جانیان محکوم با عنوان «مبارزان راه آزادی» در سوریه فعال‌اند: زندانیان عربستانی، پاکستانی و عراقی صفوف القاعده را پر می‌کنند
منبع: سایت «گلوبال ریسرچ»
ـــ ۱۶ فوریه ۲۰۱۴
چند صد زندانی که از زندان‌های به‌دقت محافظت شده در عراق فرار کرده‌اند به‌تازگی به سازمان «دولت اسلامی عراق و سوریه» (ISIS) و همچنین به جبههٔ النصره، نیروی شورشی وابسته به القاعده، پیوسته‌اند.
طبق گزارش نیویورک تایمز (۱۲ فوریه): «فرار از زندان حاکی از نیاز فزایندهٔ [ایالات متحده و متحدانش] به جنگجوهای باتجربه است، که به تلاش هماهنگ گروه‌های شبه نظامی، به‌ویژه سازمان «دولت اسلامی عراق و سوریه»، برای داشتن دسترسی به آنها، یعنی محلی که به‌طور دسته‌جمعی در آنجا نگه داری شوند ـــ سلول‌های زندان عراق ـــ منجرشد.»
«مقامات آمریکایی برآورد می‌کنند که چندصد نفر از فراریان به «دولت اسلامی عراق و سوریه» پیوسته‌اند، و چندین نفر از آنها پست‌های رهبری ارشد دارند.»
به اذعان نیویورک تایمز، فرار دادن زندانیان از زندان بخشی از برنامهٔ جذب جهادی‌ها به‌منظور شرکت آنها در شورش‌های سوریه است. با این حال، چیزی که گفته نمی‌شود این است که جذب این مزدوران توسط ناتو، ترکیه، عربستان سعودی و قطر هماهنگ و از سوی دولت اوباما حمایت می‌شود. علاوه بر این، طبق مستندات و دانسته‌ها، بسیاری از نیروهای وابسته به القاعده به‌طور مخفیانه توسط سازمان‌های اطلاعاتی غرب، از جمله «سیا»، موساد و «ام آی سیکس» انگلستان پشتیبانی می‌شوند.
فرار دادن زندانیان در عراق بخشی از یک تلاش هماهنگ تحت عنوان «عملیات شکستن دیوارها» است که در ماه ژوئیه سال ۲۰۱۲ توسط «دولت اسلامی عراق و سوریه» بنا گذاشته شد. به اذعان یکی از مقامات مبارزه با تروریسم آمریکا که در نیویورک تایمز از او نقل شده است، «ورود این تروریست‌ها، که در مجموع ده‌ها سال تجربه در میدان جنگ داشته‌اند، احتمالاً این گروه را تقویت و پایه‌های مسند رهبری آن را عمیق‌تر کرده است.»
نیروهای اشغال‌گر ایالات متحده و پرسنل نظامی زندان‌ها چشم خودرا بر فرار این زندانی‌ها بسته‌اند.
«ابوعایشه» ابتدا توسط آمریکایی‌ها دستگیرشد و سپس از کمپ بوکا، زندان بدنام آمریکایی در جنوب عراق، در سال ۲۰۰۸ آزاد شد. اما در سال ۲۰۱۰ بار دیگر توسط عراقی‌ها دستگیر شد. او می‌گوید: «سرانجام آنها مرا به ابوغریب فرستادند، و من دوباره با برخی از رهبران و جنگجوهایی که می‌شناختم، از جمله با شاهزاده‌هایی از القاعده ـــ عراقی‌ها، عرب ها و ملیت‌های دیگر، مواجه شدم. بسیاری از آنها در بوکا هم بودند.»
«شبی در تابستان گذشته، در حالی که ابوعایشه در سلول خود در انتظارتاریخ اعدام خود بود، چیزی که کار هر روز او بود، انفجار و تیراندازی آغاز شد و یک نگهبان زندان آشنا درهای سلول را باز کرد و به او گفت که فوراً آنجا را ترک کند. ابوعایشه، همراه با صدها نفر دیگر، طول دالان‌های زندان را دوید تا اینکه از درون سوراخی که بر اثر انفجار در دیوار ایجاد شده بود فرار کرد. او به درون یک کامیون «کیا» که انتظار او بود جست، که او را به سمت آزادی ـــ و به میدان جنگ ـــ برگرداند.
