نو کانتی ها،- مخالف سوسیالیسم و ماتریالیسم دیالکتیکی

neukantism.نو افلاتونی آرام بختیاری نو کانتی ها؛ نیم قرن میان مارکسیسم و…

غم دوشینه و سرنوشت نافرجام و دردناک مردم افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید کشتی شکستگانیم ای بادشرطه برخیز  باشد که باز بینیم …

برگردان شعرهایی از ژنرال پاییز

زنده‌یاد “محمدعمر عثمان” ملقب به “ژنرال پاییز” در سال ۱۹۵۷…

خلق در دانه لری - مرواریت های ناب

قۉشیق ( دو بیتی )   داکتر فیض الله ایماق باید گفت که،…

آشتی کردن طالبان با مردم افغانستان، راهی برای پایان جنگ…

نویسنده: مهرالدین مشید زهر پاشی های قومی و زبانی و توطیۀ…

 ترجمه‌ی شعرهایی از سردار قادر 

استاد "سردار قادر" (به کُردی: سه‌ردار قادر)، شاعر کُرد زبان،…

خموشی

 نوشته نذیر ظفر شــــــــد مــــدتی که ورد زبانم ترانه نیست آوای مــــن…

چشم براه وحدت

            چشمم براه  وحدت  پیوند وهمد لی جانم فدای وحدت وصد ق…

دوحه سر دوحه، پروسه های پیچیده و آرمانهای خشکیده 

نوشته از بصیر دهزاد  سومین کنفرانس در دوحه  درست سه هفته…

کور و نابینایان خرد

تقدیم به زن ستیز های بدوی و ملا های اجیر، آن…

فضیلت سیاسی و افغانستان

در نخست بدانیم٬ ماکیاولی در شهریار و گفتارها٬ در واقع…

بهای سنگین این خاموشی پیش از توفان را طالبان خواهند…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان بیش از این صبر مردم افغانستان را…

گلایه و سخن چندی با خالق یکتا

خداوندا ببخشایم که از دل با تومیخواهم سخن رانم هراسانم که…

(ملات گاندی در مورد امام حسین

باسم تعالى در نخست ورود ماه محرم و عاشوراء حسينى را…

جهان بی روح پدیداری دولت مستبد

دولت محصولی از روابط مشترك المنافع اعضاء جامعه می باشد٬ که…

ضانوردان ناسا یک سال شبیه‌سازی زندگی در مریخ را به…

چهار فضانورد داوطلب ناسا پس از یک سال تحقیق برای…

پاسخی به نیاز های جدید یا پاسخی به مخالفان

نویسنده: مهرالدین مشید آغاز بحث بر سر اینکه قرآن حادث است و…

طالبان، پناهگاه امن تروریسم اسلامی

سیامک بهاری شورای امنیت سازمان ملل: ”افغانستان به پناهگاه امن القاعده و…

  نور خرد

 ازآن آقای دنیا بر سر ما سنگ باریده عدوی جان ما…

عرفان با 3 حوزه شناخت/ ذهن، منطق، غیب

دکتر بیژن باران با سلطه علم در سده 21،…

«
»

جنگ دربرابرتروریزم ــ کارسازترین راه نجات

       نوشته ی : اسماعیل فروغی 

     افغانستان هیچ گاهی به اندازه ی امروز به مصیبت مبتلا نبوده است .اوج وحشتی که امروزطالبان درافعانستان برپا کرده اند ، درتاریخ بی مانند است. این اوج وحشت ، گروهی یا قوم خاصی را صدمه نمی زند ؛ بلکه ملتی را بسوی نابودی سوق می دهد . طالبان با بی رحمی تمام می خواهند افغانستان را درقرن 21 به سرزمین ارواح و به یک گورستان تمام عیارمبدل سازند.ــ گورستانی برای تمام باشنده گان آن . طالبان می خواهند به دستور حامیان شان ملت مارا ازهنروفرهنگ وازقانون وتمدن انسانی بیگانه کرده ، زنان را که نیم پیکراجتماع استند ، ازجامعه ی ما حذف نمایند .

      نسل کشی ها ، کوچ دادن های اجباری واخیراً شلاق زنی ها ، قصاص و تیرباران کردن زن و مرد درملای عام و بازمنع کامل ورود دختران دانش آموز به دانشگاه ها و منع کارزنان درتمام موسسات غیردولتی داخلی و بین المللی ؛ همه مصداق های روشن جنایت علیه بشریت است . تمام این اقدامات شنیع ، مردم ما را جاهل تر ، خوارتروذلیل ترازپیش به جهان معرفی کرده ، افغانستان را بد نام تروبیچاره ترازپیش خواهدکرد .

      طوری که معلوم است ، امریکاییان می خواهند باردیگرافغانستان را به میدان تاخت و تازِجاهل ترین گروه تندرواسلامی درآورده و ازآن برای ایجاد مزاحمت به حریفان ایرانی ، چینایی و روسی شان استفاده نمایند . آنان تحکیم نظام تروریستی – دینی درافعانستان را بهترین ابزاردست یافتن به‌ این منظورمی پندارند. اما آیا آنان به این اهداف شوم شان دست خواهندیافت ؟

    آیا مردم افغانستان تاابد آنان را تحمل خواهند کرد ؟ آیا جوانان ما بازهم دست زیرالاشه نشسته ، همچنان شاهد جنایات حکومت تک قومی و تک جنسیتی طالبان بوده ، نظاره گرناله های خواهران ومادران شان خواهند ماند ؟ آیا بالاخره تمام مردم ـ تمام مردان و زنان درپهلوی خواهران و دختران شجاع شان نخواهند ایستاد ؟

    واقعیت ها نشان می دهد که جان به لبِ مردم – بخصوص جان به لب جوانان ما رسیده است . جوانان ما اکنون برای دفاع ازعزت وناموس خویش و برای نجات وطن از اسارت تروریستان به جزبپاخاستن ، جنگ و رستاخیزعمومی علیه دجال های طالب ، راه دیگری نمی بینند.

        جوانان وطن وهمه ی مردم ، آرام آرام به این نتیجه و باوررسیده اند ‌که به پاخاستن وجنگیدن علیه تروریستان – ( از جنگ چریکی تا جبهه ای و ازمبارزات فرهنگی وتبلیغاتی تا برپایی اجتماعات و تظاهرات گونه گون ) ؛ تنها راه نجات وطن از ظلم وظلمت طالبانیست . آنانی که می گویند ، مردم ازجنگ خسته شده وافغانستان دیگر به جنگ نیازندارد ، اشتباه می نمایند . افغانستان امروز بیشترازهرزمان دیگر به جنگ عادلانه و دادخواهانه نیازمند است . مردم پرخاشگروجان به لب رسیده ی افغانستان حالا بیشتراز هرزمان دیگربه یک سازمان منسجم انقلابی ویک جبهه ی متحد آزادیبخش نیازمند است . افغانستان باید به آزادی ازدست رفته اش دوباره دست بیابد .

     ایجاد دسته ها وگروه های مخفی وعلنی آزادیبخش علیه طالبان ، مبارزات فردی و جمعی فرهنگی وتبلیغاتی واعتصابات و مظاهرات عمومی که روزتاروزدرتمام ولایات افعانستان ، گسترش و توسعه می یابد ، بی تردید کمرطالبان زورگو و جنگ طلب را خواهد شکست . و این تنها راه نجات دوباره ی وطن از چنگ وحشت طالبانیست …