نوشته ی : فروغی                                                                           

         این روزها بیشتر از هرزمان دیگر ، سنگ ملامت بسوی پاکستان پرتاب میشود . هم امریکاییان و هم حاکمان فاسد و بیکاره ی حکومت افغانستان ، سعی برآن دارند تا پاکستان و موجودیت پایگاههای تروریستی در آن کشور را عامل اصلی ادامه ی جنگ و خشونت در افغانستان(و حتا تنها عامل )  تبلیغ نمایند .

         آنان میکوشند به این وسیله ، هم بیکاره گی و فساد گسترده در حکومت کابل را پنهان نمایند وهم بروی اشتباهات و گناهان خود در جنگ چهل ساله ی افغانستان که کمتر از جنایات خونین پاکستان نیست ، پرده بیندازند .
                                                                                                                           دراین شکی نیست که سیاستهای خشن و خونین پاکستان یکی از عوامل عمده ی ایجاد و ادامه ی ویرانی و مرگ در افغانستان است ؛ اما دولتهایی که بمنظور دست یافتن به اهداف سیاسی – استراتژیک شان پاکستان را به ژاندارم منطقه مبدل نموده ، گروههای ویرانگر افراطی اسلامی را در افغانستان و پاکستان ایجاد نمودند ، بیشتر از پاکستان گناهکاراند .
                                                                                                                          بیاد بیاوریم سالهای هشتاد و نود میلادی را که ایالات متحده امریکا ، انگلستان ، عربستان سعودی ، جمهوری خلق چین ، مصر و برخی کشورهای عربی و غربیِ دیگر، باچه شور و هلهله ای در رقابت باهم تخم بنیادگرایی اسلامی ، تروریزم و جنگ را در افغانستان و پاکستان کاشته ، پایگاه های جنگی و نظامی افراطیان را در هردو سوی مرز دیورند برپا داشتند .  

     امریکاییان که پس از چهل سال پنهان کاری ، امروز بیشتر ازهمه غوغا براه انداخته و از موجودیت پایگاهها و مخفی گاه های گروههای افراطی اسلامی در خاک پاکستان صحبت مینمایند ، بیاد بیاورند سی و اند سال پیش را که خود با صرف میلیاردها دالر چه تعداد تنظیمها و گروههای افراطی اسلامی  و تربیت گاههای خشونت و مرگ را در خاک پاکستان و افغانستان ایجاد نموده اند .   
        به باور آگاهان ، این کشف تازه ی امریکاییان و پافشاری و  تبلیغات گسترده ی آنان در مورد برچیدن مخفیگاه ها و تربیت گاه های تروریستان ازخاک پاکستان میتواند چندین هدف در قبال داشته باشد :
                                                                                                                        اولین هدف آن میتواند انتقال جنگجویان افراطی از پاکستان بسوی افغانستان ، و در نتیجه گسترش ناامنی ،  خشونت و جنگ در شمال افغانستان ، کشورهای آسیای میانه ، روسیه ، ایران وچین باشد .
                                                                                                                       هدف دوم ، پایان بخشیدن به نقش خرابکارانه ی طالبان و سپردن و انتقال وظایف ننگین و سنگین جنگ به گروه های تازه وارد افراطی میتواند باشد .
                                                                                                                       همچنان از امکان دور نیست که این تبلیغات گسترده فقط برای فریب افکار عامه در امریکا ، پاکستان و افغانستان براه انداخته شده ، در پایان آب از آب تکان نخورده ، پاکستان همچنان به افروختن آتش جنگ در افغانستان و گسترش آن در شمال و فراتر از آن ادامه بدهد .

     گذشت زمان نشان میدهد که آیا امریکا برای دستیابی به اهداف توسعه طلبانه و سودجویانه اش ، واقعن بیش ازین به یاری پاکستان و بنیادگرایان اسلامی نیاز نخواهد داشت ویا بازهم بازی دیگری در راه است .