ابوعایشه گفت که رهبران «دولت اسلامی عراق و سوریه» یک انتخاب به او دادند: ترک آنجا و جنگیدن در کنار آنها در سوریه، یا ماندن و جنگیدن در عراق.
برنامهٔ هماهنگ شده: عربستان سعودی
فرار دادن‌های اخیر از زندان حاکی از وجود یک عملیات مخفیانهٔ به‌دقت برنامه‌ریزی شده است. برنامه‌ای که نیازمند همدستی ارتش ایالات متحده و پرسنل زندان‌های عراق است.
فرارها از زندان به عراق محدود نمی‌شود. فرارهای برنامه‌ریزی شده از زندان برای پیوستن به شورشیان جهادی، که به‌طور همزمان در چندین کشور رخ داده است، بر وجود یک برنامهٔ عضوگیری هماهنگ شده دلالت دارد.
عربستان سعودی، که به نمایندگی از واشنگتن نقش اصلی را در انتقال سلاح (از جمله موشک‌های ضدهواپیما) به جهادی‌ها برعهده دارد، در کار استخدام مزدوران از درون زندان‌های این کشور پادشاهی نیز فعالانه شرکت داشته است. با این حال، در عربستان سعودی، هیچ فراری از زندان اتفاق نیافتاده است: جنایتکارانی که دوران حبس خود را در زندان‌های عربستان می‌گذرانند، با دادن تعهد به اینکه به جهاد سوریه ملحق شوند از زندان‌های این پادشاهی آزاد می‌شوند.
یک یادداشت فوق‌محرمانه که از سوی وزارت کشور عربستان سعودی فرستاده شده است «نشان می‌دهد که عربستان سعودی زندانیان بند اعدامی‌های محکوم به گردن زدن را در ازای لغو مجازات‌شان به سوریه می‌فرستاده است تا در کنار جهادی‌ها علیه دولت سوریه بجنگند.»
طبق یک یادداشت (مورخ ۱۷ آوریل ۲۰۱۲)، عربستان سعودی ۱۲۰۰ زندانی را به‌شرط دیدن «… آموزش و رفتن به سوریه برای کمک به جهاد»، مشمول «عفو کامل و پرداخت حقوق ماهانه به خانواده‌های آنان که در کشور زندگی می‌کنند» کرد. در میان کسانی که از زندان آزاد شده و به استخدام عربستان سعودی در آمدند، زندانیانی از یمن، فلسطین، عربستان سعودی، سودان، سوریه، اردن، سومالی، افغانستان، مصر، پاکستان، عراق و کویت وجود داشتند.
از «محکوم جنایی» تا «جنگجوی راه آزادی»
اتحاد نظامی غرب نه‌تنها از شورش‌های تروریستی حمایت و آنها را از نظر مالی و سیستم‌های پیشرفتهٔ تسلیحاتی تأمین می‌کند، بلکه در استخدام جانیان مجرم نیز همدستی می‌کند. مسألهٔ اصلی آنها هماهنگ سازی چندین مرحلهٔ متوالی، دخالت در فرار یا آزاد کردن زندانیان، استخدام مزدوران، آموزش دادن به «جنگجوهای راه آزادی»، و تهیه و تحویل سلاح به شورشیان، است به‌ترتیب زیر:
۱ـ آزادکردن و یا فراردادن محکومان جنایتکار و جنگجوها از زندان‌ها؛
۲ـ جذب زندانیان آزاد شده یا فراری به تشکل‌های شورشی در سوریه؛
۳ـ آموزش شبه‌نظامی زندانیان آزاد شده یا فراری در صورت نیاز؛ به‌عنوان مثال در برنامه‌های آموزشی سعودی و قطری، از جمله تعالیم مذهبی؛
۴ـ اعزام شورشیان جهادی تازه آموزش دیده به صحنهٔ جنگ. زندانیان برای پیوستن به شورشیان به سوریه فرستاده می‌شوند. آنها به‌عنوان مزدور در یکی از نیروهای وابسته به القاعده ادغام می‌شوند.
