عشق به حقیقت٬ اقتداربخشی ذهنیت برای عدالت است...!

برخلاف فلسفه غرب در فلسفه مشرق اسلامی٬ عشق با حکمت…

جنگ و درگیری‌های خشونت‌بار: چگونه همه ما را تحت تأثیر…

جهان امروز با چالش‌های بی‌شماری روبرو است، اما یکی از…

نمک بپاش

تو هی نمک بپاش روی زخم‌ها روزی خون‌های سرخ جاری بر سیم خاردارها به…

تاملی بر  دیدگاه های «خدا مرده و یا اینکه سکوت…

نویسننده: مهرالدین مشید درامدی بر دو تجربه‌ی متفاوت از غیبت الهی اندیشه‌ی…

نصایح نامچه

موسی فرکیش «نصایح‌نامچه»، در حقیقت متن گفتار و پیشنهادهای عبدالرحمان خان…

یازدهم سپتامبر؛ مبارزه با تروریسم یا چرخه معکوس تحول در…

نویسننده: مهرالدین مشید حملات یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ نه تنها سیاست خارجی…

 آیا راه رشد غیر سرمایداری پاسخگوی  اهداف استراتیژیک خلقهای جهان…

مقدمه این را همه میدانند که در ایجاد جنبشها وحریانات تند…

استاد ګل پاچا الفت 

خدای بخښلی  استاد گل پاجا الفت  هغه  لوی  او وتلی…

د سیاسي ګوندونو په جوړولو او فعالیت کې د مرام…

 انسان له اوله په ټولنیز ژوند کې د ګډو موخو…

خاطر شاد 

رسول پویان  تـو گـویی خامـۀ پاییز کلک استاد است  به هر طرف…

برجحان تعلقات!

امین الله مفکر امینی                     2025-07-09 برجحان ز تـــــــــعلقات وافکاری واهی خدا جوییــــــــم با…

اگر سقراط ‌پدر فلسفه است، کنفوسیوس یا ملاصدرا چرا چنین…

بخش دوم از مقاله‌ی سقراط، تیشه‌زنی، به ریشه‌ی دانایی. بحثی از…

پاسخی به پرسشی

محمدعثمان نجیب  آغا صاحب گرامی، نه دانستم دلیل شتابان شما برای…

استاد قیام الدین خادم 

استاد خادم د پښتو ادبیاتو په اسمان کې له هغو…

روشنگری روس، ملی گرا، رفرمیستی، علم گرا

Lomonossow, Michail(1765-1711 آرام بختیاری لومونسف؛- شاعر، دانشمند، روشنگر. میشائیل لومونسف(1765-1711.م)، شاعر، محقق، فیلسوف،…

د سیاسي ګوند او سازمان اساسي او تشریفاتي سندونه

د یوه سیاسي ګوند او د هر سیاسي او ټولنیز…

اعتراف به خطا؛ اخلاق و پل عبور از تاریکی به…

نوسنده: مهرالدین مشید  تاریخ، دادگاه اشتباهات مشترک ما تاریخ معاصر افغانستان و…

وقتی اژدها می‌غرّد، خرس می‌خروشد و فیل می‌خرامد؛ بشکه زرد…

نوسنده: مهرالدین مشید  پیام نشست شانگهای برای طالبان؛ نشانه‌ای از افول…

در سوگ کنر

بمناسبت زلزله ي مهلک ولایت کنر از زمین لرزه کنر هر…

درمراثی قربانییان زمین لرزه ی مشرق زمیـــن !

امین الله مفکرامینی                   2025-02-09! بدیــــــــده اشکِ ماتم و بدل خونم ز لغزشِ…

«
»

تنها با غلبه بر سرمایه داری بشریت نجات خواهد یافت



برونو رودریگز، وزیر امور خارجه کوبا
ترجمه جنوب جهانی


کوبا  وزیر امور خارجه کوبا در برابر سازمان ملل گفت که «تنها با غلبه بر سرمایه داری» می تواند بشریت را نجات دهد.

«کوبا به دفاع از حق حاکمیتی خود برای استقلال و ساختن سوسیالیسم ادامه خواهد داد»، وی تأکید کرد. برونو رودریگز، وزیر امور خارجه کوبا، روز شنبه (۲۸ سپتامبر) در مجمع عمومی سازمان ملل متحد نسبت به «دکترین‌های نظامی تهاجمی سلطه‌جویی، توسعه‌طلبی و برتری‌طلبی» که «صلح و امنیت بین‌المللی را تضعیف می‌کنند» هشدار داد. وی اشاره کرد که افزایش سریع هزینه‌های نظامی جهانی، خطری واقعی و فوری از «فاجعه‌ای هسته‌ای» را به وجود آورده است.

«برای نهمین سال پیاپی، هزینه‌های نظامی جهانی در حال افزایش است و به رکورد ۲.۴۴ تریلیون دلار (بیش از ۱۳ تریلیون رئال برزیل) در سال ۲۰۲۳، از جمله توسعه تسلیحات هسته‌ای، رسیده است»، وی با تاکید بر این که «بدون توسعه، صلح وجود نخواهد داشت» این موضوع را برجسته کرد.

در شرایطی که اهداف توسعه پایدار محقق نخواهند شد، وزیر خارجه کوبا از بخش‌های سیاسی که سعی در نادیده گرفتن توافق‌های فراملی دارند، انتقاد کرد.

