به یاد آفتاب‌کاران جنگل
ا. م. شیری
نوزدهم بهمن، یادآور نخستین عملیات شجاعانۀ قهرمانان اسطوره‌ای در یورش به پاسگاه ژاندارمری سیاهکل برای اعلام موجودیت سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران است.
نوزده بهمن، روز شکستن سکوت قبرستانی رژیم ستم‌شاهی، روز طغیان علیه «جزیرۀ ثبات»، روز خروش عاشقان عدالت، آزادی و سوسیالیسم بر همۀ فدائیان خلق بر پدران، مادران، رفیقان و یاران فدائیان شهید، بر همۀ مبارزان راه عدالت اجتماعی و نیک‌بختی انسان مبارک باد!
بیش از نیم قرن پیش، در روز ۱٩ بهمن، منادیان و عاشقان آزادی خلق از قید و بندهای ارتجاع سرمایه‌داری، با خروش خود سکوت قبرستانی حاکم بر جوّ ایران را برهم زدند و به مبارزه‌ای سخت و نابرابر با رژیم خفقان و دیکتاتوری، با حکومت دست‌نشانده امپریالیسم شاه برخاستند و در سرمای زمستانی، به دل‌های جویندگان راه حقیقت و بهروزی خلق گرمای دل‌انگیزی بخشیدند.
۱٩ بهمن، روز پرتوافشانی شراره‌های تابناک انسانیت از جنگل سیاهکل بر سراسر ایران زمین بود و روز عصیان در برابر ستمگران مستبد! بدین نحو بود، که نام و آرمان فدائی به سمبل صداقت و پایمردی، مقاومت و وفاداری، آزادیخواهی و انساندوستی در پیشگاه خلق تبدیل گردید.
عملیات دلیرانۀ سیاهکل دست ردی بود بر سینه سکوت و تسلیم و تمکین در برابر دیکتاتوری حاکم! سیر تکامل قانونمند جنبش فدائی، نشان می‌دهد که، عامل فدائی در پیکار برای رهایی انسان از قیود طبقاتی، یکی از ارکان اصلی و اساسی حزب فراگیر طبقه کارگر، حزب توده‌های عظیم کار و زحمت، حزب آزادی و عدالت‌خواهی ملت استبدادزده و ستمدیده ما می‌باشد.
راه مبارزه پرفراز و فرود فدائیان، راهی پر از رنج و درد، سرشار از قهرمانی‌ها و فداکاری‌های اسطوره‌ای با گذر از چند قرن زندان و شکنجه، اعدام و قتل‌های سبعانه، راه ناهموار، اما پویایی بود به سوی تکامل و ترقی. در طی این راه نسبتا طولانی، بخش اعظم فدائیان خلق پایبندی خود را به اهداف و آرمانهای جاودانۀ بنیانگذاران جنبش پر افتخار فدائی، به مبارزۀ پیگیر و خستگی‌ناپذیر در راه رهایی انسان از قید استثمار، امپریالیسم و ارتجاع ثابت کردند.
جنبش انقلابی فدائی در راه پر تلاطم خود، سخت‌ترین و سنگین‌ترین ضربات را متحمل گردید. کینه‌توزی، خصومت و قساوت نگهبانان سرمایه علیه فدائیان حد و مرزی نمی‌شناخت و هنوز هم نمی‌شناسد. محافظان سرمایه ارجمندترین فرزندان خلق را مورد تعقیب و آزار قرار دادند، در اسارتگا‌ه‌ها به زیر شکنجه کشیدند و اعدام کردند. با این همه، فدائیان از خاکستر خویش سر برآوردند و به پیمان خود با خلق وفادار ماندند.
