروپای غربی می‌رسند، مهاجرانی که با هر وسیله‌ای که بتواند روی آب شناور باشد سفر می‌کنند؛ رودی از مهاجران آفریقایی، از قاره‌ای که صدها سال تحت استعمار اروپایی‌ها بوده است. ۲۳ سال پیش، در کنفرانس محیط زیست و توسعه که در سازمان ملل متحد برگزار شد، چنین گفتم: «یک گونه بیولوژیکی مهم به‌خاطر ویرانی سریع و فزاینده شرایط طبیعی زندگی‌اش در خطر نابودی قرار دارد ـ انسان.» در آن هنگام نمی‌دانستم چقدر به این وضعیت نزدیک هستیم.
در گرامیداشت ۷۰ امین سالگرد جنگ کبیر میهنی مایلم تحسین عمیق‌مان را نسبت به مردم قهرمان شوروی که خدمت بزرگی به بشریت انجام دادند ابراز کنم. امروزه شاهد اتحاد مستحکم فدراسیون روسیه و دولتی هستیم که اقتصاد‌اش به‌سرعت در سطح جهان رشد میکند: جمهوری خلق چین؛ هر دو کشور، با همکاری نزدیک‌شان، با علوم نوین و ارتش‌های قوی خود، سپر نیرومند صلح و امنیت در جهان را تشکیل می‌دهند تا این که زندگی گونه‌های انسانی ما احتمالاً حفظ شوند.
بهداشت جسمی و روانی و روحیه همبستگی هنجارهایی هستند که باید رواج یابند، و در غیر این‌صورت آینده بشریت، آن‌گونه که ما می‌شناسیم، برای همیشه نابود خواهد شد. ۲۷ میلیون مردم شوروی که در جنگ کبیر میهنی جان خود را از دست دادند نیز همین کار را در حق بشریت انجام دادند. برای برخورداری از حق اندیشیدن و سوسیالیست بودن، مارکسیست ـ لنینیست بودن و کمونیست بودن و پشت سر گذاشتن دوران‌های تیره و تاریک.