وی افزود: «بحران‌ها ساختاری هستند و توسط سیستم امپریالیستی و نظم بین‌المللی تحمیل‌شده بر ما تعیین شده‌اند. هیچ مشکلی با تضعیف ماهیت بین‌دولتی سازمان ملل، همان‌طور که برخی می‌خواهند، یا تضعیف نقش اساسی آن در ارتقای توسعه پایدار برای همه حل نخواهد شد.»

از جمله «بحران‌های ساختاری»، وی به نابرابری فزاینده و «پیشرفت بی‌وقفه» تغییرات اقلیمی اشاره کرد. وی معتقد بود که بحران چندبعدی که سیاره ما با آن روبروست، «تأییدکننده نظریه‌ای است که در سال ۱۹۹۲ توسط فیدل کاسترو رئیس‌جمهور کوبا مطرح شد»، هنگامی که او در یک سخنرانی معروف در ریودوژانیرو گفت: «یک گونه زیستی مهم در معرض خطر انقراض است: انسان.»

وزیر خارجه کوبا اظهار داشت: «تنها از طریق غلبه بر امپریالیسم و سرمایه‌داری و در این فرایند، پایه‌گذاری یک نظم بین‌المللی جدید می‌توان بشریت را نجات داد.»

وی تأکید کرد: «یک نظم بین‌المللی عادلانه و دموکراتیک که تضمین‌کننده صلح و «تعادل جهان» باشد، حق توسعه را برای همه کشورها در شرایط برابری حاکمیتی گسترش دهد و تقویت کند، و مشارکت و نمایندگی کشورهای در حال توسعه را در فرایندهای حکمرانی، تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری در سطح جهانی افزایش دهد. همچنین رفاه همگانی و شکوفایی تمام انسان‌ها را در هماهنگی با طبیعت و مدیریت پایدار منابع طبیعی تأمین کند و تضمین‌کننده اجرای تمامی حقوق بشر برای همه افراد باشد.»

تحریم به‌عنوان نوعی جنگ

رودریگز گفت که تحریم اعمال شده توسط ایالات متحده علیه کوبا «به‌عنوان یکی از ابزارهای اصلی تهاجم برای نابودی اقتصاد کوبا طراحی شده است.»

وی افزود: «هدف این است که مانع از رسیدن درآمدهای مالی به کوبا شوند تا موجب فروپاشی اقتصادی و ایجاد وضعیت بی‌ثباتی سیاسی و اجتماعی شود.» او تاکید کرد که «این آسیب قابل‌مشاهده است و بر زندگی تمام کوبایی‌ها تأثیر می‌گذارد.»

وزیر خارجه کوبا همچنین تصریح کرد که تحریم نه تنها یک مجموعه تدابیر اقتصادی و تجاری است، بلکه «شدیدترین کارزار اطلاعات نادرست و تهمت‌زنی و تلاشی مداوم برای دخالت (آمریکا) در امور داخلی ما» محسوب می‌شود.

وی افزود: «این اقدامات، حقوق بین‌الملل را نقض می‌کنند. آن‌ها اهداف و اصول این سازمان (سازمان ملل) و بسیاری از قطعنامه‌های تصویب‌شده توسط مجمع عمومی را نقض می‌کنند.»

از سال ۱۹۹۲، هر ساله بالاترین نهاد بحث و گفتگو در سازمان ملل به‌شدت به نفع قطعنامه‌های پیشنهادی کوبا رأی داده و خواستار پایان تحریم شده، زیرا آن را نقض منشور سازمان ملل متحد می‌داند. از آن زمان، تنها استثناهایی که همواره با این قطعنامه مخالفت کرده‌اند، ایالات متحده و اسرائیل بوده‌اند، به‌همراه یک یا دو متحد گهگاهی. امسال انتظار می‌رود که مجمع عمومی سازمان ملل برای سی و دومین (۳۲) بار، در روزهای ۲۹ و ۳۰ سپتامبر، به بحث درباره پیش‌نویس قطعنامه کوبا در مورد تحریم بپردازد.

بر اساس گزارشی که کوبا امسال به سازمان ملل ارائه کرد، این کشور ماهانه بیش از ۴۲۱ میلیون دلار (۲.۳ میلیارد رئال) یا بیش از ۱۳.۸ میلیون دلار در روز از دست می‌دهد. مبلغ عظیمی از پول که کوبا نمی‌تواند برای بهبود وضعیت اجتماعی مردم خود استفاده کند. در میان یک بحران اقتصادی جدی که کشور را تحت‌تأثیر قرار داده، برآورد شده که اگر تحریم وجود نداشت، تولید ناخالص داخلی کوبا می‌توانست در سال ۲۰۲۳ حدود ۸ درصد رشد کند.

با لحنی طنزآمیز، وزیر امور خارجه اظهار داشت که انتخابات آینده در ایالات متحده «تنها مربوط به خود آمریکایی‌هاست»، با این حال که «این کشور عادت تاریخی و شومی به دخالت در انتخابات و امور داخلی تمامی کشورهای عضو سازمان ملل، حتی متحدانش، دارد.»

وی همچنین تأکید کرد که «فارغ از نتیجه انتخابات، کوبا به دفاع از حق حاکمیتی خود برای استقلال و ساختن سوسیالیسم، همان‌گونه که ما کوبایی‌ها تصمیم می‌گیریم، بدون دخالت خارجی ادامه خواهد داد. همچنین ما به دفاع از یک رابطه محترمانه و سازنده با ایالات متحده ادامه خواهیم داد.»