برغم تمام سرکوب‌ها، فدائیان در وقوع و پیروزی انقلاب سال ۵۷ نقش بسیار بزرگی ایفا کردند. فراموش نمی‌کنیم که در تمامی روزهای مبارزه برای سرنگونی رژیم دست‌نشانده پهلوی چریک فدایی به سمبل و نماد مبارزه و پایداری بدل شده بود. پژواک نام فدایی در تمامی کوچه‌ها و خیابان‌های شهرها و روستاهای کشور پیچیده بود. بگونه‌ای که احترام و محبت عمومی را نسبت به چریک فدایی چنان برانگیخته بود که شعار «فدایی، فدایی، تو افتخار مایی» در سرتاسر کشور طنین‌انداز شده بود…
با این حال، متأسفانه بخش بزرگی از جنبش فدانی در اثر انشعابات متعدد و در پی سرکوبی خشن نیروهای انقلابی، بویژه، میهن‌پرستان انترناسیونالیست و در رأس آن‌ها حزب تودۀ ایران در سال‌های بعد از انقلاب ۵۷ و متعاقب آن، تجزیه و نابودی اردوگاه سوسیالیستی تحت تأثیر اندیشه‌های انحرافی و نفوذ ضد ارزش‌های لیبرالی، از اهداف، آرمان‌ها و ارزش‌های انسانی جنبش فدایی فاصله گرفت. این، ضربه سختی بود از درون و بسیار دردآور. دایره تأثیر این ضربات تنها به درون جنبش محدود نماند و بر کل جنبش انقلابی ایران تأثیر مخرب گذاشت. پیروان این جریان انحرافی، بر خلاف فدائیان خلق، که آزادی، عدالت اجتماعی و بشردوستی را در مفهوم طبقاتی آن‌ها تعریف می‌کنند، به جبهۀ عوامفریبان و نگهبانان سرمایه روی آورده، به آمال و آرمانهای کارگران و زحمتکشان پشت کردند. تأمین منافع شخصی خویش را بر منافع خلق ترجیح دادند و به دریوزگی در آستانۀ امپریالیسم افتادند. مبارزه برای دفع خطرات این عناصر نمایندۀ تفکر لیبرالی، با سارقان و جاعلان نام، اهداف و آرمان والای فدائی، مبارزه‌ای است بسیار سخت.
قضاوت تاریخ در مورد نمایندگان این جریان فکری که مدام سعی می‌کنند از جنگل‌های سیاهکل، از خانه‌های تیمی فدائیان، از میدان‌های نبرد، از شکنجه‌گاه‌ها و قتلگاه‌های فدائیان به حیاط امپریالیسم جهانی نقب بزنند؛ در باره آنان که به آمال و آرمان‌ها، جهان‌بینی و ایدئولوژی فدانیان و زحمتکشان پشت کرده و به سراب بی‌چشم‌انداز امپریالیسم چشم امید دوخته‌اند و بطور کلی، در بارۀ همۀ آنان که به جبهۀ دشمنان خلق پیوسته و نام خود را در دفتر خائنان تاریخ ثبت کرده‌اند، بی‌تردید بسیار سخت و بی‌رحمانه خواهد بود.
در پنجاه و سومین سالروز بنیانگذاری سازمان چریک‌های فدائی خلق ایران، یاد وخاطرۀ عزیز دلاوران اسطوره‌ای جنبش فدائی و همۀ شهیدان راه آزادی و استقلال میهن و عدالت اجتماعی را بزرگ می‌دارم، این روز را به همۀ فدائیان راستین، به تمامی رزمندگان جبهۀ ضد سرمایه‌داری تهنیت می‌گویم و دست هر فدائی را که در جوهرۀ وجودش عنصر صداقت و پاکی، عنصر مبارزه علیه ظلم و ستم طبقاتی، نژادی، ملی، جنسیتی و… غلیان می‌کند، بگرمی می‌فشارم و مطمئنم، که همۀ فدائیان راستین در داخل و خارج از میهن، در هر گوشۀ جهان، در اتحاد عمل با دیگر نیروهای آزادیخواه، عدالت‌طلب، صلح‌جو و انساندوست، همه سعی و تلاش خود را در راه نیل به آرمانهای بنیانگذاران جنبش انقلابی فدائی، برای برقراری عدالت اجتماعی بکار خواهند بست.
١۹بهمن-دلو ۱۴۰۱