۵ـ تجهیز نظامی مزدوران تازه آموزش دیده (به‌عنوان مثال از سوی عربستان سعودی، ترکیه، قطر) و تهیه و تحویل سخت افزارهای نظامی به شورشیان به‌نمایندگی از دولت ایالات متحده، که تأمین کنندهٔ وجوه لازم برای ارسال سلاح‌ها است.
جذب زندانیان توسط شورشیان: قسمتی از یک فرآیند در حال اجرا
فرار زندانیان در تابستان ۲۰۱۳ در لیبی و پاکستان و عراق چنان رخ داد که یک برنامهٔ به‌دقت هماهنگ شده به‌نظر رسید. موارد گزارش شده توسط نیویورک تایمز در ادامهٔ پروژهٔ قبلی فرار زندانیان بود.
در تاریخ ۲۳ ژوئیه ۲۰۱۳، زندان‌های ابوغریب و تاجی در یک عملیات به‌دقت حساب شده در هم شکستند. این عملیات منجر به فرار ۵۰۰ تا هزار نفر زندانی شد که بسیاری از آنها به صفوف «دولت اسلامی عراق و سوریه» پیوستند. این حملات، که گفته می‌شود پس از چندین ماه آماده‌سازی به نمایندگی از «دولت اسلامی عراق و شرق مدیترانه» انجام شد، که ادغامی از نیروهای وابسته به القاعده در سوریه و عراق است. به گفتهٔ سعید حکیم زمیلی، عضو ارشد امنیت و کمیتهٔ دفاع در پارلمان عراق «بسیاری از آنها اعضای ارشد محکوم شدۀ القاعده بودند که حکم اعدام دریافت کرده بودند».
یکشنبه شب، بمب‌گذاران انتحاری اتومبیل‌های حاوی مواد منفجره را به دروازه‌های یک زندان در حومهٔ بغداد کوبیدند. همزمان، مردان مسلح با آتش خمپاره و همچنین راکت‌های نارنجک‌انداز به نگهبانان حمله کردند. (روسیه امروز، ژوئیه ۲۰۱۳)
در روز شنبه ۲۶ ژوئیه، در یک زندان دارای حداکثر تدابیر امنیتی در بنغازی، لیبی، فرار از زندانی رخ داد که تقریباً با موردی که در عراق روی داد همسان بود: شورش‌هایی همراه با آتش‌سوزی در داخل زندان رخ داد. ناگهان افراد مسلح به زندان هجوم بردند و شروع به شلیک کردند کردند. درحدود ۱۲۰۰ نفر از مرگ‌آورترین زندانیان لیبی فرار کردند. (گلوبال ریسرچ، ۴ سپتامبر ۲۰۱۳)
و نیمه شب ۳۰ ـ ۲۹ ژوئیه: افراد مسلح طالبان با راکت و بمب گذاران انتحاری، با پوشیدن لباس پلیس به بزرگترین زندان واقع در درهٔ اسماعیل خان، ولایتی در شمال پاکستان، حمله کردند و بیش از ۳۰۰ زندانی را آزاد نمودند. آنها با راکت‌های نارنجک‌انداز به‌شکلی کاملاً هماهنگ شده حمله کردند، و شبه نظامیان ارشد ـــ برخی از مرگ‌آورترین افراد طالبان ـــ را آزاد نمودند. آنها برای اعلام اسامی افرادی که نیاز داشتند از بلندگو استفاده کردند. به‌گفتهٔ یک مقام رسمی، تنها ۷۰ نفر از ۲۰۰ نگهبان در آن شب سرنوشت‌ساز در سرکارخود بودند، که حاکی از درگیری سطوح بالای نهادهای امنیتی ـ دولتی است. (همان منبع)
