جنگ غزه آخرین میخ را بر تابوت رژیم اشغالگر و هیمنه آمریکا خواهد زد
عبدالباری عطوان» تحلیلگر معروف جهان عرب در مطلبی در رای الیوم با اشاره به اقدامات ضد صهیونیستی در داغستان، این سئوال را مطرح کرده که آیا این رخداد در کشورهای سازشکار (عرب) هم رخ خواهد داد؟
وی می‌نویسد: آنچه در فرودگاه داغستان روسیه در روز یکشنبه رخ داد و صدها تظاهرکننده مسلمان در حالی که پرچم فلسطین و پلاکاردهایی که بر روی آن نوشته شده بود «در داغستان جایی برای کودک کُشان نیست»، را در دست داشتند در جستجوی صهیونیست‌ها برآمدند در واقع اولین نشانه های جنگ دینی است که اشغالگران با حمله به مسجدالاقصی و ارتکاب پاکسازی نژادی و کشتار در غزه برای چهارمین هفته متوالی، آغازگر آن بودند.
عطوان در ادامه آورده است: فعالان عرب و مسلمان در شبکه های اجتماعی در شکستن سانسوز اسرائیل و هیمنه آن بر رسانه های غربی نقش بارزی ایفا کردند و آن هم از طریق پخش ویدئوهای زنده از قربانیان حملات هوایی رژیم اسرائیل بود؛ حملاتی که به شهادت بیش از هشت هزار شهروند غزه ای منجر شده، بیش از بیست هزار مجروح برجای گذاشته، ویرانی قریب به ۵۰ هزار منزل و آوارگی بیش از یک میلیون نفر را به دنبال داشته است.
وی می افزاید، در ابتدا ابزارهای تبلیغاتی رژیم اسرائیل و آمریکا به دنبال وارونه جلوه دادن حقایق برآمدند و با تصاویر جعلی هجمه سنگینی را علیه مقاومت و حماس انجام دادند، اما حماس در بُعد رسانه خیلی هوشمندانه عمل کرد و سحر را به ساحر بازگردانید.
عطوان می نویسد: حماس با آزادی دو اسیر بیمار حرکت هوشمندانه آغاز کرد به ویژه که این دو اسیر از رفتار انسانی حماس سخن گفتند. حماس این ضربه رسانه ای را با اظهارات سه اسیر زن اسرائیلی تکمیل کرد که در ویدئویی به نتانیاهو و ارتش آن حمله کردند.
این تحلیلگر ادامه داد: کشتار فاشیستی صهیونیست ها و به ویژه ویدئوهای شهادت کودکان و تکه تکه شدن پیکرهای پاک آنها بر اثر حملات هوایی رژیم صهیونیستی، نگاه افکار عمومی را تغییر داد و تظاهرات گسترده علیه رژیم اشغالگر خونریز و آپارتایدی (در سراسر جهان) به راه انداخت.
عطوان سپس درباره کشورهای سازشکار می‌نویسد: دولت‌های عرب سازشکاری که فرودگاه‌های خود را به روی اسرائیلی‌ها گشوده و از آنها استقبال گرمی کردند و اجازه افتتاح سفارت به صهیونیست ها دادند و روابط تجاری با اسرائیلی ها برقرار کردند، چه بسا با همان اعتراضاتی و شاید هم شدیدتر روبرو شوند که در داغستان رخ داد. شهروندان عرب به شدت از مشاهده تکه تکه شدن پیکرهای برادران خود در غزه محاصره و گرسنه نگه داشته شده و محروم از آب و برق و دارو سوخت، به خشم آمده‌اند.
وی در بخش دیگری از مطلب خود آورده است: هنگامی که «توماس فریدمن» در ستون خود در روزنامه نیویورک تایمز از اسرائیل می خواهد که وارد تونل‌های غزه نشود، زیرا نظامیان این رژیم دیگر نمی‌توانند از آن (زنده) خارج شوند و اینکه دچار فروپاشی اقتصادی و روحی بی سابقه خواهند شد، این موضع یک کارشناس امور خاورمیانه است که تصویری سیاه از این رژیم و آینده آن ارائه می دهد.
عطوان در پایان می نویسد، جنگ غزه که در آن گروه‌های مقاومت با خون شهیدان پیروز شدند به مثابه تلنگری به جهان عرب و اسلام و عامل بیداری آنها شد و آخرین میخ را بر تابوت رژیم اشغالگر و هیمنه آمریکا بر دنیا خواهد زد و امنیت و ثبات دائمی را به خاورمیانه و چه بسا دنیا برمی‌گرداند.
